Spirithorses schreef op woensdag, 1 december 2004, 12:08:


mijn volbloedmerrie van 18 stond vorige winter
samen met mijn arabische merrie van 23 buiten op een grote wei
bij iemand die ze zou vezorgen, dat wil zeggen ze konden
binnen in een hok dat uiteindelijk veel te zompig bleek
en kregen baalgras bijgevoederd
Ze krijgen allebei elk jaar een flinke wintervacht,
de arabier nog dichter dan de volbloed
Toen ik het gras van ver steeds meer in modder zag veranderen
ging ik uiteindelijk zelf weer naar mn paarden kijken
de volbloed was "only skin & bones",
je kon haar ruggengraat zo vastpakken
ze was echt ellendig terwijl haar vriendin eigenlijk
in uitstekende konditie verkeerde ondanks het snertweer
ik heb ze allebei onmiddellijk opgehaald want voor de volbloed
scheelde het maar een haartje
ondertussen is ze weer dartel !
Alle veulens van de volbloed (8)zijn kruisprodukten met appaloosas
van drie verschillende hengsten : ze hebben allemaal géén zware wintervacht maar kunnen wel veel beter dan hun moeder tegen
de kombinatie van vocht en kou, zeker als ze goed in't vlees zitten
Haar ene kleindochter heeft praktisch géén manen en staart
en een vachtje als zijde, net zomerhaar in de winter.
Ze is nu zes en ik heb haar nog maar 1 keer 2 dagen
een deken opgelegd omdat ze bij -10°C en strakke oostenwind
als enige stond te rillen, voor de rest géén problemen !
Alle veulens van de arabier, een stuk of 5 zuivere arabieren,
en één arappaloosa zijn teddyberen in de winter
dus het verhaal van dunne velletjes gaat volgens mijn ervaring
bij arabieren niet op, maar ik ken ook engelse volbloeden
die er géén last van hebben ... dus ?

ik gebruik overigens nooit dekens, ook niet voor de volbloed
maar ik had er een liggen, ooit gekregen, dus soms wel handig

Marianne schreef op woensdag, 1 december 2004, 0:02:


Bedankt Marianne,

Eetlust heeft hij gelukkig zat. Hij eet goed en zijn ontlasting ziet er goed uit.
Heb vandaag die luchtband af gelaten. Hij staat op de wei, maar snachts naast zijn merrie's in zijn stukje. Vanochtend had hij een licht opgezette buik, maar veel minder dan ik had verwacht. ik kijk het dus nog even aan.

Het luchtzuigen is al veel minder geworden door zijn gevarieerde omgeving hier en veel lichamelijk contact met zijn merrie's. Het zijn echt zijn merrie's en hij hinnikt regelmatig om de andere merrie's die hij weet te staan te vertellen dat hij er nog is.
Het meeste zorgen maak ik me om zijn ribben. Op mijn site vind je zijn maand boek en zie je op de foto's ook heel duidelijk zijn ribben. Mijn vermoeden was dat luchtzuigen en de ribben met elkaar in verband stond. Laat hem nu in iederegeval nakijken door de VA.

Roger van mij is geen echte shet, maar is veel luxer. Ik denk een appaloosa kruising, maar in iedergeval staat hij hoger in het bloed.
Hij heeft geen deken op maar ik merk aan hem wel dat hij de regen haat. Hij staat dan alleen maar in de inloopstal en zal alleen naar buiten komen als ik hooi buiten leg en niks binnen.
Toen wij ernaast aan het werk waren aan de schuur komt hij ook niet naar buiten om te kijken. Hij steekt hooguit even zijn neus om de hoek om dan weer snel terug naar binnen te gaan.

Dit is wel het eerste jaar dat ik hem heb en hij zat eerst erg slecht in zijn vacht. Nu is dat al stukken beter, maar ik weet nog niet wat hij volgend jaar zal doen. Als hij volgend jaar nog zo blijft dan denk ik er aan een regen dekentje voor hem te kopen, maar dat kijken we eerst nog maar even aan.

E Hanse schreef op woensdag, 1 december 2004, 8:54:


Het was toch dat je ijslander rondjes begon te lopen achter jouw aan. Dus de achterhand omzette en zo mee draaide.

Ik zeg tegen mensen altijd niet achter de kont aan lopen, maar meelopen met je paard. Waarschijnlijk duw je met je lichaam door jouw actie de achterhand om. Daarbij zou het paard altijd achter je aan gaan lopen als je van hem weg beweegt dus naar de kont beweegt van opzij.

Kijk dus heen waar je het paard heen wil hebben. Vraag dan pas het paadr te gaan bewegen en loop dan of blijf staan als je parelli doet op die plek. Waarschijnlijk is mee lopen met z'n paard beter. Dus mee lopen naast de kruis tot kont.

helena schreef op woensdag, 1 december 2004, 12:52:


Bedankt voor je antwoord. Als er meer antwoorden komen wil ik wel proberen om een soort van telling te maken. Dit waren vragen die in een kort ogenblik van inspiratie opkwamen. Misschien hebben anderen nog vragen die toegevoegd kunen worden.

Moniek

Marianne schreef op woensdag, 1 december 2004, 12:50:

Nadeel van die wandelende "wattenbollen" is dat je ze ook niet echt aan het werk kunt zetten, want ze zweten zich al snel een ongeluk. Isabella heeft ook weer zo'n teddyberen vacht (nog steeds niet volledig, zeker niet overigens), maar die was vanochtend mooi bevroren op haar bips. Dus isolatie tot en met.

Maar de huifbedpony's (welsh/hackney weet niet of dat koud- of warmbloed is) die hebben wel een deken op. Maar dit omdat ze veel moeten werken in de manege (kinderlessen), onder het huifbed (maandagmiddag 6 uur lang) en in het weekend voor de kar, hetzij voor training wedstrijden of voor recreatief. Ze zijn niet geschoren, maar mogen niet hun wintervacht krijgen. Hals is wel dik behaard, rest van het lijf (deken) stuk minder. Zelfde soort pony (Iwan) staat continu buiten op het land zonder deken, zonder schuilstal, met volop hooi en gras en heeft het ook niet koud, maar hoeft niet veel te doen in verhouding.

Groeten,
Ingrid

Nu we het er toch over hadden, hier dan even de basis uitgangspositie van het Achenbachsysteem (voor het mennen dus) zodat niet kenners even kunnen voelen en beleven hoe de menhouding is.

Je neemt de linker leidsel (teugel/touw) tussen je middel en ringvinger. Het uiteinde ligt in de handpalm. Dan leg je de rechterleidsel over je je wijsvinger heen en het uiteinde ook in je handpalm. Dan sluit je je hand zodat je beide leidselsuiteinden stevig vast hebt. Je legt je duim losjes op de bovenste leidsel.

Deze hand met leidsels hou je ter hoogte van je navel op en je elleboog ter hoogte van je zij. Dit is de basis positie, en hier kun je alles mee. Halthouden, sturen. Je rechterhand is vrij voor richting aangeven en zweepgebruik.

Voor degene die dit aan het proberen zijn, kijk dan maar eens wat er gebeurd als je je pols minimaal beweegt. Je bent al aan het sturen. Vooral aan het mentoestel is te zien dat je maar een fractie hoeft te bewegen of er komt al beweging in het bit.

Bij een bitloos hoofstel is deze minimale druk vast veel te weinig om al in te werken. Je zult dan meer je met handen van links naar rechts moeten of sterkere polsbewegingen moeten maken (iets wat ik vanwege RSI niet kan overigens).

Groeten,
Ingrid

Mijn KWPNer van 13 heeft bij de vorige eigenaar wel een deken op gehad. Hij staat nu dus voor het eerst zonder. Hij is geen beertje geworden maar heeft wel een wintervacht. Het is een stevig paard, dat het absoluut niet koud heeft. Hij zal echter niet in de regen gaan staan. Hij staat in een uitloopstal maar staat toch nog al eens binnen. Zelf denk ik dat dat komt omdat er binnen hooi ligt (of gaat komen!)
Wel zie ik dat de vacht nog steeds groeiende is, aan z'n benen komt ook steeds langer haar.

Groeten, Anna

ik denk dat wat je ook voert dat je ten alle tijden moet kijken naar het individu en niet hoe/hoeveel de ander het doet. Ieder paard is anders en heeft andere behoefte. Ik heb nu een merrie die ik al jaren heb en het altijd goed heeft gedaan op alleen hooi in de winter en die geef ik,nou extra vit. omdat ze die nodig had. Dit uite ze doordat ze appatisch/ vutloos werd . Met de vit. is ze er weer helemaal bij.
Jacqueline

Spirithorses schreef op woensdag, 1 december 2004, 12:08:


Mijn dravers, 95%volbloed, staan vwb de fokmerries, veulens en jaarlingen dag- en nacht buiten zonder schuilstal. Als het erg koud en nat is en ze geen droge plek hebben om even te liggen haal ik ze binnen voor een nachtje. Komt een paar keer per jaar voor. Ik voer muv hooi niet bij en ze zien er patent uit.
Er staan er twee die niet in training zijn in een land met inloopstal, waar ze in schuilen als het erg regent en daarbij koud is .
Een draver die in voltraining is haal ik sinds een week binnen. Hij heeft permanent een deken op. Voornamelijk om de vacht kort te houden, zodat hij tijdens wedstrijden en trainingssnelwerk niet te veel zweet.
Groet
Hans

Hallo allemaal,

Ik heb een vraag die me eigenlijk dagelijks bezighoudt.
Ik deel mijn paard namelijk met mijn bijna 14-jarige dochter. Zij wil dressuurrijden en verder wil ze hem graag versieren met mooie dekens, hoefijzers e.d.
Ik heb bepaald dat er geen ijzers en dekens komen, verder mag ze wel gewoon dressuurrijden. Evengoed hebben we er heel veel strijd om.

Ik volg(de) de parelli-methode maar mede doordat we samen met paard doen, gaat dat in de praktijk toch moeilijk.

Zijn er mensen die dit probleem ook hebben, of herkennen? En hoe gaan zij daar mee om.
Ik ben benieuwd en hoop op reactie.

Groeten Anna

Ik verzorg een arabiertje die bijt. gelukkig niet omdat hij gemeen is maar uit speelsigheid. Toch is het natuurlijk niet de bedoeling.
Op de opvoed stal waar hij vandaan komt (moest een dek hengst worden) hebben ze het geprobeerd af te leren door hem te slaan.
Het enige dat ze berijkt hebben is dat ie nu als de dood is voor zwepen en kop schuw is.

grond werk is ie totaal niet in geintereseerd, alles is boeiend behalve ik.

Heeft iemand nog een idee hoe ik dit moet aan pakken want we willen hem eerdaags gaan inrijden, en ik ben uit verzonnen.

helena

josien schreef op woensdag, 1 december 2004, 13:17:


Hoi,

heb net even op je site gekeken: leuk paard zeg!!! Die wil ik ook wel!En een leuk idee om zo'n maandboek bij te houden.
Ik heb nog even doorgezocht over maagzuur en vond een product speciaal voor paarden met verhoogde maagzuur-produktie (als mogelijke oorzaak van luchtzuigen): Gastrocare

GastroCare - Beschermt de maag van binnen uit
GastroCare™ neutraliseert overtollig zuur en kalmeert en beschermt de maag. GastroCare is ontwikkeld ter neutralisatie van overtollig maagzuur en voor het in goede conditie houden van de darmwand. GastroCare kan ook helpen bij ‘kribbebijters en luchtzuigers’

Ik vond dit op de site van Nutrisience - wie weet het proberen waard?
Groet, Marianne

Marianne schreef op woensdag, 1 december 2004, 12:38:


Ik rij uit met verschillende karretjes, hoge en lage, maar verschil in druk op het bit heb ik niet gemerkt. Welliswaar zit ik nooit zo hoog dat ik boven het paardenhoofd uitkom, maar als hoogte van de zit wat zou uitmaken dan had ik dat wel ervaren.
Bovendien is het zo dat het stuk lijn vanaf het lichtoog naar het bit in alle gevallen dezelfde positie heeft. De lijn achter het lichtoog loopt afhankelijk van de hoogte van de zit.
Groeten
Hans

Marianne schreef op maandag, 29 november 2004, 23:29:

Leuk dat je het hebt nagevraagd. Ik geloof je wel hoor. Maar stel dus dat er appaloosa (of soort gelijk) voor zit en dit gen is ook door gegeven. Zou het dan niet mogelijk zijn dat er iets verandert? Ik weet niet hoe het paard verandert zou zijn. Maar als de aftekeningen verder het zelfde zijn en het paard heeft ook al stippen die verkleuren....

Mag ik je vragen waar die zus van je zit? Wat voor een bedrijf met appaloosa's ze heeft?
Ik ben heel erg geinterreseerd in appaloosa's en zoek dus eigenlijk nog een stage adres voor 6 weken in maart/april.