FF nieuwe topic, want het gaat al lang niet meer over verruimen...
@Wil, bedankt voor je lieve reactie, dit heb ik ook nodig, hoewel je momenteel een olifant mee moet nemen volgens mij, om mij dat zetje te geven.
iedereen trouwens bedankt tot zover..moet zo werken dus geen tijd voor ieder een eigen reactie terug.
Er is al van alles gebeurd heb hier ook al wel eens over geschreven.
Ze heeft mij er bitloos afgegooid, wat er nog niet eerder gelukt was.(heb dr nu 14 jaar)
Het bit tussen je tanden nemen? kende ze gelukkig niet... tot ze bitloos ging.
Waar ze eerder al drammerige uitspattingen had, kon ik haar met bit altijd snel herpakken zonder echt geweld te gebruiken. Ik weet het blijft pijnlijk....
Maar nu doet ze zonder bit dus gewoon door..
Schud een paar x met dr kop en gaaaan....
Rent zo door de bosjes de weg op, gelukkig kwam er nix aan maar als daar een vrachtwagen had gereden was ik niet meer in staat geweest dit na te vertellen...
Ze heeft wel vertrouwen, als ze iets echt eng vind stopt ze wel even soms, maar loopt dan wel weer door als ik haar even de tijd geef en dan opnieuw vraag...
Maar soms vraag ik mij wel af of ze dan niet zelf besluit dat het veilig is en niet omdat ik het zeg, snap je?
Ze is dus met bit ook vervelend, maar gelukkig niet paniekerig ofzo, Ze wil gewoon haar eigen zin doen, lijkt het wel en zonder bit lukt dat veeel beter.
Zij is ook degene die pertinent haar hoefschoenen weigert, NIET in de berm wil lopen en vervolgens haar zolen tot bloedens toe afslijt...
Zo komen we natuurlijk ook in de visueuze circel van te weinig rijden en zo steeds opnieuw moeten beginnen (Als ik vaker rijdt word ze wel iets braver op den duur)
Als ik alles moet beschrijven waardoor dit gegroeid is....
Zeker maak ik fouten, ben niet consequent genoeg , ben ik bang, en ja zij is sterk in dr kop.
Daarom heb ik mss ook teveel begrip voor haar gedrag enz.enz.
Maar hoe doorbreek je dat , in je hoofd dus.

Lena schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:41:


Lena, het is helemaal niet akelig van jezelf! Je voelt bepaalde dingen gewoon aankomen, alleen probeer je waarschijnlijk dit soort dingen weg te stoppen... omdat je alleen positieve gedachten wilt hebben.... Bang dat je dit soort dingen over jezelf afroept... zoiets. Ik denk dat jij een heel sensitief persoon bent. Het is niet fijn in dit geval... maar blijf s.v.p. altijd naar zo'n gevoel luisteren?
Want vaak is zo'n gevoel ook een groot voordeel en kan je behoeden voor verkeerde mensen, aankopen.... bedenk het maar.

Dapper van je.... nogmaal sterkte met het verdriet.
Wil
Hoefijzers..... het einde!!!

Karen Koomans schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:40:


Sorry Karen, maar jij lijkt wel HET GEWETEN van Paard Natuurlijk. Het is belachelijk als je iemand "straft" als je het alleen maar vermoed.
Laten we ons in godsnaam niet zo zielig en kinderachtig gedragen. Het is "maar"een forum (waar ik vreselijk veel van heb geleerd en hoop dat het nog lang moge bestaan )

Wil schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:26:

Ahhhhh, daar ligt het aan. Thanx! Ut werrukt nu.

Arabesk schreef op donderdag 27 mei 2010, 10:39:


Klopt, het kán wel (maar gebeurt niet zo vaak). Meestal gebeurt zoiets als mensen opeens hele einden met hun hond gaan fietsen (over verharde wegen), terwijl die hond misschien wel de conditie heeft voor die kilometers, maar normaal gesproken meest in de berm loopt!

En ja, er bestaan hondenschoentjes. Echt waar. Voor gevallen zoals bovenstaand .

Karen

Wil schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:48:


Klopt, is niet akelig van jezelf. Soms gebeurt dat. Zie het als een soort voorbereiding op 'iets'.

Heb het zelf meegemaakt op het moment van overlijden (zelfdoding) van mijn vader, ik wist het al voordat ik werd gebeld. 's Nachts in mijn hoofd al bezig geweest met het opstellen van een gedichtje wat ik tijdens de begrafenis het opgelezen.....

Rita Klompmaker schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:50:


Dat was niet de énige reden, dat (sterke) vermoeden over dat filmpje. Kom er later op terug.

Karen

Lena schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:41:


Ik zou dit niet moeten schrijven voor jou, want is niet wat je wil horen. Maar iedereen moet dit echt weten.

Een paard met koliek mag geen NSAID's krijgen. Dan kan er gebeuren wat er met Q is gebeurd, nierfalen, shock en dood.

Het maakt me zo treurig en boos.

Sterkte met jullie verlies!

Raymonde

Wil schreef op woensdag 26 mei 2010, 22:38:

Het is mij vorig jaar 1 x overkomen dat een paard is gestorven omdat ik de eigenaar te laat overtuigde dat hij het moest laten gaan Dat was een harde klap, trouwens ook voor die man die de situatie dus volledig verkeerd had ingeschat.
Ik ben er soms lang druk mee om paarden te onteigenen. Nu staat er weer een tandeloos paard (30+) te kwijnen, en de eigenaar wil niet meewerken. Het gaat weer lukken, maar het kost zo veel energie!
Ik heb ook zo'n geval gehad van een man die elk jaar een veulen nam en als het hengsten waren kwam hij weer bij ons terecht Op een gegeven moment ben ik gestopt, omdat het uitzichtloos was, en gelukkig is hij toen ook gestopt, dus in dit geval werkte het wel.
Nu staan er weer 2 fokmerries (Bretonne) op de stoep, eigenaar overleden en het is nu of de slacht. Jonge merries (8, onbeleerd) met 1jarige veulens. Ik kan ze ook niet allemaal redden, het is een moeilijke zaak.

Wil schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:40:


Hihihi, weet ik.

Je zou voor die merrie bijna hopen dat het snel een keer afgelopen is met haar. Gek toch dat die mensen zo'n dier per se willen houden. Maar idd, niet iets waar je wat aan kan doen behalve je erover opwinden.

Karen Koomans schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:50:

!

De hondenschoentjes heb ik wel gezien in Brazilië. Mensen met geld en een hond (meestal kleine gezelschaphondjes) lieten hun hond er mee uit. Ik vermoed om ze te beschermen tegen de hete straatstenen.
Mijn honden hadden er vroeger ook last van toen wij in Griekenland waren, het asfalt was heel erg warm en de honden zag je dan ook echt 'huppen' over de warme gedeelten.

Raymonde

joop schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:57:



Erg hoor. Aan wat voor soort mensen raak je die dieren meestal weer kwijt, als ze opgeknapt zijn?

Zo verschrikkelijk,
sterkte Lena.

Het is denk ik aan ons allen om actief betrokken te zijn/worden bij het min of meer modereren van de stijlloos berichten.

Op bokt is een heel team daarmee bezig, je kan daar op een uitroepteken drukken bij een bericht als je het wil aankaarten bij de mod's. Die buigen zich er dan over en dan wordt er al dan niet ingegrepen. Dat gaat soms heel traag.

Hier zijn de gebruikers in die zin ook moderator geworden nu. Als je ziet dat iemand geband is en je kent die persoon van PN als relatief respectvol dan vind ik het wel de moeite waard om even zijn of haar berichten na de lopen en te checken of het wel terecht was en eventueel een tegenstem toe te kennen.

We hebben het dus allemaal zelf in de hand.