Spirithorses schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 12:19:


Is het echt zo slecht dan? Want eigenlijk rijd ik wel graag op zand. (Zolang het niet te mul is)
Als je dagelijks rijdt is het volgens mij qua hoefslijtage niet haalbaar om op echt harde ondergrond te rijden. Of je moet paarden hebben zoals die van HC, die van nature aangepast zijn aan zulke omstandigheden.
Ik denk dat het Coralie (??)was, die een tijdje geleden hier ook een opmerking over maakte. Dat de slijtage een beperking was voor wat ze kon doen met haar merrie.

Kan je natuurlijk opmerken dat je een paard niet verder hoort te belasten dan zijn fysiologische grenzen (hoefgroei in dit geval) toelaten.
Maar daar zit je met het doorsnee blootvoetse laagland-paard al snel aan.

Mijn paard (geboren en getogen in de Ardennen) loopt relatief goed op haar blote voeten. Ik durf zelfs beweren, beter dan gemiddeld. (ondanks de niet helemaal ideale vorm) Steenhard en bijna nooit gevoelig. Die kan je met gemak in galop over steenpuin sturen. Beestje geeft geen kik.
Maar haar meerdere keren per week op harde ondergrond zoals asfalt laten lopen is haar voor haar voeten ook funest hoor. Dan is de slijtage groter dan groei en krijgt ze wel problemen.
Daarom, 1 of 2 keer (afhankelijk van de duur) per week een rit over de weg en de rest van de tijd rijd ik op de wei.
Wat dan ook weer niet de meest ideale ondergrond is. Paardje is redelijk glibber en glij-proof op haar blote voeten. Maar na een fikse regenbui, maakt die ook wel eens een schuiver hoor.
Doenbaar in de zomer dus, maar in de winter al een heel stuk moeilijker.
Tja, wat moet je dan?

Ans

trea hoex schreef :


Die lag er al toen wij hier kwamen en wij hebben er nooit wat aan gedaan.
Hij ligt op een natuurlijke helling dus de bak zelf loopt ook licht schuin af met de heuvel mee en het water loopt altijd naar beneden weg, alhoewel het zand nu toch wel uitgespoeld wordt.
Voor zover ik weet ligt er verder niks van drainage onder. Gewoon klei.

We doen er ook verder niks aan om het 'milieu' in de bak niet te verstoren, ik denk dat wanneer we gaan graven of harken, we de laag die zich nu gevormd heeft door mekaar gaan gooien. We moeten nu dus wel respecteren dat er een afwateringsgeul ontstaat wanneer het regent dus is het wat hobbelig ja. Maar één keer een paard laten rollen en het is weer 'vlak'. De paarden kennen zelf het terrein ook precies, die weten inmiddels wel waar ze hun voeten moeten neerzetten.
Ik denk dat wanneer je er teveel aan doet de bodem steeds weer losgewoeld wordt en je zo de natuurlijke afwatering verstoort misschien?

Alleen als het écht vet regent staat er onderin de bak een laag slibachtig zand (zand met klei vermengd), maar voor de rest is hij het hele jaar berijdbaar.
Ach, we roepen al jaren dat we er toch komend voorjaar echt eens zand bij moeten storten maar het is er nog nooit van gekomen eigenlijk.

Groet, Pien

--grote knip--

Ik heb nu een keer op de Haflinger van mijn collega gereden, daarna nog niet weer. Ik kon een tijdje namelijk niet goed lopen omdat ik tegen de badkamer deur gelopen was. Nagel half los (brrrrrr, vreselijk eng....), bloeden, dikke voet, teen gelukkig niet gebroken, wel zwaar gekneusde voet. Een paar dagen lopen hinken, met een badslipper aan de voet naar het werk, zag er erg charmant uit. Nu kan ik tenminste weer schoenen aan, eerder had ik de keus uit badslipper of rubber laars. Echt geschikt om op kantoor te zitten.... Binnenkort zal ik mijn collega eens vragen wanneer het haar weer schikt haar Haflinger uit te lenen. Het was in ieder geval erg leuk weer eens te rijden, al was het een heel verschil met Indy. Haar Haflinger is erg breed gebouwd, een heel zwaar type, behoorlijk koppig ook nog. Heeft ze ineens geen zin meer, draait ze om en dan loopt ze rustig naar huis. Ik ken haar Haflinger echter al een tijdje en kan aardig inschatten wanneer het zover is en het voorkomen. Heerlijk, even alles van je afzetten.

Even geleden ben ik met mijn collega naar een westernfestival bij een Reiterhof bij ons in de buurt geweest. Indy is uniek en zal altijd een bijzondere vriendin voor me blijven, maar als Indy er niet meer is, wil ik wel graag een ander paard hebben. Ik heb op die Reiterhof veel paarden gezien die mij wel aanspraken. Als het zover is, denk ik dat ik daar maar eens ga kijken. Een paar dagen vakantie houden en het paard van mijn keus testen - en niet te vergeten mijn collega ook mee om mij te schoppen als ik een verkeerde keus dreig te maken. Ik heb nu 10 jaar voor Indy gezorgd, zij kwam altijd op de eerste plaats omdat ze steeds weer ziek was. Ik heb het altijd graag gedaan, maar als ik aan een volgende paard begin wil ik graag een gezond paard, robuust, ongecompliceerd, verkeersmak, klaar om zo mee buiten te rijden. Het klinkt misschien hard, maar ik kan op deze manier (alvast paardjes kijken) beter afstand nemen van het hele gedoe rond Indy. Ik kan er luchtiger mee omgaan en dat komt Indy ook ten goede. En niet te vergeten mijn vriend. Ik weet niet hoe hij de hele dag dat gebabbel van mij over Indy volhoudt. We kunnen nergens naar toe (niet langer dan 1 dag), omdat ik bang ben dat Indy juist dan iets krijgt. Hij vindt het niet erg en vindt ook dat Indy op de eerste plaats komt. Ik wil gewoon niet bewust voor een paard kiezen waarvan ik op voorhand al weet dat het paard ziek is. Mijn vriend heeft in de toekomst ook wel wat aandacht verdient.....

Ik hoop van harte dat Indy nog een tijdje mag blijven, ik moet er niet aan denken haar te moeten missen, maar eens is het zover.

Veel sterkte met je fretjes!

Monique

Ans Jondral schreef :


Welnee joh, zand is heerlijk om op te rijden. Alleen mul zand is funest voor de pezen, die krijgen dan bij elke stap een klap. Lekker hard zand is het allerfijnste.


Jawel, wel qua hoefslijtage. Vergeet niet dat de hoefgroei flink gestimuleerd wordt wanneer er ook veel slijtage plaatsvindt.
Maar je moet dat wel opbouwen ja, en dat kost veel tijd (maanden).

Ons 'probleem' blijft de impact op de pezen, spieren en gewrichten op de harde ondergronden. De paarden krijgen daar echt last van als je boven de 100 km per week op uitsluitend harde ondergrond komt. Wij hebben er paarden bij die, na hun ijzerverleden, nooit meer echt goede hoeven zullen ontwikkelen en die paarden zijn we nu allemaal op de hoefschoenen aan het zetten.
Zélfs mijn BD, met de beste hoeven van de wereld (oja, ik heb inmiddels de foto's gemaakt, zal ze een dezer dagen hier plaatsen) , we merken dat de harde ondergrond teveel van het gestel van de paarden eist op de lange afstanden, dus haar zijn we ook aan de hoefschoenen aan het wennen, puur voor de schokdemping op deze ondergrond en niet voor de slijtage. Hadden wij meer bermen of zandpaden dan hadden wij die dingen echt niet nodig.


Afwisselend hoefschoenen gebruiken. De ene dag wel, de andere dag niet. Wij gaan daar dus nu mee beginnen.

Groet, Pien

Aan de schrijfstijl (goed verklaarbaar en duidelijk) zie ik dat er een goed artikel over natuurlijke voeding in nummer 8 van de HP staat! Aan de woordkeuze herken ik dat het een artikel betreft van Frans en Ilona van PaardNatuurlijk. In het artikel wordt ook verwezen naar deze website, alleen zie ik helaas de naam van de website er niet bij vermeld staan. Of heb ik slecht gelezen ?
Groetjes van Muguet en de paarden. Ik ben blij dat het artikel (dat zeer belangrijk is) gepubliceerd is, want veel mensen denken te weten hoe ze hun paard moeten voeren maar in feite doen ze het verkeerd.

Monique Meijer schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 13:29:

Ooow wat erg voor jullie Monique. Heb er gewoon geen woorden voor. Het gaat mijn voorstellingsvermogen te boven hoe het moet zijn als je je vriend voor het leven zó ziet aftakelen.
Kan gewoon niets anders uitbrengen dan het afgezaagde; STERKTE, terwijl het binnen in mij tekeergaat van meelij.

Trea

Spirithorses schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 13:41:

Kun je nagaan wat er gebeurt met de paarden die op ijzers staan.....

Christel Provaas schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 8:06:


tja, een hond is bij uitstek een roedeldier, & 2 is not a crowd,
met je hond in een hok op te sluiten ontneem je hem dus effektief
de mogelijkheid om bij je roedel te horen,
je dwingt hem een aparte roedel (2) te vormen
of solitair te leven (1)
daar kan géén overdosis buitenlucht en 40 m2 zand tegen opwegen
ik begrijp het tov vreemden om ongelukken te vermijden
maar voor de rest........
werk aan de winkel piet, of dit wordt een achillespees (grijnz)

Christel Provaas schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 8:13:


maar wel een braaf huisje hé !?
plaats voor 4 wagens,
auto's horen niet in een hok,
die zijn gemaakt om buiten te staan !

Ik heb laatste een kennismakingsrit gereden en ik heb me werkelijk waar echt verbaasd bij de locomotiekeuringen. Natuurlijk stond het overgrote deel van de paarden op ijzers, maar als je zag hoe sommige erop stonden:

Eendensnavels, torentjes, half loszittende ijzers, afbrokkelende hoefwanden noem maar op. En dat werd allemaal goedgekeurd!

Er wordt puur gekeurd op 'loopt het paard regelmatig', maar niet op kwaliteit van de hoeven. Even afgezien van mijn afkeur van ijzers, denk dat een hoefsmid ook z'n bedenkingen zou hebben bij veel paarden die op zulke beroerde hoeven zo'n afstand moeten gaan afleggen......

Arabesk schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 13:49:


Een paard met losse ijzers mag normaal niet vertrekken. Misschien waren de DA niet allemaal even oplettend?

Arabesk schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 13:45:


Jezusmina..
ik heb toch wel eens verteld over het paard van de buren?
Heel hoge hakken, ijzers, stalarrest en een paar keer in de week in de krul gereden worden in de zeer (mulle) bak. Die bak heb ik eventjes "geleend" toen ik mijn level 1 video wilde opsturen naar Eddy en het passenger-rijden in de wei niet echt goed ging vanwege de vreet-loop-vreet-loop-vreet volgorde Mijn eigen bak vond ik toen veel te mul.
Nou die bak was dus een ramp, zo mul!!!!!!! Amy hijgde zich te pletter en heeft nog nooit zo gezweet als toen. Arm dier. Ik kreeg toen wel bewondering voor dat paard van de buren die daar toch een uur lang in kan draven en verzameld galopperen..

Dat wreekt zich natuurlijk.. want ditzelfde paard staat nu al twee weken compleet op stal met een peesblessure. Volgens de dierenarts mag het paard niet meer naar buiten omdat het dan "gek" gaat doen. 3x per dag lopen de meisjes er rondjes mee op de parkeerplaats omdat dat moest van de DA. Hoe tegenstrijdig!! Dan gaat het van; "kloink, kloink, kloink, een kwartier lang (jaja die ijzers hè) en dan moet ie weer op stal. Het betert niet... hoe zou dat nou komen????????
ik vrees het einde voor dit (sport)paard.

Alles wat je slecht kan doen voor een paard, is hier gebeurd. ik schreef pas nog dat ik benieuwd was wanneer het fout zou gaan, nu heb ik er spijt van dat ik dat heb gezegd.

Trea

Spirithorses schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 9:41:


http://www.zingaro.fr/v2/eng/battuta.html

let op de zwarte ruiter op het sabinopaard
(ondanks de bitten blijft zingaro steeds een feest,
waar cavalia etcetera géén lap aan leggen..)

trea hoex schreef op vrijdag 31 augustus 2007, 12:51:

Ik ben fan van ieder die me wat kan bijbrengen
Eddy brengt me wat bij, net als Pien, Piet, Conrad, etc

Eddy en Pien omwille van de deskundigheid in het rijden en leren van paarden (en das een grote brok!)
Piet en Conrad omwille van het clickeren
Ook nathalie, omwille van hààr inzichten fel gekleurd door parelli maar daar doe ik wat wit bij
Esther v lennep, omdat ze zo lief is en het grondwerk kan blijven opnemen met haar paardjes zonder zich te frustreren dat ze niet rijden kan, haar NB tips
Wil omdat ze zoveel weet over kruiden, seme, en internetbedrijfjes
Peter D, omdat hij mij nieuwsgierig maakt naar wat hij doet
Esther, omdat ze zo veel weet over JKK
Nele, omdat ik blij ben dat ik de propoliszalf heb leren kennen van haar
Marcia, omdat het leuk kletsen is met haar en we steeds tot hetzelfde uitkomen, onbewust bekwaam
Isabel, omdat ze mij een meerwaarde aanbiedt mbt hoefjes
HC, àls hij het over zadels heeft en clickertraining
Jolien niet te vergeten, omdat ze me leert na te denken over hoe ik lichaamstaal kan vertalen
Charlot, omdat ik van haar geleerd heb dat je moet doen wat aanvoelt dat goed is
Blijde, mijn collega die af en toe met maia rijdt, omdat ze me geleerd heeft dat maia niet zo ongevoelig is
Isolde, omdat ik van haar fouten die ze maakt kan leren,
enz

Zie je, ieder die me wat bijbrengt, bedankt

Voor de rest kan ik me alleen maar ergeren aan een van die personen als ze me eens een tijdje niets bijbrengen, maar dat doe ik niet, want ook dàt leert me dat het hele proces naar bewust bekwaam worden soms een stapje terug is.

Maar als iemand inhoudelijke kritiek heeft op een van de dingen die me zijn bijgebracht door die mensen hierboven, verdedig ik dat stukje wél, das mijn aandeel, ik sta achter wat ik van hen geleerd heb.

En ik zal bv niet van jou zeggen dat je niet kan rijden, want dat weet ik niet
Ik weet alléén dat je parelli doet en les krijgt van wim donck of zoiets, dat je werkt met een CS, enz
Maar ik weet niet hoé, want ik heb je nog niet aan het werk gezien, dus ik zwijg en lees je berichten in de hoop ook iets te leren van je en ije in bovenstaand lijstje toe te voegen

Exact wat ik doe trea. Sociale vaardigheidstraining bv
http://www.desleutel.be/index.php?content=2&sub=23 scrol door naar langdurig groepsprogramma
wou ik toch even rechtzetten

Wat mij betreft valt Eddy

ja het is mijn onderschrift

"Een paard goéd trainen kan alléén als het de rest vd tijd paard kan zijn"

Hi iedereen,

Ben nu wel aangekomen in Dubai en zit hier te mijmeren over die zalige dag bij Piet.Met een glaasje Bourgogne wijn in de hand en een DVD van emiel voest op mijn tv schrijf ik wel wat makkelijker en denk ik wat een mooie toekomst paardnatuurlijk kan hebben met zulke toffe mensen.
Ik zit hier te dagdromen over een domein van paardnatuurlijk waar cursisten op vakantie kunnen komen en diegenen die gevorderd genoeg zijn kunnen les geven over parelli,emiel voest ,monty roberts ,dorrance etc of een mengeling ervan. Ik moet zeggen dat die bewuste zaterdag voor mij absoluut fantastisch was mede door de goede en welgemeende sfeer die er aanwezig was en de vriendschap die er in de lucht hing.
Mijn droom zou zijn om al die toffe mensen samen te brengen in een warm (Spanje,Frankrijk ....)centrum waar paarden op een dierlijke correcte manier opgevoed worden en waar we er zelf plezier aan beleven.Ik zou voor zulk een project graag ook de financiele midddelen vrijmaken om dit mogelijk maken.Met een groep mensen die ik heb mogen ontmoeten moet dit lukken.Of dagdroom ik????

Gr Cedric