Christel Provaas schreef op vrijdag 28 september 2007, 8:19:
> Ik nam Cadiz mee voor een wandelingetje aan het halster: stukje
> straat, breed betonpad en weer terug, 20 minuten, lang niet
> gedaan. Ik had een stokkie bij me omdat hij in deze situatie
> stugheid zie ik in meerdere dingen terug: hij legt één keer een
> associatie en die wordt dan de blauwdruk voor alles wat daarna
> komt. Hij is daar dan haast niet meer van af te brengen.
> Maar als dat zo is, hoe buig ik dit gedrag dan om?
Het enige wat ik kan doen is een beetje meedenken en daarmee misschien een voorzetje geven aan anderen.
Hoe ik het zou proberen is als volgt.
In ieder geval 1 ding tegelijk. Beginnen trainen met het hoofdstel en lange lijn en daar gaan lopen waar hij rustig is.
Gedurende de wandeling de lijnen heel, heel, langzaam iets korter nemen.
Dus cm voor cm meer richting hoofd. Jij mist dan, denk ik , de mogelijk heid om te clikkeren, maar beloon hem dan in ieder geval met je stem als het goed gaat.
Bij de minste negatieve verandering, lijnen vieren naar 20 cm langer dan waar het niet goed meer ging, desnoods de eerste keren helemaal terug naar je uitgangspositie en opnieuw op dezelfde manier beginnen.
Met oneindig geduld, je zelf vertellend dat je veel meer geduld hebt dan je paard, stapje voor stapje, zo klein dat je het zelf bijna niet opvalt.
Piet
"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"
Warboel
