lotje schreef op woensdag 24 oktober 2007, 2:38:


Als mijn paard ergens onzeker en/of bang voor wordt, dan stap ik gráág af. Ten eerste gaat mijn eigen veiligheid voor alles, ten tweede ontleent het paard meer steun en zekerheid als ik in de positie ernaast sta. Voor mijn gevoel heeft dat helemaal niets met verlies van leiderschap te maken. Vanuit de positie langs het paard kan ik haar beter begeleiden. Als mijn paard angst toont, dan is dat échte angst, ik geloof er niet in dat paarden dit "faken" zodat hun ruiter afstapt. Waarom zouden ze?

Mijn tinker is 4 jaar lang erg bang geweest voor tractoren en vrachtwagens, altijd bleef ik erop zitten (jaja), totdat ik bij parelli (nieuwe) level 2 kwam. Ineens heetten die enge dingen "tresholds" en was het de bedoeling dat je ze met je paard aan de hand ging ópzoeken. En vervolgens ging je al spelenderwijs approach en retreat doen (naderen en terugtrekken... en timing is óntzettend belangrijk) en zo is haar angst veel beter beheersbaar geworden. We rijden nu langs het spoor

Mijn paard is een kruising met een hond, kan niet anders
Mijn vader geeft allebei de paarden elke dag een stuk oud brood met wat lijnzaadolie, ( dan kan ie toch wat geven ) Als Shiny een minieme kans ziet, jat ie het onder de neus van Don vandaan en gaat ertussen zijn tanden in galop mee van door. M'n vader komt niet meer bij van het lachen elke keer als het gebeurd.
Terwijl Angela gisteren in de bak Don aan het opzadelen was voor onze gezamenlijke buiten rit -loop- was ik wat spelletjes met S aan het doen. Zijn favoriete game is manhunt. Hoe harder ik wegloop, hoe haakser mijn bochten, hoe mooier hij het vindt. Als ie me dan gevangen heeft volgen er meestal van pure jolijt een aantal bokken.
Nu bokte en sprong hij tot het andere eind van de bak, om daar te gaan staan kijken en vragen: nog een keerrrrr?? Op mijn verzoek naar me toe te komen, kwam hij in volle draf met hoofd laag met een noodgang op me af om zeker 5 rondjes om me heen te jumpen. Dat is echt kicken! Zo uitgelaten en zo vrolijk. Wat jammer dat er op zulke momenten geen camera is.

Piet, die een weekje "ervantussen is"

Natuurlijk bekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf (s)!

lotje schreef op woensdag 24 oktober 2007, 2:38:

Waarom zou hij willen dat je afstapt? Je gaat er dus vanuit dat het paard het bereden worden onprettig vindt. Dan mankeert er fundamenteel iets aan de relatie wat niets met tractoren te maken heeft.


Trucendoos, foppen? Komop zeg. Antropodinges!


Waarom zou alles plotseling eng worden?!


Onzin, van die hengsten en oudere merries. Elk paard heeft behoefte aan leiding.


?


Een trekker wegjagen?


Huh?


Nee in de kudde zit niemand erop. Ze kunnen wel een ander voor laten gaan en da's nou precies wat je doet als je even afstapt.

Als mijn paard weigert bij iets wat hij eng vindt, dan stap ik af, leid hem erlangs en stap weer op. Dat is geen leiderschap verliezen, dat is leiderschap bieden: kijk paard, het kan.

Piet schreef op woensdag 24 oktober 2007, 7:59:


En dan ben jij een kruising met een koe, want Shiny lijkt toch heus cowsense te hebben!

Zandkoliek krijgen ze doordat ze een teveel zand binnenkrijgen, zand blijft hangen in het verteringsstelsel en kan oplopen tot tientallen kilo's zelfs.
Een te kale wei kan een oorzaak zijn, ze krijgen dan doordate er veel zand vrij ligt dat makkelijker mee binnen, ze trekken dan de resterende graspollen makkelijk uit waar dan veel zand aan hangt. Ook paarden die in een zandbak gehouden worden kunnen uit verveling zand gaan eten, elk groen sprietje zullen ze vinden en opeten - met het nodige zand-.
je kunt zandkoliek voorkomen door elke zes weken een kuur te geven van een week met "vlozaad" . Je kunt het verkrijgen bij je dierenarts. Het is heel effectief, ook te gebruiken na accute gevallen van koliek.
het zand wordt door dit zaad uit het verteringsstelsel gevoerd.
Als je je houdt aan de voorgeschreven hoeveelheden, is het ongevaarlijk voor je paard.

je vindt veel info op het internet:
bv:http://www.edera.nl/art/psyl.php

Kaptoom zou ik inderdaad

Ik heb een kaptoom voor 25.00 eurie!
Dat is wel te doen dacht ik, er zit heel veel prijsverschil in.
Is uiteraard niet van leer, maar zit prima.
Nylon met Nikel ringen.
http://www.ruitersport.com/kaptoom-lo120-p-216.html

Christel Provaas schreef op woensdag 24 oktober 2007, 8:06:


Als et dan toch moet, mag het dan stier zijn?
Piet
Natuurlijk bekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf (s)!

tinkerleon schreef op dinsdag 23 oktober 2007, 22:04:


Ik ben ook met een 3.5 jarige bezig, en heb eerst grondwerk gedaan.
Zodat je ernaast de volledige controle over je paard hebt.
Toen dat allemaal goed ging, ben ik dat gaan uitbreiden naar "buiten".
Steeds een stukje verder, maar er naast.
Gekkedingen opzoeken.
Zalitha is zo mooi afgestemt, (Dank je Conrad v. Pruijssen)
Dat ik gewoon met een halster en longeerlijn ga wandelen.

Ik zou graag met haar b.v. naar de binnenmanege willen, heb die route meerdere keren ernaast gelopen, ze zijn immers nog zo groen als gras, en wil ook geen ongelukken, en het bouwt je relatie op.

Als ik jouw was, zou ik ook zo starten!
Zodat ze eerst al vertrouwen in jouw hebt, en dan de enge dingen opzoeken.
Het gaat allemaal makkelijker ernaast, dan ben jij hun steun en toeverlaat.
Zalitha liep eerst iets achter mij, en heb dat uit kunnen bouwen naar mooi naast mij, ik zag haar op een gegeven moment echt zo lopen, van hier ben ik.
Dat vond ik een mooie overstap naar erop!

Ik ben zelf geen liefhebber van als ze iets eng vinden om eraf te stappen.
Soms kan het niet anders, maar ik ga me voorlopig wat beter indekken, dat ik iemand meeneem en die dan even het paard kan begeleiden als ik erop zit.
Mijn volledige streven is dat ze me ook vertrouwd als ik erop zit.

Het gaat er natuurlijk om dat je je doel bereikt, mijn manier van afstappen lijkt goed te werken omdat ik dan leiderschap overneem. Ik zie het niet als falen. Ik stap wel af voordat hij gek doet. Die timing is denk ik wel belangrijk. Soms lukt dat niet, is het te laat, omdat het onverwachts gebeurd. Ik denk wel dat je niet voor ieder wissewasje moet afstappen hoor, beter doen alsof er niets aan de hand is. Maar bij grote tractoren en opleggers stap ik af. Veiligheid gaat voor, want ik weet waar die van mij toe in staat is bij dit grootverkeer
Ik kijk overigens helemaal niet naar het object, ik negeer het en kijk voorwaarts waar IK heen wil. Als ik er nl. naar kijk, bevriest mijn paard, en dat is zeker weten voorteken van wegspurten. Aan de hand loop ik gewoon door alsof er niets aan de hand is, teugels en touw losjes. Het geeft niet als hij even schrikt en op zij springt. Gewoon doorlopen en negeren. Als de rust er weer is, beloon ik. Wel leuk om te lezen dat mensen een andere methode hebben soms, leer je altijd weer van !