Esther schreef op woensdag 17 oktober 2007, 21:13:


super humor

Als ik ze van te voren zie aankomen stap ik even af en doe alsof er niets aan de hand is. Daarna ga ik er weer op, vandaag heb ik de eerste tractor gepasseerd onder het zadel en dat ging goed. Jammer genoeg kun je niet veel oefenen met tractors, omdat ze er niet altijd zijn. Als er een tractor van achteren komt, draai je paard om, zodat hij het ziet aankomen. Of ga even in een inhammetje staan. Eventueel vraag je de bestuurder van de tractor gas terug te nemen of even stil te staan, door even je hand of en neer te zwaaien. Niet vergeten een bedankje te geven Goede oefening voor je paard, steeds beetje opbouwen en pas stapje verder gaan in de oefening todat spanning weg is.

tinkerleon schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 22:04:


Hoi Leon,
leuk jullie hier te zien , in deze tijd moet het mogelijk zijn veel te oefenen hè.
Echt moeilijk moet het niet zijn. Vertrouwen is het sleutel woord. Met 2 man/vrouw gaat het makkelijker. Kom je een dergelijk voertuig tegen dan loopt 1 persoon voor het paard uit en de ander (in ons geval er achter of op de wagen) op het paard. Laat het dier kijken naar het 'ding', verplicht, hij mag zich niet afwenden dus als ruiter moet je het hoofd 'dwingen' het 'gevaar' aan te zien. Je moet als 'voorop loper' redelijk dicht bij blijven, desnoods tussen hem en het gevaar in.
Als ruiter moet je je ontspannen, laat alles los in je lijf (niet de teugels natuurlijk, maar deze zeker niet konstant gespannen) Bewust, je moet er bij denken "ik ben van boven tot onder ontspannen". Een ontspannen lijf geeft het paard vertrouwen.
Ga wandelen langs de steenweg met hem en hou hem niet kort aan het leidtouw maar geef het ruimte (ong, 1m) = vertrouwen!
JIJ bent de leider van de groep, jij weet wat kan!

Nils en Olly

Risah schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 20:12:


Ik word helemaal stil als ik in een mooi weidelandschap zoon verschrikkelijke mooie beuk[vooral de rode!] zie staan , die aan de onderkant keurig netjes recht is afgeknaagt door de dieren.
En een wilg vind ik ook een goede optie. Paarden vinden die erg lekker , en mogen met een gerust hart de afgevallen bladeren eten , en het eventuele snoeihout.
Tamme kastanje word erg mooi qua vorm , echt zoon bolletje op een stam , maar alleen als je insecten wilt trekken is het wel een goed idee...of je paarden daar blij mee zijn....[heel veeel vliegen!!!]
Hier bij de eikenbomen ook erg veel muggen...
Els vinden ze ook lekker , maar ik vind de boom niet zo mooi qua vorm.
Tegen de insecten is een walnotenboom wel een goed idee.
Kan erg mooi worden , en groeit ook aardig snel [hier tenminste wel]

Fruitbomen is ook nog een optie , maar bieden minder schaduw , en misschien wel teveel fruit voor de paarden...

Het meest practisch is volgens mij de wilg [ treurwilg?]. Er valt niets af wat in bepaalde hoeveelheden giftig is , en trekt niet overmatig insecten aan.Bied redelijk schaduw , en groeit redelijk snel.

Gr Esther

Ik amuseer mij zeker! (en hopelijk de kleine ook...). Ik vind het alvast een supercoole shet! De filmpjes zijn genomen de derde keer dat ik bij hem ging (telkens voor ongeveer een half uurtje). Ben dus benieuwd wat hij nog allemaal zal laten zien als ik vaker bij hem zal gaan! Probeer elke dag een half uurtje te gaan.

Heb ondertussen contact gehad met de eigenaar en het beestje is ongeveer 3 maand oud. Het kriebelt wel een beetje om hem te kopen, moet ik eerlijk bekennen! Maar vrees dat ik nog veel te weinig kennis heb van paarden om daar aan te beginnen. Wat mogen ze trouwens vragen voor zo'n beestje?

Dream schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 23:03:


neem mij aub niet kwalijk, maar door af te stappen, doe je niet , of er niets aan de hand is...., in tegendeel! als hij wil dat jij afstapt gaat ie alleen gek doen , dan stapt u af...
laat je niet foppen, paarden hebben een grote trucedoos....
ze willen alleen weten waar ze staan in de rangorde ...
geloven ze de leider niet, nemen ze de leiding, en als u afstapt zodra het "eng "wordt , ga je nog vaak afstappen....want dan wordt alles ineens eng!
neem de leiding, denk daarbij zoals u een leider zou willen zien, zodat u lekker makkelijk kan volgen.
dit is individueel voor u en het paard.
de kunst is , daar samen uit te komen
een paard ( hengsten, en oudere merry's daargelaten) is liever een volger , dan een leider.
leider zijn, is hard werken....
ook een paard is graag veilig... en liever lui dan moe...
dus , stel hem NIET gerust , met hoooo braaaf, zodra er iets "engs "is
maar met leiderschap, u bent de leider en u bepaalt of het eng is, en zo ja , u jaagt het weg, zodat de ( 2/1 heids) kudde weer veilig door kan.
dit kunt u het best berijken, met zelfvertrouwen en daadkracht.
een paard's geest is zakelijk ingesteld, ( erin en eruit) zoete broodjes lust ie wel maar bakt ze nooit, dus waarom u wel?
als u kunt , bestudeer maar eens een wilde kudde , dit gaat niet zachtzinnig, maar zeer zakelijk , doch duidelijk!
hoo braaf , komt niet voor in een kudde!
af of uitstappen zeker niet !
u weet de weg in de "mensen wereld " laat hem dat zien. hij zal u gewillig volgen , mits hij u geloofd , anders kunnen er de meest vreselijke ongelukken gebeuren ( wat vaak is, zodra het paard de leiding over neemt , omdat hij zn leider niet vertrouwd)
want wat weet een paard nou van een tractor........
u?

lotje schreef op woensdag 24 oktober 2007, 2:38:


Als mijn paard ergens onzeker en/of bang voor wordt, dan stap ik gráág af. Ten eerste gaat mijn eigen veiligheid voor alles, ten tweede ontleent het paard meer steun en zekerheid als ik in de positie ernaast sta. Voor mijn gevoel heeft dat helemaal niets met verlies van leiderschap te maken. Vanuit de positie langs het paard kan ik haar beter begeleiden. Als mijn paard angst toont, dan is dat échte angst, ik geloof er niet in dat paarden dit "faken" zodat hun ruiter afstapt. Waarom zouden ze?

Mijn tinker is 4 jaar lang erg bang geweest voor tractoren en vrachtwagens, altijd bleef ik erop zitten (jaja), totdat ik bij parelli (nieuwe) level 2 kwam. Ineens heetten die enge dingen "tresholds" en was het de bedoeling dat je ze met je paard aan de hand ging ópzoeken. En vervolgens ging je al spelenderwijs approach en retreat doen (naderen en terugtrekken... en timing is óntzettend belangrijk) en zo is haar angst veel beter beheersbaar geworden. We rijden nu langs het spoor

Mijn paard is een kruising met een hond, kan niet anders
Mijn vader geeft allebei de paarden elke dag een stuk oud brood met wat lijnzaadolie, ( dan kan ie toch wat geven ) Als Shiny een minieme kans ziet, jat ie het onder de neus van Don vandaan en gaat ertussen zijn tanden in galop mee van door. M'n vader komt niet meer bij van het lachen elke keer als het gebeurd.
Terwijl Angela gisteren in de bak Don aan het opzadelen was voor onze gezamenlijke buiten rit -loop- was ik wat spelletjes met S aan het doen. Zijn favoriete game is manhunt. Hoe harder ik wegloop, hoe haakser mijn bochten, hoe mooier hij het vindt. Als ie me dan gevangen heeft volgen er meestal van pure jolijt een aantal bokken.
Nu bokte en sprong hij tot het andere eind van de bak, om daar te gaan staan kijken en vragen: nog een keerrrrr?? Op mijn verzoek naar me toe te komen, kwam hij in volle draf met hoofd laag met een noodgang op me af om zeker 5 rondjes om me heen te jumpen. Dat is echt kicken! Zo uitgelaten en zo vrolijk. Wat jammer dat er op zulke momenten geen camera is.

Piet, die een weekje "ervantussen is"

Natuurlijk bekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf (s)!

lotje schreef op woensdag 24 oktober 2007, 2:38:

Waarom zou hij willen dat je afstapt? Je gaat er dus vanuit dat het paard het bereden worden onprettig vindt. Dan mankeert er fundamenteel iets aan de relatie wat niets met tractoren te maken heeft.


Trucendoos, foppen? Komop zeg. antropomorfisme]">Antropomorfisme">Antropodinges!


Waarom zou alles plotseling eng worden?!


Onzin, van die hengsten en oudere merries. Elk paard heeft behoefte aan leiding.


?


Een trekker wegjagen?


Huh?


Nee in de kudde zit niemand erop. Ze kunnen wel een ander voor laten gaan en da's nou precies wat je doet als je even afstapt.

Als mijn paard weigert bij iets wat hij eng vindt, dan stap ik af, leid hem erlangs en stap weer op. Dat is geen leiderschap verliezen, dat is leiderschap bieden: kijk paard, het kan.

Piet schreef op woensdag 24 oktober 2007, 7:59:


En dan ben jij een kruising met een koe, want Shiny lijkt toch heus cowsense te hebben!

Zandkoliek krijgen ze doordat ze een teveel zand binnenkrijgen, zand blijft hangen in het verteringsstelsel en kan oplopen tot tientallen kilo's zelfs.
Een te kale wei kan een oorzaak zijn, ze krijgen dan doordate er veel zand vrij ligt dat makkelijker mee binnen, ze trekken dan de resterende graspollen makkelijk uit waar dan veel zand aan hangt. Ook paarden die in een zandbak gehouden worden kunnen uit verveling zand gaan eten, elk groen sprietje zullen ze vinden en opeten - met het nodige zand-.
je kunt zandkoliek voorkomen door elke zes weken een kuur te geven van een week met "vlozaad" . Je kunt het verkrijgen bij je dierenarts. Het is heel effectief, ook te gebruiken na accute gevallen van koliek.
het zand wordt door dit zaad uit het verteringsstelsel gevoerd.
Als je je houdt aan de voorgeschreven hoeveelheden, is het ongevaarlijk voor je paard.

je vindt veel info op het internet:
bv:http://www.edera.nl/art/psyl.php

Kaptoom zou ik inderdaad

Ik heb een kaptoom voor 25.00 eurie!
Dat is wel te doen dacht ik, er zit heel veel prijsverschil in.
Is uiteraard niet van leer, maar zit prima.
Nylon met Nikel ringen.
http://www.ruitersport.com/kaptoom-lo120-p-216.html

Christel Provaas schreef op woensdag 24 oktober 2007, 8:06:


Als et dan toch moet, mag het dan stier zijn?
Piet
Natuurlijk bekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf (s)!

tinkerleon schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 22:04:


Ik ben ook met een 3.5 jarige bezig, en heb eerst grondwerk gedaan.
Zodat je ernaast de volledige controle over je paard hebt.
Toen dat allemaal goed ging, ben ik dat gaan uitbreiden naar "buiten".
Steeds een stukje verder, maar er naast.
Gekkedingen opzoeken.
Zalitha is zo mooi afgestemt, (Dank je Conrad v. Pruijssen)
Dat ik gewoon met een halster en longeerlijn ga wandelen.

Ik zou graag met haar b.v. naar de binnenmanege willen, heb die route meerdere keren ernaast gelopen, ze zijn immers nog zo groen als gras, en wil ook geen ongelukken, en het bouwt je relatie op.

Als ik jouw was, zou ik ook zo starten!
Zodat ze eerst al vertrouwen in jouw hebt, en dan de enge dingen opzoeken.
Het gaat allemaal makkelijker ernaast, dan ben jij hun steun en toeverlaat.
Zalitha liep eerst iets achter mij, en heb dat uit kunnen bouwen naar mooi naast mij, ik zag haar op een gegeven moment echt zo lopen, van hier ben ik.
Dat vond ik een mooie overstap naar erop!

Ik ben zelf geen liefhebber van als ze iets eng vinden om eraf te stappen.
Soms kan het niet anders, maar ik ga me voorlopig wat beter indekken, dat ik iemand meeneem en die dan even het paard kan begeleiden als ik erop zit.
Mijn volledige streven is dat ze me ook vertrouwd als ik erop zit.

Het gaat er natuurlijk om dat je je doel bereikt, mijn manier van afstappen lijkt goed te werken omdat ik dan leiderschap overneem. Ik zie het niet als falen. Ik stap wel af voordat hij gek doet. Die timing is denk ik wel belangrijk. Soms lukt dat niet, is het te laat, omdat het onverwachts gebeurd. Ik denk wel dat je niet voor ieder wissewasje moet afstappen hoor, beter doen alsof er niets aan de hand is. Maar bij grote tractoren en opleggers stap ik af. Veiligheid gaat voor, want ik weet waar die van mij toe in staat is bij dit grootverkeer
Ik kijk overigens helemaal niet naar het object, ik negeer het en kijk voorwaarts waar IK heen wil. Als ik er nl. naar kijk, bevriest mijn paard, en dat is zeker weten voorteken van wegspurten. Aan de hand loop ik gewoon door alsof er niets aan de hand is, teugels en touw losjes. Het geeft niet als hij even schrikt en op zij springt. Gewoon doorlopen en negeren. Als de rust er weer is, beloon ik. Wel leuk om te lezen dat mensen een andere methode hebben soms, leer je altijd weer van !