joop schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 10:49:

Toevoeging: en van de grassoort.

Het fijnmazige net heb ik al lang. Dat houdt de dames lekker lang bezig. Gooi ik het hooi op de grond is het binnen no time verdwenen, dus dat doen we al lang niet meer.

Lily is erg goed in eten zoeken, mevrouw vindt overal wel wat. Ze is ook niet kieskeurig. Elke verdwaalde tak in het hooi wordt nauwkeurig afgeknaagd, elk afgewaaid blaadje wordt opgegeten. Waait er een takje uit de boom, gaat ze er onmiddellijk op af. Ze vist zelfs afgewaaide blaadjes uit de waterbak als de nood hoog is.

Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 13:08:


Ik ken er nog 1!
Alleen heeft die van mij niet zoveel aanleg om te dik te worden. Wel een beetje, maar dat is in de hand te houden.

Verder zou ik het ook niet weten.

Door een paar dagen niet eten raken ze alleen de buikvulling kwijt, maar niet hun vet. Lijkt me een tamelijk zinloze actie, dus, op dat andere forum

Onze Boully lijkt ook aan de dikke kant, heeft een prachtige buik van de hele dag op het land lopen, toch kan je nog steeds zijn ribben goed voelen.
Willem is nu na een jaar strikt voeren (alleen hooi en met mate) eindelijk wat dunner geworden. Heel in de diepte kan je zijn ribben voelen. Hij is nog steeds te dik, maar afvallen mag ook niet te snel gaan.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Piet schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 11:43:



Leuk toch???

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Haha... jij kunt altijd zo heerlijk beeldend schrijven!!

vroeger..... deden de handelaren daags voor de markt de paarden geen water geven.
Zagen ze er ook mooi 'droog' uit.... Heel bekend truukje.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hoewel het met rijden goed gaat, heb ik toch al een tijd problemen met opzadelen en opstijgen bij Fyodor. Dit is begonnen omstreeks juli. 2 weken geleden ben ik het opzadel proces heel rustig doorgelopen, en vooral het aansingelen gaat niet goed. Ik heb daarop een andere, langere singel gekocht, maar het blijft niet goed gaan. Hij wordt onrustig en boos als ik aansingel. Ook met het opzadelen zelf drukt hij zijn rug soms weg, ookal is het alleen een dekje of bareback pad. Ik probeer dit nu te veranderen met positief belonen.

In de bak singel ik voorzichtig na, maar hij draait zijn achterhand steeds van me weg, zodat hij recht voor me komt te staan. Met opstappen hetzelfde. Een trapje erbij vindt hij al helemaal niks. Vandaag was hij zo onrustig dat ik na het opstijgen achter het zadel belandde, en er vervolgens naast lag. Het moment om er echt iets aan te veranderen, dacht ik zo

Wat zou dit nu kunnen veroorzaken. Ik heb hem wel eens per ongeluk met mijn been geraakt met opstappen, hij kan dit natuurlijk als uitermate vervelend ervaren, en daarom voorkomen dat ik erop stap. Of is het verkeerd aangeleerd gedrag, dat hij denkt dat het juist goed is wat hij nu doet. Of ligt het aan het zadel? Maar met het bareback pad doet hij precies hetzelfde.
Bij de vorige eigenaar is hij ingereden met een zadel waar hij drukplekken van heeft gekregen op zijn schoft. De eerste keer dat ik hem proefreed, was hij net zo onrustig met opstappen. Maar de keren erna, met zadel, zonder zadel, is het toch ook vaak goed gegaan. Totdat hij duidelijk wegliep voor het zadel toen ik het op zijn rug wilde leggen.

Alle tips zijn welkom

heb je rugproblemen uitgesloten?

Hallo allemaal,
Ben hier al eerder geweest en vind het fijn mijn vragen hier neer te leggen. Ik heb een tinker, mijn vriendin heeft er ook een. Ze staan samen op een hele fijne plek vlakbij bos, inloopstal en de hele winter op de weide. Echter nu kregen we te horen dat we zelf geen hooi mogen geven, alleen nog maar biks en / of appeltje worteltje. Dat was probleem nr 1. Probleem nr 2 is dat het hooi wat men geeft 70% beschimmeld is. Alle alarmbellen gingen af zoals jullie begrijpen. weet niet veel van paarden, moet het allemaal nog leren, maar dat weet ik wel!
Nu hebben we zelf hooi gekocht en meegedeeld dat we absoluut niet willen dat wie dan ook ze voert, dat wij dat zelf doen! Het zijn onze paarden! Ik ben geen snoepautomaat natuurlijk.
We zien de bui al wel langzaam hangen en zijn bang dat we misschien wel weg moeten als we steeds meer op onze strepen gaan staan. Er zijn nog een aantal dingetjes waar we niet uitkomen met hen. Het ergste is we staan er pas 6 dagen. Voor ons zou dat een groot probleem zijn om weer wat te vinden, in onze regio is dat bijna onmogelijk daar iedereen zijn paarden binnen haalt nu, en er geen stallen meer zijn , maar dat willen wij ook niet! Wij willen alleen een wei, is er een beschutting of een inloopstal dan is dat mooi meegenomen! Mijn vraag : weet iemand iets in de omgeving Spijkenisse op korte termijn???
Mijn hoop is dat er ook mensen uit die regio hier op forum zitten en ergens iets hebben of weten. Wij gaan nu elke avond ongerust naar huis in angst dat men ze dat beschimmeld hooi gaan geven , ze geven het hun eigen paarden ook maar goed dat moet iedereen zelf weten, wij willen dat niet. Van alle kanten horen we hoe slecht dat is!
Dus wie oh wie heeft of weet een plekje rondom spijkenisse? Waar we ze kunnen neerzetten buiten , liefst geen manege tenzij het niet anders kan, zolang ze buiten kunnen, en een tijdje in de auto maakt niet uit zolang het geen uur is, we gaan namelijk elke dag 2 keer per dag! Nou ik hoop natuurlijk op reacties! Alvast bedankt

Piet schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 7:48:


Das inderdaad misschien wat vreemd.

Maar Coralie heeft toch nooit ontkent dat haar paard ondergeschoven hielen heeft?
Voor zover ik weet, reageert ze hier al jaren in zowat elke draad over dit onderwerp.
En daarin heeft ze ook al uitgebreid geschreven over haar pogingen om dat weg te krijgen, wat niet altijd even positief uitpakte.
Dat was toch al lang bekend?
(Wat mij specifiek misschien opgevallen is omdat mijn eigen paard ook wat ondergeschoven hielen heeft en we elkaar daar dus telkens in tegen komen.)

En ik geloof echt niet dat ondergeschoven hielen zomaar ff op te lossen zijn, ook niet met NB. En ik geloof ook niet dat noodzakelijk een teken is van slecht onderhoud, verkeerd bekappen of verkeerde leefomstandigheden.
Mijn paard bijvoorbeeld heeft dat al zowat haar hele leven. En die stond tot haar 3 à 4 de in een grind-paddock en is pas voor het eerst bekapt geweest toen ze daar weg ging. (Was voordien niet nodig door de ondergrond) En toen had ze dat ook al. En ongeacht hoe ze bekapt wordt, zit daar ook geen evolutie in.
Dat is gewoon zo. Waarschijnlijk deel van haar bouw?
Dus tja, ik zou dus waarschijnlijk even locaniek reageren op zulke commentaren.

Manege Kraak ? wel beetje rommeltje maar ik zie daar altijd paarden buiten staan?

Aangezien het niet uitmaakt wat je vastmaakt, zal het niet direct aan je zadel liggen. Ik zou toch naar z'n rug laten kijken. In eerste instantie misschien door een osteopaat. Dat kan nooit kwaad en als ze iets vinden in 'hun straatje', kunnen ze er meestal direct wat aan doen.

Veel succes! Ik hoop dat er iets simpels naar voren komt, wat zo is op te lossen.

Mooi verhaal
Zo zit ik altijd met onze Mina.
Mijn 2 paarden zijn niet te mager en niet te dik en Mina, de mini shet ploft zowat.
Hoe komt dat?
Ze is niet achter een stroomdraad te houden. Hoeveel stroom er ook op staat , ze neemt een aanloop, buigt haar hoofd, gaat desnoods op de knietjes en hop, ze is waar ze wil en dat is altijd bij de beste plekjes
Geen schijn van kans dat ik die ooit op welk dieet dan ook kan zetten of ik zou haar vast moeten zetten
Ik bekap haar "te hooi en te gras" als ik haar te pakken krijg want volgens mij is ze ook helderziend. Ver weg van alle touwtjes en/of gereedschap komt ze naar me toe om een kriebel, heb ik een touw in mn handen... forget it . Alleen als ik heel erg duidelijk met haar ga clickeren dan verliest ze haar achterdochigheid ......
.
Ze is gelukkig nooit ziek, geen enkele neiging om HB te worden, ze heeft geen speknek, kortom ze is gezond en leeft al jaren zo.
Ik heb me er helemaal bij neer gelegd. Vorig jaar al de stroom van de draden gehaald, (mijn mannen zijn zo gehersenspoeld dat ze niet eens proberen of er stroom op staat) en ik heb gedacht van Mina, je bekijkt het maar.
Ik heb ook geen idee hoe oud ze nu is, zal de volgende keer als ik haar te pakken heb eens naar haar tanden kijken, maar veel meer dan 10 jaar denk ik.
Ik hoop dat ze er nog 10 jaar bij krijgt, maar als dat niet zo is dan troost ik me met dat ze het meest geweldige leven heeft gehad dat een ponietje in gevangenschap gehad kan hebben.

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

Ja, hem laten onderzoeken door een fysio, of osteopaat dacht ik ook aan. Sowieso om alles uit te sluiten. Tot die tijd doe ik het op dit vlak maar even rustig aan. Het gekke is dat zodra ik erop zit, er niets meer aan de hand lijkt te zijn. Geen staartgezwiep of gespannenheid. Hij reageert wel erg geirriteerd op mijn been, dat was eerder ook niet zo erg. Nu kijkt hij echt boos en hapt hij ernaar als ik iets teveel aanleg.

Bedankt voor het meedenken!

Zodra je 100% hebt uitgesloten dat het iets lichamelijk is, zou ik gewoon even van voor af aan beginnen. Ik zou inderdaad gebruik maken van positief belonen (ik wilde dat als tip geven, maar las dat je daar zelf ook al mee bezig bent... ). Begin eens met een sjaal, of met een leadrope. Leg deze om zijn middel en geef druk door zachtjes de uiteinden dichter bij elkaar te trekken. Beloon als hij stil blijft staat door de druk los te laten én een toegevoegde beloning te geven. De eerste keer hoeft hij maar een fractie van een seconde stil te staan en bouw daar op uit. En, maar waarschijnlijk weet je dit al, vergeet niet ook de druk los te laten als hij wel beweegt of wegloopt, dat geeft hem de zekerheid dat het 'oké' is, welke keuze hij ook maakt.

Zo zou ik het doen, misschien heb je er wat aan.

Succes!

Gr, Dani