openmind schreef op donderdag 4 oktober 2007, 10:22:


Er waren hier toch ook mensen die hun paard wel dik zagen worden, dat onbeperkt toch wel veel is...onbeperkt kuil voeren helemaal.
Wat wij op stal doen; momenteel zijn de paarden overdag op de wei dus hebben ze gras, 's avonds gaan ze de paddock in (om de grond rust te geven) en krijgen ze kuil. In de winter worden de (grote) bakken 2x per dag gevuld, en op koude dagen doen we plakken stro erbij, om te knabbelen en de darmen gevuld en in beweging te houden.

Ikzelf geef alleen een handje muesli als mijn paard gewerkt heeft, verder geef ik haar kruidenmengsel, als ze niet werkt krijgt ze geen muesli.
En verder, voeren doe je met je ogen, zei een oude boer ooit.
Kijk naar je paard...
groetjes

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 3 oktober 2007, 21:42:


tja, ze geeft het zelf toe, het gaat haar voornamelijk om het halen van zoveel mogelijk punten.....

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 oktober 2007, 0:51:


??? Wat en waar heb je iets gelezen?

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 oktober 2007, 0:48:


ik ben dingen aant regelen zodak eens kan afkomen met men paard, zal volgend jaar zijn, ik leg nog wel later uit waarom

De afgelopen dagen heb ik met Buck op de Veluwe gebivakkeerd met meerdere paardenvriendinnen en we hebben daar lange tochten gemaakt. Het was heerlijk, prachtig, spannend, etc, helemaal goed, daar wil ik het niet over hebben. Er was iets wat mij opviel, wat misschien interessant is voor iemand.

In het paardengezelschap bevonden zich 6 blootsvoetse paarden met elk een wisselend hoefverleden. Drie daarvan (alledrie Andalusiërs waarvan 2 in Spanje opgegroeid) hebben nooit ijzers gehad en zijn 6,7 en 8 jaar oud. Dan was er nog een gelders paard van 15, nooit ijzers gehad, een haflinger van 12 die heel vroeger 1 jaar ijzers heeft gehad en Buck van 15, die tot 2 jaar geleden 10 jaar lang op ijzers stond. Buck is de enige die nb bekapt wordt, de andere paardenhoeven zien er gewoon goed uit.
Alle paarden vertoonden identiek loopgedrag: zodra het pad hard werd (bv wielgedeelte van menpad), werden de passen verkort. Echt verharde weg zorgde weer voor iets makkelijker lopen en hard pad met stukken steen zorgde voor zeer gevoelig lopen bij alle paarden. De verende bospaden waren het beste voor de gangkwaliteit.

Blijkbaar maakt het dus niet uit of een paard zijn hele leven blootsvoets gaat en is het racen over puin toch een zodanige aanspraak op de hoeven dat er een gevoeligheidsreactie optreedt, ook bij paarden die hun hele leven blootsvoets gaan en hun hoeven goed hebben kunnen ontwikkelen.
Blijkbaar is het continu blootstellen aan een bepaald type bodem dus veel bepalender voor wat de hoef aankan dan het feit dat er ooit ijzers onder gezeten hebben of de rasgebonden aanleg (zoals de harde spaanse hoeven).
Ik vind dat wel interessant.

openmind schreef :


Hoi Danielle, welkom hier en leuk dat je ook zo'n ommekeer gemaakt hebt, zoals de meesten van ons.

Ook wij voeren volledig 'op het oog' en ik kijk niet naar schema's maar naar mijn paarden; hoe ze in hun vel zitten, niet te mager worden, of ze glanzen, blij zijn, voldoende energie hebben, of ze goed herstellen na inspanning etc.

Wij voeren de meesten van onze paarden haast onbeperkt voordroog. We hebben voor voordroog gekozen omdat we deze verpakte balen buiten kunnen opslaan, bovendien bevat dit hooi kruiden en bloeisels (zaden) en is het niet stoffig.
Voordroog maar zeker kuilhooi bevat meer voedingswaarde dan droog hooi en met sommige paarden moet je daar een beetje mee oppassen, die worden nogal snel dik van onbeperkt hooi.
Kuilhooi is daarbij ook nog gefermenteerd en teveel daarvan voeren kan een te zware belasting van het systeem van het paard geven. Het lijkt mij goed dat jij er stro bijvoert.
De meesten van onze paarden zijn werkpaarden en die moeten meer eten merken wij. Op dagen echter dat ze niet werken en de hele dag op de weide lopen krijgen ze minder bijvoer. Op hooi wordt bij deze paarden nooit bezuinigd.

Wij hebben onze paarden in groepen gehuisvest en per groep wordt bekeken hoeveel ze mogen eten. Zo krijgen de koudbloeden (Fjorden, Ijslander, Haflinger) zeker niet onbeperkt hooi, dan groeien ze dicht, maar de Volbloeden en de Quarters weer wel, die hebben heel veel eten nodig. Deze paarden krijgen bij ons ook bijvoer (spelt, haver en sommigen Quattro).

Onze paarden hebben ook niet onbeperkte weidegang, dus als ze niet op de weide staan krijgen ze hooi en dat verdeeld over meerdere porties per dag (zeker 6 porties, waarbij de alle baden en halve 100 litervaten geheel (over)gevuld worden).

Wij hebben ervoor gekozen om niet een baal in de paddock te zetten en het de paarden maar laten uitzoeken, want dan hebben we minder 'contriole' op de hoeveelheid die de paarden eten. In praktijk komt het er dan op neer dat het altijd dezelfden zijn die met hun neus in de baal staan terwijl de wat minder vreetgrage paarden die het eigenlijk harder nodig hebben toch stoppen als ze genoeg hebben, dus dat werkte niet bij ons.
Verder gaat er op die manier veel hooi verloren; het wordt vertrapt en blijft in de modder achter. We zien echter wel voedersystemen waarbij je de baal achter een hekje plaatst zodat ze er niet in kunnen trappen, plassen of mesten (want dat gebeurt hier ook).

Misschien heb je hier wat aan....
Groetjes, Pien

Spirithorses schreef :

Je zult merken:
Hoe meer je met voeding en gezondheid bezigbent, hoe meer er op je af komt en je gaat twijfelen. Ik tenminste wel.

Bijvoorbeeld of de weide genoeg voedingswaarde bevat, je kunt niet even een paar zakken kalk op je weide strooien als er te weinig kalk in de bodem zit want dat kan weer ten koste gaan van andere voedingsstoffen (onbalans in mineralen en micro-organismen). Bovendien kun je wel vanalles aan het gras toevoegen maar daarmee is zeker niet beweerd dat het gras dat ook daadwerkelijk vrij geeft én je paard het ook nog eens goed kan opnemen.

Kijkt een paard niet goed uit zijn ogen dan ben je snel geneigd er een supplement bij te geven of schemaatjes te raadplegen, maar je weet niet wat je paard ook nog uit de bodem haalt en hoe de bodemgesteldheid dus is (hooi, gras). Ik denk dat bloedonderzoek bij het paard veel beter beeld zou kunnen geven, al weet je natuurlijk ook weer niet of alles in het bloed aantoonbaar is. Ik heb me voorgenomen dat ik dat zou doen wanneer er hier een paard is waarbij ik twijfel of hij/zij genoeg binnenkrijgt.
En dan nóg schijnt magnesium bijvoorbeeld niet in het bloed aantoonbaar te zijn, maar daarvoor zou je een spierbiopt moeten laten nemen, nogal heftig dus.
Wat ook sterk meespeelt en daar zijn we zelf heel erg mee bezig, is dat je paard aantoonbaar (bloed, röntgenfoto's, lichamelijke onderzoeken ed) wel gezond kan zijn, maar in praktijk tóch steeds ziek of niet lekker is. Onze Puck is daar een goed voorbeeld van. Zij is bij ons gekomen omdat ze oa telkens hoefbevangen was, terwijl haar hele systeem gezond blijkt na diverse onderzoeken. Ziekten/onbalans van een lichaam kunnen ook ontstaan door stress, oude trauma's etc, psychosomatisch dus, ook bij paarden , ik raak daarvan meer en meer overtuigd en zoiets is nou eenmaal moeilijker op te sporen in een lichamelijk onderzoek. Ik kom ook steeds meer paarden tegen waarvan een ziektebeeld of gedragsstoornis een psychosomatische oorzaak heeft en er dus eigenlijk geen lichamelijke oorzaak voor te geven is.

Zomaar wat gedachten....
Hier een link naar het verhaal van Puck, metwie het momenteel fantastisch gaat, ondanks haar hoefbevangenheidsverleden loopt ze nu gewoon in de kudde op de weide: http://www.spirithorses.be/puck.html

Nu snap je misschien dat hoe meer je weet, hoe meer je kunt gaan twijfelen.
Groet, Pien

4bozzza schreef op donderdag 4 oktober 2007, 9:26:


klopt, maar dit past niet, stierenvechten is een eindstation na een natuurlijk leven,
rodeo, chihuahuadribble en de horrorwalk
zijn langdurige mishandelingen binnen het kader van een nauwelijks natuurlijk te noemen "houden"

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 4 oktober 2007, 10:37:


Maar op sommige momenten ruim een cm of tien uit het zadel klotsend . Heb ook een paar andere nummers van haar opgezocht en dat was idem .

Caatje schreef op donderdag 4 oktober 2007, 9:59:


dan klopt het weer niet
want de horrorwalkers & co zien géén lijden van hun dieren
terwijl bij het stierenvechten het "lijden" niet langer mag duren dan de adrenalinestoot
10-15 min, wat meer is, is BOEH-geroep,
for what it's worth

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 oktober 2007, 12:06:


zo erg als dit was het nog juist niet

http://nl.youtube.com/watch?v=QE0KmgjdAKc

Auwa.

Peter Donck schreef op donderdag 4 oktober 2007, 12:08:



Blijft over het waarom?
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 oktober 2007, 12:17:

Auw (vooral die kopstoot)

Christel Provaas schreef op donderdag 4 oktober 2007, 10:56:


ik ook,
zaten er beslagen paarden bij ? en was daar wat aan te zien ?

Ik kan hier ook zo de stukken uithalen waar ze allemaal gevoeliger lopen
of gaan ontwijken : brokkelasfalt met steentjes op harde ondergrond,
scherp-puin-pad ......
Goed lopen = gras, zandpad, bosgrond, slijktrails op klei, glad asfalt en glad beton
skoren minder dus verkorte pas : ruw leislagasfalt, ruw beton, steenslag, en ruwe betonklinkers

maar ik blijf òòk bij de genetische aanleg die daarom niet rasgebonden hoeft te zijn,
zo zijn er bv zowel TB's met harde taaie hoeven, als met zachte/weke

Bart en Blue schreef op donderdag 4 oktober 2007, 12:22:


Eddy hoe zit het nou met die boycot?
Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"