eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 augustus 2009, 0:59:


1/ vragend, niet opdringerig
2/ tuurlijk stimuleer ik dit
3/ is gewenst gedrag voor mij, geen ongewenst, vandaar dat ik 't ook bekrachtig
4/ ik spreek werkelijk nergens van "lief", maar ik vond dit wel prettig ja
5/ wat doet elk paard vanzelf? Er graag bijhoren in dit spel en bij ons blijven rondhangen? hetgeen jij als onbeleefd ziet? Als IK dat onbeleefd vind of als IK wil dat Queenie dat niet mag doen zou ik helemaal anders reageren en dan ZOU ze het ook niet doen.
6/ Wij vonden het leuk, zij ook (anders was ze weg, want zoveel voedselbeloning kreeg ze niet, op gelet?) So what's wrong?

---------------------------------------------------------------------------------

Agenda: workshops en clinics, Clickertraining voor beginners, vanaf
Nov. 09.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 augustus 2009, 0:59:


En nog iets: elk (onbeleefd) paard doet dit uit zichzelf...
Mag waarschijnlik niet bij jou? Een paard dat iets uit zichzelf doet?

Komaan eddietjen, niet te ver gaan he! vergeet de essentie van ons paardhouden niet he: plezier voor mens én dier!

Niets mis mee wat we vanavond hebben gedaan
Ik "stoef" ook met geen training want ik schreef uitdrukkelijk dat dit niet getraind was
Gewoon fun hebben en toch blij zijn dat Queneie het pluimpje en de raket over zich heen en tegen zich, accepteert en nog leuk vindt ook

Geen enkel paard heeft schrik van pluimpje en raketten die slaan op pluimpje?
Ik denk het wel he .. de paarden van de buren althans wel ...

Dat Queenie dit zonder angst toelaat vind ik dus bijzonder
Jij misschien niet, voor jou is een schone verzameling bitloos dat wel
ieder zijn ding-dong he

sloppwel

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 augustus 2009, 0:59:


Eddy, zoals gewoonlijk snap ik jou totaal niet.

Hoe kom je er nu bij dat dit ongewenst gedrag is? Maak jij dat uit, naar jouw wensen en maatstaven of mag eenieder dit voor zichzelf bedenken?

Ja, nogal duidelijk dat de mensen die bij dit paard horen het gedrag prettig vonden - dat mag toch?

Ook zie ik de "onbeleefdheid" niet; ik zie een paard dat het tennisdingesie oppakt en braaf afgeeft. Niet 1 x maar meerdere malen dus geen toeval.

Vertel me nu eens wat voor bril jij op hebt, hoe je komt tot wat je beweert... want ik snap er echt geen tennisbal van.

Ilma Meijer schreef op zondag 2 augustus 2009, 22:59:

Gisteren heeft manlief een rit met Niek in z'n eentje gemaakt. Geen probleem...
Zo het écht aan de inloopstal kunnen liggen dat het nu zo goed gaat ?

e m kraak schreef op woensdag 5 augustus 2009, 1:23:


Voor je begint moet je even zeggen
Hee, ik zal jou de regels uitleggen
Je moet dáár gaan staan
want anders sta je precies in de baan

Ben je eenmaal begonnen
met heen en weer te badmintonnen
dan merkt de shuttelbrenger vol pret
Het is makkelijker hier te staan, ik speel wel voor net!

Naast strontruimen en betalen zijn er nog twee van de vier,
rijden en spelen met plezier.
Alles kan met een paard,
maar ja, een ieder naar zijn aard.

Jeetje, inderdaad heel sneu voor de familie... En dan in jouw slaapkamer..brrr
K denk niet dat iemand het heeft kunnen 'raden', of heb je peter vd hurk gemaild

Vivian

Kan ik vorige post verwijderen, hoort in een ander topic, van Fotoreaders
Vivian

Piet schreef op woensdag 5 augustus 2009, 7:16:


Dit vind ik "lief en prettig"

Agenda: workshops en clinics, Clickertraining voor beginners, vanaf
Nov. 09.

Op zich is het spelletje spelen onschuldig.
Moet kunnen
Maar paard moet altijd jouw space respecteren , dat wil zeggen niet in jouw veilige cirkel binnendringen en jouw doen verplaatsen.

Apporteren is op zich voor een paard geen natuurlijke eigenschap maar leuk om te doen , moet je vragen om het te brengen en er niey naartoestappen en dan vragen om af te geven

Ik doe gewoon voetballen met mijn pony maar als ze mijn ruimte binnendringt , ik bedoel als ze mijn veilige cirkel binnenloopt om de bal bij wijze van spreken af te pakken dat laat ik niet toe, gewoon consequent zijn.

In zoverre geef ik Eddy gelijk
Maar alle entertainemt voor een paard is meegenomen en verhoogd de band tussen de individuen maar de rangorde moet gerespecteerd worden.

GUY

Vandermaesen Guy schreef op woensdag 5 augustus 2009, 8:52:


Het wordt tijd dat we al die begrippen waar we het tussen neus en lippen door over hebben zoals 'lichaamstaal' en 'veilige cirkel' eens nader bekijken.
Ik was er met lichaamstaal al over begonnen: wat is het nou écht dat praten met je lichaam. Is het wel iets anders dan praten met je stem? En het lijkt erop dat we vree goed moeten nadenken om er meer van te maken dan aangeleerde cue's die je aan je paard via bewegingen van je lichaam geeft. Dus wat is de meerwaarde?

Dan het begrip "Mijn ruimte". Wat denken we daarvan?
Guy ik lees in jouw bericht: jouw space, veilige cirkel, jouw ruimte...
Met het idee dat een paard daarbinnen niet mag komen omdat het jou dan wil verplaatsen en zo het leiderschap op zich wil nemen, omdat zoals je zegt "de rangorde gerespecteerd moet worden"
Maar hoezo veilig? Hoever is dat dan die persoonlijke ruimte? 3 meter?

Ik zal niet zeggen dat het begrip bij een nieuiw te trainen paard niet van toepassing is, maar in het geval van Eva en Queenie is mijn mening dat wanneer je na een paard een aantal jaren te hebben en je daarmee de samenwerking op talloze manieren bevestigd hebt en dáárdoor een enorme band geschapen hebt er geen enkele sprake meer is van veilige cirkel of 'jouw ruimte'.
Ik vind het enorm in een kramp schieten als je uit dit filmpje een opdringerig paard wat haar baasje niet respecteert kunt destilleren
of kunt zien -of voorspellen- dat door 'jouw' ruimte niet te respecteren de "rangorde" aangevochten wordt.

Vandermaesen Guy schreef op woensdag 5 augustus 2009, 8:52:


Guy,

waarom zou ik mijn paard moéten vragen om het voorwerp mij te brengen ipv dat ik vraag om het mij ter plaatste af te geven? Wat is het verschil? Hoe train je trouwens aporteren met eindresultaat een paard dat iets komt brengen? Eérst afgeven ter plaatse, daarna afstand vergroten.
Respect voor iemand ruimte oftewel "persoonlijke bubbel" is kwestie van wat je onderling afspreekt. Voor mij mag Queenie tonen hoe enthousiast te is en hoe graag ze wil spelen. Bij een hond wordt kwispelen en ander enthousiast gedrag getolereerd, waarom bij paarden niet? Waarom zou Queneie niet zo dicht bij mij mogen als IK wil? Bang dat ze mij zo onvoldoende zal respecteren dat ik gevaar loop? Daraom? Neen hoor, Queenie is een doetje; als ik het echt niet wilde dat ze zo rond me kwam dollen, dan stuur ik haar weg en dan doet ze dat ook netjes. Dàt is respect voor mij persoonlijke ruimte. Die bubbel tussen ons is ook veel kleiner dan bij ieder ander paard, dat spreekt voor zich.
Mijn man mag nl ook dichter komen dan eender andere man. En onze rangorde is ook ok hoor
Snap je het verschil?

e m kraak schreef op woensdag 5 augustus 2009, 1:23:


Das omdat je mijn opslag miste

Piet schreef op woensdag 5 augustus 2009, 9:59:


Onze reacties hebben elkaar gekruisd maar komt op zelfde neer
Bedankt voor je bijdrage!
Ik was nog vergeten te vertellen tegen Guy dat Beereke, die lager in rang staat dan Queenie, ook heel lekker dicht bij Queenie mag komen en dollen rond haar heen; zolang hij maar oprot op het moment dat zij dat wil; en dat gebeurt dan ook zo; net zoals ik Queenie kan wegsturen en het ook zo gebeurt.
Ik krijg kriebels als mensen mij vertellen dat er geen respect is van mijn paard naar mij toe omdat ze graag bij me is, ik dat toelaat en zij mijn ruimte respecteer op moment dat ik dat wil.

Agenda: workshops en clinics, Clickertraining voor beginners, vanaf
Nov. 09.

amar schreef op donderdag 2 juli 2009, 21:20:


Wij hebben gisteravond weer eens thuis in de bak gereden: met dit weer maken we eigenlijk alleen maar buitenritten, maar gisternavond weer eens lekker in de bak:
Geen halster, geen zadel, geen schoenen (voor mij dan korte broek, relaxte zintuigen en dan ineens zonder dit alles zijwaarts kunnen gaan: WOW wat een gevoel met zo weinig, zoveel bereiken......

:)

:)

Een glimmende Bianca.......

belinda defraene schreef op vrijdag 31 juli 2009, 21:51:


Belinda: waarom iets willen repareren wat niet kapot is?
De natuurlijke buitenhoeven hier zijn prima van model en de hardheid van de wand is helemaal top.
De paarden lopen er helemaal goed op dus wat is het probleem??

Met een écht goede en goed scherp gehouden hoefkniptang is het weinige benodigde onderhoud prima te doen.
Gewoon netjes strak knippen en een splitrit doet de rest; pelt de zool keurig in evenwicht met de hoefwand welke net zo vlot afgerond wordt.
De rasp gebruik ik vrijwel niet en de renetten heb ik al járen geleden aan Juan gegeven.

hc