Machteld Jansen schreef op dinsdag 3 maart 2009, 17:25:


Interessante link:
http://www.jura-artwork.nl/staljura/weetjes.htm

Nils Vellinga schreef op dinsdag 3 maart 2009, 20:05:


Heb t geprobeerd die voedingscalculator maar als ik heel eerlijk ben begrijp ik er niet veel van, ben een absolute kneus met cijfers..
Hoe weeg ik het hooi wat ze nu krijgen? Volgens de calculator gaat dat in kilo's droge stof, Nozem zou dan 4.9 kilo nodig hebben en Dempsy en Hobie 3.7 kilo.
Ik weet alleen hoeveel plakjes ze krijgen per dag dat zijn er in totaal 6 over de hele dag van die zes eten ze met zn drieeen dus eigenlijk 2 plakjes per pony per dag.
Ze krijgen helemaal geen weidegang, ik vind ze alledrie aan de magere kant. Je kunt hun ribben makkelijk voelen en als ze in hun zomervacht zijn kan je ze ook lichtjes zien.
Wie helpt me verder

Nancy

Nog een vraagje waar zou ik een hooianalyse kunnen laten doen en wat zijn de kosten daar ongeveer van?

Nancy

Nancy Hendriksen schreef op woensdag 4 maart 2009, 13:34:


Ehm, gewoon op de weegschaal gaan staan met en zonder de plakjes hooi in je handen en het verschil uitrekenen?


Klinkt mij als het perfecte postuur. Dit is precies waar wij naar streven met onze paarden. En inderdaad, de meeste paarden zijn te dik, dus als je gaat vergelijken met andere paarden dan lijken de paarden met een gezond postuur wat aan de magere kant.
Tsja, als ik in Amerika in de McDonals rondkijk, dan zou ik ook bijna gaan geloven dat ik wat aan de magere kant ben.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Ulrike schreef op woensdag 4 maart 2009, 1:47:


aha, bij deze mijn stem ...

Elzaliene Proost schreef op woensdag 4 maart 2009, 13:17:


Heel interessant!

Piet schreef op zondag 1 maart 2009, 9:59:


Het is mijn ervaring (met verschillende paarden die nauwelijks in contact geweest zijn met mensen) dat het heel goed werkt om voorzichtig een touw heel laag om een been, onder de kogel, te doen en het daarmee zachtjes op te tillen. Je houdt daarbij de beide uiteinden van het touw in één hand en lift daarmee zachtjes het been op. Bij jonge paarden zorg je natuurlijk eerst dat ze de achterbenen veilig laten aanraken. Op die manier kun je zelf rechtop bij de schouder blijven staan, waardoor je niet alleen een beter contact hebt met je paard, maar ook je eigen veiligheid kunt waarborgen. In het begin zet je iedere keer het been meteen weer neer, dus vóórdat je paard gaat protesteren. Op die manier leer je het paard ook niet de gewoonte aan om aan je te gaan hangen, of met de benen te maaien om los te komen. Je pakt ze bij iedere poging net een beetje langer op, maar altijd zó dat je verzet zoveel mogelijk voorkomt. Besteed er in totaal niet meer dan een minuut of 10 per dag aan. Binnen een paar dagen kun je veilig alle benen optillen en steeds wat langer zonder problemen van de grond houden. Werkt perfect.

muriel schreef op maandag 23 februari 2009, 10:02:

Er zijn experimenten geweest die aantonen dat paarden ongewenst gedrag van elkaar overnemen. Lees bv eens wat van Henry Blake.

Machteld Jansen schreef op dinsdag 3 maart 2009, 17:25:


Ach, voor alle mensen die met hetzelfde probleem kampen, zal ik dan maar eens met de billen bloot gaan.

Op het moment weeg ik ruim 100 kg en ga met een gerust hart op een paard zitten. Ooit ben ik bijna 30 kg afgevallen, maar door een niet op orde zijnde hormoonhuishouding zitten die er al lang en breed weer aan. Ik ben mijn hele leven al te zwaar en er ook mijn hele leven tegen aan het vechten.
Daarbij komt ook nog dat ik spierreuma (fibromyalgie) heb en daardoor lang niet zo veel en soepel kan bewegen als ik zou willen.

Mijn eerste paardje is 27 geworden, na haar leven gestart te zijn als manegepaard. Zij had geregeld te kampen met hoefbevangenheid, maar dat kwam niet door mijn gewicht. Mijn tweede paard (fjord) is gestorven aan koliek, hij heeft nooit andere problemen gehad, nooit gekreupeld of wat ook. Froukje heb ik vorig jaar in laten slapen, zij had allerhande klachten, maar heeft nooit een probleem met mijn gewicht gehad. Zelfs in het mulle duin droeg ze me gemakkelijk, ze had wel een enorme conditie (misschien wel door mijn gewicht?). Ook mijn huidige "rij"fjord Boully heeft voor zover ik kan zien geen enkel probleem me te dragen.

Het is zeer zeker geen pretje om te zwaar te zijn en ik probeer er ook alles aan te doen om af te vallen, maar soms moet je je lijf nemen zoals het is. Jammer dat er dan mensen zijn die je je een complex over je grootste liefde aan willen praten.

Els.

Patricia ter Haar schreef op woensdag 4 maart 2009, 14:50:


Op gebied van paarden houden helaas het oude liedje: boxen, af en toe eruit, ijzers, beenbeschermers etc etc

joop schreef :

Ja, ik had het ook al gezien. Zelfs peesbeschermers tijdens hun weidemomenten. Krijg je toch spontaan dunne poep van....

Greetz, Pien, die is aan het studeren, ware het niet dat het niks wil vlotten

Spirithorses schreef op woensdag 4 maart 2009, 15:52:


http://www.youtube.com/symphony
leuk voor achtergrond muziek tijdens de studie

joop schreef op woensdag 4 maart 2009, 15:58:


Stekkertje van de boxen steekt niet in de PC . Manlief zometeen vragen. Zie je, ik ben ook allerlei smoesjes aan het verzinnen om naar niet te hoeven leren.
Al dat gedressuur, ge-rechtgerichtheid, springbalkenafstanden, durchlässigkeit, gebit, gewrichten, en ááááál die ziektes, pffff....
Ik moet nog 24 uur dan is het examen....

Greetz, ik kom toch staks weer kijken.Yes!

Ik heb de boeken van Henry Blake vele jaren terug al eens gelezen en was weinig onder de indruk van wat hij schrijft. Wetenschappelijk is het al helemaal niet.

Er zal best gedrag zijn dat paarden kopieren echter er zijn er meer voorbeelden van paarden dat paarden gedrag niet kopieren. Waarom lukt het ene paard wel om onder de draad door te kruipen naar sappiger gras en blijft de ander keer op keer achter of vindt het ene paard wel de uitgang van de wei en de ander niet. Als je een paard leert te springen over een hindernis of het targetten van een bal en je zet er een paard bij om te kijken. Zal het kijkende paard echt niet uit zichzelf ook deze handelingen gaan verrichten in ruil voor een beloning. Je zal dit paard ook zelf weer het kunstje moeten leren.

Dat paarden dezelfde stalondeugd ontwikkelen heeft vaak meer te maken met het feit dat de paarden in dezelfde omgeving staan met hetzelfde voerpatroon en verveling die tot dit gedrag leidt dan kopieergedrag. Het bekende slaan tegen de deur rond voertijd wordt beloont door de mensen die voeren het paard gaat niet slaan omdat de anderen slaan.

Mijn stem hebben jullie allebei ook gekregen.