charlot van r schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 6:39:

aahh maar je schreef toch "Nu in het begin, steigerde, ze wou in geen stokken achteruit. nu stapt ze heel vlot achteruit! ben er wel fier op. Soms lukt vooruit in enge situaties moeilijk. vooral als ik geen voer mee heb om te clikeren"
Maar goed, des te beter dat ze onvoorwaardelijk reageert op je lichaamstaal !

Nog meer grondwerk dan! Als het bij "angst" niet werkt dan is het nog niet duidelijk genoeg, zijn de 'afspraken' nog niet ten volle begrepen.
Eigenlijk schrijf je: op momenten van angst, is de angst groter dan de veiligheid die ik haar bied door op mij te kunnen vertrouwen, waardoor ze niet reageert. Door consequente lichaamstaal zal tessa meer en meer op je vertrouwen. Ga uitdagingen aan, zoals je nu bezig bent
Als tessa schrikt, ga er de volgende keer niet omheen maar zoek het op. Wees blij en beloon haar als je haar kan leiden tot aan het gevaar en bouw op tot het geen issue meer is. En inderdaad, het gaaaat heel traag, maar het gaat Wees alert op je lichaamstaal en ga er van uit dat elk "ongedrag" van tessa een reactie is op je lichaamstaal.

Ik weet dat leiden bij jou en tessa zeker ok is in veilige situaties, maar zoek dus ook die enge dingen op (of blijf dat doen als je dat al doet)

Effe nog een kanttekening: lichaamstaal werkt altijd! Ook bij angst. maatr het geeft misschien niet altijd het gewenste resultaat dat jij wilt, maar dat komt omdat jouw lichaamstaal niet werkt op dat moment

Ik kan je verzekeren dat het een lange weg is, maar zie elke uitdaging of gebeurtenis als een leerrijke oefening.

Zo gaan jolien en ik met onze uitdagingen naar buiten en we zoeken enge dingen op. Als we der een vinden zijn we zooo blij "joepie weer iets waar we kunnen op trainen". Dan stappen we af en na enkele minuten gaan we op zoek naar iets anders

Zelfde als de situatie zodnag: joepie een uitdaging, een test of ik queenie wel onder controle kan houden door men leidtraining, en nog eens een joepie, bevestiging, als het zo blijkt te zijn

Zaterdag gingen we wandelen, aan de hand. Opeens kamen we voorbij een crossparcours in aanleg voor de volgende dag. Veel kleuren, wapperende vlaggen, veel beweging, enz (wannehof ). Ineens boem patat, queenie dierf niet meer verder en wilde het liefst zo snel mogelijk omdraaien. Iets van spanning op het leidtouw en ze zou omhoog gaan om zich te onttrekken aan de druk. Dus fysiek is geen middel om haar bij je te houden.
Passeerde ook ineens een auto, die fel moest remmen voor Queenies kont op de baan, hups Queenie een sprong naar voren. Met de kracht van haar hals zou ze mee mee omgedraaid hebben de andere richting uit. Op kracht hou je zo'n madamme niet bij je (he jolien?) dus moet je behendigheid en techniek in lichaamstaal aanspreken. Dan heb ik het over het wegvragen van de achetrhand waradoor de voorhand terug aan men schouder is, ik aan dacht kan vragen en controle heb over de voor en achterhand. Pas dan kan je veilig en redelijk op een rechte lijn de hindernis voorbij.

Het heeft al bij al niet lang geduurd, 30seconden?
Dan liep ze weer netjes naast mij. Had blijde toen niet op maia gezeten, of was jolien en ik alleen op weg, dan was ik zeker nog eens teruggekeerd, diezelfde situatie gaan opzoeken.
Dat had ik vroeger niet gekund, dan had queenie het op en lopen gezet, alleen de straat over, zoals meer dan een keer gebeurd is.

Jij dacht altijd dat je vanuit je zadel veel meer te zeggen had over tessa dan op de grond he?

Is dat nog zo?

van het

Nils Vellinga schreef op maandag 22 oktober 2007, 20:16:


bedankt nils
het kan dus zijn dat de gevoeligheid van de straal nu iets hoger is, maar misschien kleiner als de druk-gevoeligheid die het gaf binnen in de voet?
Ik heb maar flinterdus iets afgehaald dus dat groeit wel weer

Hallo.
Ik heb hier op het forum al wel wat over luchtzuigers gelezen..
Ik heb er zelf ook een. Bewust gekocht want ze was goedkoop en ik dacht bij ons in de wei wordt dit wel beter...
Wij hebben een kudde van 2 paardjes 1 welsh en een veulen van 4 maand.
We hebben een grondstuk met 2 ha weide waar ze dus alltijd op lopen. Ze kunnen de stal in als ze willen en hebben een rijbak. Het is leuk ingedeeld zodat ze echt veel kunnen sjouwen van de ene naar de andere wei...
Maar nu heb ik het paardje al 1 jaar en ze zuigt nog erg veel.. Nu is mijn vraag: Wordt ze niet als ziek/ zwak paard gezien door de kudde want meer dan de helft van de tijd staat ze wat verdooft net als een echte junk rond te hangen. Ze is niet de onderdaanigste van de kudde maar op bepaalde momenten wordt ze dominant tegen de leider waarvan ik dan denk waarom doe je dit want dan krijgt ze weer een mep. Ze ziet er ook vaak toegetakelt uit. ( bijt en schopwonden)
Ik bedoel een mensenjunk funcioneert ook niet echt in de maatschapij...

groetjes heidy

heidy smid schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 10:21:


Soms kunnen ze zo erg verslaafd zijn dat ze er bijna niet meer vanaf komen. Dan is gedragstherapie het enige dat nog een beetje kan helpen. Machteld van Dierendonkc werkt hier mee geloof ik.

Michiel schreef op maandag 22 oktober 2007, 19:00:


Dank je wel Michiel!
Ik zat namelijk zelf te denken om een stal aan te bouwen. Maar had er niet bij stil gestaan dat ze dan geen contact meer hebben met elkaar.
Een stroomdraadje ergens trekken is inderdaad een goede oplossing.
De schuilstal is namelijk 6m bij 10m dus moet er wel iets tijdelijks te maken zijn.

Monique Meijer schreef op maandag 22 oktober 2007, 12:24:


Ik hoop het ook voor dat ze beter zal worden.
Maar ik denk dat dat het hele forum wel zou willen.
Ik heb het verhaal van Indy een beetje gevolgd, wat een pech kan een paard in z'n leven hebben zeg!

Karin

MissGoldwyn schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 10:42:


Het schijnt dat de hoefzweer zo acuut als die gekomen is ook weer verdwenen is. Ik heb Indy gisteravond nog een paar rondjes in de bak laten stappen en dat zag er al heel goed uit. De hoef is niet meer warm, alleen de hoefbal is nog wat gevoelig op ongelijke ondergrond. Nu dus weer langzaam spieren opbouwen.......

Monique

heidy smid schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 10:21:


Hallo Heidy,
heb je alle lichamelijke oorzaken uitgesloten ? Hoe is de mest ?
Paarden die luchtzuigen hebben vaak een maagzweer (gehad).
Daarna kan het gedrag natuurlijk blijven bestaan. Maar laat het eens onderzoeken.
Groeten, Annemieke

16-18 november Equine Touch niveau 1, Stein (Limburg).

Vorig jaar september zijn er hoefafdrukken gemaakt van mijn paard, en daar zijn schoenen van gemaakt door Smit.
De schoenen lijken niet goed meer te passen.
Ik heb nu zelf hoefafdrukken gemaakt , en heb die om de oude gipsafdrukken gelegd.
Dat was leuk om te doen.

En nu proberen uit te vinden wat er nou eigenlijk niet meer past , en dan moet je gewoon logisch kunnen kijken.
Dat valt tegen!

De afdruk in tweeen geknipt en om het gips heen gelegd.
Maike zijn hoeven zijn in het afgelopen jaar wat gecentreerder en symetrischer geworden als je begrijpt wat ik bedoel...Het been is meer in het midden van de hoef gekomen...Moeilijk uitleggen hoor...
Buitenkant hoef was groot en binnenkant hoef was stijl. De binnenkant is wat minder stijl geworden , en er lijkt wat meer hoef te zitten.
De buitenkant is wat kleiner geworden als het ware.
De hoefballen zijn groter geworden , en breder uit gaan staan.[nog breder!]
En hoefbal links is nu bijna net zo groot als hoefbal rechts. Je moet goed kijken of je verschil ziet tussen grote.

Nu nog even nieuwe afdrukken maken voor de nieuwe schoenen![en dat vind ik wel stoer]

Gr Esther

trea hoex schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 9:08:

Anita Cats schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 9:01:


Ik heb er ook zo een, hopeloos, zelfs met volledig losgelaten teugels loopt ze met d'r kin bijna tussen de voorbenen terwijl ze als een idioot op dat bit loopt te kauwen. De oorzaak is dat het paard hiervoor altijd met een bijzetteugel o.i.d. is gereden (de vorige eigenaar had nogal last van het beruchte geen gelul kop in de krulsyndroom).

Het gekke is dat mijn paard het associeert met het bit. Doe je hem een bitloos hoofdstel om, dan is het probleem uit de wereld. Maar dan wil ze er nog wel eens in een rengalop vandoor speren (niet leuk op een fietspad) en met een bit in doet ze dit niet. Nou, dan kan ik me wel indenken wat er ooit gebeurd is met een bit in toen ze er vandoor ging. Pijn! Dus niet doen!

Totaal verknipt tussen de oren voor wat betreft het bitgebruik. Met bit in schrikt ze trouwens ook nergens van terwijl rijden met een bitloos hoofdstel aanleiding is voor een voortdurende staat van paraatheid.

Gek eigenlijk, nu ik er zo over nadenk. Het lijkt wel of rijden met een bit bij dit paard een soort van overgave betekent en zonder bit rijden is ongewoon en dus eng.

Groetjes, Edith

Hoi Edith,

Dit is ook nog steeds mijn ervaring, het er van door spurten en de schrikachtigheid zonder bit (alleen op buitenrit). De meeste paarden zijn ontspannen bitloos, maar die van mij bouwt alleen maar spanning op. waardoor het nog steeds prettiger rijden is met bit -> voor mij. Toch rij ik ook geregeld bitloos, hopelijk went mijn paard er steeds meer aan.
Veiligheid (voor jezelf maar ook voor je medemens) is ook belangrijk natuurlijk, waardoor je steeds weer andere keuzes moet maken.

Dream schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 12:13:


Waarom loopt je paard weg zonder bit en met bit niet?
Waarom spanning opbouwen?
Hele waarschijnlijk ben jij diegene die spanning opbouwt
Zorg er voor dat jij zelf eerst verkeersmak bent zonder bit
Doe eerst bitloos grondwerk, wijken voor druk, lange leidsels en rij in een, voor jou, veilige omgeving zonder bit, daar waar je ontspannen kan zijn
De ene ruiter heeft meer tijd nodig dan de ander. Doe het langzamer aan en ga pas buiten als je je helemaal safe voelt.
En geloof me, je paard zal ontspannen, zonder bit, maar eerst jij

Ik borduurde verder op berichtje van Edith, berichtje is verdwenen ..... (?)

Volgens mij hoorde het bij "aan Frans en Ilona" of een vervolg gangenkluster...

Ik ben nu ook even de kluts kwijt op dit forum