emania schreef op Tue, 3 Feb 2004 09:48:25:
> Ik snap hoe jullie het zien. En ik ken het Parelli-systeem.
> Ik heb met mijn paard een band van wederzijds vertrouwen. En ik
> ben leider. Maar een goede leider zwijgt en laat zijn
> teamgenoten zelf de ervaringen opdoen waardoor de band groeit.
> Ik bied ook altijd een weg met de minste weerstand. Maar anders.
> Ik maak het 'goede' nog beter dan dat het eigenlijk al is. Ofwel
> ik maak geen actieve of passiefe actie ( voorzover dat kan)
(je bedoelt geen actieve MAAR passieve neem ik aan?)
> tijdens het 'foute'. Het is voor mensen gemakkelijker om de
> nadruk ( en dus de actie, druk op de teugels nemen bijv) op het
> negatieve te leggen. Maar uiteindelijk is dit voor een paard erg
> demotiverend. Gelukkig kunnen paarden enorm veel incasseren en
> zijn ze vergevingsgezind.........Dus nogmaals, ik vind het geen
> fijne manier van leiding geven. Al kan ik jullie oogpunt goed
> begrijpen.
>
> Emania
Dit klinkt bijzonder maar ik zou graag willen weten hoe je dit in de praktijk doet.. Leg het eens uit aan de hand van de vraag over dat voorop rijden. Hoe zou jij dat precies aanpakken?
Het goede nog beter maken is volgens mij ook wat ik zeg: dan ontspan je helemaal met de teugels compleet los (eigenlijk rijd ik altijd zo behalve als ik iets anders wil dan mijn paard). Hoe kan het nog beter? En als je paard dan voorop loopt en je doet niets actiefs maar blijft passief hoe zie jij dan dat je paard erachter komt dat het NOG fijner kan worden door uit zichzelf gas terug te nemen en naast de andere paarden te gaan lopen...
Ilona
Warboel
