Spirithorses schreef op maandag 27 april 2009, 21:42:


Uiteraard van harte gefeliciteerd. Hij ziet er prachtig uit.

Zondagnacht is bij ons ook Qadish geboren. Bart en ik vonden het een erg indrukwekkende gebeurtenis. 't Was voor ons de eerste keer.
Door wat complicatietjes bij merrie en veulen is het erg druk geweest de afgelopen dagen dus verslag en foto's volgen later.
We waren er gelukkig wel bij en ik heb een foto kunnen nemen van zijn voorhoefjes (de achterhoefjes lagen in het hooi en we wilden niet te hard meer storen). Je had op de cursus NB gevraagd of dit mogelijk zou zijn, en ja dus. Ik stuur hem nog door.

Groetjes, Lena

Anja Seijn schreef op zondag 26 april 2009, 12:52:


Hallo,
Van dit soort onderwerpen heb ik ook nul de botten verstand. In al mijn manègelessen die ik tot hiertoe gehad heb, heb ik ook nooit iets gehoord over rechtrichten. Ik herken me dus volledig in het bovenstaande.
Mijn huidige instructice zegt wel dat mijn paard scheef loopt (en ik scheef zit) en dat we haar moeten loswerken. Ik ga er van uit dat dit dan over hetzelfde gaat (of niet?).

Ik begin te beseffen dat ook al dit soort dingen belangrijk zijn, maar heb hier dus nog alles over te leren. En hoe meer er over geschreven wordt, hoe meer ik kan leren, dus blijf maar rustig knuppels in het hoenderhok gooien, ook al is dit voorlopig voor mij nog te moeilijk. Het handige aan dit forum is dat je een zoekfunctie heb en dat je later als je wel ergens mee bezig bent het allemaal terug kan lezen. Maar momenteel ligt mijn interesse in veulens en alles wat daar mee te maken heeft. En dankzij zo'n forum als dit loopt/rent mijn veulen nu fijn buiten ipv dat ik de raad van de manègehouder opvolg en het beestje in een warme stal hou.

groetjes, Lena

KNIP
Wil schreef:
Staat er nog wel.... als je op reageer drukt...
Zal ff kopiëren weer....

Spirithorses schreef op donderdag 30 april 2009, 7:09:


Dat snap ik dus ook niet... dat er nu niemand zich meld???
Kan toch niet???
Vreemde zaak hoor Pien!! En idd. hele leuke pony!!

Groet,

Wil.

Wooow wat schattig! En zo'n mooie kleur! Die van mij sjeest ook al heel de wei door en hij is net een week oud... dat beloofd wat!!

Arabesk schreef op donderdag 30 april 2009, 9:02:


Sjee, schrijnend. Maar je hebt helemaal gelijk met je verhaal. Ik hoop dat iemand het zal publiceren al was het alleen al om mensen aan het denken te zetten.

Groet, Pien

Lena schreef :


Ja, super, die zou ik graag per mail ontvangen.
Aphra's pootjes heb ik niet gelijk kunnen fotograferen doordat het zo ontzettend hectisch was rondom BD. Vanmiddag is het me wel gelukt maar toen waren het al 'echte' hoefjes. Met BD gaat het nu weer prima gelukkig.

Groetjes, Pien

Wil schreef :

Ze is nu 3 dagen hier en er is nog niemand die haar gemist heeft.
Ongelooflijk! Hier loopt ze in de groep alsof ze al jaren bij ons woont, totaal op haar gemakkie. Krijgt net zoveel bekijks als Aphra.

groet, Pien

Belofte maakt schuld. Ooit beloofde ik aan mijn echtgenoot dat als we ooit een eigen goede weide hadden, dat we dan een veulen zouden kweken.
Ik zat in de veronderstelling dat dit een ijdele droom was. Maar soms worden dromen werkelijkheid.

Echtgenoot lief herinnerde me aan mijn belofte en Pavana werd gedekt ondanks mijn twijfels. De dracht verliep voorbeeldig.
Ze was uitgeteld voor 12 april als je de boekskes mocht geloven. Dus de week voor Pasen de caravan met voortent van mijn schoonzus in de wei gezet, recht tegenover de stal. Kwestie van niet voor verrassingen te komen staan.

Pasen kwam en ging voorbij, net als mijn 2 weken verlof. Daar ging mijn mooie planning.

Vorige week woensdag kwam mijn (ex)smid langs, een man met veel ervaring en die vertelde: "nog een dag of 3-4. 't Kan vroeger, 't kan later, maar 't zou me verbazen moet het er op 1 mei niet zijn."

Vorige week donderdag begon ze ijverig te kegelen en deed zeer vreemd in de wei. Begon giftig te worden op onze ruin. Die dat niet gewoon was. At de hele voormiddag niet en stond de hele tijd rond te draaien.
Ik heb ze dan maar apart gezet. En nu bleven we slapen, met de wekker om de 2u. Zo had men ons dat verteld.

Zondagnacht. Ik werd wakker om 0.50u. De wekker liep normaal om 1u af. Het regende. Opgestaan, en Pavana lag in de stal! Voor de allereerste keer, want meestal liggen ze gewoon buiten. Voor de rest niks speciaals, maar ik werd prompt nerveus. Effe terug naar bed, maar het raam van de caravan open want ik vertrouwde het niet.
0.10u: plots hoorde ik haar kreunen, je kon het echt niet missen, maar manlief snurkte rustig verder. Ik terug naar buiten en kijken.
SHIT help, 't is begonnen! Manlief wakker geschud, hengstenhouder opgebeld die op enkele minuten rijden woont (hij heeft het erin gestoken, hij moet het er ook maar uithalen!), en ma en pa.

De 2 voetjes staken er intussen uit en het snuitje ook al. Eén voetje stak duidelijk mis. Pavana perste een aantal keer maar je zag dat het niet ging.
Manlief zei: zo moet het niet hé? Nee, inderdaad, maar zelf als leek actie ondernemen is uiteraard ook niet vanzelfsprekend.
Na nog enkele weeën zonder effect hebben we moed gevat en hebben we voorzichtig tijdens een wee de voetjes beetgepakt boven de kootjes en voorzichtig richting hielen van de merrie getrokken. Er verschoof iets, het voetje kwam naast het andere te liggen en Pavana ontspande. Intussen waren ma en pa gearriveerd en hun leek het nu ook beter te zijn.
Een minuut later arriveerde de hengstenhouden, maar toen moesten enkel de achterbeentjes er nog uit. Dat ging gelijk niks, 't was al aan't spartelen.

Om 1.25u deed hij (ja een hengstje) een poging om recht te staan.
Hengsthouder zei: binnen 'n half uurke tot uurke staat 'm recht. En ge moet u niet ongerust maken, hij gaat een aantal keren vallen maar das niks. Tegen morgenvroeg moet 'm goed aan het drinken zijn. Binnen een dag of 2-3 kunt ge ze buiten laten.

1.30u: hij staat recht, wiebelt nauwelijks, valt niet om en begint rond te stappen. Jeetje, nie te geloven dat er zo'n veulen uit zo'n opening kan.
En ineens flots, de placenta ligt er ook.

1.45u: hij drinkt. Eerst aarzelend, dan met volle overgave.
We laten ze gerust en gaan een glaasje drinken.

2.15u: hij gaat slapen. Pavana wat eten gegeven en in tegenstelling tot anders eet ze het nu echt wel snel op.

3.25u: nog eens kijken: hihi, staartje netjes omhoog, hij verliest al pek.
Alles lijkt oké, en we gaan napraten en foto's kijken in de caravan. Van slapen komt niks meer in huis.

10.30u: DA komt langs. Placenta lijkt volledig te zijn. Pavana is in haar vagina wel gescheurd aan beide kanten. Aan één kant krijg je er bijna je hele hand in.
Goed ontsmetten en 3X/dag temperatuur nemen.
Veulenprikje.
Het veulen stapt flink rond en drinkt zowat continu. De biest is aleszins binnen. Lichtbruine platte mest: de pek is er blijkbaar uit.

22.00u: Pavana doet erg vreemd: rollen, kreunen. DA terug gebeld.
niks specifieks te vinden, behalve een hogere pols van rond de 60 en ze is licht gedehydrateerd: de huidplooi blijft even staan.
Preventief antibiotica, buscopan en ontstekingsremmer.

Volgende dag: geen mest te zien, geen urine te ruiken, wel temperaturen tot 38,7. DA terug, voor de zekerheid baarmoeder gespoeld. Er komen wat kleine vlokjes mee. Terug antibiotica, ontstekingsremmer, + ocytocine (IM) die ik 's avonds en de ochtend erop ook mocht geven.

Intussen plast het veulen raar: heel vaak en met druppeltjes ipv een straal. En geen mest meer gezien... We moeten afwachten van de DA. Hij blijft alert en (erg) actief. Maar als het plassen zich binnen enkele dagen niet herstelt is er kans dat hij naar de kliniek moet. Maar dat is nog te vroeg.

Hemeltjelief, nu weet ik waarom ik zo huiverachtig was om een eigen veulen te kweken.
Langs de andere kant: hij is zo mooi en schattig en een lust voor het oog om 'm te zien rennen, te zien schrikken van een duif.
(tja, om de één of andere reden hebben we niet naar de hengstenhouder geluisterd en ze 's morgens buiten gelaten )

Daarstaks een sms'js van pa: ik vind dat de plasstraal steviger wordt.
HOERA! Dat is al goed nieuws!
Pavana geen koorts meer.

We zijn nu al wat minder ongerust, en durven toch wel genieten.

Oh ja... De naam????

We hebben hem QADISH genoemd.

Groetjes (van een toch wel trotse) Lena

P.S Foto's volgen

Hoi,

Vraagje; Mijn paard is sinds kort onder het zadel en doet het super braaf. Alleen zit ik met een probleempje. Sinds ze nu bereden wordt en meer gericht grondwerk doet is ze moeilijk op gewicht te houden.

Ze staat dagelijks in de wei (vrij schraal) en krijgt 's avonds genoeg hooi als ze in haar loopstal staat. Er ligt altijd nog wat in haar stal als ik 's morgens kom. Ze is van nature rank gebouwd en zal nooit een stevig paard worden. Maar ik ben bang dat ze in ga teren als ik haar niets bij ga geven.

Ik heb haar in de winter bietenpulp bijgevoerd. Maar dit eet ze echt niet meer. Ook niet als dit gemengd wordt met iets anders.

Wat kan ik haar bijvoeren zodat ze wat kan aanzetten en reserves kan opbouwen. De arbeid heb ik inmiddels al verminderd.

Alle adviezen zijn welkom.
Groetjes Patricia

Lena schreef op donderdag 30 april 2009, 19:03:


Tja, soms zijn het maar kleinigheden waardoor het toch helemaal mis kan gaan. Maar bij jullie gaat het goed. Proficiat!

Patricia ter Haar schreef op donderdag 30 april 2009, 19:24:


Mais heb ik ook geprobeerd en daar werd ze hyper van en dat zetten ze ook niet van aan.

De arbeid heb ik inmiddels al verminderd.

Eva Saegerman schreef op woensdag 29 april 2009, 21:16:


ik zal in elk geval de link op hyves zetten van onze stal
kunnen ze zelf kijken
Mijn tyd besteed ik nu alleen nog aan mn eigen vera,waar t nu steeds beter mee gaat.
groeten van trudy

Hoi Esther,

Weet je wat ík denk Ik denk dat jij moet gaan beslissen wat je wil! Want je zal ongetwijfeld onduidelijk zijn naar je paarden toe, zonder dat dat te maken heeft met de methode die je hanteert.

Ik vind het wel een big deal als mijn paard ineens niet meer naar me toekomt of haar kont naar me toe draait., dus ik snap je zorgen. Dat is voor mij toch echt wel een teken dat er iets niet goed is. Natuurlijk zijn er wel omstandigheden waarin ze minder gretig is, zoals nu, met die mooie volle wei waar ze nog maar een paar uurtjes op mag en gráág wat langer zou blijven staan. Maar dan weet je dus ook wat de reden is, en dat dat dus niet zoveel met jou te maken heeft.

Ik begrijp ook dat dat alleen wandelen een 'probleem' is en dat je dat graag opgelost zou willen hebben. Maar eerlijk gezegd geloof ik niet in 'doe grondwerk met ze en jouw plaats is mijn plaats en de hele riedel, en POEF ze lopen op wandeling ook met je mee, want in de bak heb je bewezen een leider te zijn'. Het gaat om die specifieke situatie, en in díe situatie moet je handelen. En hoe dan precies de vork in de steel zit weet ik ook niet, elk paard is weer anders. Het kan zijn dat ze echt nerveus wordt van die mensen die ze hoort maar niet ziet, het kan ook zijn dat het echt helemaal niets met de zogenaamde enge dingen te maken heeft. Het kan zijn dat het bij jouw paard een goed plan is om om te keren als je merkt dat ze druk wordt, het kan ook zijn dat dat juist averechts werkt en dat je beter door kunt zetten. Weet ik allemaal niet want ik ken het paard niet.

Ik heb me in ieder geval helemaal los gemaakt van alle regeltjes. Of je een paard nou leert om te gaan lopen op druk, of op stem, of wat dan ook dat maakt volgens mij weinig uit. Het gaat erom dat jij erachter staat, dat je het meent. Dat is je geloofwaardigheid en je leiderschap.

Iedereen heeft zijn eigen grenzen en een paard kan daar volgens mij prima rekening mee houden. Bandido doet het toevallig ook, z'n kont aanbieden om even lekker gekriebeld te worden. Soms heb ik daar wel zin in, en soms niet. En dan wordt ie weg gebonjourd en dan gaat ie dus ook gewoon weg zonder het te blijven proberen. En dat het dan toevallig z'n kont is die hij naar me toe draait, maakt me geen reet uit (hehe). Alsof daardoor ineens je leiderschap weg is. Dat wij dat als onbeleefd zien is ook een beetje ons ding hoor en wordt je vooral aangepraat. Het gaat om de manier waarop.

Ik heb met Sieta altijd een probleem gehad met voorop rijden. Alleen weg dat ging nog wel (heb ik ook veel problemen mee gehad hoor, maar kreeg dat toch altijd voor elkaar), maar haar voorop laten lopen, no way. Hoe lang ik ook volhield en wat ik ook probeerde. En al ging ze een klein stukje, dan stond ze weer stil, en dat kon ik ook niet voor zijn met alvast been geven, hoe eerder ik been gaf hoe eerder ze stil stond. Dus op een gegeven moment heb ik dat los gelaten. En hoefde ze dat niet meer van me.
Ik had gewoon een paard wat niet voorop liep, en alles wat ze wel probeerde vond ik mooi meegenomen. Ik heb haar dus elke keer de hemel in geprezen voor de kleine stukjes die ze uit zichzelf ging, en als ze stil ging staan, deed ik helemaal niets. Dan maakte ze plaats voor een ander paard en die ging haar dan voorbij, en ik vond het helemaal prima.
Dan hoor ik iedereen al denken, jeetje, slappe hap, hoe je het nou went of keert, ze moet gewoon doen wat je zegt. Lekker leiderschap zeg.
Iemand zei een keer tegen me 'Jeetje....jij word nooit boos he?'. Wat ik een lieve manier vond om te zeggen... juist

Maar weet je wat er toen gebeurde? Ze ging het steeds méér proberen. Eerst alleen in stap, en een klein stukje op de terugweg. Maar binnen een paar weken, is het nu zover dat als ik haar haar gang laat gaan, ze zeker de helft van de rit vooraan loopt. Heenweg, terugweg, maakt eigenlijk niet meer uit. Soms stopt ze in het begin heel even, en dan moedig ik weer aan, en dan gaat ze weer verder. Alsof ze gewoon even zeker wil weten dat er géén dwang is. En nee, ze gaat niet ineens trekken, of meer schrikken, of er op een andere manier een potje van maken. Omdat ik misschien niet doorgezet zou hebben of haar haar gang heb laten gaan. Ze maakt geen misbruik van de situatie. Het is er alleen maar fijner op geworden.

Ik clicker, ik gebruik druk, ik doe eigenlijk alles door elkaar. Ik denk dat als je het goed doet, je vanalles door elkaar kunt gebruiken, ook beloningen. Als ik tijdens het rijden merk dat ze een afwijking richting gras krijgt, en ik zeg dat ze door moet lopen, en ze dat goed doet, dan kan ze dus verderop een lekkere hap gras verwachten. Das een uitgestelde beloning en geen brokje voor het moment waarop ze goed doorloopt. Ook geen click of wat dan ook. En toch begrijpt ze dat soort dingen prima.
Ik heb waarschijnlijk ook regels waarvan ze de reden helemaal niet begrijpt. Maar dat hoeft ze ook niet. Het zijn gewoon mijn regels en ze kan zich er prima aan houden. Sommige dingen mag ze van mij, waarvan andere mensen zullen denken, jeetje waarom laat je dat toe. En andere dingen mag ze absoluut niet, waarvan andere mensen het misschien onzin zullen vinden. Maar dat maakt niet uit, want het is mijn paard, het zijn mijn grenzen, en ze moet het met mij doen

Wat betreft het grondwerk a la voest, Sieta vindt het ook niet leuk. En waarschijnlijk heeft dat het meest met mij te maken. Ze doet alles braaf, ze is beleefd, komt niet in mijn ruimte, protesteert niet. Maar je moet haar kóp zien. Ik ben waarschijnlijk te heftig, of straal gewoon uit dat ik het zelf ook niet leuk vind. Maar met het paard van mijn vriendin vind ik het dus wél heel leuk, en dat paard ook, heerlijk hoe we dan kunnen spelen. Terwijl die nog veel subtieler is dan Siet dus met hem zou ik al helemaal niet heftig mogen zijn.
Als ik dan het loswerken omgooi in jouw plaats mijn plaats, dan spettert het er ineens vanaf. Dat vindt ze dan wel weer leuk. Ze staat al vol spanning te wachten tot ik kom en dan sjeest ze er vandoor, prachtig vindt ze het. Als ik van daaruit dan weer de positie in het midden van de cirkel inneem en weer rustig meeloop, dan komt diezelfde kop weer.
Als ik er een longeerlijn aan doe.. dan is die kop er ineens niet meer. Precies hetzelfed principe maar dan met en lijntje. Ga ik op de nieuwe volle wei longeren, denk ik ineens bij mezelf.. jeetje franc dat is flauw, moet ze over die volle wei rennen terwijl ze eigenlijk het liefst wil grazen. Dus we maakten er een spelletje van. Ik gaf haar een seintje dat ze mocht grazen, draaide me dan van haar weg, en vervolgens weer naar haar toe om haar te vragen te lopen. Vond ze práchtig, in volle galop over die wei heen. Ze heeft nog nooit zo hard gewerkt aan de longe, haha.

Ik ben er klaar mee in ieder geval, met al die regeltjes. Ook met alle 'kijk ze niet in de ogen als je gaat trailerladen' tips, alsof dat paard weet wat wij nu weer hebben bedacht. Je moet het uitstralen, dat je weet waar je mee bezig bent. Of je dan wel kijkt of niet kijkt of een clicker hebt of een carrotstick of een groen of een paars petje...

http://www.horses.nl/verzorging/blogs/view/567



heb 'm als blog op horses.nl gezet