van lennep schreef op vrijdag 12 oktober 2007, 12:35:


Kweuzels lijken me onwaarschijnlijk, die zijn echt zeldzaam, het zullen wel mumsels zijn, die komen veel meer voor .
Water even op het verste punt zetten,. zodat ze 2 kanten uitkan?
Dat helpt haar waarschijnlijk.
Om problemen te voorkomen vind ik dat een paard moet kunnen drinken wanneer ze dorst heeft.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 12 oktober 2007, 13:00:


Zou kunnen...daarom ben ik er ook niet happig op om het haar elke keer te laten zien.
Ik heb haar geregeld mee genomen vanuit de bak richting het groene gras , maar andersom is nog maar een keer gebeurd.

Wat het misschien zou kunnen zijn is dat ze de houtwal te eng vind.
Tekla staat op die strook van 5 meter rustig te grazen , en loopt zo weer richting bak. Maar Namkje zal daar niet rustig gaan grazen , vanwege die kweuzels die het altijd op haar voorzien hebben , en Tekla blijkbaar met rust laten??


Ja , en daarom vind ik het ook vreemd dat ze niet met Tekla meeloopt!


Ja , dat waren toch die beesten van de freggelgrotten?? van vroeger?
Erg populair kinderprogramma wat door meerdere volwassenen gevolg werd met poppen , de freggels.


Gr Esther

Piet schreef op vrijdag 12 oktober 2007, 11:36:


waar ze staat is het zware polder-klei-grond, hier en daar een zandlaag
maar speciefiek die plek is veen (Bredene), kan dus serieus zompig en klef worden
in de winter, wat staat voor lange tenen en ondergeschoven hielen
Ik zou me daar voorlopig niet teveel zorgen over maken als je toch
van plan bent je veulen rond 6 maand op te halen,
als je d'r voor kan zorgen dat het beestje op zijn nieuwe plek vooral
een ruime betonplaat heeft om op te staan.
Mijn laatste veulen Pepa heb ik met opzet "verwaarloosd",
zo kreeg ze in de wei te lange tenen/tonen.
Nu ze sedert enkele weken van de wei af zijn en in de loopstal/paddok
met een kombinatie van deel stro-deel-vlasleem-deel beton-deel zand
waarbij alle paarden hun hooi los op het beton krijgen
zie ik heel duidelijk (en niet alleen bij haar, nu is ze 1,5j) verandering
de tonen zijn al duidelijk korter (achteraan) en het verschil vooraan
tussen hoge-en-lange-graasvoetjes vermindert konstant.....

Waar ik me bij jouw veulen zorgen om zou maken is het spenen,
het deporteren weg van mama voor een rit van minimaal 4 uur
Op de plek waar ze staat denk ik niet dat ze veel in-hand wordt genomen
laat staan haar voetjes leert geven
dat hoeft niet slecht te zijn, liever zo dan verkeerd van in't begin....
Heb je al nagedacht hoe je dat gaat organiseren ?
of iets over afgesproken ?

Piet schreef op vrijdag 12 oktober 2007, 13:11:


Nieuwsflits; ze eet nu langs de houtwal , maar blijft toch in het grotere stuk lopen , en Tekla loopt al weer grazend het pad af richting bak...

Ze aarzeld , maar gaat niet mee....

Ze heeft Tekla weer teruggekeken...

Ik loop zo even met een emmer water haar kant op.
Dan kan ik even kijken of ze echt dorst heeft.

Gr Esther

van lennep schreef op vrijdag 12 oktober 2007, 12:05:


Dat klopt ja! Word echt overspoeld met info op dit moment! Gelukkig vind ik het niet erg en vind ik het juist leuk om me er helemaal in te verdiepen, ontzettend interessant allemaal! Ben zo blij met het I-net van tegenwoordig..!

De nieuwe cursuslocatie Tuitjenhorn is zo goed als bij mij om de hoek!! Was net te laat met inschrijven.. Volgend jaar ga ik zeker mijn kans pakken!

Bedankt voor jullie reacties!

Helaas, Eddy, kan ik niet meer dan 1 keer in de maand naar mijn veulen toe rijden. Gelukkig leert ze daar wel al voetjes geven en is ze veel in handen van de mens. Verder zal ik echt nog even geduld moeten hebben tot ze bij komt...

van lennep schreef op vrijdag 12 oktober 2007, 13:13:

zullen wel 'ollanders zijn
met die onnozele oranje pruiken.....

Arabesk schreef op donderdag 11 oktober 2007, 21:52:


En zijn die twee anderen ook arabieren? Apache, onze koudbloed staat altijd bol, zelfs wanneer hij hooi met stro krijgt en verder niets.

Couscous een arabier en Sela een paint/arabier, die vermageren dan weer heel vlug.

Indy, een kruising van vanalles, heeft ook geen extra's nodig.

Marianne

Ik moet toegeven dat ik me er steeds meer zorgen over begin te maken ja.
Toen ik er voor de 1ste keer kwam had ik er een heel goed gevoel over, bij de paarden én bij de mensen.
Dat goede gevoel ebt steeds meer weg door de berg negatieve reacties die ik van alle kanten krijg!
Ik weet dat het traumatisch is voor een veulen van 6mnd die bij de mama weggehaald word. Hun hadden mij echter op het hart gedrukt dat dit altijd in alle rust en geheel vlekkeloos verloopt. Door mijn positieve vibe die ik daar had op dat moment geloofde ik daarin maar ik begin hoe langer hoe meer te twijfelen ja...