Hallo geweldige medeforummers, ik ben toch zo blij met jullie! Na een sessie lezen op dit forum heb ik elke keer zo ontzettend veel bijgeleerd!

Maar goed, wat weidebeheer betreft blijk ik toch wel heel erg blond te zijn en weet ik gewoon niet waar te beginnen.
Onze kudde (6 paarden) staat op een wei waar de zuring en boterbloemen het erg naar hun zin hebben. De wei is gemaaid maar de zuring groeit alleen maar harder. Uitsteken doen we uitsluitend rond de rijbak, verder is het te veel om met de hand te doen. De paardenmest wordt over de wei gesleept. In het voorjaar kalk en mest.

Vraag 1: ik heb begrepen dat de zuring en boterbloemen aangeven dat er kalktekort is. In welke maanden van het jaar kun je kalk strooien?

Vraag 2: mesten. Wanneer, welke mest?

Tot voor een paar weken geleden lieten we de kudde steeds van weide wisselen. Zo konden de andere weides bijtrekken. Omdat er een nieuw paard bijkwam hebben we alle weides opengegooid om meer ruimte te geven voor leren kennen en accepteren. Werkte uitstekend! Zonder vechten en ellende werd de jaarling na een week door de kudde geaccepteerd. De paarden lopen zich suf want ze eten het liefst alleen van het korte gras. Alle langere stukken (net name tussen de zuring) laten ze liggen. Al onze paarden zien er gezellig weldoorvoed uit .

Vraag 3: is het voor de weide toch beter om over te gaan op strookbegrazing?

Vraag 4: is het niet goed voor de paarden dat ze uitsluitend die lekkere korte jonge grassprietjes eten? Ik ben me eens flink gaan verdiepen in de fructaanindex maar ik geloof dat ik enige hersencellen tekort kom..........

Excuus als hier vragen staan die op dit forum al 1000 keer gesteld zijn. Maar ik heb avonden zitten lezen, maar weet het gewoon nog niet

Fem schreef op zaterdag 14 augustus 2010, 23:08:

Heee, dat is goed nieuws...
Best kans dat het nu sneller, beter gaat, fijn hoor !!!
Als je er rekening mee houdt dat het nog zeker een half jaar duurt voor de hele hoefwand opnieuw doorgegroeid is (en dus al die tijd wel veel bewegen maar niet te zwaar) dan komt het vast weer helemaal goed.
En mocht er toch nog een zweertje ontstaan, omdat nog niet alles opgeruimd is, weet je nu iig. wat je kan doen.
Ik hoop zo voor jullie dat dat niet meer nodig is !!! Je doet er tenslotte alles aan....
Nog even een vervelende opmerking
Als je paarden zoveel afgevallen zijn, heb je wel kans dat je zadels straks niet goed meer passen...
Heb ik ook last van...

Stephanie Pots schreef op zondag 15 augustus 2010, 8:43:


Betonbanden er langs

Stephanie Pots schreef op zondag 15 augustus 2010, 9:05:


Een paardenwei vol zuring en boterbloem komt heel veel voor. Kijk maar eens om je heen naar andere paardenweiden!
Toen ik nog weiland in eigen beheer had, heb ik me ook mijn hoofd daarover moeten breken en van alles geprobeerd.
Als je niet met gif wilt spuiten (wat ik niet wilde) helpt het volgende:

De zuring wordt houterig (bloeistengel) en laat zich dan vrij makkelijk uittrekken. Bossen heb ik er van uit getrokken. Iedere keer als ik wat tijd over had, deed ik weer een groepje planten.
Soms breekt een plant af, nou jammer dan. Je krijgt het toch niet in één keer helemaal weg.
Bij mij werd het ieder jaar beduidend minder, en uiteindelijk waren er nog maar een paar planten over (dat houd je altijd, zie je zelfs in koeieweiden waar veel gespoten wordt, daar krijgen ze de zuring ook niet helemaal weg).
Ik heb ze dus nooit uitgestoken. Wat veel meer werk is, en bovendien de graszode kapot maakt, waardoor er meer onkruid kan kiemen.

Boterbloemen heb je in soorten.
Sommige soorten groeien in pollen: met z'n allen bij elkaar. Die soort maaide ik regelmatig af met de zeis. Met tot gevolg dat er steeds minder van groeide.
Andere soorten staan individueel. Dat zijn de moeilijkste. Ik heb ze met een mesje uitgestoken (op plekken waar ze wel erg dominant geworden waren), maar dat is knap tijdrovend. Hoewel het wel hielp...

Momenteel sta ik in pension bij een eigenaar die wel met de gifspuit werkt, dus dit probleem heb ik niet meer.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Anja S schreef op zondag 15 augustus 2010, 10:09:


Da's een goeie! Dank.

Ja, ik hoop ook dat het herstel nu wat vlotter gaat, nu we weer wat meer kunnen bewegen. Ik doe het altijd rustig aan, dus ik denk niet dat het snel te zwaar wordt. Met Pip was ik nog in het wandelstadium,sowieso. Ik had net voor het ´mis´ging het zadel er weer eens op gehad, voor het eerst ook met de beugels eraan-ze bleef er heel relaxed onder, als altijd. Stukje met zadel en beugels gewandeld,beugels wat laten bewegen, het maakt geen indruk op haar. Ik had net bedacht om eens te gaan hangen (op het zadel),maar kon geen opstapje vinden in de buurt en wilde haar niet even alleen laten met t zadel erop. dus bedacht dat de volgende keer te doen- die moet dus nog komen.. MAAR, we hebben geen haast, ik ben al heeeeeeeeeeeel blij als ze straks weer goed loopt en we misschien een wat langer wandeltje kunnen doen!

Kwa afvallen denk ik dat het zadel evengoed nog zal passen (heb er maar eentje), ik heb de 'oude' Barefoot,Cheyenne heet die geloof ik. Boomloos, dus een soort 'one size, fits all'-idee.
Als ik echt op Pip ga rijden (over een hele tijd dus) wil ik eens een nieuwere versie aanschaffen. Ook omdat ze de beugelophanging schijnen te hebben verbeterd, dat is bij de oude nog niet zo goed,kwa drukverdeling. Vooral met draven e.d. lijkt het me beter dan de nieuwe te hebben. Met Joe stap ik alleen,hij lijkt er geen last van te hebben.Dan is er weinig druk op de beugels, denk ik.

Hij was met onze ochtendwandeling weer heerlijk poestig, trouwens.Het waaide ook lekker,voor t eerst sinds een tijd weer. Lekker met zn hals slaan,af en toe een drafje,beetje snurken.Vind dit ook wel een teken dat hij weer lekker in zn vel zit, Gelukkig!!

It takes a wise man to understand that strength lies in
a gentle hand

Barefoot, daar heb ik ook al naar zitten gluren ...
Voorlopig zit ik er ook nog maar kleine stukjes, in stap, op, dus red ik het nog wel met de bbpad.
Gelukkig klink je alweer een heel stuk positiever, als vorige week, en dat is toch het allerfijnst...

Hier thuis hebben we 2 kleine weitjes: links en rechts van de tuin. Aan het linkerweitje bevindt zich hun "luxestal", aan het rechter hebben ze enkel wat kleine boompjes om onder te staan.

Gisterenvoormiddag wilde ik ze van het rechterweitje omzetten naar het linker, zodat ze door de dag tegen de vliegen kunnen schuilen in de stal.
Dus met de halsters en touwen naar de wei. Pavana kwam op haar gemak afgewandeld, onze Nexor bedacht zich halverwege en ging terug onder zijn boompjes staan. Ik wachtte nog even, maar meneer wilde echt niet komen.
Oké, prima dus... Met Pavke alleen dan maar naar de overkant naar de andere wei .

Na 30 seconden viel onze Nexor zijne frank, dat 'm alleen zou achterblijven . Dat Pavke voor de verandering NIET bij hem wilde blijven . Dat is ook al wel uitzondelijk, maar ze is nu eenmaal wat gevoeliger voor het vliegend gespuis...

Nexor begint verontwaardigd te hinikken (en nee, dit is geen antropomorfisme, zijn intonatie kon je echt niet anders interpreteren), en begint rond te bokken en te springen . De hele weide rond. Hij haalde alles uit de kast en gedroeg zich als jong veulen in plaats van ruin van middelbare leeftijd. En Pavana, die normaal leuk begint mee te doen, die kijkt van de overkant rustig toe... zo van "nee makker , ik heb vandaag echt geen zin om mee te doen met jou". Enkele vliegen en dazen later gaat hij terug onder de boompjes staan.

Na Pavke nog even wat gekroeld te hebben, ga ik terug met halster en touw naar Nexor zijn wei. Hij krijgt me uiteraard onmiddellijk in het oog, hinikt uitbundig en komt in volle galop recht op me afgestormd. Ik maak me groot en hij komt 1 meter voor mij netjes tot stilstand, met wat je toch wel een slidingstop kan noemen. En dat voor een gepensionneerd springpaard.
Uiteraard wil hij nu ook zo snel mogelijk naar de overkant, en dan moet ik 'm toch weer effe duidelijk maken dat dit op MIJN manier gebeurt, rustig en ordelijk achter mij , en niet op de zijne, zo snel mogelijk over mijn - pas gemaaide - gazon .

Met tegenzin doet hij het, maar is alweer verontwaardigd dat ik halverwege hem nog eens 5 seconden laat halthouden achter mij. Ik ben soms toch een geweldig ambetante baas hoor! Dat zegt hij met zijn hele lichaam. Op zulke momenten is hij ineens 5 cm groter dan normaal. Na op een - voor hem - tergend trage manier het halster netjes uitgedaan te hebben mag hij eindelijk terug naar zijn Pavke . En na nog eens om beurt heerlijk gerold te hebben op de modderplek, is alles weer peis en vree.

Dat is nu wat ik zo heerlijk vind aan paarden houden.

Lena
(grandioos bitloos, )

Engeltjes zijn het toch???? Heerlijk geschreven!



Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Helaas denk ik dat ie het niet gaat redden.

Hij is gewoon ziek. Gisteren al soepoogjes schoongemaakt.
Van die waterige oogjes...
Z'n eetlust is verdwenen, da's het ergste. Heb geprobeerd om er stukjes in te krijgen maar hij wil gewoon niets hebben.
Zal kijken of ik nog poezenAB in huis heb.... dat nog proberen... zo niet vrees ik dat deze kleine het niet gaat halen.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ik snap het niet ?
Als ik die ingekapselde wormen nu aanpak eind oktober en mijn paard loopt daarna niet meer op de wei tot april. Dan is er toch niet nog een wormonderzoek nodig ???

Cindy is afgelopen vrijdag geweest bij mijn paard.
Hij staat weer netjes op zijn voetjes en loop weer beter!
Ze is erg vriendelijk en lief voor het paard.
Ik ben er helemaal blij mee.

Ga wel weer proberen om het zelf te doen maar ga haar zeker over een tijd voor uitnodigen voor een check.

Mirella

Misschien is het nuttig om eerst deze link even te volgen
http://library.wur.nl/ebooks/1845893.pdf

mirel schreef op zondag 15 augustus 2010, 15:37:


Gewoon zo houden als ze nu zijn he!
Fotootjes maken en elke keer als je de voeten schoonmaakt kijken of er iets verandert.
Paar minuten werk voor een heel paard, wan veel kan dat nooit zijn. Dat wordt het pas als je weken wacht.