Spirithorses schreef op dinsdag 27 april 2010, 8:54:


Pien, je slaat de spijker op de kop!!
Een van mijn grootste fouten afgelopen winter was dat ik Enno een beetje zielig ging vinden nadat ik gehoord had wat hij precies allemaal meegemaakt had in het verleden. Mijn hart brak als ik hem zag, ik kon zelfs niet meer met hem werken zonder er niet aan te denken, er zijn zelfs dagen geweest dat als ik naar hem keek, de tranen over mijn wangen rolden. Terwijl dat paard eigenlijk nou net aan het bekomen was, zich thuis ging voelen, ... Die emoties van mij werden overgenomen hoor, niet dat hij wist waaraan ik dacht maar hij wist wel dat ik zwaar beladen was, niet met mijn hoofd bij hem op dat moment, dat er iets veranderd was, hetgeen hem gewoon te veel werd (maar dat is nou ook wel een supergevoelig dier) en hij weer moeilijk te pakken was, weer moeilijker te poetsen in vrijheid, ... Hij had daar echt geen boodschap aan. Ik heb dat gewoon losgelaten en nu is hij weer helemaal bij ons, komt knuffelen, aandacht zoeken, eten vragen, kunstjes laten zien, halster omdoen gaat weer makkelijker, lange teugel gaat alsmaar beter (tijdens het rijden heb ik nooit problemen met hem gehad, maar dan ben ik ook wel echt gefocused op het hier en nu), hij vergeeft sneller 'foutjes' die je zelf over het hoofd zag, ...

@ Esther: Enno werd na 1 week wegweest, hier vanaf de eerste seconde in de pan gehakt door de 3 'kleintjes' bij het weerzien. Hij was gewoon moe en moest alle indrukken nog verwerken. Het heeft hem enkele weken geduurd alvorens hij alles weer op een rij had ivm rangorde, ... Hij staat tegenover Rock in de rangorde. Rock de Diplomaat, Enno de Tiran (tov de jongere garde). Rock en Enno zelf kleven aan elkaar (vooral Enno dan) Rock kwam binnen diezelfde moment en had in 1 seconde duidelijk gemaakt waar het op stond tov die kleintjes. Boem Bang ... Gebakken. Die had geen enkel probleem de dagen, weken erna. Het lijkt me niet heel apart hoe Namkje zich nu gedraagt.

Anja, toevallig je mail kunnen lezen? Als je deze voormiddag niets te doen hebt, mag je naar ons komen vanaf 10u. Sibyl en Piet komen de zadels testen
Ik heb ook een Frysio Tweespan hier trouwens liggen om eens te kijken

Isabel van der Made schreef op maandag 26 april 2010, 23:29:


Druppel-kloon???? Mag het hopen van niet? Vermoeiend? Gewoon naar je bed gaan of mijn berichten overslaan. Ik weet geen reet van gemoedstoestanden, maar ik geloof er ook geen zak van wat er hier geschreven wordt en dat je Namkje nu vooral naar een psychiater moet brengen omdat ze zo vreselijk depressief is ... ik vind dit ronduit onzin en overal iets achter zoeken. Valt er niets te zoeken, dan gaan we net zo lang door tot er iets te zoeken valt ... Het zou toch echt héél vervelend zijn als er een dag geen probleem is hé? Mazzel andere truttebol ... bij ons thuis zeggen ze dan: kuttekop! Bedoel jij toch ook hé?

Maria Delavega schreef op dinsdag 27 april 2010, 8:24:


Heey maria,

Ik heb het e-book van marijke ook, maar het is denk ik lastig als je met rechtrichten nooit wat hebt gedaan om dit zomaar uit een boekje te doen, maar dat is mijn menig ik heb voor mezelf altijd wel iemand nodig die me zaken kan aanwijzen en zeggen wat ik goed en wat ik fout doe! ik moet even dat gevoel in mijn handen krijgen en dat lukt mij niet uit een boekje! het is wel een heel duidelijk boek om het beeld te verduidelijken en als naslag werk!

en ik denk zeker met een jong paard dat je geen foute dingen in wil trainen, want om die er dan weer uit te halen is ook weer zo'n klus Maar het fijne aan dit systeem is dat het heel logisch is opgebouwd, ik heb niet veel les want het is veel zelf oefenen maar je hebt wel de gereedschapjes nodig (dus het gevoel en de techniek). dus ik heb dan bijv. 1x in de maand les en krijg dan huiswerk en daar gaan we dan aan werken, tot de volgende x volgt etc.

Het werken aan de hand is ook iets waar je aan moet wennen, en dan is het toch wel fijn denk ik al je een instructeur hebt die echt verstand heeft van rechtrichten

mja ik denk niet dat je moet denken ooww we gaan eerst wandelen en dan rechtrichten, om zo'n strak schema aan te houden kijk gewoon waar je paardje aan toe is! denk niet dat het allemaal zo nauw luisterd. en verder denk ik dat rechtrichten een mooie verlening is van grondwerk, als alle knopjes er opzitten dan kan je rustig aan beginnen met rechtrichten (aan de hand he) en tussen door ga je lkkr wandelen beetje variatie toch

Heel veel suc6, en veel plezier toegewenst!

Karen Koomans schreef op maandag 26 april 2010, 22:06:


NEEEEEEE JIJ KUNT NIET LEZEN!!!!!!!!!!!!!!! Ik heb het niet over rijden, ik zeg alleen dat IK Tekla geen slungelig paard vind. BRIL KOPEN EN OP JE KOP ZETTEN!

hahahahah alsof een ijzer het hoefmechanisme niet belemmerd! mja van die eigenaren snap ik het ook niet, bedoel je ziet toch na ht rijden of er kleine wondjes zijn onstaan en dan ga je toch nie verder rijden tot dat het zover komt????

Wij HUILEN ook hoor!!!
Knuffel, van ons allen voor Namkje.
En tot gauw!

Even aarden en weer thuis voelen en dan weer gezellig op bezoek komen , lekker buiten rijden YEEEEEE!!!!!!!!!!!!!!!!
groetjes Trudy

e m kraak schreef op maandag 26 april 2010, 14:48:


ik wou net zeggen, sommige mensen willen zich gewoon niet verdiepen in bepaalde zaken.

Cindy Helms schreef op dinsdag 27 april 2010, 9:18:



Goed dat je je er zelf bewust van werd, toch?! .
Maar ik vind jou geen mietje met je paarden hoor, dus het valt heel erg mee

Herkenbaar van wat we vaak om ons heen zien als we bij andere paarden komen of bij paarden die door hun eigenaars in training worden gebracht. Vorig jaar hadden we hier zelfs een paard in training dat Baby heet. 1.65 groot en een echte baby. Maar toen ze hier weg ging was ze écht geen baby meer......(wij noemden haar ook Bay ipv Baby).

Holly bijvoorbeeld heeft ook geen gemakkelijk leven achter de rug. Pff, ik heb al mensen op haar rug gehad die moesten huilen omdat ze al dat verdriet en al die emotie voelden. Sjonge jonge, dat gaat me dan echt te ver. Bovendien leidt het tot niks want Holly is een paard dat heel makkelijk in een soort van slachtofferrol gaat, dan kun je haar binnen 5 minuten aanpraten. Ze maakt zichzelf dan heel zwaar en zielig daardoor. No way, dat sta ik niet toe hoor....

En dat is ook wat Eddy bedoelt met zijn oetsjoekoetsiekoetsjie opmerking. En hij heeft daar gelijk in. Veel mensen gaan op een betuttelenden manier met paarden om. Het gros van de mensen projecteert en ziet het paard vanuit haar menselijke emotie. Helaas zijn het ook vaker vrouwen dan mannen die dit zo doen. Ik word daar soms heel kriegel van.


Ik zie dat ook zo. Namkje moet gewoon even een nieuw evenwicht vinden. In de groep weer haar plekje vinden en mentaal, want ze heeft veel geleerd de afgelopen tijd, en dat moet even bezinken. Wil niet gelijk zeggen dat ze heimwee heeft of niet meer op haar plek is....?!

Groetjes, Pien
(ik had vanmiddag graag bij je zadelpasgebeuren geweest, had ik dat maar eerder geweten....)

Onder Nancy's buik lopen 2 dikke "aderen" of wat het ook maar mag zijn (leek die ik ben ) Ze lopen tussen haar voorbenen richting haar uiers. Gebeurt wel vaker dat ze iets verdikt zijn, maar net was behoorlijk dikker dan anders. Waar kan dit van komen? Wat is het?

Kan het te maken hebben met hormonen (als ze hengstig is laat ze dat altijd behoorlijk goed zien + dat ik vind dat ze in het voorjaar veel en lang hengstig is)

Of is het iets anders... heb ze enkele dagen niet op gras gehad. Gisteren en vanmorgen klein poosje. Kan het daarvan komen?

Ook vind ik dat ze behoorlijk stijfjes loopt. Deed ze afgelopen winter al vaker. Een rare kreupelheid/stijfheid die soms zichtbaar was... en daarna totaal niet meer. Als het 's nachts koud is geweest loopt ze ook stijf, na een poosje in het zonnetje gestaan de hebben is die stijfheid weg.

Gisteren even met haar aan het werk geweest in de paddock (grondwerk/lange lijnen)

Is het ouderdom, slijtage.... Vaag, vaag en nog een vaag. Misschien toch maar eens de DA laten komen om te kijken.

Spirithorses schreef op dinsdag 27 april 2010, 9:55:



Toch eigenlijk onbegrijpelijk, wat mij betreft wordt ik juist altijd positief als ik bij de paarden ben. Wat zij allemaal hebben meegemaakt is verleden tijd en zoals zij nu zijn is fantastisch. Geluksvogels. Niet alle tobbers hebben het geluk uiteindelijk bevrijd in een kudde te mogen leven. Ik heb geen medelij om hun verleden, maar vreugde om de toekomst.
Het scheiden van paarden (komt hier ook vaak voor) is makkelijker dan bij elkaar zetten lijkt het wel. Totaal onvoorspelbaar, ik zie soms als ik een paard weghaal dat niemand reageert, afgezien van een hinnik hier en daar, terwijl ik bv vorig jaar 2 oudere trekpaarden hier had, waar niemand in de kudde zich iets van aantrok, de 2 waren atijd samen, ik haal ze uit de wei en hup: de leider springt over het hek, dat toch aardig hoog is.
Echte vriendschappen vind ik moeilijk te scheiden en ik doe alles dat te voorkomen. Ook menselijk: mijn oude Unami is bevriend met Ollie, hij heeft meer dan 15 jaar van zijn leven in de stal gestaan en kon volgens de eigenaar met geen enkel paard opschieten, ging meteen vechten. Nu staat hij dag en nacht naast Ollie en mijn hart zou breken als ik ze uit elkaar zou halen. Ik probeer niet uit of dat terecht is.

Wil schreef op zaterdag 24 april 2010, 17:01:


In dit geval heeft de eigenaresse besloten het opnieuw te proberen. Hebben een goede mailwisseling gehad over het 'waarom'. Vind het helemaal Top dat dit diertje van 19 jaar gewoon op z'n eigen plekje mag blijven!!!

Aafke schreef op dinsdag 27 april 2010, 10:19:


En niet onbelangrijk... bij zijn eigen maatjes mag blijven!

Maria Delavega schreef op dinsdag 27 april 2010, 8:24:

Ik heb het e-book en vind het summier.
Rechtrichten komt wat mij betreft nog voor zadelmak maken. Wandelingen betekent in het vlaams dat je erop zit, toch? Dat kun je beter niet op een scheef paard doen, jouw gewicht accentueert de assymmetrie.
Als jij een trainer hebt die geen ervaring in het rechtrichten heeft, vraag ik me af welke opleiding hij gedaan heeft. Samen uit een boekje maar wat aanklooien lijkt me niet zinvol.

Nataschadevreede schreef op dinsdag 27 april 2010, 9:55:


helaas lijken de gebroeders van Nassau koplopers in deze, zijn ze toch ergens goed in. Jammer dat nu net zg gerenommeerde hoefsmitten zo stom zijn.