Ummm, bij nader inzien - een situatie waarbij een paard niet mag bewegen en je dus wegneemt dat hij naar de wei mag bestaat wel degelijk, en kan zeer effectief zijn - namelijk als je hem naar de wei wil brengen, en hij gaat met je aan de loop omdat hij er absoluut nu onmiddellijk naartoe wil zonder netjes achter je te blijven. Dàt bewegen wil je dan graag ontmoedigen precies door weg te nemen wat hij zo graag wil, namelijk die wei. Elke keer als hij ongeduldig wordt sta je dus stil (of je draait zelfs terug) - je ontmoedigt dit gedrag dus door iets weg te nemen, namelijk het naar de wei gaan. Omgekeerd, als je paard rustig blijft, beloon je hem daarvoor dus door hem te geven wat hij wil, namelijk naar de wei gaan.

Inge (wiens gewoonte het niet is zo ondoordacht te schrijven, sorry!)

Peter Donck schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:22:


Wat sjell we doe wit de dronken sailor kon ie aardig zingen hoor en die vent met dat wasbord was ook top

clarissa ruijgrok schreef op donderdag 18 februari 2010, 20:45:


Dit bedoelde ik meer in het algemeen. En ja, wel leuk maar niet écht leuk. Meer leuk als in "we hebben alles al, nou nog een paard".


Ja, de dolfinitis valt ook niet aan te slepen. Wil toch ook niet zeggen dat iedereen een zwembad met een zielige dolfijn in de tuin moet?

marianne laenen schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:26:


De ex bassist van Ferré Grignard blijkt "achter onze hoek" te wonen. Hij is nog altijd een ruige vent. Heeft 20 jaar in de Camargue gewoond en heeft een mustang gehad die 25 jaar is geworden. Wanneer hij over zijn paard praat, begint hij te bleiten.

Marianne

e m kraak schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:31:


Egon dat geldt toch niet méér (én niet minder) voor mensen met een beperking?

Er zijn mensen met een beperking die liever hun auto weg zouden doen dan hun paard. Ikke, bijvoorbeeld. Ik ben echt niet de enige. Mijn beperkingen staan namelijk lós van mijn liefde voor paarden.
Andersom, idem...

grt,
Karen

marianne laenen schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:33:


dan moet je'm een goeie pastis geven
dan gaat't wel over !

marianne laenen schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:26:

Ha, ja, die was ik vergeten dat was wel z'n grootste denk ik?Maar ja, het duurde soms wel eens even voordat de rook rond mijn hoofd was verdwenen

Sjemig , maar eigenlijk wist ik dat ook wel....
Ik blijf vragen hoor , maar in hoeverre kun je dit enigszins ondervangen met een zadel met verwisselbare boom?

Gr Esther

Herman schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:09:


Tijd niets meer van je gelezen, Herman! Alweer zo'n mooie foto van dat prachtige paard van je! Hoe is het met je herstel? Kun je al wat meer?

e m kraak schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:31:


bepaal jij dat? Heb jij een standaard wanneer mensen paarden echt leuk vinden en wanneer niet meer?
In hoeverre ben jíj eigenlijk helemaal perfect, en waarom eis je van anderen perfectie?
Komop zeg


nee, doen mensen dat dan?

Iedereen heel erg bedankt alvast voor de hulp!

En ja, Egon, het komt zo uit mijn leerstof. We gaan de stof zaterdag behandelen, maar je wordt geacht het van te voren voor te bereiden. Ik raak er nogal van in de war, vandaar mijn vraag hier.
Ik denk dat wat Karen, Nathalie en Inge beschrijven overeen komt met wat ik geacht wordt te gebruiken, maar ik heb ook altijd begrepen dat de + en - anders gebruikt worden. Ik heb er nu even geen tijd voor (moet ook mijn anatomie nog doen voor zaterdag), maar wil dit zeker proberen verder uit te zoeken. Zal die cursus die jij aanbeveelt eens opzoeken.

Okay, nog een voorbeeld dat ik zelf uit moest werken (oplossing wordt nog niet gegeven).
Een kind krijgt een driftbui aan tafel onder het eten. De ouders sturen het weg naar zijn kamer. De rust aan tafel wordt hersteld.
Nu vraag ik mij af, waarom het kind de driftbui krijgt, dat staat er niet bij. Er wordt wel bij vermeld dat het kind de straf nog wel eens als een beloning zou kunnen zien, daar ga ik dan maar even van uit.
Dus: Kind krijgt de driftbui, omdat het van tafel wil. Ouders sturen het weg, dat is wat het kind wil. Voor het kind is er dus sprake van positieve beloning. (Het kind zal dit gedrag gaan herhalen en krijgt iets toegevoegd; het mag immers van tafel)
Nu vanuit de ouders: Door het wegsturen van het kind wordt de rust hersteld. Negatieve beloning. (De ouders zullen het gedrag herhalen, zodat ze rustig kunnen eten. Doordat het kind weg gaat wordt er iets weggenomen).

Ik ben me ervan bewust dat dit niet het beoogde doel van de ouders is. Zij denken het kind op deze manier te straffen voor de driftbui.
Ze zouden het kind misschien beter aan tafel kunnen laten zitten en negeren om het gedrag te laten uitdoven. Maar er wordt niet om een oplossing gevraagd, alleen om een analyse.

Morgen weer verder...

Els.

Peter Donck schreef op donderdag 18 februari 2010, 21:35:


Dat zal hij wel binnenkrijgen, denk ik

http://www.hugospencer.be/line_vocgit.htm

Marianne

Hoi,

Ik heb fragmenten van je filmpje bekeken en je hebt een heel leuk, open en extravert paard. In het begin viel het me op dat je vaak iets vraagt, hij doet het niet en jij gaat dan naar het volgende. Zo krijgt hij de bevestiging; als ik er geen zin in heb, hoeft het niet. Hij komt me over als een paardje dat weet wat hij wil, en ook wat hij niet wil. En jou lichaamstaal zegt me dat je niet altijd even zeker bent, of je het wel goed doet. Je mag best wat zekerder zijn van jezelf. Die energie wat feller en je paardje gaat al helemaal anders reageren.
Hij komt ook heel vaak heel dicht staan, volledig in jou ruimte. Dit is geen probleem, als je het hem vraagt. Hij zou ook moeten leren respect te krijgen voor jou ruimte.
Als je hem leidt, sta je altijd naar hem gericht. Is dit bewust? Om hem in de gaten te houden?
Ik denk dat wat lessen in lichaamstaal jullie beide echt wel goed zullen doen en ook hoop ik voor jou en je paardje dat je ergens iets kan regelen dat hij lekker buiten kan. Lekker paard zijn.

Succes ermee

Groetjes

Els Kleverlaan schreef op donderdag 18 februari 2010, 22:14:


YES (click) Els, helemaal goed. En tien met een griffel!

grt,
Karen

Met de energie wat feller, bedoel ik niet dat je meer moet gaan doen. Maar met meer overtuiging. Wat meer vertrouwen hebben in wat je vraagt. Een goede leider is zeker van zichzelf.