Anita Cats schreef op donderdag 20 september 2007, 9:08:


Het optillen van de binnenhand word meer gedaan. Ik doe het, Antoine de Bodt, Bent Branderup allemaal mensen die werken aan het rechtrichten van het paard. Juist door je binnenhand hooger te vragen dan je buitenhand krijg je een buiging door het hele lichaam van het paard omdat je de schouder vraagt mee te buigen.
Het naar buiten of naar binnenvallen heeft te maken met het verkeerd ruitergewicht of richting navel of het paard heeft moeite met buigingen in zijn lichaam en zoekt op die manier een uitweg. Dit komt niet door die hogere binnenhand.

van lennep schreef op woensdag 19 september 2007, 19:50:


God, ik sta er eigenlijk nooit bij stil hoe het moet zijn om 2! eczeempaarden te hebben. Ik heb al wat liggen piekeren hoor, en ik heb er maar eentje.

Eigenlijk ben ik nog steeds niet zeker of Troy wel een eczeempaard is. Ik heb hem wel de hele zomer de boett omgehad, hij heeft ook de hele zomer (redelijk veel) jeuk gehad, maar toch zegt ergens in mij een stemmetje dat deze verschijnselen ook wel een andere oorzaak zouden kunnen hebben. Hij had trouwens ook niet de open plekjes die je vaak ziet bij eczemers. Zijn manenkam (waarvan de achterste helft helemaal afgeschuurd was toen ik hem kocht) is inmiddels alweer 20cm lang. Dat is toch niet echt normaal voor een eczemer in het zomerseizoen, toch?

Hij heeft bijv. ook regelmatig periodes waarin hij erg platte mest heeft, wat niet in relatie staat tot ransoenverandering. Soms spéttert het eruit.
Ik heb het ooit eens op een forum nagevraagd, maar het werd niet herkend door mensen met eczemers.

Nu staat hij al weer 3 weken zonder deken, en dat terwijl het afgelopen weken best wel warm was overdag. Hij heeft zelfs op wei gestaan, enkele uren per dag.
Hij is dan tegen de avond wel wat geirriteerder van alle kleine mugjes die ronddansen rond zijn koker (vooral dáár irriteert het).

Dus ja, ik hoopte dat de magnesium nog iets kon veranderen/verbeteren aan zijn lichamelijke welzijn.
Het zit me wel dwars dat ik zo symptoomgericht te werk ga nu. Dat ik "gewoon" maar magnesium bijvoer terwijl ik niet eens zéker weet of er een tekort is. Ik hoop dus echt dat er snel nog méér dingen verbeteren, als de manenkam het enigste is wat verandert, dan durf ik toch niet dóór te blijven voeren, omdat het zo lastig te zeggen is of die dikke kam nou verdwijnt door de magnesium of omdat het seizoen voorbij is

Staat Mayke nu 24 uur in de schuilstal dan? Wil ze dat zelf? Ze heeft het wel héél erg hè? Zelf in de periode dat Troy best wel wat jeuk had, koos hij het liefst voor de wei.

Groetjes, Trea

Kynshiri schreef op donderdag 20 september 2007, 9:11:


O nee, alsjeblieft niet wéér...

Tipje van de sluier: het zit 'm in de blaadjes.

Zo ziet zijn manenkam er nu uit;

en zijn staart (die bestond uit stoppels)

Kynshiri schreef op donderdag 20 september 2007, 9:11:


Dat staat er ook precies zo als jij hier schrijft als je het forumhandvest leest. Echt precies zo.

Saskia

Hallo Hester,

Even vooraf waarom ik tot Gluc besloot.
'n Ruin van 22 jaar, sinds anderhalf jaar bij mij. Oude blessure, artrose. RV lijkt op een overhoef. Begon steeds erger te kreupelen, kon 1 maand geleden al niet meer fatsoenlijk stappen zonder pijn. Het bekappen was de laatste keer bijzonder pijnlijk, want LV bekappen waardoor hij RV moest steunen was voor hem niet vol te houden. Vreselijk om zo'n pijnhoofd te zien. Heb dus LV het hoognodige gedaan.

Ik heb overwogen hem te laten inslapen, maar wilde ook nog Glucosamine proberen. Hoorde ervaringen van mensen die erg veel baat hebben hiermee. Wat ik gebruik is een combinatie van Gluc met Chondroitine, MSM en VitC (schijnen zich onderling te versterken en ik dacht ik gebruik het maximale voor Cesar). Daarnaast wordt hij sinds 2 weken ook met andere middelen homeopatisch behandeld.
Als je Googled krijg je veel info over gepubliceerde onderzoeken.

Sinds 2 weken geef ik dit nu. Het is een vloeibare vorm die ik toedien met een spuit direct in zijn mond. Maar dat is bij hem nooit een probleem, dus dat scheelt. De vloeistof (ik heb het zelf geproefd) is mierenzoet en staat volgens mij stijf van de suiker, maar het paard staat zijn mond te likken als ik er aan kom. Mmmjammie.

Nou, wat is na 2 weken het resultaat?
Gisteren: oortjes naar voren, loopt nog voorzichtig maar stapt niet meer kreupelend, is in het algemeen vrolijker. Heb hem gisteren zijn voorvoetjes moeten doen en dat ging weer iets beter.
Ik heb weer hoop.

Laat je horen wat het met jouw paard doet?
groetjes