Ans Jondral schreef op donderdag 17 september 2009, 11:56:


Als ik heel eerlijk mag zeggen, vind ik het niet zo'n fijn beeld. Zie ik veel spanning bij de ruiter (en dat wordt zeker overgebracht) en ook geen echte ontspanning bij de pony.
Ben trouwens hoe dan ook voorstander van vooral veel stapwerk in het begin zodat de pony beter leert dragen/kan ontwikkelen, liefst op afwisselend terrein en rechte stukken. Maar goed,.,, dat is persoonlijk...

Sandra van Bommel schreef op donderdag 17 september 2009, 8:41:


Hier sluit ik mij bij aan,mijn hengst kwam met 4 maanden en had de hele dag lol met de shetruintjes.
Merrie's hielden hem op afstand tenzij ze hem uitnodigde voor een knuffel.
Je kon ze de hele dag zien sprinten en dat ging er niet zachtzinnig aan toe.

Dat het nog een klein kind is moet duidelijk zijn,hij is volop in de groei,ontdekt zijn hormonen en wil zichzelf bewijzen.
Hij moet tussen de jonge mannen en veel speelgoed als ballen,emmers zonder hengsel,piepbeestjes van de honden....ga zo maar door.

Aandacht is wat hij wil,bal aangeven,laten vallen ,oppakken aangeven ,weggooien met persoon of andere ruin.
Typische mannenspelletjes.
Die van mij is nu 8 jaar,kan nog steeds uit zijn dak gaan maar hij heeft geleerd van andere paardjes,vooral mannelijk wat hij wel en niet mag.
Een mens moet daar goed op letten en dat naboodsen zodat je hem ook optijd een teken kan geven van....en nu even niet,nu maak ik uit wat een leuk spelletje is.
Dat bijten ,ja dat doen ze onderling ook,ze zaten in het begin onder de plekken en mijn petje vloog door de lucht en mijn schoenen waren niet vijlig.
Nu hij zijn plek kent is dat gedrag over,het kost wat tijd en inspanning maar duidelijkheid is gewoon nodig.
Groetjes Conny

muriel schreef op woensdag 16 september 2009, 23:50:


Ik weet alleen zeker dat de behandeling om de voet meer horizontaal te krijgen gestopt is. Het hoefbeen was, door de enorme druk die zo'n stand met zich meebrengt, zo aangetast - de punt was weg- dat een goede hechting van de hoefwand niet meer mogelijk was.
Of hij nog leeft weet ik niet.
Ik denk dat wanneer ze er eerder bij was geweest, het paard nog weer redlijk normale voeten had kunnen krijgen. Dat was overigens ook haar (de bekapster) mening. Het was zeker niet het eerste paard wat ze door een zeer voorzichtige behandeling weer aan het lopen gekregen heeft.
Uiteindelijk hoeft er met de botten niet zoveel mis te zijn, het is meer een kwestie van gewrichten, pezen en spieren.

Hallo,

Ik weet het even niet meer, hoor de laatste tijd steeds tegenstrijdige beweringen in verband met de dikte van het pad onder een westernzadel met boom.

De een zegt dat een dik pad noodzakelijk is omdat anders drukplekken ontstaan, de ander zegt dat een westernzadel de druk zo goed verdeelt, dat slechts een dunne pad nodig is. Ik heb zelf een pad wat tussen dun en dik in zit, ongeveer 1,5 cm dik. Dikke pads vind ik persoonlijk vreselijk, er zit dan zoveel "opvulling" tussen mijn achterwerk en mijn paard. Als een zadel goed past, is een pad van meerdere centimeters toch niet nodig?

Hoor graag jullie mening.

Groeten,
Monique

Piet schreef op donderdag 17 september 2009, 12:21:


behandeling om het hoefbeen meer horizontaal te krijgen moet dat zijn natuurlijk.

Zijn er mensen die ervaring hebben met de safe style stijgbeugel.
Wat zijn jullie ervaringen qua been en voetligging. En vinden jullie het ook veiliger?
Ben zeer benieuwd naar jullie reacties.

Wij hebben een kudde van 3 merries.
1merrie word niet geaccepteerd, ik denk dat ze nooit samen heeft gestaan met andere paarden.
Ze snapt het allemaal niet, ze weet niet wat ze met ze aanmoet.
Ze wil niet samen en niet apart staan.
Zetten we haar alleen dan doet ze er alles *onder en door lintjes heen) om bij ze te staan.
Staat ze bij ze dan trapt gilt en bokt ze naar ze..hun reageren ook zo terug.
Ze is altijd te laat met wegrennen en zit daardoor altijd onder de plekken en bulten.
Gaat ze het ooit begrijpen? kan ze het nog leren? moet ik haar gewoon laten staan en de trappen laten inkaseren? (ze trapt zelf overigens nooit raak).
Of moet ik haar apart blijven zetten met het risico dat ze dat zedoor het lint heen gaat, en misschien wel een keer blijft hangen?
Zou het helpen om er een paard/pony bij te zetten? is een aantal van 3 misschien niet goed?
Graag hoor ik jullie ideeen en meningen.

Daisy schreef op donderdag 17 september 2009, 11:35:


Hoi,

Ben heel benieuwd naar de reacties hier, want ik heb er hier ook zo 1 staan. Alles gecheckt, van tanden tot bloedwerk, en alles in orde. In de zomer op gras ziet hij er perfect uit, maar zodra dit gras wegvalt wordt hij toch weeral snel terug mager.
Nu is het wel zo, dat mijn paardje een slechte en moeilijke start in het leven heeft gehad en nogal ondervoed aankwam.

Ben benieuwd

Groetjes

Ans Jondral schreef op donderdag 17 september 2009, 11:12:

Ja,dat is de schrik er goed inhebben.
Mijn idee is dat de trap niet altijd voor jouw bedoeld is,ze willen gewoon niet dat een ander bij de voederbaas in de buurt komt en ze kunnen elkaar dan ook op zo'n moment flink trappen.

Ik loop nooit met voer een stuk verder met het spul achter mij aan,heb ik ieder verteld die zo af en toe hier voert als ik niet kan.
Het hooi wordt al bij binnenkomst op hun terrein direct verdeeld in hopen zodat ze direct kunnen eten.

Heb ik later wortels wordt dat ook direct verdeeld.
Het blijven dieren en ze denken dat jij ook wel tegen een stootje kunt!
Komen mensen hier voeren vertel ik altijd,gooi eerst maar paar wortels of appeltjes zodat ze uit de buurt zijn.

Een ongeluk zit in een klein hoekje!

Wat rijden betreft,..het ging waarschijnlijk toch te snel voor de pony,jij zat er als eerste op en hij was jouw aanraking gewend,komt er dan iemand die net even iets anders doet kan het dier in de war raken omdat het nog niet alles geleerd heeft.

Ik zou weer opnieuw beginnen zodat wat hij goed dee hij dat weer herinnerd en het zelf doen totdat je zeker weet dat je er een ander op kan laten want ieder mens werkt anders met handen ,zit,benen,gevoel.

succes ermee,

Conny

Sky schreef op donderdag 17 september 2009, 11:33:


Sky toch , vijfmaal gebroken sleutelbeen , een verbrijzelde schouder en elleboog , onwrichte knie en gescheurde kruisbanden , negen van de tien tenen gebroken ! En dat is het resultaat van 15j karatecompetitie en 2 motorongelukken .IK had het niet over haar houding op het paard trouwens

Monique Meijer schreef op donderdag 17 september 2009, 12:23:


ALLE pads ,padding en padjes zijn maar goed voor één ding ! En das het zadel proper houden voor de rest dienen ze tot niets .Een zadel dat goed past kan je een dun vilten doekje onderleggen om dit proper te houden ALLES wat dikker is doet het zadel minder goed passen .Geen enkele pad "verdeelt" druk trouwens
'K vind het ook altijd grappig wanneer die "ge" dingen worden aangeprezen als drukverdelers ,dacht dat dat de taak van het zadel was eigenlijk ,dus drukverdeling onder drukverdeling geeft ........? Juist, niks

Spirithorses schreef op donderdag 17 september 2009, 9:04:


En hier heb je dan weer, denk ik, voor 100% gelijk in

Toch denk ik, dat je ooit gaat inzien dat ik ook geen weken ondoelmatig train t.b.v. kleinigheden. Daar ben ik veel te lui voor

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 17 september 2009, 13:04:


Hallo, Eddy,

Bedankt voor je antwoord.

Ik heb deze week een zadel aangeschaft voor Lily. Dit zadel ligt goed op haar rug, de zadelpasser was erg kundig en nam alle tijd om een mal van de rug te maken, verschillende bomen te proberen en vervolgens verschillende zadels. De zadels werden eerst zonder pad geprobeerd, daarna nog een keer met mijn pad.

Tot mijn verwondering werd mijn pad kritisch bekeken (1,5 cm dik, niet stug, anatomisch gevormd, doorgestikt om de vulling op de plek te houden), en ik kreeg te horen dat mijn pad wel goed was voor korte ritten, echter niet voor ritten van 3 tot 4 uur. Het zou te dun en te zacht zijn. Er werd een stug vilten pad aanbevolen, wat de druk beter zou verdelen. Op mijn opmerking dat een zadel past of niet past en dat een pad daar niets mee te maken zou hebben, werd geantwoord dat dat alleen voor die korte ritten geldt. Pas op langere ritten zou je het verschil merken. Voor langere ritten zou ik een deken in vieren moeten vouwen en samen met mijn pad moeten gebruiken.

Groeten,
Monique

Sandra van Bommel schreef op donderdag 17 september 2009, 12:17:


Zoals ik al schreef, ik ben geen held en heb er ook allerminst plezier in om met zo'n jonge stuurloze pony te rijden. (Meer nog, ik heb er een grote hekel aan en word er nogal nerveus van.) Vergeef me dus als ik er niet al zingend en moppen tappend op zit. Maar het ging mij er ook niet om om hier mijn rijkunst te demonstreren, wel om te laten zien dat mijn pony graag werkt en 99% van de tijd heel braaf is.
Ik was er niet eens gaan opzitten, als ik daar toen aan getwijfeld zou hebben.

Waar vind je mijn pony gespannen? Hij loopt netjes door in een vlotte draf en met een losse teugel (valt maar 1 keertje stil in dat hele filmpje en dat is dan nog omdat ik mijn evenwicht verlies) hij draaft aan op een hele kleine hulp en gaat stilstaan of terug naar stap op enkele meters en hij wacht ook op mij totdat ik het hem vraag. Ok, hij duikt in de overgangen en hij is amper te sturen en je merkt dat hij dat daar nog niet begrijpt. (Was ook de eerste keer dat ik een cirkel vroeg of van hand veranderen.) Maar dat lijkt mij maar normaal, toch?

En ik ga hem hier niet inrijden midden in het verkeer, dat zou pas stress zijn.

Unartica schreef op donderdag 17 september 2009, 10:36:


awel da vind ik nu goed gesproken seh, en niet enkel omdat het in mijn kraam past hoor !
Maar gewoon omdat (zoals in alles) veralgemenen niet gepast is.
In theorie heeft Eddy - vind ik zelf - gelijk. Meer bewegen, dagelijks trainen, is de boodschap.
Maar in praktijk ??? niet alleen de tijd van mij en vele andere liefhebbers, maar ook bijvoorbeeld het type paard waarover we spreken.
Eddy, hoeveel ervaring heb jij met koudbloeden? Met paardjes die dik worden van naar eten te kijken...
dweilen met de kraan open is de juiste uitdrukking, wat Tony betreft.
ik probeer hem zoveel mogelijk te laten werken (al is het ver van 'genoeg' dat geef ik toe hoor) maar hij breekt dagelijks uit en staat zich vol te vreten op een vette wei. wat haalt dat uurtje (ik zeg zo maar iets) training dan eigenlijk uit. tot hiertoe heb ik nog geen geslaagd plan gevonden om hem binnen de omheining te houden, zodat ook voor hem de stripbegrazing nut zou hebben.
Het is geen echt vergelijk, maar ik moet denken aan iemand die gaat sporten om aan de lijn te werken, en dan s'avonds de hele koekenkast leegvreet. Hoeveel nut heeft dat?
ik vind in ons geval de korf geen middel om beweging te vervangen, zou maar erg zijn, want Tony is jong en heeft geen lichamelijke beperkingen. Ik zie het alleen als een hulpmiddel opdat hij zich niet dood(ziek) eet.

soit, en over dat koetsje, dat staat klaar voor hem, heb ik gevonden tweedehands en helemaal opgeknapt. Nu zoek ik nog een passend tuigje en dan begin ik met hem alles stap voor stap aan te leren.

En ja, ik relativeer veel hoor. Ik weet dat ik goed voor mijn dieren zorg, maar wel op mijn manier en met mijn persoonlijke grenzen.
Katrien