marianne laenen schreef op zondag 29 november 2009, 19:03:


Als je ziet wat ik er soms van maak ja ... dan ga je het nog geloven ook!
Probleem: voetjes geven. Gaat altijd moeizaam en zwaar, gewoon lomp dus! Beetje freeshaping aangepakt, tenminste dat denk ik.
Wijzen naar het voetje, roepen voetje en bij het optillen van het voetje YES Wortel! Oké, dat ging best goed. Ander voetje, ook goed, nog een voetje, ook goed. Dan gaan we nu zorgen dat het voetje wat langer opgetild blijft en niet met zo'n rotklap weer op de grond gezet wordt .... dus het YES wordt ietwat later gezegd terwijl voetje gegeven wordt. Mmmmmm ... voetje? ff wachten YES. Dat ging goed, ja, slim paard en lekkere wortels ... fantastisch. Nog één keer en dan gaan we lekker wat anders doen, dus Jeen nog één keer "voetje?" (o ja en dan wijs ik ook naar het voetje wat ik wil hé?) Euhhh??? Linkerachterbeen, rechterachterbeen, voor links en rechts ... terwijl ik om het rechter voorbeen vroeg kreeg ik eerst de andere drie ?! Maar wel in een bloedfanatiek tempo ... hop optrekken, vast houden, neerzetten, gewicht verplaatsen, volgende been .... om vervolgens na alle 4 de voeten gegeven te hebben stokstijf bleef staan, mij strak aan keek met een zicht van "Zooooooooooo ... wat had je nog meer willen zien vandaag?" Nee echt, hilarisch, maar ik snapte er geen hout van ... heb niet YES geroepen, want ik wist niet waarop ... heb KLAAR gezegd, klopje gegeven en met knol naar buiten gelopen en gezellig wat grondwerk gedaan. Wat heb ik gedaan? Geen enkel idee!

Anja Seijn schreef op zondag 29 november 2009, 19:23:


Anja, ik ben zelf ook lang bezig geweest met clickeren... was eerst super enthousiast...
Toen Apache niet meer bleef stilstaan toen ik wilde opstappen maar de hele tijd bezig was van "wat doet ze nu, wat vraagt ze nu? Ik zal dit eens proberen en nu dat eens proberen, dan komt er vast een yes...." Toen begon het bij mij al wat te kantelen.

En nu doe ik er eigenlijk niks meer mee... Ik zal er zelf niet geschikt voor zijn denk ik

Apache was heel beleefd met de beloning, Indy is nog beleefder, haar lippen voel je niet op je hand . Sela is voor de helft opgevoed met clickeren (door Gerd).
Couscous is al wat schrokkeriger en Mel.... Mel is zo gevoelig en snel, die wordt dan helemaal tureluut en zenuwachtig en dat wil ik dus juist niet. Niet dat ze onbeleefd is maar het lijkt zo'n gejaagd gedoe. Ik wordt daar zot van. Ik wil met de paarden alles juist in rust doen.

Ik vind juist clickeren héél moeilijk.

Marianne

Ellen2 schreef op zondag 29 november 2009, 12:50:


Ha, ik weet niet of dat reuen of teven zijn maar dan ie waarschijnlijk iets anders doen, ja de hond he? Of knokken of iets leuks met de dames. Hij heeft zijn zaakje nog en sinds een jaar of 2 pas bewust dat ie er wat mee kan dus dat ga nie samen vrees ik lol...lol!

Peter Donck schreef op zondag 29 november 2009, 14:52:


Volgens mij kwam het onderzoek voort uit de vernieuwde kennis van de cel-anatomie (dat er ook eigenschappen buiten de celkern vastgelegd zijn, in de rest van de cel), niet van problemen uit de praktijk!

Was het maar waar dat de wetenschap om zich heen keek naar de praktijk...
Ben niet voor niets indertijd gestopt met mijn wetenschappelijke opleiding. Wat een kortzichtigheid en kleinzieligheid!
Coralie

marianne laenen schreef op zondag 29 november 2009, 19:40:


Ik vind het ook heel moeilijk, Marianne. Niet het hand laten aanraken, niet het stapje achteruit ... maar juist de andere dingen die je wilt gebruiken om iets aan te leren, dat vnd ik moeilijk.
Zo zag ik Eddy tijdens het lessen zijn Indy belonen en hij gaf haar vanuit het zadel een snoepje. Dat bracht mij op het idee om Jeen eens vanuit het zadel iets te leren, bijvoorbeeld "terug". Juiste lichaamshouding, teugels iets opnemen en ritmisch met je hand een paar keer zachtjes terug vragen (weet niet hoe ik het typend uit moet leggen). Jeen ging twee pasjes terug, hartstikke goed ... dus YES en ik heb hem een stukje wortel gegeven.
Nou dat heb ik geweten! Hij is wel super lenig, dat weer wel, want hij ging niet meer naar voren, alleen maar terug en dan iedere keer met zijn hoofd bijna op het zadel zo van "HIERO, DAARO moet de wortel in!" Ik weet dat het ontzettend fout is, maar ik moet daar dan weer vreselijk om lachen ... ik doe iets fout, dat weet ik ... maar wat, echt geen enkel idee!

Anja Seijn schreef op zondag 29 november 2009, 16:07:


Jep, weet ik...

Count me in!
(... Stukje dichtbij dan Maastricht... )

Dino1995 schreef op zondag 29 november 2009, 19:17:


Kun je nagaan.... je schrijft: zelfs dierenartsen twijfelden....
Hoe weet jij dan nu zo zeker dat hij idd. HB was?
Het is lang niet altijd duidelijk zichtbaar hoor.... je kunt zelfs nog maar in het beginstadium zitten nu... door b.v. fructaanrijk gras in de afgelopen najaarsperiode? Zou dat een oorzaak kunnen zijn?
Als dit zo is... dan zie je het wijken van het laminae pas over een paar weken.
En natuurlijk begrijpen wij hier dat jij je pony geen pijn wilt laten lijden.
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat ik precies dezelfde weg als jij gevolgd heb. Jaren geleden. Omdat ook ik dacht dat het beter was voor mijn paard.
Alleen bleek dus dat dit niet zo was. Een heleboel mensen hier hebben het traject wat jij hier beschrijft al gevolgd. En weten wat de uitkomst is van ijzers, siliconen en zooltjes. En daarom reageren we soms weleens wat kort door de bocht...

Ik vind het heel goed van je dat je probeert om een eigen mening te vormen.
Daarom wil ik graag tegen je zeggen: lees s.v.p. alles op deze site over HB.
En ook over wat de oplossing dan wel is...
Je komt er vast wel uit.

Sterkte ermee!

Groet,

Wil.

andrea en ariel schreef :

Op zaterdag 3 juli is hier weer dezelfde workshop met Cindy en daar zijn nog voldoende plaatsen vrij.
Groetjes, Pien

Maria Delavega schreef op zondag 29 november 2009, 18:57:


door close inbreeding kan je sneller bepaalde kenmerken homozygoot maken,
in het geval van recesiviteit krijg je pas dan een bepaald kenmerk fenotypisch zichtbaar
stel dat de olijke grootmoeder recessief homozygoot was voor 'vrolijk humeur'
maar beide kindertjes dan heterozygoot werden
waarbij het andere gen staat voor 'voze-viezerik', dat daarbij dominant is over 'vrolijk-humeur'
dan kan je uit die broer en zus toch weer een homozygoot 'vrolijk-humeur' tevoorschijn zien komen

door inteelt kan je bepaalde genen versterken omdat het met meer kans dezelfde genen voor een bepaalde karakteristiek bijeen brengt
omgekeerd kan ook, dat je net die gewenste genen eruitbonjourt
dan kan je toch een kleinkind krijgen

Coralie schreef op zondag 29 november 2009, 19:43:


Wat niet betekent dat wetenschappelijk onderzoek altijd waardeloos zou zijn, begrijp me niet verkeerd.
Er is heel veel waardevols ontdekt.

Maar blijf ALTIJD je eigen verstand er bij gebruiken, en houd er rekening mee dat het onderzoek niet goed is gedaan en er gewoon naast zit met de resultaten. (Gebeurt regelmatig.)

Anja Seijn schreef op zondag 29 november 2009, 19:55:


ik vind het ook niet gemakkelijk maar het geeft me wel een kapstok



eddy heeft het alledrie: de vaardigheden, het aanvoelen en het inzicht
maar dat vloeit vrij vanzelf door mekaar zonder daar te veel bij stil te staan
alé dat is toch mijn gedacht
(weer 2 grijze haren bij )
maar zoals gezegd, klickeren is waarmee ik opgevoed ben (met honden dan) en de bril waardoorheen ik kijk
en voor mij blijft het "trainen begrijpbaar uitleggen voor dummies"

Dat bracht mij op het idee

één van de fjorden is ook slimmer als gij en ik bijéén
en als je niet 200% bij de pinken bent, traint hij u ipv omgekeerd

biedt foute gedrag aan om daarna te corrigeren en een snoepje te verwachten (ha nee hé, zo pakt da ni!!!)
is meester in longeren van mensen...
ge moet hem in uw denken altijd 2 stappen voor zijn of hij doet u in slaap

Piet schreef op zondag 29 november 2009, 16:26:


Hoi Piet,

Laat je niet gek maken hoor... ik wou toch nog even zeggen dat ik het altijd heel fijn vind dat ik je kan bellen of mailen om advies als we even onzeker worden van onze 12 hoeven, wij hebben van de week ook weer met lede ogen toegekeken hoe een bevangen paard werd beslagen en ingekit. Wat een ellende arm paard ! maar ja wie zijn wij.....

Wil schreef op zondag 29 november 2009, 19:09:


Ja leuk!!
Ik noem haar ook altyd veertje. howgh
Ja,ik begrijp ook volkomen de reactie van piet!
Gelukkig is hier geen "censuur"
Aan de andere kant tja,ik ben ook de laatste tyd,sinds ik t film van arno op mn hyves heb gezet,en t ook weer eens goed heb kunnen bekijken(prima film ) ook weer triest ,als ik om me heen kijk hier op stal.
Er zijn hier echt een paar elementen!!Grr!
Ik was de laatste tyd niet meer zo fel,maar t laait wel weer bij me op!!
Je had een paar koppen moeten zien vandaag,toen ik vera ging opzadelen!!
Crisis! zielig paard pfff.Gaap!
Ja ,shit,ze heeft spierpijn waar ik alles aan doe,en als ze dan zien,als ik na een wandeling terugkom ,met een prachtige zwarte,vrolijke dame?/ tja ,dan hoor je ze niet he?
Gelukkig zijn t er maar n paar,maar net vandaag die club.
Nou, t zal me een worst wezen.(ben vegetarier !)
Ik heb de tyd en t gaat alleen maar beter.
groetjes van trudy

Dino1995 schreef op zondag 29 november 2009, 19:17:


Heb je de link gelezen die ik plaatste? I.r. geeft verschijnselen van hoef- en spierbevangenheid. Paard loopt stijf, onregelmatig, tot kreupel door ofwel zere hoeven door de hb ofwel zere schouders door het compenseren van de zere hoeven ofwel stijf door de opslag van afvalstoffen in de spieren. Dan kun je ook nog eens bevangen raken aan de achterbenen, wat er niet als standaard bevangen uitziet. Of spierbevangenheidssymptomen die een tying up-beeld geven zoals een stramme of onregelmatige achterhand. Spierproblemen hebben diverse verschijningsvormen.

Peter Donck schreef op zondag 29 november 2009, 20:12:


Wat ik me echter afvroeg, bestaat er een correlatie tussen kleur van haren (vacht) en karaktereigenschappen, waardoor die kittens naast de vachtkleur, dito karaktertrek van het ouderdier erbij erven? Of is dat een wat Lombrosiaanse veronderstelling?