marianne laenen schreef op dinsdag 17 juli 2007, 20:36:


Yep, essentiële olie van eucalyptus citriodora, ongemengd, puur, een paar druppels in de handpalm en dan over manen, rug, staartaanzet en buik smeren..........gisteren voor het eerst gedaan maar het werkt waarschijnlijk niet lang genoeg om ook de ochtend mugjes van 'm af te houden, hij stond dus net zo vrolijk te schuren vanmorgen........maar hij rook gisteravond overheerlijk en het is ook een huidverzachter. De neemolie werkt ook verzachtend maar de insecten wennen al net zo snel aan die speciale lucht als ik..........en wie zei iets over kruidnagelen? Die gebruik ik ook (ess.olie) en dat helpt ook redelijk, wondermiddelen zijn het géén van allen! We zouden een nieuwe topic moeten beginnen, dit heeft niks meer met die calculator te maken!!
Caatje
dat idee van die eucalyptus kreeg ik toen ik googelde op "deet" en één of ander onderzoek tegenkwam waarin ze andere middelen getest hadden, waaronder een product (mosi) met die eucalyptus erin. Heb het niet terug kunnen vinden(het onderzoek)

e m kraak schreef op woensdag 18 juli 2007, 0:57:


Je mehr Erfahrung in theorie und Praxis ein reiter erwirbt, desto mehr wird er nach gefuhl und instinkt reiten und wahrend des reitens nicht mehr uber bestimmteHilfengebungen refektieren (mussen).Das mogliche verstandnis zwischen mensch und pferd bezitst ein zauber den reine technik nicht zulasst .
Reine techniker konnen zwar weit kommen aber sie werden nie herausragende reiter werden ; ab einem gewissen niveau sollte die ratio des reiters ein wenig zurucktreden nd herz und zeele immer mehr dominieren .

IN aanvulling van antwoord naar Piet toe .

Gecopieerd van Wikepedia:

Bij operante conditionering legt een organisme een verband tussen een stimulus en een respons als gevolg van de gevolgen die de respons heeft (A én B als gevolg van C). Of met andere woorden, de gevolgen die de respons heeft treedt hier op als reïnforcer. Het organisme legt een associatie tussen een bepaalde situatie en een bepaald gedrag als gevolg van de gunstige of ongunstige consequenties die dat gedrag in die situatie heeft. Gedrag dat wordt aangeleerd en vervolgens in stand wordt gehouden door de gevolgen van dat gedrag, werd door B.F. Skinner operant gedrag genoemd. Zijn de gevolgen van het gedrag gunstig, dan neemt de kans toe dat datzelfde gedrag opnieuw wordt vertoond wanneer de omstandigheden zich herhalen. Zijn de gevolgen schadelijk, dan wordt de band tussen gegeven omstandigheden en het gedrag verzwakt

Om dit te testen gebruikte E.L. Thorndike de zogenaamde puzzlebox (probleemkooi), een getraliede kast waaruit een proefdier slechts kan ontsnappen door aan een lus te trekken, die met een valdeur is verbonden.

Schematisch
------------------------> R1
------------------------> R2
S ------------------------> R3
------------------------> R4
------------------------> R5

Voorbeeld, Skinner-box
---------------------> kijken
---------------------> rondlopen
kooi ---------------------> zitten
---------------------> tralies aanraken
---------------------> trekken aan de lus
R1 tot en met R4 zijn ondoelmatige probeerhandelingen die geleidelijk wegvallen tot alleen R5 overblijft. Op voorwaarde dat deze reactie belonend is, indien er dus een reïnforcer aanwezig is. Dit proces is volgens E.L. Thorndike de kern van de gewoontewording.

Als jij dus mensen tegenkomt die hun paard niet naar buiten krijgen kan dat komen omdat de beloning om binnen de poort te blijven groter is
Wat ook mogelijk is,-- maar nu ga ik zitten te bedenken waarom die problemen er zijn, niks wetenschappelijks dus en da's gevaarlijk terrein :) maar ik probeer het uit eigen ervaring te verklaren ---is dat de beloning niet groot genoeg is omdat er bv angst tegenover staat.
Veiligheid is altijd nummer 1 en niet lang daarna,- maar toch- daarna komt ergens voedsel.
Hier kom ik aan het SubtielTrainen. Eerst het werken aan de relatie, afspreken wie wie gaat leiden. Daarna het probleem structureel in stukjes, schakeltjes, knippen en elk stukje trainen ( hetzij met moooii te belonen, hetzij door een voerbeloning, tot er bij elk stukje geen spoor van verzet meer is.
(Dit komt ook weer heel dicht in de buurt van het speedclikkeren)
Daarna al deze schakeltjes weer tot een ketting vormen en paard zal graag naar buiten gaan.
Dus als een paard niet naar buiten wil, komt dit miz. omdat het zich niet veilg voelt en dan werkt een voerbeloning niet, omdat de (verlatings) angst groter is dan een voerbeloning kan overwinnen.
Ze doen het niet allemaal verkeerd, de stap is gewoon vaak te groot.

Piet

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 juli 2007, 10:25:


Kan niet oordelen over het 'systeem', wel over de wijze van training.
Wandelen is misschien een vergeten onderdeel?
Voet in de stijgbeugel, voor het eerst erop, maar dan wel dat er nog steeds een persoon naast loopt? Zo zou ik het doen en zo gaan we het ook doen.
Als een dier gewend is dat er altijd iemand naast loopt, en dan ineens alleen van het erf af moet, dit niet durft.... was ie er nog niet aan toe! Het is niet het niet willen, maar de onzekerheid. Op je eigen vier benen met een ruiter erop... de wijde wereld in.
Ik veroordeel ook niet, ik denk dat er een grote stap is overgeslagen.

Wil.

Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 11:23:


is dat de beloning niet groot genoeg is omdat er bv angst tegenover staat.

Neen , angst speelde geen rol allemaal straat , verkeersmak . Geen opgensperde ogen wijde neusgaten enz....gewoon stomp verzet/staken .

Hier kom ik aan het SubtielTrainen. Eerst het werken aan

OP de grond geen probleem , volgen stoppen enz.... allemaal op cue of lichaamshouding van begeleider in kwestie. Geen gesleur geen geduw en aandacht bij oefening.

Daarna het

Pas dit gedeelte praktisch toe vanuit het zadel ! Hoe begin je daaraan . Let wel zonder hulp van op de grond want dat werd al ten treure geprobeerd . Steun vanop grond is weg , paard blijft staan , als het moet de hele dag !Vrachtwagens en tractors mochten rusitg voorbijrazen , geen probleem. Ik stap op en hupakee we gaan wandelen. Zelfs geen been moeten aanleggen !

Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:52:


Ben het met Egon en jou eens. Achterstallig onderhoud zou dan niet moeten kunnen.
De leefomstandigheden optimaliseren, door verhardingen, grind, zodat een natuurlijke slijtage optreedt zal vele malen beter functioneren als 1 x per week zelf raspen.
Zelf ben ik ontzettend nieuwsgierig hoe mijn eigen 2 Walkers zich straks zelf zullen gaan trimmen en hoefontwikkelingen gaan doormaken op de Portugese keien.
Want reken maar, zodra wij onze vaste stek gevonden hebben, dat ze nooit meer permanent op een zachte ondergrond zullen lopen. Zoals nu wel gebeurd, in onze boterzachte en modderige weilandjes.

De voet zal zich ontwikkelen zoals er geleefd wordt.
Na al die jaren besef ik ook dat wij het vroeger met onze veulens al verkeerd deden.
Die kwamen nooit op het verharde, groeiden de eerste 6 maanden ook op in diezelfde weilandjes... Nu zou ik dat heel anders doen!!
Wil.

Wil schreef op woensdag 18 juli 2007, 11:42:


Excuus Will heb me verkeerd uitgedrukt . Eerste stap in stijgbeugel niet zozeer voor het paard maar voor de berijder.
Synthese = Ervaren paard , nieuwe eigenaar . Grondwerk prima. Leiderschap vastgesteld en geaccepteerd .
Eigenaar erop = Whole different ball game.

Ah , het probleem is dus niet het paard, maar de ruiter

Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 11:51:


In 99% van de gevallen

Pheenix en Mira hebben er ook van! 'k Heb al geprobeerd om de eitjes te verwijderen met een luizenkam en met m'n nagels maar ik krijg ze niet weg!! Met een scheermesje durf ik niet.
'k Ga sebiet een mengseltje maken van een plantaardige olie met EO's, de paarden daar plaatselijk mee insmeren en hopen dat de eitjes dan na een tijdje gemakkelijker los te krijgen zijn. Eigenlijk een beetje zoals menselijk haar luizen/neten vrij gemaakt wordt. Hopelijk lukt dit.



De larven, die na 5 tot 10 dagen uit de eitjes komen, zouden volgens mijn opzoekingen zodanig jeuk veroorzaken zodat paardlief op die plaatsen zichzelf gaat bijten en likken waardoor de larven toch in de mondholte, en zo verder de maag in, terecht komen.
Mira heeft heel veel eitjes in haar manen zitten, nét daar waar ze gekroeld wordt door Rasta. Volgens mij zullen er meer eitjes opgenomen worden dan dat er blijven zitten.
Bah, vieze bedoening!

Piet schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:59:


Erg natuurlijk, maar als je ziet dat het zo moet gaan, zou ik me terugtrekken... Ik vind 3 jaar te jong om druk aan de slag te gaan (= meteen in de krul) met een paard, helaas is het merendeel van de mensen er van overtuigd dat het zo hoort. Dat wil echter niet zeggen dat je er aan moet meewerken.

Plus: een paard opleren met zn tweëen gaat in mijn ogen niet. Je hebt hoogstens eens een helper nodig om het paard te longeren terwijl je er voor het eerst op zit... Het is allemaal al moeilijk genoeg voor dat dier, als je dan nog eens met twee mensen die niet 100% overeen komen de klus moet klaren...

Marcia schreef op woensdag 18 juli 2007, 12:44:


met een puimsteentje krijg je ze er ook goed uit! en anders doe ik het met een scheermesje....

Kynshiri schreef op woensdag 18 juli 2007, 12:50:


Oké, 'k zal sebiet es om zo'n puimsteentje gaan en toch maar met een mesje haar manen onder handen nemen.
Is wel een gevaarlijk karweitje voor mij, 'k zal goed moeten opletten dat ik haar niet kaal 'scheer' want ik ken mezelf: éénmaal ik begin met snoeien, bosmaaien, knippen, ... blijf ik bezig !!! Het lijkt alsof ik dan in trance geraak ...

Monique Meijer schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:14:



Hoe brouw je dat in elkaar...

Anita Cats schreef op woensdag 18 juli 2007, 8:15:


ja, leuk he, ik ben ook altijd zo bezig, vooral als je buiten rijdt. Focussen of juist niet focussen, zonder beenaandrijving rijden. Wow ik wist niet dat t kon, veel beter, lekker bitloos. Toen ik mijn 1st adb les kreeg, moest ik leren niet meer met de benen te rijden. Weet je hoe moeilijk dat is!! Heerlijk nu rijbroekie met gympen en toch heel serieus rijden. T ziet er natuurlijk belachelijk uit als je mij ziet rijden hier. Vandaar dat die tutjes die hier langskomen met paard in de krul, dressuurlaarzen met sporen ook amper nog wat zeggen. Vorige week kwam ik er een tegen, goofy had zijn schoenen aan, helaas is ie weer wat gevoelig, ik zag haar kijken en fronsen, hihi. Ik vraag me af of ze t bitloos zien, in ieder geval heeft ie een groot stuk bont op zijn neusriem zitten. Nou ja, vanmorgen kon ik weer zonder schoenen naar buiten, scheelt weer. T zal me ook allemaal een worst wezen wat ze denken hier. Ik vind t helemaal geweldig en de paarden en de ponies ook.