Aart schreef op zondag 22 februari 2009, 13:19:


...al heb je natuurlijk ook nog een goeie ruiter nodig.....

eddy DRUPPEL schreef op zondag 22 februari 2009, 11:10:


En hier ook.
Wat hebben jullie gebruikt en hoe lang duurt het dat de jeuk over is?

Is er hier iemand die het echt weet?
Ik word via google niet echt wijzer, het varieert van 6 maanden tot anderhalf jaar.

Als een menneke van 8 maanden al in vol ornaat een hengstige merrie loopt te versieren, dan word ik toch een beetje zenuwachtig ook al beweren de bazinnetjes van het joch dat het pas na een à anderhalf jaar mogelijk is dat hij haar bevrucht....

marjolijn schreef op zondag 22 februari 2009, 14:43:


Vanaf 9 maanden is een jong hengstje theoretisch gezien vruchtbaar, al hebben de meesten dat nog niet echt in de gaten.
Ze oefenen eerst een tijdje met springen op hun eigen mama, die niks terug doet, allemaal nog wat luchtig en zonder erectie.
Pas wanneer hij mét erectie gericht ook op andere paarden gaat springen wordt het tijd om hem in een andere groep onder te brengen ja.
Als je dat laatste ziet en je wilt geen nageslacht wordt het echt tijd om actie te ondernemen; sommigen zijn er redelijk vroeg bij.

Groet, Pien

Aart schreef op zondag 22 februari 2009, 11:30:


Aart, bijten in de voerbak is kribbebijten. Google daar maar eens op en weet dat dat een heel chronisch probleem kan zijn met een aantal gevolgen. Ik zou me wel twee keer bedenken voor ik zo'n paard kocht.
Groet, Pien

Peter Donck schreef op zondag 22 februari 2009, 14:16:


Das een grappie zeker, die van in een wei zetten naast de weg??? Ze staan hier langs de weg en er komt van alles langs. Gaat goed totdat je dus aan de andere kant van de heining staat haha. Niet alles gaat goed hoor!

verasita schreef op zondag 22 februari 2009, 14:08:


Jij gebruikt toch de magnesiumchelaat? Hoe lang nu al dan? Op onderhoudsdosering inmiddels?

vagebond schreef op zondag 22 februari 2009, 15:21:


Da's het meest effectieve om een paard op korte tijd en zonder trauma's van schrikkende eigenaars verkeersmak te maken. Al moet je er tijdens de wandelingetjes wel aan blijven werken, niets gaat vanzelf natuurlijk.

Groet, Pien

joop schreef op zondag 22 februari 2009, 12:40:


Dat ziet er al een stuk beter uit zeg.
Hoe heb je eigenlijk kunen constateren dat de merrie een maagzweer had? Of heb je het maagcomp. uit voorzorg gegeven omdat ze luchtzuiger is?
Daar ben ik wel benieuwd naar namelijk.

Groet, Pien

vagebond schreef op zondag 22 februari 2009, 15:21:


Dat was zeker geen grapje.
Paarden die gewend zijn aan voorbijrazend verkeer en alle bijbehorende lawaai, kijken daar tijdens een wandeling of rit helemaal niet meer van op.

(Afhankelijk van de betreffende begeleider of ruiter natuurlijk, zoals Pien ook al aangaf.)

Spirithorses schreef op zondag 22 februari 2009, 15:19:


Dank voor je reactie Pien! Hij is ruim 8 maanden, en het is niet zijn moeder maar een van de tantes en ze is nog hengstig ook dus dan gaat hij nu echt even apart tot de eigenaardames een goede oplossing hebben bedacht.

Al helemaal als er een paar geroutineerde verkeersmakke paarden bijlopen die niet reageren op verkeer, daar kan zo'n onervaren paard dan weer van leren.


Ja sommige mensen schieten zelf de lucht in als er verkeer aankomt. Onnodig te vertellen wat dat voor effect op zo'n paard heeft; 'mijn begeleider die zelf schrikt, dan zal het wel Heel Akelig zijn'....

Greetz, ben weer naar paarden, die worden vanzelf gedesensibiliseerd door al het carnavalsgewoel, housemuziek en tractoren met praalwagens die hier af en aan door het dorp rijden.

marjolijn schreef op zondag 22 februari 2009, 15:52:


Ehhhh, mèt erectie en gericht springen?
Dannuh, als de sodem**ter wegzetten dat kleine snotaapje.

Spirithorses schreef op zondag 22 februari 2009, 15:59:


Ja. Vroegrijp joch.

Spirithorses schreef op zondag 22 februari 2009, 15:59:


Zeg dat wel snotaap die van mij was met zijn 2de nog niet echt naar de merries. Ik heb bij de drie hengstjes die ik gehad heb pas na ander half 2 jaar gemerkt dat ze gingen proberen en dat het dan ook lukte maar daarvoor helemaal niets.