Karen Koomans schreef op zondag 31 januari 2010, 13:39:


Op nieuw ingezaaid gras kun je het beste een groot koppel schapen laten lopen.
Die vreten het heel kort af. Wat je in feite doet is het gras pesten, zoals het breder uitstoelt en een goede zode gaat vormen. Na een paar weken schapen, de dieren met de gouden voetjes, heb je een mooie vlakke grasmat die best wel paarden kan verdragen.

Groet,
Wil.

IJzers...... het einde!

Ans Jondral schreef op zondag 31 januari 2010, 14:12:


zeer ernstige gevallen worden ook wel eens geopereerd, maar ja heel wat doen het zeer goed en herstellen met training, aanpassing van huisvesting, voeding en ev. een natuurlijk voedingssupplement om de spieren aan te sterken.

Wil schreef op zondag 31 januari 2010, 16:04:


Ja inderdaad, heb ik ook gedaan, enkele maanden wat schaapjes opgestoken. De grasmat zal paarden wel kunnen verdragen, maar of de paarden de grasmat verdragen is een andere vraag.
Paarden die geen problemen hebben, zullen er wellicht niet op reageren, maar gevoelige paarden wel.

Karen Koomans schreef op zondag 31 januari 2010, 13:58:


Da's interessant, had dit nog niet gelezen...
Nu rinkelt er bij mij ook een belletje. De fokster van mij paarden zei me dat in de bergen bijna geen druppel water valt. Het is een gigantische karwei om de paarden te voorzien van genoeg water, omdat daar zelfs geen grondwater zit...
Kan ergens de reden zijn (ik noemde de grond die ook een oorzaak is) waarom paarden in zo'n gebieden niet gaan schuren als ze hetzelfde soort gras gaan eten...iets te maken met de micro organismen die in water voorkomen....wat bij ons dus wel overvloedig aanwezig is...
Kun je me eens link doorsturen van waar je dat gelezen hebt aub?

Arno8 schreef op zondag 31 januari 2010, 9:41:


Laatst was mijn man met Cheyenne aan het trainen en ik stond er naar te kijken. Niek kwam naar mij toe, keek het allemaal een tijdje aan en probeerde toen maar of hij met zijn 'spaanse pas' naar mij toe, ook een beloning kon krijgen. Leuk geprobeert natuurlijk maar daar trapte het vrouwtje niet in. Helaas voor Niek maar ik vond het wel een slimme zet van hem. Je kunt het gewoon proberen hè.

charlot van r schreef op zondag 31 januari 2010, 16:02:


Had jij niet een zwarte volbloedmerrie, Charlot?

Dank je, Maria, Christel en Wil.

Ik ga twijfelen of het wel zo'n goed idee is m'n weiland opnieuw in te zaaien. Het lijkt zo te zijn dat de hoeveelheid gras (in combinatie met extra fructaangevaar door bijv. weersomstandigheden) veel méér kwaad doet dan welke grassoort je je paard aanbiedt. Totdat ik hier een nog wat meer uitgesproken mening over heb, neem ik nog geen besluit over wel of niet opnieuw inzaaien. Misschien wil ik wel toe naar voornamelijk zand in m'n weides....

Overigens is mijn situatie:
1 Shetlander, Joris. Heb hem gekocht als jong veulen, hij is nu bijna 17 jaar. Chronisch te dik (niet móddervet maar toch, te dik). De eerste 13 - 14 jaar geen gezondheidsproblemen. De laatste twee - drie jaar krijgt hij steeds meer last van eczeem. Sinds afgelopen zomer, en nu nog steeds, harde manenkam en ribbels in zijn nek. Hoefjes groeien ook steeds harder... Gezondheidsklachten beheersen nu nog zeker niet zijn leven. 't Is een vrolijke pony, die graag speelt en beweegt. Maar als ik niets verander in zijn voeding, dan is de kans groot dat de symptomen van kwaad tot erger zullen worden.

1 Arabiertje, Donna. Ze is bijna 28 jaar, de laatste 13 jaar bij ons. Nooit gezondheidsproblemen gehad. Ook nu bij haar geen enkel teken dat er iets mis is.

1 IJslander, Fálki. Bijna 27 jaar. Heeft eczeem al vanaf dat ik hem kocht (ongeveer 9 jaar geleden). De eczeem wordt niet slechter maar ook niet beter. Met een eczeemdeken op heeft hij er niet zoveel last van, schuurt dan wel wat maar niet zo vaak en niet zo fanatiek. Zonder deken schuurt hij zijn manen en staartwortel binnen een dag tot bloedens toe open. Mijn conclusie: hij is zeer allergisch voor de beruchte muggesteekjes. Maar: de allergie kan het symptoom zijn, de diepere oorzaak kan (mede) worden veroorzaakt door een systeem-probleem (voeding). Hoeven zijn uitstekend.

1 ezel, Jomanda. Ongeveer 22 jaar oud; 14 jaar bij ons. Geen HB, geen IR, wel regelmatig een hoefzweer. Wordt wat schraal, maar nog net niet té, door chronische gebits- en tandvleesproblemen.

1 ezel, Juul. Ons probleemkind.
Bij ons geboren, deze zomer wordt ze 13. De laatste circa 9 jaar continue problemen, soms heel erg, soms niet o erg - maar helemaal fit en gezond is ze al die jaren niet geweest. Zeer regelmatig HB, mogelijk IR, regelmatig spierbevangen. Zeer slechte hoeven.
Heeft jaren geleden allerlei pijn en klachten gehad die toen door geen enkele DA die haar gezien en onderzocht heeft konden worden verklaard. O.a. (toen) veel bloed in de urine. Is die diepe crisis gelukkig teboven gekomen, maar het is nooit meer een echt gezond dier geworden. Omdat ze (bijna) altijd toch heel vrolijk is, heel speels en een enorme knuffelkont, blijven we voor haar vechten. Volgens mij wil ze beslist nog niet dood, bedoel ik te zeggen.

Helaas heb ik tot nu toe bij Juul geen positief resultaat gezien van een dieet van uitstluitend hooi en magnesium. Máár ik heb dat dieet nooit langer volgehouden dan een maand of vier. Tot nu toe concludeerde ik dan: "het helpt helemaal niets". Het werd ook niet opeens slechter als ik haar dan na een paar maanden geen gras wel weer beperkt toegang gaf tot gras. Verschillende dierenartsen die we hebben geraadpleegd, van regulier tot holistisch tot zeer alternatief, bevestigden telkens mijn vraag/conclusie (als er na een maand of één a twee uitsluitend hooi geen verbetering optreedt, dan zit 't 'm dus niet in een overgevoeligheid voor gras).

Nu denk ik dat een uitsluitend hooi dieet (en magnesium) misschien toch zou kunnen werken, maar dan veel langer moet worden volgehouden. En tsja, ik weet momenteel ook niets anders meer dat me de moeite van het proberen waard lijkt, door de jaren heen hebben we allerlei mogelijke remedies geprobeerd.

Wat we nog niet geprobeerd hebben is de adviezen opvolgen van Gerrit Smit (spelt/koolsoorten/kruiden). Toen ik daar kort geleden voor het eerst van hoorde was ik in eerste enthousiast. Omdat de ideeën van Gerrit Smit komen, iemand van wie ik verwacht dat hij veel kennis van zaken en ervaring heeft. Plus, (nieuwe) hoop doet leven hè... Maar nu ik de afgelopen twee dagen er meer meningen over gelezen heb, o.a. de ontnuchterende mening van Frans , ben ik toch verre van zeker of dit nou zo'n goed idee is.

Heeft iemand aanvullende info en/of een mening t.a.v. mijn theorie dat micro-organismen die gedijen in vochtrijk gras (en dus niet in hooi), wellicht een belangrijke rol spelen, naast fructaan?

grt,
Karen

Wat een leuk verhaal!

Mijn dochter heeft haar pony geleerd dat hij alleen iets lekkers krijgt als hij mooi fleemt (bovenlip helemaal recht omhoog zetten dus). De andere pony's hebben dat ook gewoon afgekeken, want als ze nu een wortel in mijn zak ruiken staan ze ineens collectief met hun bovenlip in de lucht!

Maria Delavega schreef op zondag 31 januari 2010, 16:51:


Ik ben nog niet zover dat ik een link kan geven naar een studie waarin dat duidelijk staat (althans, niet duidelijk voor mij); ik ben 'slechts' aan het denken gezet of het zou kunnen zijn dat.....
Deze twee informatiebronnen zetten mij gister aan het denken over die mogelijkheid.

(1) http://jn.nutrition.org/cgi/content/full/136/7/2114S , tekst vlak boven figuur 1:
"It is important to note that although much current research concentrates on the role of fructans in pasture-associated laminitis, other potentially rapidly fermentable carbohydrates (sugars and starch) may be as important or possibly more important in some cases. In addition, it should be noted that there may be other specific causes of pasture-associated laminitis, for example, secondary to the ingestion of endophyte (Neotyphodium coenophialum)-infected Tall Fescue (Festuca arundinaceae) (27). However, even here, it is possible that there is a link with the mechanisms of laminitis pathophysiology shown in Fig. 1, because certain ergot alkaloids (e.g., ergotamine) may cause digital vasoconstriction by activating 5-hydroxytryptamine (5-HT) receptors (Bailey, unpublished data). "

Neotyphodium coenophialum is een micro-organisme dat gedijdt in waterrijke cellen van rietzwenkgras. Misschien ook in andere grassen, dat weet ik (nog) niet.

(2) http://books.google.com/books?id=GglyXM08bxsC&pg=PA231&lpg=PA231&dq=fructans+grass+species&source=bl&ots=DhD6RvHKCc&sig=LxT0UIISL_oU1M-uzCo7cXNYSuA&hl=en&ei=6tJkS-WzG4n60wSM8LHTBg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=6&ved=0CCkQ6AEwBQ#v=onepage&q=fructans%20grass%20species&f=false

Op pagina 235 staat een tabel en direct daaronder informatie mbt micro-organismen die gedijen in hooi (als ik het goed begrijp). O.a. Bifilobacteria ("branching Lactobacilli"), die een positief effect hebben op de darmflora van - hooi etende - dieren (?).

Helaas ontbreekt pagina 234, in deze online book-preview. Ik heb even gezocht of ik dit boek ergens kan kopen, maar tot nu toe zonder succes.

Er is vast wel meer aan info te vinden over dit onderwerp, maar tot nu toe ben ik er niet aan toe gekomen verder te zoeken. Alle hulp is heel welkom!

grt,
Karen

Spirithorses schreef op donderdag 28 januari 2010, 21:11:


Hi,

Ik heb 3 criollo's en ze spelen 3 tot 4 maal per week ieder 2 polo matchen wat niret licht kan genoemd worden en krijgen dagelijks ongeveer 1,5 u training (draven en stappen).
Ze krijgen ongeveer 10 kilo hooi per dag van goede kwaliteit.
Ze zien er goed uit en zijn sinds juni op dit regime.Ik geef ze alleen nog feet for life bij en een klein beetje omega 3,6,9 olie extra.
Ik zie dat de paarden waarvan je net de ribben ziet hier het beste presteren.
We denken soms te dikwijls dat goed gevuld gezond is,het tegenovergestelde is echter waar ,ook voor mensen.

hopelijk hebben jullie hier iets aan.

Gr.Cedric

PS : mijn paarden gaan nooit nog bijgevoerd worden!!

Inge Teblick schreef op vrijdag 29 januari 2010, 8:33:


Ik heb jullie gelezen en moet bekennen dat ik vooral van jou geen fluit meer snap.
Wat wou je nu eigenlijk zeggen met je eerste post, Inge? Het komt op mij over alsof je helemaal terug bent op je oude stiel van dressuurmiep en het geklikker maar een tijdelijke vergissing was.
En wat zeg je nu eigenlijk in deze laatste post? Kun je dat uitleggen op een manier die ik ook snap?
Zoals ik het begrijp (beetje overdreven misschien ) kun je je paard beter verrot meppen, gniepen, botvliezen kneuzen, etc., maar als je eindelijk uitgetreiterd bent (rust = beloning, daar hebben we het weer...) zijn paard opgelucht en lesklant blij... ja hoor, prima als je al dat ingewikkelde snoepjesvoeren niet snapt en te dom of te lui bent om daar enige studie aan te spenderen.
Zoals ik je lees, en daar snap ik werkelijk niets van gezien het stuk achtergrond dat jij nmm zou moeten hebben, vind je het nu prefereerbaar t.o.v. klikker (wanneer dat klaarblijkelijk voor die mens aantrekkelijker is) dat een mens in omgang met een paard een vals gevoel van onveiligheid kwijtraakt door middel van machtwellust die op drijfzand gebaseerd is - drijfzand want als puntje bij paaltje komt heeft mens fysiek niets te vertellen, lopen paarden door de meest afgrijselijke tortuur heen, etc. Denk er nog eens over voor je dit verder uitdraagt, maar nogmaals: ik snap er geen jota van dus leg het alstjeblieft uit.

Piet schreef op vrijdag 29 januari 2010, 8:58:


Ik vroeg naar wat er NIET in mijn simpele schematje staat, waar ik niet aan gedacht heb, whatever.


Belangrijk aspect maar wel een andere variabele.


Helemaal mee eens, totdat je paard voor die bozigheid gedesensibiliseerd is, of geen negatieve associatie ermee heeft (zelfde schema dus).

Of je paard bang voor je is als je boos doet staat op zich dus los van of je al dan niet een zweep vast hebt.

Katrien Imbrechts schreef op vrijdag 29 januari 2010, 9:12:


yes! Natuurlijk!!!
Ik dacht al dat er nooit een reactie zou komen...

Paarden, honden, varkens, geiten, etc. kunnen allemaal conceptmatig leren.
Klikker zoals het als "methode" bedoeld is maakt daar gebruik van.
Een ander voorbeeld is wijken-voor-druk. Ook dat is alleen slim wanneer het conceptmatig als cue (dus NIET als p+) is aangeleerd.
Nog een ander voorbeeld, maar nu een dat ik in bij paarden zelden toegepast zie in tegenstelling tot bijv. honden, is een "einde oefening" of "vrij" cue. Parelli doet dat hier en daar trouwens wel.

Isabel van der Made schreef op woensdag 27 januari 2010, 0:33:


Ik ken het paard en de kudde waar Esther over spreekt, vandaar dat ik op grond van deze kennis even de misverstanden uit de weg wil ruimen.

Het paard waar we over spreken heeft geen WLD, het heeft enkel een schimmel in de hoef. Dat is wat anders! Ik citeer Esther's eerste post hier even:


Voordat er WLD onstaat, moet er ook een aggressieve bacterie zich mengen met de schimmel, dan onstaat WLD. (zie voor verdere informatie over WLD: http://www.hoofcare.nl/map_voor_hoefproblemen/white_line_disease_images/white_line_disease.html) Als er sprake is van WLD, moet dat natuurlijk gelijk worden behandeld! Dat spreekt voor zich.

Nu is echter de vraag, denk ik, hoe je de schimmel in de hoef kunt behandelen? Het paard heeft zoals Esther ook al vertelde, ook een wat doffe vacht en in de hoef zitten dus een paar scheurtjes. Om dit te verbeteren is ons aangeraden om haar een supplement of in ieder geval iets extra's te geven, het paard geeft immers in deze symptonen aan dat het wat tekort komt.

Er zijn echter zoveel producten op de markt die beweren het beste kruid, vitamine of supplement te zijn. Dus van mijn kant de vraag, wat raden jullie aan om dit paard bij te voeren? Het liefst een natuurlijk product dat niet al te duur is.

Ik hoop van harte dat jullie ons kunnen helpen, gr. Corinne

(Ik hoop dat je het niet erg vindt Esther dat ik even zo brutaal ben geweest me te voegen in dit topic, maar je weet dat ik erg betrokken ben bij dit paard. )

Nils Vellinga schreef op zaterdag 30 januari 2010, 17:06:


Wel ,neen! Niet echt mee akkoord , de meeste paarden op een weide vervelen zich stierlijk en gaan daardoor nog meer eten .De enige bezigheid die hun enigzins afleid van de saaiheid van het weideleven .Heb je dan balletjes voor en speelgoedjes als erzats !! .
De paarden die véélvuldig buitenkomen in andere omgevingen komen terug op de weide en gaan hooi eten om hun honger te stillen en hun reserves terug peil te krijgen ,ze gaan vervolgens een mooi tijdje dutten en tegen dat ze terug op krachten zijnj is de volgende dagtaak er !
Laat je zo'n paard één week gewoon op de weide staan ZIE je ze gewoon verdikken en dan heb je een V12 onder je kont als je op buitenrit gaat .Slecht voor het paard ? Uitbuiting ? Als je ziet welke drive en zin om te lopen er dan in die paarden zit kan ik me niet van de indruk ontdoen dat ze dit eigenlijk BEST WEL verkiezen boven het onnoemelijke saaie veld/weideleven .