Omdat het hier toch wat te gortig wordt wil ik als eigenaar van dit paard wel een paar halve waarheden uit de wereld helpen.

Het is nu al zo'n drie jaar dat ik voor dit paard een oplossing probeer te zoeken voor haar hoefprobleem. Het is mijn bedoeling dit op een paardvriendelijke manier op te lossen. Aangezien drie jaar verschrikkelijk lang is heb ik inderdaad uit pure wanhoop al eens gezegd dat ik ze naar de slager zal brengen,dit zou ik echter nooit doen.

Eva en Piet hebben mij hun hulp aangeboden, wat ik ten zeerste waardeer, en in het begin leek het erop dat ik uiteindelijk de manier had gevonden, dit blijkt nu helaas niet waar te zijn.

Om haar benen tegen schurftmijt te behandelen was ik ze gewoon uit met een borsteltje en een geschikt produkt of wanneer het te koud is om haar benen volledig nat te maken vernevel ik het met zo'n plantenspuitje. Dit laat ze perfect toe.IK vind het jammer dat Piet beweert dat ik bang van haar benen ben.

Het is omdat Piet mij had afgeraden om ze terug te laten verdoven (slechte ervaring voor het paard) en ze zo te laten bekappen dat ze nu zo lang staat. We hadden er eind augustus trouwens alle vertrouwen in dat we het in één of twee trainingen wel opgelost gingen hebben. Eerstdaags ga ik nu in een paardenkliniek een afspraak maken om haar uiteindelijk toch te laten bekappen. Aangezien ik geen enkel risico wil lopen, noch voor het paard, noch voor de mensen er om heen laat ik dit in een kliniek doen. Ik besef dat dit niet de ideale oplossing is, maar wanneer ik nu blijf wachten wordt het fataal voor dit voor de rest overigens prima paard.

Het is makkelijk om vanaf de zijlijn kritiek te geven, je moet eerst zelf met dit probleem geconfronteerd worden.

Cedric, sorry, maar als iemand ongevraagd bij mij thuis komt en dan onnozelheden begint te vertellen zoals: "als ze ziet dat je haar veulen haar benen opheft zal ze dat ook wel laten doen", heb ik inderdaad de neiging wat wantrouwig te kijken. Je gevoelens tov mij zijn geheel wederzijds.

Alle andere -bruikbare - tips zijn meer dan welkom !

Anita Cats schreef op zaterdag 15 september 2007, 13:47:


Moet je eens kijken op
www.paardenbegrijpen.nl
Ik denk dat daar wel wat oefeningen en foto's staan van workshops rechtrichten aan de hand.
Ik heb gisteren ook haar clinic gezien op horse event. Was best wel indrukwekkend.

Ans

De hoefsmid heeft de hoeven van ons paard weer gekapt.
Mijn vraag is nu of ze ook zo natuurlijk mogelijk gedaan zijn en goed?
ik heb dan ook een aantal foto's getrokken
http://www.paardnatuurlijk.be/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=380

bedankt alvast voor jullie kennis hieromtrent!

Groetjes
Charlot

eigenaar schreef op zaterdag 15 september 2007, 13:51:


Ok, tip... ingaan op het aanbod wat hier op dit forum is gedaan! Gebruik maken van de mogelijkheden die mensen u hier bieden. Wat heeft u te verliezen om op dit aanbod in te gaan. Geef het paard en hen die éne maand in de poedertoren om er aan te werken.

Maar goed, 't is enkel een tip.. en net zoals een paard dat kan kunt u het aannemen... of afwijzen....

Heel veel succes en geluk toegewenst de komende tijd met uw paard waarvan ik denk/geloof dat het een speciaal plekje in uw hart heeft!

ja, die site ken ik.
Maar daar staat niet hoe je de oefeningen moet uitvoeren!

Groetjes Anita

Strobalen zou niet hebben gepast omdat die bij ons op stal nogal groot zijn.
We wilden haar los in de trailer zetten, maar toen we daar aankwamen stond ze nog in de trailer van die man: gewoon met de stangen.(hij had haar van de wei opgehaald)
Hij zei dat ze wel gewoon met de stangen erin kon. Ze kan net met haar hoofdje erboven en anders gaat ze gewoon erachter staan. Het was meer dan 1.5 uur rijden maar ze is heel rustig gebleven!

Bij aankomst hebben we haar eerst alleen in de wei gezet, toen met de rustigste pony van die andere 2 erbij, en toen met de leidster zegmaar van de groep. Nouja dat was niet meer nodig. Toen onze pony en die andere( en die we als eerste erin hadden gezet) voorin stonden, werd die merrie die en nog niet bij stond helemaal gek. Die stond in het weiland erachter. Ze rende heel hard naar achter, toen weer naar voor en sprong over het hek heen! Het hek is niet heel hoog, maar het is wel een shetlander. Best een sprong dus. Gelukkig ging alles goed.
Toen we het hek naar achter open deden(weiland is verdeeld in een normaal formaat wei met schuilstal en een grote wei achter) rende ze al mee met de andere. Ze lijkt dus metteen al goed te zijn opgenomen in het groepje.

Mijn paard heeft ook een enorme scheur recht van het midden tot aan, zelfs stukje in de kroonrand Ook ik maar me daar zorgen over....

Had hem meestal niet helemaal kort, omdat ie met een klein randje veel minder gevoelig liep.
Nu wel helemaal kort en rond en maar weer de hoefschoenen in gebruik genomen.
Als het nog verder scheurt ben ik bang dat ik toch aan ijzers zal moeten gaan denken
Ga binnenkort een foto maken en vragen aan Frans en Ilona wat ik moet doen....

Anita Cats schreef op zaterdag 15 september 2007, 15:21:


Heb je wel gelijk in. (Alhoewel ik daar wel eens een beschrijving heb gelezen van die oefeningen. Maar kan dit niet meteen terug vinden)
Onderaan bij 'uit de praktijk' en dan het kopje 'clincs' staan wel foto-impressies van clinics met uitleg over het doel enzo. Aan de hand van die foto's kan je dan ook wel dingen zoals houding en positie tov van het paard etc... afleiden. Misschien kan je daar al iets mee?
Een andere bron op internet weet ik niet meteen.
Wel een boekje: "Werk aan de hand" van Richard Hinrichs. Dat is meer een stappenplan met uitleg over uitvoering enzo. Dat gebruik ik zelf ook wel eens als leiddraad. Maar ik vind dat eerlijk gezegd allemaal niet zo simpel om zomaar in m'n eentje mee aan de slag te gaan. (Denk erover in de toekomst eens een workshop gaan volgen. want zo schiet het niet op.)
En anders, geen tijd om morgen even naar horse event te gaan? Best gezellig hoor Kan je die clinic zelf zien en vragen stellen.

Ans

Had ik erg interesant gevonden ik kan helaas niet!
Juist een druk weekend hier,
Bedankt voor de info,
Groetjes Anita

Even weer het volgende bericht gebruiken.

Piet schreef op vrijdag 14 september 2007, 17:01:


Heb het opnieuw geprobeert. Hij wist zich nog goed te herinneren dat hij met z'n neus naar m'n andere hand moest gaan.

Heb nu met mijn tong geklikt, had al snel in de gaten dat daarna de beloning kwam. Heb nog geen woord verzonnen voor m'n hand, was vanmiddag ook niet nodig mijn hand aanbieden op verschillende plaatsen was al voldoende.


Het met gestrekte armen werken vergat ik de eerste keer, dacht er daarna gelijk aan.. ingevoerd en merkte gelijk het verschil. Na de 'klik' mijn hand iets richting zijn borst gebracht zodat hij een klein pasje terug moest. Merkte gelijk het verschil. Volgens mij Winsor ook...


Gedaan, was een paar keer nodig na enkele momenten gaf hij het zoeken op.


Gedaan en werkte perfect, elke keer werd het zoeken aan mijn lichaam korter.


Ging vanmiddag goed, ben benieuwd hoe het volgende keer gaat.


Dat belonen met gestrekte arm kende ik niet, merk het verschil. Wil het m'n kids ook aanleren om te doen (bij elk paard)
Dank voor je tips Piet, heb er veel aan gehad... was vanmiddag zo blij met onze kanjer die het super deed.

Zie nu al uit naar waar ik de volgende keer "tegen aan loop"... heb nog veel te leren.

Myriam schreef op zaterdag 15 september 2007, 10:04:


Tjááá, in België gaan ontheffing mogelijk; nog een jaartje en dan zullen we er allemaal aan moeten geloven. Onze DA raadt aan zolang mogelijk te wachten, wie weet verandert er nog iets.

Pien

Peter Donck schreef op zaterdag 15 september 2007, 13:32:


Nee, het is echt het zadel, Evy en ik hebben ook pijn in ons bekken als we BD rijden, da's een smalletje (het was ook altijd háár zadel).

Peter Donck schreef op zaterdag 15 september 2007, 13:32:


Nee, het is echt het zadel, Evy en ik hebben ook pijn in ons bekken als we BD rijden, da's een smalletje (het was ook altijd háár zadel).

eigenaar schreef op zaterdag 15 september 2007, 13:51:


Ik begrijp jou wel. Ik denk dat als het echt niet anders op te lossen is, ik het paard ook in een kliniek zou laten verdoven en bekappen; er zit dan niks anders op. (Gelijk effe de tanden laten mee onderzoeken...)
Ik heb verder geen tips voor je, hebben zelf onze handen vol aan onze Andalusiër die Jack vanmiddag nadat ze 3 uur gewerkt had nog aan gort probeerde te trappen. Haar voorbenen geeft ze inmiddels braaf, ze zit ook niet vast in haar rug en bekken (allemaal laten onderzoeken), het is gewoon angst en dat moet er vanzelf uit gaan wanneer ze meer en meer vertrouwen krijgt. We zijn al een heel eind, een maand geleden nog liet ze zich vallen als je aan haar voorbenen kwam, en inmiddels mogen we tenminste onze hand al op haar bijbeen leggen, maar als je richting sprong gewricht gaat begint ze gericht uit te halen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 15 september 2007, 20:33:


Toch nog een keer mijn tip met paarden die zich laten vallen, wij hebben het opgelost met hooi geven, hooi eten geeft rust. Af en toe zelf ook even wat anders gaan doen zodra er spanning komt. Andere dingen werkten niet bij dit paard, en wat belangrijk was om er een rustig paard bij te zetten. Het vallen was ook het missen van 'veiligheid' van de leidster van de groep.Misschien was die verlatingsangst wel het grootste probleem. Het vallen was in dit geval echt angst.