Anja Seijn schreef op maandag 10 mei 2010, 13:02:



Wel, 'k zal 's zien...
ligt er aan of je in "mijn" topic over clickertraining en P+ nog lang doorgaat, over waar jij je zoal aan ergert in het autoverkeer en de prioriteiten die de politie stelt in hun werk... pedofielen of verkeersovertreders?

Karen

Trudy schreef op maandag 10 mei 2010, 11:19:


Hoi Trudy, misschien moet je eerst eens op een goed töltende IJsco gaan rijden, puur om het ritme en het gevoel voor jezelf te ervaren.
Zwijnen/telgang is vaak een kwestie van onbalans. Het allermoeilijkste aan gangenpaarden is juist om ze in 1 gang qua tempo te houden.
Misschien is ze nooit goed ingetölt?

Enfin... met Catcher zijn we begonnen met slechts 1 heuveltje omhoog... en dat in walk. In feite maak je het voor het paard dan gemakkelijker...
Paar stappen gaan dan goed, maar je moet wel de ervaring hebben om te weten hoe dat dan moet voelen. Heuveltje af, stappen.
En zo hebben we dat uitgebreid. Probeer in een zo laag mogelijk tempo te gaan tölten, bij tellen of schweinepass terug nemen en vanuit stap opnieuw proberen.
Net zo lang tot ze in de gewenste pas loopt en haar daar proberen te houden.

Als ze niet draaft denk ik dat ze een natürtölter is dus zou ze het gemakkelijk op moeten pakken.

1 troost Trudy, zelfs de 20-jarige Chaser wil zo af en toe nog weleens lekker lopen te tellen hoor! Zal wel een comfi gang zijn of zo....

Groetjes,
Wil.

Hoefijzers..... het einde!!!

Isabel van der Made schreef op maandag 10 mei 2010, 11:38:




Hoefijzers..... het einde!!!

Aafke schreef op maandag 10 mei 2010, 12:41:


Wiebelen ja.... teken van pijn. Ow, erg he? Gapen is ook bekend, deed Chaser indertijd ook. En veelvuldig m'n handen likken, gewoon uit frustratie.... vreselijk is dat.
Ik heb er toen pijnstillers ingegooid. Dat was toen ie z'n allerlaatste ijzers verloren heeft en heel kort bekapt moest worden... 1 en al brokkelonia.
Modderplek maken Aafke? Lekker met water knoeien?

Wil.

Hoefijzers..... het einde!!!

Karen Koomans schreef op maandag 10 mei 2010, 14:08:

Maar dat heeft dus alles te maken het onderwerp van jouw topic ... of niet? Je hebt zelf het uitstapje naar de verkeerslichten gemaakt ... it wasn't me

Gelukkig, ik had het ook gelezen en dacht dat moet je bij mij niet flikken, dan leer ik je echt kletteren. Tegenwoordig ben ik wat rustiger . Maar vroeger gaf ik mensen die het nodig vonden om in volle gang te benaderen of te passeren een koekje van eigen deeg maar dan in de vijfde versnelling. Vaak hielden ze het dan niet droog (de oogjes of de broek).

muriel schreef op maandag 10 mei 2010, 15:13:


Euhhhh ... denken jullie nu echt dat we rare dingen doen met een inmiddels perfect beleerd, maar groen, paard en een ruiter die iedere keer weer blij is dat het bij een bult of een schram blijft?
Gewoon een groep paarden waar zich tijdelijk ... enkele minuten ... twee paarden (Jeen en Indy) bij aansloten. Dat is trouwens ook een mooi trainingsmomentje hé Om vervolgens weer zeer rustig en keurig netjes volgens alle regeltjes hun eigen weg te kiezen. Niks geen raar gedrag. Maar de groep kon wel mooi zien vanaf het hogere pad waar zij liepen, dat Eddy's pupil met rasse passen vooruit was gegaan

Tip voor alle andere die meelezen: je hoeft je nooit ongerust te maken dat er situaties ontstaan waarbij de ruiter of het paard of andere ruiters én paarden enig moment gevaar lopen of waarbij er geen rekening wordt gehouden met het gedrag dat paarden onder elkaar kunnen hebben. Zelfs een dombo als ik snap dat je andere paarden niet in een bloedtempo nadert of passeert ... het schijnt iets te maken te hebben met kudde ... hoe het precies zit weet ik niet

muriel schreef op maandag 10 mei 2010, 15:13:


Ik vergat nog wat ... mij leer je niet meer kletteren, mijn Jeen is zeer correct bij mij te houden. Mocht hij desondanks een keer van zijn theewater raken, dan heb ik inmiddels geleerd hoe ik hem toch kan stoppen. Het is en blijft een kwestie van een juiste training hé?

Wil schreef op maandag 10 mei 2010, 13:52:



meisjes meisjes meisjes even opletten graag !
* sorraia-paard is origineel van het iberisch schiereiland zuidgrens portugal-spanje
rivieren sor en raia : hoogstwaarschijnlijk het laatste restant van de zuidelijke vorm tarpan, dus géén ras maar een ondersoort van equus ferus : veel te weinig onderzoek naar gedaan, géén mens die er om geeft natuurlijk, ze zijn te klein, te schraal, te schichtig, te uniform, te onopvallend en gewoon veel te snel opgelost in hun landschap, dat alles is gewoon de reden waarom ze nog bestaan, maar wees gerust niet voor lang meer, binnenkort zijn ze op ! verkwanseld als rijpony voor nepkindertjes, beijzerd en beleerd, in de mal van dressuren en jumpen gestampt, de genen verbasterd zoals alle moois wat mens in zun fikken krijgt....

* sorraia-mustang : mengelmoes van verwilderde huispaarden, zwaar en licht die zich wonderwel blijken aan te passen aan hun nieuwe habitat over een groot deel van noordamerika (zoals hun evenknie de criollo en de brumbie) ; oorspronkelijk werden paarden in amerika herintroduceerd vanuit iberia, maar daarna zwaar doorspekt en doorregeld door allerhande andere import vanuit het oosten (europa) en het noorden (transberingstraat) maar in veel beperktere mate, warm-koud-en heetbloed om het even. Relatief klein, schraal, vaak lomp en groothoofdig maar bikkelhard wegens het survivalen van de most fitted. Na mitochondriaal DNAonderzoek werd vastgesteld dat moederlijk mtDNA van sorraiamoederlijnen aanwezig was in een beperkt deel van de stapel die in veel gevallen ook wildkleurig waren en van een gelijklopende fysionomie als de sorraias : sorraia-mustangs zijn dus afkomstig van noordamerika, en vermoedelijk nog niet geexporteerd naar europa : er bestaat dus géén beinvloeding van portugese sorraias door amerikaanse mustangs, omgekeerd wél, er zijn tot nu toe 3 sorraiahengsten overzees gebracht, waarvan 2 in het amerikaanse glossy dressuurcicuit zijn verschwunden en één een mooie harem gevonden heeft en een héél mooi leefgebied op een canadees eiland, zijn afkomst waardig.

@christel : hedendaags wordt een dikke kont, althans bij paarden, excuséz-moi, aanzien als toonbeeld van kracht en souplesse maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn, nature is a far better builder than man....
de sorraia op de kontshot staat in rust met de heup geknikt, vandaar de "vreemde" hoek, which not want eigenlijk héél natuurlijk.
Persoonlijk vind ik dat heel wat PRE en Lusos eerder een soort "sportmodel-percheron" hebben dan nog een elegant voorkomen : veel te dikke nek, zware schouders en een vette kont met bubbels, ze worden ook grotesk overvoerd en zijn doorgaans eerder te vet dan atletisch gespierd, maar ook in deze tijden staat "vet" voor "poen" en zogenaamd "welvaren", het is niet anders en het betert niet....

... en dat die sorraias gekamd, gepoetst en bij-god-beslagen, dubbel gebonden in een stand staan is gewoon onterend !
ik schaam me dood !

muriel schreef op maandag 10 mei 2010, 15:13:


Of je mij nu passeert in rengalop of sukkelpas !Paard mag er geen reet verschil in zien MAAR er is inderdaad zoiets als beleefdheid . De meest onzekere ruiters zitten al motorrijders af te wuiven vanop 1KM afstand (in godsnaam rij héél traag voorbij of k hang in de struiken ) .IK vraag hun om een wheelie te trekken vlak naast men trainingspaarden .Het is maar waar je je paard wil op trainen hé 20 antieke tractors bv was een prachtig trainingsmoment

eddy DRUPPEL schreef op maandag 10 mei 2010, 15:55:


Zo is het maar net! Ik laat me de pis niet meer lauw maken ... enne dat was een paar maanden geleden wel anders hé?

Anja Seijn schreef op maandag 10 mei 2010, 15:57:


Euh.............. op het moment van pis en lauw ben je deze belg kwijt hoor

eddy DRUPPEL schreef op maandag 10 mei 2010, 15:59:


Voila dan!
'Ze maken mij de pis niet lauw' ontbreekt weliswaar in de meeste spreekwoordenboeken, maar wordt in elk geval wel vermeld in De Brabantse Spreekwoorden (1988). 'Gij maakt mijn pis niet werm/lauw' wordt hierin omschreven als "je maakt mij niet bang; je daagt me niet uit; ik ben niet onder de indruk".

Wil schreef op maandag 10 mei 2010, 14:23:


Heb op advies van de hoefverzorger asprine gegeven. Ze vind ze vreselijk vies. Laatste hapje bietenpulp (waar ook de magnesium in zit) er niet in gekregen.

Berkenblad, mag een paard dat hoefbevangen is berkenblad. Ze vind het heerlijk, de werking zou ook nog een pijnstillende + ontstekingsremmend zijn.

Daarnaast kan ik het gebruiken als beloning voor de stapjes die ze nu zet. Voor wat berkenblad wil ze best, alhoewel het pijn doet. Ik vraag.. maar forceer niets.

Ook blijven we nog even met water knoeien

Anja Seijn schreef op maandag 10 mei 2010, 16:01:



AH ,okay Alhoewel ,eerst rengalopje met je zwarte kerel toch effeuh !Edddddyyyyyyyyy .Jullie gaan beide nog vele km's tegemoet gaan in alle vriendschap ,geloof me !!