Onze pakken wegen 30 tot 40 kilo en bevatten 12 tot 14 plakken.
Dus gemiddeld 5 plakken per pony is ongeveer 10 tot 15 kilo per pony per dag. En dat is dan zonder gras.
Ze krijgen nog wel 2 ons kruidenbrok (zupa en herbs van Equifyt erbij). Dit doe ik omdat ons hooi geen kruiden bevat.
Dit is wel een zeer ruwe schatting. Meten is weten en als ik even tijd heb zal ik eens een pak wegen. Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd.

Moniek

Toevoeging: dit is dus niet onbeperkt hooi. Dan zouden ze te dik worden.

Moniek

Klopt (ik woon op de Veluwe), maar die langs die akkers halen ze ook na de oogst niet weg en da's nie fijn .....

Michiel schreef op woensdag 3 maart 2010, 23:15:


Grappig. Ik had (of heb?) de indruk, vooral op basis van de forumdraad over Luna denk ik, dat Luna een in wezen vrij onzeker paard is, dat nu door alle oefeningen die je met haar gedaan hebt goed gedensensibiliseerd is voor allerlei dingen die je zoals in stad en land tegenkomt. Niet een extréém onzeker paard, maar zeg op een schaal van tien, zou ik verwachten dat Luna 3 of 4 zou scoren, als 1 = extreem onzeker, en 10 = extreem zelfverzekerd.
De foto die je me een tijdje geleden stuurde van Luna, zo bedenk ik nu, die heeft ook meegespeeld in wat mijn indruk van Luna is.


Ik snap, denk ik, wat je bedoelt. Maar het risico zit 'm in mijn visie niet zo zeer in "instemming" van het paard, maar in hoe het paard jouw signaal/lichaamstaal zal interpreteren.
Als jij een gebaar maakt dat betekent "hup, ga weg van mij" dan kan een paard denken "yeah, leuk, laten we spélen" en op basis daarvan instemmen met het weggestuurd worden. Een paard kan ook denken "oeps, m'n mensenvriend is boos, hij gaat op z'n strepen staan. Ik wil geen ruzie!" en op basis dáárvan instemmen met het weggestuurd worden.

Natuurlijk zijn die gedachtes die ik hier aan een paard toeschrijf een beetje antropomorfisme]">Antropomorfisme">antropodinges, een paard zal waarschijnlijk niet precíes in die mensen-termen/woorden denken.


Ja, dat vind ik er ook heel positief aan!


Ik ben bang van niet (zie boven).
Waar het in mijn visie om gaat is dat je je probeert te verplaatsen in het specifieke, individuele paard waar je een band mee hebt, of wilt opbouwen. Wordt dat paard direct onzeker van de kleinste wegstuur-actie (zoals mijn Fálki)? Zie je schrik in de ogen van het paard (bij wegsturen), en/of deemoedssignalen (bijv. smakken)? Zo'n paardje stuur ik zelf nooit weg, op die manier.

Wat, in mijn visie, wél kan met zo'n paardje is het paard te leren om op jouw signaal (bijvoorbeeld wijzen) van jou weg te lopen in de aangegeven richting. Maar dát leer ik een paard dan veel liever aan mbv clicker training.
Bijv. beginnen met een lap/doek (of wat voor target-voorwerp dan ook). Aanraken = click en beloon. Eerst zonder dat het paard een stap hoeft te doen, dan moet-ie één stap doen om te kunnen aanraken, 2 stappen, etc. etc. Uiteindelijk kun je het gebruik van de target weer afbouwen. Voordeel van een lap/doek; je kunt die steeds kleiner knippen, als het vooruitsturen naar de lap eenmaal goed gaat. Na een tijdje loopt het paard weg op jouw aanwijzen, zonder dat het meteen al ziet waar het dan kleine stukje vd lap ligt. Zo leert hij erop te vertrouwen dat het juiste gedrag is "weglopen in de aangewezen richting" (ook al zie ik dat lapje nog niet). Laatste stap is het lapje niet meer gebruiken.

Bij Donna, m'n "ik regel 't wel even voor iedereen hier-paardje", heb ik in het verleden wél regelmatig "hup, ga weg van mij"-lichaamstaal gebruikt, door mij bedoeld om op mijn strepen te gaan staan (en door Donna ook zo opgevat). Nu is dat niet (of heel zelden) meer nodig, ik denk mede omdat ik die lichaamstaal bij haar heb gebruikt.
Bijv. op momenten dat ik Fálki terugzette in de wei, en Donna er dan aan kwam met de overduidelijke intentie om Fálki een trap voor z'n kanis te geven. Nou, níks d'r van - dan laat ik meteen Fálki los en stuur Donna zonder pardon weg. 'k Zal 't me misschien verbeelden, maar op zo'n moment lijkt het wel alsof Fálki pretlichtjes in z'n ogen krijgt en een glimlach op z'n lippen

Bij Joris (Shetlander) en Juul (ezeltje) gebruik ik zo'n signaal ook wel eens, maar uitsluitend als spelletje. Zo wordt dat door hen ook opgevat. Jij stuurt mij weg, ik ren weg, straks ren jij weg en dan kom ik achter jóu aan. Daarna gaan we vrij worstelen (elkaar duwen).


Leuk!!

grt,
Karen

Ik voerde tijdens de sneeuw een grote ronde baal (dat is denk ik 300 tot 400kg?) in 10 dagen aan 6 pony's en nu 2 handbalen per dag. Ik kom dus op gemiddeld 5 a 6 kg per pony per dag (en dat is ook wat de voedingscalculator aangeeft).
Daarnaast voer ik alleen (als snoeperij) gemiddeld 1 kg wortelen per dag aan de hele groep en een paar keer per week wat stukken vitaminekoek of een handje kruidenmusli oid.
En toch zijn de meesten behoorlijk bol (ja Anja, bij Victor twijfel ik of hij uberhaupt ribben heeft....).
Hoe kan dat dan toch?

angelique hage schreef op donderdag 4 maart 2010, 0:27:



Wat voor type pony's zijn het? Wellicht dat de voercalculator uitgaat van het gemiddelde of slanke type rijpony/paard (bijv. arabier)? Een pony van een "sober ras" met hetzelfde gewicht als bijv. een arabiertje, heeft aan minder hooi al (meer dan) genoeg dan die arabier.

Natuurlijk zijn er ook binnen één en hetzelfde type/ras nog verschillen in stofwisseling tussen individuen, maar niet gauw zó'n groot verschil denk ik, als tussen de rasssen/types onderling.

grt,
Karen

Peter Donck schreef op woensdag 3 maart 2010, 21:00:


Jaaaaaaa, lekker zuur!!!!
Hond was er ook dol op, kat iets minder. Kan je ook lekkere kruidenkaas van maken. Helaas heb ik geen kefir meer in huis maar er is hier op de site een link van natuurlijke voeding waar je het wel te pakken kunt krijgen.

Nils Vellinga schreef op woensdag 3 maart 2010, 22:06:


Ouessants

Karen Koomans schreef op donderdag 4 maart 2010, 0:39:


Temperament speelt zeker een rol; het zal in verband staan met een snelle, rijkere verbranding oid?
Mijn altijd wat dikkige paard is een rustig paard dat zeer efficiënt met zijn energie omgaat. Hij is een quarterachtig type. De Andalusiër is drukker en beweeglijker, ook in zijn hoofd. Hij blijft op gewicht, doordat ik hem vaak apart zet met onbeperkt hooi.

sibyl de jager schreef op woensdag 3 maart 2010, 22:54:


Is wel interessant wat je nu zegt
Dat het niet in balans was weet ik niet meer of heb ik simpelweg niet gezien óf misschien wel gezien maar geweten aan het rijden met een carrotstick of met één hand. Veel ruiters zitten dan zo scheef als de p...
(Tuurlijk kijk ik wel hoe de ruiter erop zit gedurende de 10-15 minuten dat het paard en zadel warm worden gereden )
Omdat ik weet dat ik mijn camera 100% kan vertrouwen, heb ik me juist afgeleerd om vooraf een visueel oordeel te vellen.
In dit geval zag ik een heel goed zadel en schatte dat het eigenlijk geen problemen kon geven op de rug terwijl het toch niet perfect was. Kun je nagaan dat in het land der blinden eenoog koning is en ik simpelweg nog nooit een perfect passend zadel ben tegengekomen. Er is altijd wel iets. Mijn standaard is dus altijd "zo goed mogelijk" en of een paard last krijgt van de imperfectie die ik op dat moment zie.

Het zou interessant zijn eens een zadel te testen wat volgens jou écht 100% is. Als ik dat dan ook meet, weet ik dat het kan en kan ik mijn normen naar boven toe bijstellen.

Nummer 10,die knappe arabier met dat knappe meisje er op haaaahahahaha

Christel Provaas schreef op donderdag 4 maart 2010, 8:15:


Ja, temperament speelt een rol, maar vooral ook genen. De "sobere rassen" hebben zich ontwikkeld (geëvolueerd) in gebieden waar ze moesten zien te overleven met een heel schaars voeraanbod. Dus die dieren die dat het beste konden, vanwege hun effeciente voerbenutting (meer voedingsstoffen kunnen halen uit hetzelfde voer), die dieren hadden de meeste kans op overleving, en dus ook voortplanting. Survival of the Fittest.

Hoe dichter een ras qua genen nog ligt bij een al lang bestaand "oerras", hoe effecienter hun stofwisseling werkt. Ze zeggen vaak dat Shetlanders al dik worden van gebakken lucht. Dat is niet eens zo héél ver van de waarheid .

Je kunt het ook omdraaien en zeggen dat hoe meer menselijke selectie er bij een ras aan te pas is gekomen (ipv natuurlijke selectie), des te slechter (inefficienter) de brandstofmotor van die dieren is gaan werken... Ik ben niet verbaasd als wij mensen uiteindelijk een ras/type paard fokken, dat daadwerkelijk niet zonder krachtvoer kan.

grt,
Karen

Arabesk schreef op woensdag 3 maart 2010, 20:55:


Wat dacht je van hetzelfde?

Karen Koomans schreef op donderdag 4 maart 2010, 8:54:


Ik denk dat onze invloed van enkele eeuwen op een diersoort dat al miljoenen jaren bestaat zéér minimaal is. Ik heb het dan niet over genetische manupulatie/lab achtige praktijken.
Je doet het menselijke ras nu echt teveel eer aan.

Anja Seijn schreef op donderdag 4 maart 2010, 8:56:



Lijkt me niet zo'n goed idee, de darmflora van een paard en die van een mens zijn erg verschillend.