Sh*t, de 24 uur regen van gisteren zijn zo'n aanslag op Oakleys systeem geweest dat ze nu licht spierbevangen is. Vanmochtend stond ze stokstijf met pijnlijke keiharde spieren over haar hele lichaam. Ze kan geen stap verzetten.

Uit voorzorg hadden we bij een paar paarden al een regendeken opgedaan maar Oaks is inmiddels dermate afgehard dat we verwachtten dat ze de temperatuuromslag goed aankon en geen deken nodig had (ze kunnen schuilen onder de bomen en in de inloopstallen).
Mooi niet dus.

Net DA gebeld en we zijn begonnen met aspirine, dik inpakken in warme dekens en een stabiele ondergrond (tis zo'n moddertroep hier, ik denk dat dat zeker meespeelt). Ze staat nu in de bak maar wat te staan en zielig te zijn.
Voor Oaks is het de tweede keer dat ze dit heeft, toen ze pas een paar weken bij ons was heeft ze ook na langdurige regen hetzelfde gehad, da's inmiddels een jaar geleden en ze leek zo afgehard, sterk, goede vacht, maar ze blijkt tóch gevoelige spieren te houden.
Vanaf nu gaan we toch weer terug naar een regendeken bij langdurig slecht weer.

Zo zie je maar weer dat niet ieder paard weer- en regenbestendig wordt.
Puck, Holly en BD stonden gisteren ook flink te trillen, ondanks 24 hooi in extra porties! Die hebben dus ene deken gekregen.

Nog iemand anders soortgelijke verschijnselen tegengekomen?

Groet, Pien

vraagje: om hoe laat zou het beginnen die dag? of beter gezegd wanneer wordt er afgesproken?

margaretha schreef op donderdag 9 augustus 2007, 23:31:


Het gaat goed met Nienke.
Ze eet en drinkt goed , en springt overal al weer bovenop.
Moet ik toch niet aan denken met een rits hechtingen in mijn buik!

Nogmaals bedankt voor het medeleven!!

kl[=

Dit was haar groet naar jullie hihi!!!ze sprong op het toetsenbord.

Gr Esther

van lennep schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:16:


super dat het er toch nog goed mee gaat!! ik was al bang dat je je poes er door zou verliezen!!

groetjes

Spirithorses schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:14:


is magnesium een idee?

charlot van r schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:17:


gelukkig dat het goed met haar gaat, wat een verhaal

wojnowska schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 11:22:


Bianca koevoets, www.thenaturalhorse.nl

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:22:


Heeft ze allemaal allang gehad voor haar exzeem, maar heeft bij haar niks gedaan. Ze is vorig jaar goed hersteld met MsN zwavel (aangeraden door mijn DA). Na 5 dagen al zag je resultaat.

Ondanks het feit dat het een robuust tiepje is, blijven haar spieren haar zwakke plek. Ik denk dat ze dit ook al in het verleden gehad moet hebben omdat er hier nooit iets ergs gebeurd is. Oaks is nu net 5, het paard van mijn dochter, die is haar nog aan het inrijden en ze hoeft nog niet veel te werken, begint nu net wat spieropbouw te krijgen, wordt nu niet gereden vanwege 4 weken vakantie en dan nu zó'n reaktie door het weer.
Het is mijn ervaring dat sommige paarden dit chronisch kunnen krijgen, Puck ook trouwens. En nu al helemaal nu het bij Oaks de tweede keer is beschouw ik het als een chronische gevoeligheid.

Pien

Spirithorses schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 13:09:


Hier, maar niet zo erg.Gisteren stond Pasha veel te hard te rillen naar m'n zin, ze stond ook niet te grazen zoals de fjordjes, die wisten natuurlijk van niks.Ik heb ze dan maar in de loopstal opgesloten met wat hooi en toen is het rillen wat later gestopt. (btw ze leeft al haar leven lang buiten)
Nmm was het gisteren te koud voor de tijd van 't jaar en de hele dag regen en een zomervachtje van een arabje ... geen goede combinatie.

jan.

jan seykens schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 13:50:


Mijn DA zei net ook dat er meerdere paarden in de problemen zijn gekomen door de snelle temperatuurswisseling en de aanhoudende afkoelende regen.
De oude ijslander van een vriendin van ons stond ook al te rillen, dat had ze nog nooit eerder meegemaakt met hem. Dat is een paard met een speklaag en een ijscovacht die al zijn hele leven op de weide zonder inloostal leeft.
Inderdaad, het gaat niet altijd op. BD (Arab) leeft ook al een hele tijd buiten, maar vond zichzelf errug zielig gister.

e m kraak schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:02:


Ik trek uit diezelfde info de conclusie dat het niet 'kán' zijn maar 'ís' is.
Ik laat het aan jouzelf je eigen conclusies te trekken.
Ethisch rechtvaardigen kan ik het rijden niet. Ik maak een egoïstische keuze. Dat is wat ik telkenmale schrijf. Ik realiseer me dat ik het voor míjn lol doe. Vandaar dat ik me bewust ben van de glijdende schaal Egon. Ik sta er zelf op!


Staat dat niet in Waring? Zo niet, dan zou ik het op moeten zoeken. Kan ook Kiley-Worthington zijn.

hc

Spirithorses schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 12:14:

Ja, met Buck.
Buck is in/na natte periodes ook uitgesproken stijf, hij staat 24/7 buiten met alleen 's nachts de mogelijkheid tot inloopstal. Zijn stofwisseling luistert sowieso erg nauw, hij raakte in het verleden makkelijk bevangen van een halfje krrachtvoer en kan ook niet permanent op gras, hij is het schoolvoorbeeld van goed functioneren op slechts hooi+mineralen. Ik hield het erop dat de aanhoudende regen de bak soppig maakte waardoor hij niet wilde bewegen vanwege het gespetter, maar jouw verklaring is ook goed mogelijk. Ik zorg er wel voor dat hij beslist elke dag beweegt, bagger of geen bagger, want hij gaat heel snel 'roesten', vastzitten, dichtslibben.
Buck heeft wat Amerikaans bloed, Oakley ook? misschien zijn deze types er gevoeliger voor?

Christel Provaas schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:05:


Kweeniet, Oakley is kruising Quarter met volgens ons iets pony-achtigs, New Forrest ofzo. Ik vind haar meer pony dan Quarter, die QH herkennen we voor geen meter in haar! Maar als je zegt dat daar een Anda of een Fries doorheen zit geloof ik het soms ook, te zien aan haar bewegingen en hoofdhouding als ze goed op dreef is.

Tijdens natte periodes waarbij de paddocks modderig zijn hebben de paarden meer moeite met lopen in de glibberige klei, en mij lijkt dat ze daardoor verkrampter gaan lopen; ook korter vanwege het uitglijden (paddocks lopen licht bergaf). Nu lijkt me dat niet direct een reden om zo'n zware spierpijn te krijgen, maar het kan natuurlijk ook zijn dat er een ander paard op haar gejaagd heeft en ze niet goed wegkon in de blub. Dat opgeteld op een toch al afgekoeld lichaam zou me zeggen dat dat mede een oorzaak kan zijn. Oaks wordt amper bereden, omdat ze nog zo veulenachtig is (ze is al 5 maar dat geef je haar niet), dus dat kan het ook niet zijn, hoewel ze wel veel in beweging is, ze speelt normaalgesproken met de andere jonge paarden en mijn dochter wandelt veel met haar (Oaks is het paard van mijn dochter).
Nu dus even niet, ze staat met haar maatje Izzy in de bak, eet gelukkig wel, maar ze kan inderdaad bijna niet lopen zonder enorm te wankelen en te strompelen.
Net wilde ze zich uitrekken en viel ze bijna om.
Ze krijgt overigens gewone mensenaspirine, 4 gram per dag, verdeeld over 2 porties (4 tabletten van 500 mg). DA zegt dat het over 3 dagen iets beter moet gaan, anders gaan we met andere medicijnen beginnen. Ik laat het maar even, mijn ervaring is dat rust en warmte in combi met pijnstilling al heel wat doen.

Ik kan je niet zeggen dat de Quarterachtigen bij ons er vatbaarder voor zijn, feit is wél dat Holly (QH) ook heel gevoelig is en Puck (Paint-Arabier) toevallig ook. BD (Arab) is jaren geleden spierbevangen geweest toen ikzelf nog zo stom was om een paard vanuit de stal met een berg haver erin direct aan het werk te zetten dus toen had ik een oorzaak.

Als het nat weer is gaat onze Holly bijvoorbeeld nergens liggen, ze durft dat niet, zij durft zowiezo niet te gaan liggen als er andere paarden in haar buurt zijn, dat maakt haar ook stijf en we moeten er dan voor zorgen dat Holly een plekje heeft waar ze droog en alleen kan gaan liggen. Nu lijkt bij Oakley de oorzaak in de plotselinge weersafkoeling te zitten. Eigenlijk zou een normaal gezond paard dit niet mogen krijgen, dus ik moet er wel iets mee....

Groet, Pien

Ons paard is 20 jaar oud.
We hebben hem ruim 2 jaar en hij is tot een paar maand geleden alleen recreatief bereden door mijn dochter en mijn man, gemiddeld 3 keer per week 1 tot 2 uur (door de vorige eigenaar werdt er weinig mee gedaan)
Sinds een paar maanden heeft mijn dochter weer vrij intentief dressuurles en ikzelf heb ook elke week les, maar ben op mijn 47e jaar een beginner.
Er wordt nu 3x per week vrij intensief dressuur met hem gereden in onze paardebak, en ook nog 1 à 2 keer een buitenrit.
Hoe kan ik zien als het voor hem wat teveel wordt.? Hij lijkt erop dat hij alles primna vindt en graag wil werken.
Hij is tenslotte al 20 dus een ouder paard. We zijn beginnende paardenbezitters zonder ervaring en/of kennis.
Kan iemand een beetje aangeven tot hoe oud een paard intensief bereden kan worden?

Evelien Tanis schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:51:

Als hij het allemaal nog met plezier doet zou ik me geen zorgen maken. 20 is behoorlijk op leeftijd maar ook nog niet extreem oud.