Vorig jaar september zijn er hoefafdrukken gemaakt van mijn paard, en daar zijn schoenen van gemaakt door Smit.
De schoenen lijken niet goed meer te passen.
Ik heb nu zelf hoefafdrukken gemaakt , en heb die om de oude gipsafdrukken gelegd.
Dat was leuk om te doen.

En nu proberen uit te vinden wat er nou eigenlijk niet meer past , en dan moet je gewoon logisch kunnen kijken.
Dat valt tegen!

De afdruk in tweeen geknipt en om het gips heen gelegd.
Maike zijn hoeven zijn in het afgelopen jaar wat gecentreerder en symetrischer geworden als je begrijpt wat ik bedoel...Het been is meer in het midden van de hoef gekomen...Moeilijk uitleggen hoor...
Buitenkant hoef was groot en binnenkant hoef was stijl. De binnenkant is wat minder stijl geworden , en er lijkt wat meer hoef te zitten.
De buitenkant is wat kleiner geworden als het ware.
De hoefballen zijn groter geworden , en breder uit gaan staan.[nog breder!]
En hoefbal links is nu bijna net zo groot als hoefbal rechts. Je moet goed kijken of je verschil ziet tussen grote.

Nu nog even nieuwe afdrukken maken voor de nieuwe schoenen![en dat vind ik wel stoer]

Gr Esther

trea hoex schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 9:08:

Anita Cats schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 9:01:


Ik heb er ook zo een, hopeloos, zelfs met volledig losgelaten teugels loopt ze met d'r kin bijna tussen de voorbenen terwijl ze als een idioot op dat bit loopt te kauwen. De oorzaak is dat het paard hiervoor altijd met een bijzetteugel o.i.d. is gereden (de vorige eigenaar had nogal last van het beruchte geen gelul kop in de krulsyndroom).

Het gekke is dat mijn paard het associeert met het bit. Doe je hem een bitloos hoofdstel om, dan is het probleem uit de wereld. Maar dan wil ze er nog wel eens in een rengalop vandoor speren (niet leuk op een fietspad) en met een bit in doet ze dit niet. Nou, dan kan ik me wel indenken wat er ooit gebeurd is met een bit in toen ze er vandoor ging. Pijn! Dus niet doen!

Totaal verknipt tussen de oren voor wat betreft het bitgebruik. Met bit in schrikt ze trouwens ook nergens van terwijl rijden met een bitloos hoofdstel aanleiding is voor een voortdurende staat van paraatheid.

Gek eigenlijk, nu ik er zo over nadenk. Het lijkt wel of rijden met een bit bij dit paard een soort van overgave betekent en zonder bit rijden is ongewoon en dus eng.

Groetjes, Edith

Hoi Edith,

Dit is ook nog steeds mijn ervaring, het er van door spurten en de schrikachtigheid zonder bit (alleen op buitenrit). De meeste paarden zijn ontspannen bitloos, maar die van mij bouwt alleen maar spanning op. waardoor het nog steeds prettiger rijden is met bit -> voor mij. Toch rij ik ook geregeld bitloos, hopelijk went mijn paard er steeds meer aan.
Veiligheid (voor jezelf maar ook voor je medemens) is ook belangrijk natuurlijk, waardoor je steeds weer andere keuzes moet maken.

Dream schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 12:13:


Waarom loopt je paard weg zonder bit en met bit niet?
Waarom spanning opbouwen?
Hele waarschijnlijk ben jij diegene die spanning opbouwt
Zorg er voor dat jij zelf eerst verkeersmak bent zonder bit
Doe eerst bitloos grondwerk, wijken voor druk, lange leidsels en rij in een, voor jou, veilige omgeving zonder bit, daar waar je ontspannen kan zijn
De ene ruiter heeft meer tijd nodig dan de ander. Doe het langzamer aan en ga pas buiten als je je helemaal safe voelt.
En geloof me, je paard zal ontspannen, zonder bit, maar eerst jij

Ik borduurde verder op berichtje van Edith, berichtje is verdwenen ..... (?)

Volgens mij hoorde het bij "aan Frans en Ilona" of een vervolg gangenkluster...

Ik ben nu ook even de kluts kwijt op dit forum