Ik vraag me af of er nog iemand dezelfde ervaring heeft.

Vorige week was het heel nat. Zelfs op onze normaal droge wei lagen er plassen.
Onze paarden hadden dus verschillende dagen met hun hoeven in het nat gestaan, in ieder geval, veel natter dan anders.

Vrijdag hebben we in de Chaamse bossen 4 à 5 uur gereden, over zand en gras en hooguit 20' over het harde (géén grind). Meestal in draf, over het harde in stap, af en toe een galop.

De hoeven van Indy en Apache leken wel weggesmolten, zelfs de zolen waren wat afgesleten. Die hoeven waren dus extreem zacht geworden met al dat water.
Wéér iets waar we rekening mee moeten houden.

Dus, na twee jaar natuurlijk bekappen kunnen we nog niet zo veel met onze paarden.
Deze week hadden we nog graag een tweedaagse gedaan, maar dat zit er gewoonweg niet in, eerst moeten die hoeven weer groeien.

Eigenlijk denk ik niet dat die hoeven na twee jaar natuurlijk bekappen nog beter worden.

OK Apache is een zwaar paard, maar ik vind hem nu eigenlijk helemaal niet meer dik.
Hij blijft natuurlijk een Normandische Cob, google maar eens op "Cob Normand", dat zijn allemaal stevige paarden. En Indy is ook goed in vorm, ik vind haar goed zoals ze is.

En hoefschoenen? Sorry, maar Apache heeft Marquis hoefschoenen en eigenlijk zijn die hoefschoenen echt een noodoplossing. Onze Apache loopt helemaal niet graag met zijn schoenen. Wat is hij blij dat die uit mogen! Dus daar voelen wij ons ook niet happy mee.

En een grindbak? Nathalie Lagasse heeft er een en de hoeven van haar paarden zien er wel beter uit maar de paarden lopen niet minder gevoelig.

Wij gaan er zeker geen ijzers onderslaan maar ik begin wel te beseffen dat wij als ruiter écht wel concessies zullen moeten blijven doen.

Maar ja, wie moet er geen water in zijn wijn doen hé?
't Is toch spijtig...

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op zondag 26 augustus 2007, 19:45:


Je brengt het als een prestatie, maar iedereen bekapt hier toch alle 4 de hoeven van zijn paard? Waarom is het bijzonder? (Is oprechte belangstelling hoor!)

Terry van Niekerk schreef op zondag 26 augustus 2007, 18:32:


waarom veronderstel je dat terry een fries heeft ?

Terry van Niekerk schreef op zondag 26 augustus 2007, 18:06:


ga het brugje over met haar !
hou het niet bij een paar sekonden
neem haar mee de wijde wereld in
na die paar woelige sekonden geef je haar te kennen dat zij gelijk heeft
en terug kan naar haar maatje,
blijf zelf rustig en wandel verder alsof er geen vuiltje aan de lucht is
ze draait geheid bij

Christel Provaas schreef op zondag 26 augustus 2007, 21:54:


Gewoon effe teruglezen Christel, gewoon teruglezen. Diegene die het echt interresseerde weten over wat het ging, gaat. Mijn geluksmoment is TE echt op dit ogenblik

Waarom koop je niet zoals op jouw eerdere noodkreet al aangegeven het eerste pakket van Parelli mét het boek van Inge.

Het eerste is zo hufterbestendig als een zelfstudiepakket komt en het tweede geeft je handvatten om een beloning voor jouw merrie te vinden.

Maar goed, dat is al geschreven.

Vindt ook eerst eens uit wat je er voor háár leuks aan kan draaien.
´Targetten´ is een bijna zekere weg.

Als je er met PNH nog niet uitkomt kan je ook een ervaren persoon uitnodigen voor vakantie in ruil voor prive-les.

Oh, en Chico Ramirez geeft bij jullie in de regio demos en lessen.

hc

marianne laenen schreef op zondag 26 augustus 2007, 21:49:


Euhm DAAR kunne we altijd is over klappe !!!

Huertecilla schreef op zondag 26 augustus 2007, 23:22:


chico? zoon van ken?
Daar ga ik in december op cursus naar, bij den ken in Muchen

marianne laenen schreef op zondag 26 augustus 2007, 21:49:


Neem nog eens contact op met Karin (ment graag)? Bespreek nog eens hoe zij daarmee omgaan?
Jouw vraag kwam zaterdag vaar voren en ik was een beetje te afgeleid om er 100% over na te kunnen denken, sorry daarvoor. Maar ik heb het toch nog half gevolgd. Ik was het niet echt eens dat een paardenvoet in zand niet slijt. Natuurlijk, een paard weet precies waar hij zijn voeten zet, zal niet slippen bij elke stap, zoals bij een ijzer, maar hij zakt wel weg! Door deze wrijving, evenals tijdens het afwikkelen, zal hij slijten. Misschien nog wel veel meer dan op asfalt. Schuurpapier is niet voor niks "sandpaper" En dan, het bewijst zichzelf door de slijtage die je had.
Wat je ermee wel bereikt is dat de voet optimaal zal groeien om weerstand te bieden aan zo'n slijtage, maar misschien ligt bij jouw paarden inderdaad nu bij 5 uur achtereen over deze ondergrond rijden, de grens tussen belasten en overbelasten in natte periodes.
Maar Karin zal deze zaken ook tegen gekomen zijn, toen zij alle negen paarden van de ijzers haalde en klaarstoomde om een half jaar later menwedstrijden te lopen. Ik geloof dat ze een paar jaar geleden in oktober de cursus volgde en in april met 6 van de 9 probleemloos reed. De zwaarste paarden hadden nog wat meer tijd nodig.
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"