Karen Koomans schreef op maandag 5 april 2010, 11:19:
> van lennep schreef op zondag 4 april 2010, 21:22:
>
>> In mijn ogen bestaat er maar een basis voor clickeren.
>> Als je die basis goed volgt , dan kan het niet fout gaan. Dan krijg je
>> geen opdringerig paard,maar misschien heb ik het mis , en kun je alles als
>> basis gebruiken....lijkt me eigenlijk niet , maar probeer open te staan
>> voor alles.
>
> Ben het met je eens Esther, als je kunt starten met een paard dat nog niet
> opdringerig IS.
Daar ben ik het ook mee eens. Sommige paarden zijn door gebrek aan correcte opvoeding, al opdringerig.
>
> Maar de realiteit is dat nogal wat mensen een paard hebben waarvan die
> mensen zelf vinden dat het paard al opdringerig is, of zelfs agressief.
> Niet bij de grote meerderheid van mensen die deelnemen hier op het PN
> forum. Maar als je op een gemiddelde stallen-manege / pensionstal gaat
> praten en kijken, dan kun je dat soort mens/paard combinaties in overvloed
> ontmoeten.
Tja veel mensen hebben problemen met hun paard, of althans denken een probleem te hebben. Het zijn vaak eigen gecreërde problemen of gewoon gedrag dat foutief geïnterpreteerd is en bijgevolg fout wordt aangepakt.
>
>> Besef wat je doet , wat je aanleert , en dat is niet eenvoudig , en geen
>> kleuterniveau , sorry Egon.
>
> Mee eens. Als iedereen de basis clicker-oefeningen als kleuterniveau zou
> ervaren, dan zouden er niet zo veel mensen stoppen met clickertrainen
> omdat ze al snel concluderen dat het hen niet lukt. Of - erger - omdat ze
> concluderen dat clickertraining voor hen niet kan, omdat hun páárd dat
> niet kan.
Nu, ik heb ook het clickeren bekeken en geprobeerd. Beloon trouwens nog steeds om bepaalde oefeningen aan te leren. Niet met een clicker, maar met een keywoord(of hoe noem je dat? Vind ik gemakkelijker) Maar ik ben er nog helemaal niet uit hoe dit je relatie met je paard beïnvloedt Het is eigenlijk allemaal kwestie van interpretatie, maar toch. Enerzijds is clickeren geen natuurlijk fenomeen. Je vraagt iets, en beloont wanneer je het gevraagde verkrijgt. Paarden gaan in hun natuurlijke omgang met elkaar toch gebruik maken van lichaamstaal en niet van beloning. Uiteraard zijn wij geen dieren en kunnen nooit op dezelfde manier interactie aangaan met een paard als een mede kuddegenoot, maar is lichaamstaal niet de meest herkenbare manier om met een paard om te gaan, zonder telkens met eten te moeten belonen. Mijn paarden worden ook beloond. Soms met een snoepje, vaak met een krabbel en vinden dit ook fijn. Ik wil hier eigenlijk nergens mee naartoe, maar ben er de laatste tijd veel over aan het denken. Ik heb al mooie resultaten gezien van paarden die met clicker zijn getraind, maar eveneens van paarden die op de
Parelli manier zijn getraind of een andere methode.
Ik denk dat vele mensen stoppen met iets omdat ze er in het wilde weg mee beginnen, zonder de basis te beheersen. Dit geldt voor zowel clicker, als eender wat. Als mensen onmiddellijk succes ervaren,werkt het en gaan ze er mee verder. Zo niet, stoppen ze ermee.
Gea
Warboel
