Coralie schreef op vrijdag 4 december 2009, 23:12:


Ow? Dat spelt een 'oudere' graansoort is dat weet ik. Maar dat het een ander verteringsproces heeft.. daar heb ik nog nooit van gehoord. Dat lijkt me wel eens interessant om daar meer over te lezen. Dat wordt googelen!
Maar niet vanavond, want zometeen wordt er geklopt op onze deur.

Groetjes!

Zaterdag 5 december.

Hoe zien de hoeven er nu uit nu we 7 weken verder zijn na de diagnose: hoefbevangenheid?

Meest bevangen hoef (LA) *16 oktober*. Bolle zool (die tot aan de straalgroeve belast wordt), smalle ondiepe straalgroeve.


Dezelfde hoef (pré-bekappen) *5 december*; zool is veel minder bol (wordt nu enkel nog maar belast aan de buitenste rand), zijdelingse straalgroeve verbreedt en verdiept zich naar buiten toe. Een teken dat het hoefbeen weer langzaam parallel getrokken wordt aan de wand en daardoor weer hoger in de hoefcapsule komt te liggen.


De holling (die meer een bolling was), gezien van opzij, *16 oktober*:


Nogmaals de holling van de zool, nu echt een holling.. *5 december*:


*5 december*


De 3 fasen van haar bevangenheid.
-Fase 1 is (onderaan) is de hoef tot aan de diagnose 'spierbevangenheid' eind juli. Onbeperkt weidegang.
-Fase 2 is van eind juli tot 15 oktober, na de verkeerde diagnose. Beperkt weidegang gehad met graaskorf.
-Fase 3 vanaf 15 oktober tot nu. Strikt dieet, bewegen op schoenen. Geen weidegang.


Mooie foto van de witte lijn (lamella wedge). De verbreedde (uitgerekte) witte lijn is duidelijk te zien vanaf de buitenkant omdat de hoefwand hoger weg wordt gevijld om zo de druk van de hoefwand af te houden.
Ook zie je de separatie van de hoefwand, er ontstaat een scheur/gat langs de lamella wedge.


En dan tenslotte nog mijn eigen 'Ramey-bekap'- filmpje. Marjolein heeft gefilmd terwijl ik hoefonderhoud pleeg aan de achterhoeven en daarna de schoentjes aandoe.
Op het filmpje is heel goed te zien dat de zool inmiddels weer zó hol geworden is dat enkel de buitenste rand van de zool nog draagt.
Bekapping volgens de 'Trea'- manier (compleet met Limburgs gesproken uitleg)
http://www.youtube.com/watch?v=p9LskYa6PzY

We zijn op de goede weg! Hopelijk kunnen we het volbrengen tot een goed eind.

Mariette Stegwee schreef op zaterdag 5 december 2009, 16:44:

Heel heel veel sterkte ook van mij toegewenst.
Bij mn vorige paard hebben mensen nog bloemen om hem heen gelegd,toen hij er nog even lag en dat was erg mooi.
groeten van trudy

e m kraak schreef op zaterdag 5 december 2009, 18:38:


.... euhhhh, gegiste lijkensmurrie was het hé !?
mjammie !
al even smakelijk als muiskens !
maar zonder braakballen....

e m kraak schreef op zaterdag 5 december 2009, 18:38:


Ik maak me al lang niet meer druk om uitspraken van de mens

Het is een forum om je mening te mogen uiten en dat doe ik ook.

De 20geboden van de aarde ooit al eens gelezen?

Spirithorses schreef op vrijdag 4 december 2009, 23:56:


Precies, daar zit de rust en de voldoening. Echt het is nergens buiten te vinden, bij elke omgeving neem je jezelf mee, met de hectische gedachtes en zorgen of bijtende kritiek. Die rust en voldoening bezit iedereen van nature, dat terug vinden als je het even kwijt bent, is de schat waar iedereen naar verlangt. Zoek het buiten je, dan zie je duizend belemmeringen en als je die overwonnen hebt de volgende duizend, enz.

Groet, Michiel

Het kan !

Equiboost organiseert in 2010 twee workshops: de Filly Class en de Seabiscuit Class.

Wie de Filly Class met succes beëindigt, kan nadien
1) zelfstandig het enneagram van iemand bepalen
2) zelfstandig sessies paardenknuffelen organiseren
3) zelfstandig just 4 fun activiteiten met paarden organiseren

Meer en meer stijgt de vraag naar paardenknuffelen en fun activiteiten met paarden, vooral vanuit volgende hoek:

- gezinnen en families, familiefeesten
- ook scholen, jeugdinstellingen, e.a. gaan steeds vaker aan de slag met paarden
- fun teambuildings voor bedrijven
- ...

De Filly Class staat open voor iedereen en start op 6 februari 2010. Inschrijven kan tot 22 januari 2010, met een maximum van 10 deelnemers.

Wie de Seabiscuit Class met succes beëindigt, kan nadien als paardencoach aan de slag. Daarmee bedoelen we veranderingsprocessen sturen en begeleiden, zowel op privé als professioneel niveau - thuis en op het werk dus.

Om te kunnen deelnemen aan de Seabiscuit Class, dien je wel aan enkele voorwaarden te voldoen. 1 van die voorwaarden is, op zijn minst 1 eigen paard hebben dat je door en door kent ; een andere voorwaarde bestaat erin, dat je een opleiding NH naar keuze achter de rug hebt want paardencoaching en paardnatuurlijk gaan volgens onze filosofie hand in hand ; tot slot is een derde voorwaarde dat je een diploma hoger onderwijs bezit (of gelijkgesteld door beroepservaring) en minstens 3 jaar werkervaring achter de rug hebt. Coachingsopleidingen zijn zeker een plus.

Geïnteresseerden dienen een motivatiebrief en cv in te dienen en worden via Premium Selection gescreend. De Seabiscuit Class start in september 2010, met een maximum van 10 deelnemers.

Meer informatie hierover vindt u op de Equiboost website.

Piet schreef op zaterdag 5 december 2009, 8:17:


Volgens mij heb jij het licht gezien

Zo heb ik binnen een uur rijden wel tien fundamenteel andere routes.
Het zou voor mij lastig worden, te wennen aan alleen maar bos en
dan zoals op de veluwe, altijd het eerste half uur de zelfde weg alvorens je een keuze kunt maken. Altijd het zelfde stukie, tjonge dát is afzien. Te zien op mijn website, al die leuke plekken zijn 2 ritten van 2 uurtjes. En dat is de helft nog niet gezien.

Anja Seijn schreef op zaterdag 5 december 2009, 9:31:


Helemaal mee eens


Hier ben ik niet mee eens, welliswaar is "mens durft te leven" een mooie ervaring. Het leven voelen, in achter je pc zitten, is altijd verstandiger als je achter je pc zit. Het leven voelen als je zit te dromen, is altijd verstandiger als je zit te dromen. Het leven voelen als je bij paard bent in de modder, is altijd verstandiger als je in die modder zit.

Je snapt'um

Michiel
Maar wat veroorzaakt het dat je het leven niet voelt ...

Cindy Denkers schreef op vrijdag 4 december 2009, 11:09:


Cindy, veulentjes horen niet alleen te moeten staan als je met mams op pad gaat. Veulentjes horen op zulke toch wel stressvolle momenten een ervaren ouder paard in de buurt te hebben bijwie ze een beetje steun vinden. Heb je die niet in de buurt zorg dan voor een mens met hooi en een halster die kan voorkomen dat het veulen in paniek gaat. Dat andere afgespeende veulen is ook een optie als speelkameraadje alhoewel ik eigenlijk vind dat twee veulens mekaar niet kunnen opvoeden.
Is een tijdelijke veulengroep bij iemand anders geen optie alleen voor de afspeenperiode en dan nu wat langer?

Overigens; het bijkomen van de merrie na het spenen gaat vrij snel. Geloof het of niet, maar BD was na 3 weken alweer goed van gewicht en dat is ze nog steeds. Ze staat alweer een tijdje met haar veulen samen maar die drinkt nu dus niet meer.

Groet, Pien

Hill schreef op zaterdag 5 december 2009, 11:46:


Dat is moeilijk in deze buurt! Ik heb ook van alles gevraag en gebeld.
Kiyasa staat in Alblasserdam bij Tuytel maar die zit vol. Ik vind het wel de beste plek in de buurt voor zo ver ik weet. Je zou er waarschijnlijk wel in de zomer terecht kunnen maar s winters niet want alle paddocks zijn bezet.

Wil de de 'natuurstal' hier in de buurt beginnen??

groetjes Arina

Arina Bezemer schreef op zaterdag 5 december 2009, 22:17:


Lieverds, natuurlijke stallen bestaan niet.
Noem het nou ook niet zo

Groetjes, Pien

Bij ons staat er sinds vandaag een paardje dat gered is van de slacht. Ze is zwaar verwaarloosd (hoeven in drie gespleten tot boven, helemaal ingevallen, kan niet lopen van de pijn in haar voetjes en benen, ...) en heeft net haar veulen in de slacht verloren.
Weer een paardenbiefstuk minder gelukkig! Want met goede zorgen en tijd komt het wel weer goed. Ze is superlief! Bij onze IJslanders begon ze meteen i.p.v. uit te dagen te krabbelen en knuffelen! En Olli deed graag mee (al werd er af en toe een klein beetje gepiept) Ik denk dat ze zooooo blij was terug met paardenvrienden te kunnen staan! Ze was zelfs uit 't zelfde hooibakske aan't eten
Schandalig wat mensen hun dieren soms aandoen

Wil schreef op zondag 25 oktober 2009, 21:15:


in ANTI-biotica hoor je anti: tegen, negatieve zin. anti-biotica doodt in feite én de goede én de slechte bacterieën in de darm. in PRO-biotica hoor je pro: voor, positieve zin. pro-biotica zijn eigenlijk goede bacterieën die de darmflora terug gaan bevolken met goede micro-organismen.

probiotica zijn ALTIJD goed voor een paard. je kan nooit een teveel hebben aan goede darmflora. mijn paarden krijgen bijvoorbeeld preventief 3 x per jaar een probiotica kuur.

waarom? omdat 70 % van de ziektes bij paarden (en bij mensen, dixit aristoteles - toen al !!) afkomstig zijn van "iets" dat met de darmen te maken heeft. de darmen zijn ook heel belangrijk voor de immuniteit.

door probiotica toe te dienen, verhoog je dus ook de immuniteit van je paard.

als er dan een slechte bacterie langs een of andere weg in de darmen terecht komt, dan botst die op een legertje 'goede' bacterieën en wordt die ingekapseld / vernietigd.

lang leve probiotica dus.

Equibooster schreef op zaterdag 5 december 2009, 21:33:


Hallo Anke, leuk je hier te zien. Veel suces met alles waar je mee bezig bent! Misschien is het handig om even te zeggen dat je je advertenties beter in het advertentieblok kunt zetten. Zo wordt het gezien als spam en dat is vast niet je bedoeling.
Ik denk echter dat iedereen die het niet weet, - ik in ieder geval wel- best eens wil lezen wat bv.een enneagram van iemand bepalen is.