Dank je mensen , bedankt voor het meeleven . Als iemand anders je hond aanrijdt is dat heel erg, als je het zelf doet is het verschrikkelijk .

Veel sterkte Piet! Afscheid nemen is zo moeilijk. Troost je nu dat de lieverd het goed heeft gehad bij je.

Anja Seijn schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:07:


Zoals ik al zei : de enige plaats waar een paard op topsnelheid KAN/MAG van mij ; is de renbaan .Zal jllie morgen een klein voorbeeldje geven daarvan

Peter Donck schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:22:


Tis die speld he , die speld

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 11 maart 2010, 23:48:
.Zal jllie morgen een klein voorbeeldje geven

Jahhaa lekker ff doorgaan zo.......hehe Zal een hamer meenemen kan ik me voor mun kop slaan..............1x is genoeg, ken nog zo'n vrouwke , een zwarte! Komt de ware aard naar boven he? Vind gij wel leuk zeker?

jennet schreef op donderdag 11 maart 2010, 23:56:


Trust me ! 'K heb vier van die opblaasbae pakkies besteld dus indien nodig kan ik jullie lekker bij elkaar hotseboste en al huppelend teruggidsen En ja Bitchy is ondertussen verandert in "Mieke" .Moet enkel nog Herman zien te pakken te krijgen voor de filmpies

Piet schreef op donderdag 11 maart 2010, 23:11:



Lekker prikken met je stick in een probleempaard. Dat gaat werken he maar niet heus! Op de moment wel, paard schrikt zich rot en doet wat ie moet doen op UT moment. Maar daarna.......hier ene merrie...keurig gedrag, voorbeeldpaard...en NA de sessie......compleet ontploft met alle gevaren vandien voor zichzelf. Ik sta nergens meer van te kijken van de zogenaamde goeroe! Alles voor de film en de euro's. Jammer want al die lui kunnen echt wel wat bereiken maar als de euro's of whatever in beeld komen verdwijnt hun eigen ziel! Zo jammer. D'r zijn er gelukkig nog met geen grote naam maar vindt die dan maar weer. Gewoon een paardenmens met liefde voor een dier zonder te meppen en trekken en sleuren.

Meer op youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=CyF2QqP29DU
dit is hetzelfde filmpje, maar als je in de rechterkolom naast het filmpje op “more info” clickt lees je meer informatie, plus staan er twee links naar andere filmfragmenten van dezelfde trainingssessie.

Voor wie een petitie wil tekenen tegen het geweld dat op deze filmpjes te zien is,
http://www.thepetitionsite.com/1/natural-horsemanship-horse-abuse

http://www.youtube.com/watch?v=LGlymlsTfR0

(click desgewenst in de rechterkolom naast het filmpje op "more from carolynresnick" om nog meer filmpjes te zien die door haar gepost zijn)

grt,
Karen

P.S.: ik kan (wil) het niet laten om nogmaals te zeggen: je paard van je wegsturen kán prachtig zijn en wederzijds respect- en liefdevol. Maar om het verschil te kunnen aanvoelen en te kunnen zien aan de reactie van je paard, tussen liefdevol (speels) wegsturen en je paard "bestraffend" wegsturen, heb je m.i. echt een goede kijk nodig op je eigen lichaamstaal, de lichaamstaal van je paard, de situatie, etc.

Ik vind het prachtig wat Carolyn Resnick doet en gebruik elementen die zij toepast zelf ook, maar als je per ongeluk zaken niet helemaal goed interpreteert, kan het heel fout uitpakken voor je relatie met je paard.

Karen Koomans schreef op vrijdag 12 maart 2010, 2:03:


Right! Zo heb ik ook enkele Emiel Voest-cursisten op eigen houtje verder zien freestylen door hun paarden tot aggressief en kreupel wordens aan toe eindeloos op een piepklein rondje in het rond te jagen, waarbij de vlijtige touwslingeraar in het midden zich totaal niet bewust was van de ravage die hij aan het aanrichten was.

Peter Donck schreef op donderdag 11 maart 2010, 21:22:


Herken het wel, Player is rázend snel, nog geen paard met ons meegeweest dat aan haar kan tippen (qua snelheid). Gaat er een ander paard of paarden mee dan is de reactie steevast hetzelfde, Player haar kalme galop gaat voor anderen al te hard
Ik kan perfect voorkomen dat ze aan de kletter gaat door continu met haar in "gesprek" te blijven. Heb ik een gemakzuchtige dag en is zij super braaf, dan kan ze me wel eens verrassen door telkens een beetje meer te nemen om dan onverwacht de turbo aan te zetten, dan heb ik wel een paar honderd meter nodig om haar eraan te herinneren dat ik ook nog iets te vertellen wil hebben
Maar dat is inderdaad mijn eigen onoplettend- en toegeeflijkheid.
Heerlijk toch, een paard dat wil werken en wil lopen, dat goed voorwaarts is, dat enthousiast is?

Helaas staat dit stukje in het lespakket. Ik heb het ook nooit begrepen. Toen ik het zag was ik eerst helemaal "klaar" ermee, maar dit is het enige negatieve. Voor de rest vind ik het fantastisch hoe ze de mens leert om op een andere manier met paarden om te gaan.
Gr. jean

Ik wil gewoon even iets kwijt, een bedenking die ik maak, maar ik weet niets van Parelli, dus men mag mij verbeteren als ik fout ben.

Ten eerste: vind ik dat achteruit sturen met touwwiebelen (niet slaan!) niet volledig correct. Paarden reageren met een schrikreactie (mag als ze even je omver lopen en jij corrigeert van mij). Hoofd omhoog, hals aangespannen, rug weggedrukt, achterbenen stijf. Nou dat wil ik helemaal niet. Ik zie het evengoed bij beginners als bij paarden die al wat langer met parelli bezig zijn. Dat is niet zo ergonomisch voor het paardenlichaam weet je wel. Wordt er bij parelli aandacht geschonken aan correct achteruit gaan of is dat bijzaak. Een welgemeende vraag, waar ik even iets meer over wil weten.

Ten tweede:
Als ik dit filmpje bekijk en ik zie de manier waarop een paard wordt aangepakt omdat hij zijn vriendjes leuker vind dan in dit geval Linda. Als dit de manier van werken is, dan valt er wel bij mij een eurootje waarom Parelli paarden soms afgesloten lijken van de wereld. Beetje onverschillig geworden lijken. Ik zie graag paarden met vuur, die het enig vinden om te dollen en gek te doen, die het leuk vinden om met je te werken maar die het niet kunnen laten ook een beetje eigen inbreng erin te steken. Die wel eens durven te schrikken, maar die toch bij je zijn. Ik mis dat een beetje bij Parelli, als ik Honza bekijk bv niet, maar bij anderen veelal wel.

Ooit is mij de opmerking gegeven dat Benny en Ik te 'voorzichtig te rustig' waren met Enno. Enno de onzekere. Enno die ontzettend veel steun zoekt bij zijn begeleider. Ik geloof dat het Nathalie en vero waren die me dit zeiden. Nou ik had dit paard kunnen proberen immuun maken voor bepaalde zaken, maar hij was al zo ontzettend introvert. Eigenlijk wilde ik dat Enno een beetje meer persoonlijkheid ging ontwikkelen, dat hij ons duidelijk zou gaan durven aangeven wat hij leuk vindt, wat niet ed. Nu 1,5j nadat we hem hebben durft hij je aanraken uit eigen intentie, je kusjes geven, durft hij te zeggen dat hij geen zin heeft in een bepaalde oefening, dat hij graag een snoepje zou willen, dat hij vindt dat hij goed gewerkt heeft en volgens zichzelf wel een beloning verdient, .... Dat is wat ik wil in een paard. Een duidelijke eigen mening, waarmee je kan beginnen onderhandelen. Een paard dat wil meewerken maar zijn eigenheid daarvoor niet wegsteekt. Amaroc is daar ook een voorbeeld van bv.
Nu werkt hij graag, is extravert, komt op voor zichzelf en steekt overal zijn eigen input is. Daar kan een oplettend oog wat mee. Je haalt er steeds meer uit. Je maakt hem trotser, je daagt hem uit, je beloont uitbundig als hij dat verdient. Je moest hem 5j geleden zien én dan nog wel als hengst: een platte pannenkoek waar je niets mee kon.
Ik mis dat enthousiasme vaak op filmpjes van Parelli, niet?

Waarom zie ik bv bij Honza wel een paard dat plezier lijkt te beleven en anderen helemaal niet. Personaliteit? Wordt daar dan aan gewerkt of niet? Krijgt een introvert paard de kans om zich niet nog meer te gaan afsluiten, maar om zich net te gaan ontplooien en te gaan ontwikkelen?
En besteden zij ook aandacht aan gymnasticeren, want die indruk krijg ik niet als ik zulke paarden zie bewegen?

Let mensen dit zijn echte vragen en bedenkingen waarop ik antwoorden wil, want ik ken niets van Parelli. Maar ik neem bepaalde zaken waar, waar ik niet goed weet hoe en wat.

Helaas kan ik niet met de andere klanten een vuist maken want ik ben de enige pensioen klant.

Nils Vellinga schreef op woensdag 10 maart 2010, 20:13:


En hier wil ik me ook weer bij aansluiten, het ziet er wel veel beter uit maar de strakke lijn van ongepigmenteerde hoefwand loopt in de buurt van de straal over in een wazige brij waar het snel weer mis zou kunnen gaan....hoewel je nu vast veel alerter zal zijn...
Met een mes kan je toch secuurder te werk gaan en de scheidslijn beter accentueren.
Rondom de straal kan er ook nog wel wat af . Dit zal het paard vast niet hinderen maar nodigt wel uit tot opnieuw overgroeien...
Ben wel blij dat het zo goed uitpakt hoor, ik zou dit zelf nog niet gedurfd hebben