Het systeem werkt al prima en democratisch zonder dat er van bovenaf gecensureerd hoeft te worden om te verhinderen dat tere PN-zieltjes gekwest worden door de valse verleidingen van de harde tradi buitenwereld. Via het reactievenster onderaan de advertentie!

Ik vind het nergens goed voor. Als mustangs over harde bodem galopperen, dreunt er niet het extra gewicht van een al dan niet 'mee' zittende ruiter mee. En da's al snel 75 kilo van een ruiter + zadel.

Sinds een aantal jaren heeft mijn ruin Don Carlos last van "vallende ziekte". Dit gebeurt als hij diep in slaap is, vooral als hij lekker ontspannen in het zonnetje staat. Ik zie het tegenwoordig aankomen, zijn hoofd zakt naar beneden, zijn lip hangt en dan zakt hij door zijn voorbenen heen. Hij valt niet echt, want meestal strekt hij zijn voorbenen waarna hij weer staat. Heel af en toe valt hij opzij. Via internet ben ik er achter gekomen dat dit waarschijnlijk narcolepsie is.
Volgens de berichten kan dit geen kwaad, hij heeft het ook niet als hij bezig is dus rijden e.d. is geen probleem. Als voorzorgsmaatregel heb ik wel de slootkant afgezet met schrikdraad.
Het is alleen een verschrikkelijk eng gezicht om een paard van 1.83 hoog te zien zakken en het lijkt me voor zijn voorbenen ook niet echt goed (hij is bijna 20 jaar en zijn benen hebben in het verleden nogal te lijden gehad).Mijn andere paard Zorro voelt het vaak aankomen en gaat of opzij of probeert hem wakker te maken door hem zachtjes te bijten, maar vaak helpt dit niet genoeg. Don kan soms 3 a 4 keer door zijn benen zakken voor hij echt wakker is. Liggend slapen doet hij absoluut niet.
Is er iemand die wat meer weet over deze verschijnselen?

Mariël

Wat ik de afgelopen jaren geleerd heb, is dat je aan paarden die het een en ander geleerd hebben, dus al een eindje verder zijn in wat mensen voor hen bedacht hebben in hun natuurlijke of onnatuurlijke trainingstraject, en als het die paarden met begrip en respect voor hun wezen is aangeleerd (en nee, ik gebruik bewust niet het woord "natural"), dat je het verschil niet kan zien. Een paard is een paard is een paard, en als paard en mens op elkaar afgestemd zijn dan straalt dat van de combinatie af, wat ook de gebruikte methode is geweest.
Mensen leren nu eenmaal op verschillende manieren - individuele paarden ook. Je kan er als horseman alleen maar op vooruit gaan door je niet te beperken tot één "methode" - als het werkt, dan werkt het, simpel. Ga eerder eens op zoek naar wat er goed aan is in bepaalde methodes, en bekijk of je dat niet kan gebruiken.

Alle methodieken passen namelijk in één grote, maar multiculturele leertheorie (waarvan de basist operant conditioneren is ("the behavior of organisms"), maar waar er nog andere factoren meetellen ("the misbehavior of organisms") en we weten er nog lang niet alles van.
Wist je dat David Lichman, 5 sterren PNH-instructeur, jàren gecombineerde zeehonden/paarden-clinic heeft gegeven, met een clickertraining-instructeur? Of kijk eens naar Steffen Peters, die dressuur combineert met wat hij weet van clickertraining, of Beezie Patton Madden, voor jumping. Al de rest valt gezellig samen onder operant conditioneren. Bob Bailey zegt vaak genoeg als hij vertelt over ABE: "we didn't do clickertraining, we were just doing operant conditioning in the most efficient way".

Welke methode je ook noemt, zeggen dat dit of dat niet 'natuurlijk' is is onzin - we zijn allemaal onderdeel van de natuur, en we kunnen elkaar ongeveer begrijpen en gedaan krijgen wat we van elkaar gedaan krijgen omdat we op elkaar lijken, niet omdat we verschillen. Het gaat fout op die plaatsen waar we vergeten zijn hoezeer we op elkaar lijken.

"We patronize the animals for their incompleteness, for their tragic fate of having taken form so far below ourselves. And therein we err, and greatly err. For the animal shall not be measured by man. In a world older and more complete than ours, they are more finished and complete, gifted with extensions of the senses we have lost or never attained, living by voices we shall never hear. They are not brethren, they are not underlings; they are other Nations, caught with ourselves in the net of life and time.""
— Henry Beston

De verwijzing die ik deed naar "the behavior/misbehavior of organisms":
"The Behavior of Organisms. An Experimental Analysis" (Skinner, 1938) is Skinner's eerste boek waarin hij de principes vastlegt voor wat hij operant conditioneren noemt.
Twee studenten van hem schreven later een paper, die "The Misbehavior of Organisms" heette: http://psychclassics.asu.edu/Breland/misbehavior.htm (Breland&Breland, 1961), waarbij ze ingaan op hun vaststelling dat dieren terugvallen op natuurlijk, aangeboren gedrag, en hoe dat de OC-werking beinvloedt. Bob Bailey (hun assistent toen) legt het op
http://www.clickersolutions.com/articles/2002/drift.htm nog eens uit (autovertaling naar het Nederlands: http://translate.google.com/translate?js=y&prev=_t&hl=en&ie=UTF-8&layout=1&eotf=1&u=http%3A%2F%2Fwww.clickersolutions.com%2Farticles%2F2002%2Fdrift.htm&sl=en&tl=nl).

Overigens, - voor wie echt denkt dat clickertrainers (nah ja, OC trainers) zich niet bezighouden met wat het wezen is van de diersoort waar ze mee werken - één van de gevleugelde uitspraken die circuleren bij clinics en workshops van mensen als Ted Turner en Ken Ramirez is "rule number 1: know your species".

Nog altijd niet afgevallen
Zo stilletjesaan wordt ik het beu.

Marianne

sierd schreef op zondag 28 februari 2010, 12:21:


Nou, dan heb je geluk gehad. De meeste maneges werken vanuit de knhs traditie, is die is nogal...hoe zal het s netjes zeggen beperkt, zeg maar.
Er is nog zoveel meer interessants te leren, nog zoveel meer zachtheid en begrip, dan wat ze op de meeste maneges vertellen.
Maaaar, op een énkele manege komen ze wel verder, ja.

Gefeliciteerd Pien

Bij de RR komt idd DS voor. Het fokken met gezonde ouders/lijn is daarom erg belangrijk om dit zoveel mogelijk uit te sluiten.
Net als dat bij andere rassen met zwakheden zo is.
Het is trouwens goed te opereren. De gemiddelde leeftijd van de RR is 12 jr. Het is geen zwakke hond, het tegendeel is het geval.
Anita

Inge Teblick schreef op maandag 1 maart 2010, 8:58:


...moet natuurlijk zijn: "Alles valt gezellig samen onder operant conditioneren."

Niet begrijpen, lachen, vermoedens.
Ja, hier kan ik niks mee. Het verder doorrijden van het paard, gaat gepaard met anticiperen op hetgeen je onder je voelt. Dat begeleiden, naar een paard dat gedragen gaat lopen. Doordat er meer gevraagd wordt is het van belang dat het paard zijn gewicht goed gaat verdelen. Het is juist erg mooi om samen met het paard dat te bereiken, en wat daaruit voortvloeit is een goede gang en een werkwillig paard.
Lach maar verder en spreek je vermoedens maar uit, ik vind het prima.
Ik kan niet meer doen dan uitleggen waarom en hoe ik het doe.
Anita

clarissa ruijgrok schreef op zondag 28 februari 2010, 22:43:

Ik moet je eerlijk zeggen.. ik vind het helemaal niet zo duidelijk..
want ook al kan je het zien.. dan kan hij er nog wel last van hebben..

en hoeveel last een paard er van heeft weet ik eigenlijk nog steeds niet..
en wat die last is.. en er zijn op deze site's allemaal
bitloos hoofdstellen getest.. dat is vast niet gedaan om een streepje op
de neus minder na voren te laten komen

ben ik helemaal met je eens.. maar als ik een discussie met iemand
heb over bitloos dan wil ik er ook het fijne van weten... zodat ik iemand beter
kan overtuigen..
Marjan

@Nathalie Lagasse: super voorstelling en razend interessant! Ik heb enorm veel bijgeleerd op de horse expo.
Ik heb vooral veel gehad aan horsenality profiel. Nu begrijp ik waarom ik met bepaalde paarden goed overweg kan en andere minder . Toch vind ik het een hele uitdaging om ook met de extraverte paarden om te kunnen en heb een hele hulp aan die schema's. Ik begrijp dat ik met deze paarden zoveel verkeerd heb gedaan, omdat ikzelf een ander type ben. Ook qua lesgeven aan mensen zal ik hier rekening mee houden. Ik begrijp dat als zijnde zelf right brained introvert dat ik moet oppassen om m'n lessen voor andere types aan te passen. Persoonlijk voor mij een hulp
Weet je wat ik nog een hele goeie aanvulling zou vinden? Dat er een combinatie gemaakt wordt tussen de karakters van de paarden en de trainers. Ik neem aan dat het voor een left brained introverte mens heel wat moeilijker is om met een extravert paard (left of right brained) paard te werken, om dat paard te blijven boeien....dan een mens die zelf een extravert karakter heeft. Vreemd dat in het verleden daar nooit geen trainer op gewezen heeft ipv iemand af te breken, is nochtans iets cruciaal en heeft dus vooral met karakter te maken. àls je dat weet, ja, dan ga je minder in dezelfde val gaan lopen.
Vreemd ook dat ik als introverte mens, altijd val voor extraverte paarden. Misschien omdat dat eigenlijk de leukste types zijn en ik iets zoek die mijn introverte karakter compenseert om zelf te evolueren...een hele uitdaging en met deze leiddraad een stap in de goeie richting. Niet iemand afschrijven, maar trainen en bewustworden kunnen ervoor zorgen dat je evolueert naar een evenwichtiger type...
Leuk dat Linda Parelli dit heeft toegevoegd, vrouwelijke verfijning van een methode.
Keep up the good work, ladies !!!

Het jargon is inderdaad tenenkrommend en totaal ondoorzichtig voor een 'buitenstaander'.
Iemand wiens vrouw dressuur rijdt, heeft er een maandelijkse column over gehad in een of ander landelijk ruiterblad. Demanvan noemde hij zich en hij hekelde de onlogica van uitdrukkingen als "hij loopt door mijn rechterbeen", "hij valt om in de wending" en "hij vloeit niet naar mijn hand toe".
Van de andere kant vind ik teksten als "in je kracht staan" of "vanuit je centrum denken" ook nogal wenkbrauwfronsers.

Lang zal ze leven, lang zal ze leven in de gloriaaaa !!

hip hip hip hoeraaaa!

laat je maar eens goed verwennen vandaag. Geniet ervan.

groetjes, Katrien

Gelukkig , dacht dat ik de enige was....

He , Christel!
Gefeliciteerd met je verjaardag!!!!
En een leuke dag toegewenst

Gr Esther