Nee, magnesium gaat het niet worden, vrees ik.
Nooddruppels van Bach misschien?
Ze is niet graag alleen, als ik het zo lees. Eeen paard hoort ook niet alleen te staan, niet in de wei en nog minder op stal, maar dat wist je al
Pien zou zeggen; adem laag, stem laag, zachte ogen.
Laat je niet van de wijs brengen door haar nervositeit, blijf ALTIJD (hoe moeilijk soms) zacht en rustig.
Poetsen moet, maar kan misschien wat korter.

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Nils Vellinga schreef op dinsdag 2 november 2010, 22:23:


juist - goed begin


adem laag, stem laag, zachte ogen en lieve glimlach en niet poetsen maar ... met je blote handen strelen i.e. heel zacht masseren en met die lage stem gewoon allerlei verhalen vertellen zacht blijven praten en fijn blijven strelen.

Probeer het maar

Weer treffend geschreven Egon
Toevallig dat ik die foto in mijn bitloos-album had staan, ga hem nu ook in mijn aangespannen-album zetten
Met stoot-teugel werken vraagt "ouderwetse" kennis, maar is toch een beetje vergelijkbaar met Achenbach (of is het andersom?)
Ik kwam een poos geleden nog een jonge Ardenner tegen die met stoot-teugel werd gereden, "voer"man staande op een platte wagen. Was te ver van huis, om um te vragen hoe je dat het beste aan leert en 18 m sleep zet ik niet even aan de kant voor een onderhoudend praatje, helaas (volgende keer misschien beter wel )

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Alvast erg bedankt voor de antwoorden.
Iets wat ik misschien beter wel in de tekst gezet had is dat ze een stal heeft waar ze in en uit kan wanneer ze maar wil. Hooi krijgt ze onbeperkt de hele dag door, behalve 's nachts komt ze een paar uurtjes zonder hooi te zitten omdat ik dan slaap.
Wat mijn bedoeling is, is het probleem aan pakken. Als ik haar gewoon uit haar stal zou houden neem ik het probleem weg maar word het niet aangepakt. Mijn bedoeling is om haar ook gewoon 's nachts op stal te kunnen zetten zonder dat ik uit de stal gejaagd word. Als ze moet bevallen zal ze 's nachts binnen moeten staan omdat ze in januari of februari moet veulenen en als ik haar dan gewoon de keuze laat en ze gaat buiten bevallen zit ik misschien met een dood veulen en dat is uiteraard niet de bedoeling.
Ik zal zeker vragen aan mijn zus en moeder of ze zich herinneren wat ze gedaan hebben en hoe ze gereageerd hebben. Het is inderdaad toen begonnen en daarna alleen maar erger geworden.

Nils, haar agressie is er naar de mens en dus ook naar mij.

Arno, haar paniek komt absoluut niet doordat er te wienig gras is of ze te weinig eten heeft. Ze krijgt hier onbeperkt ruwvoer en voldoende korrel zodat ze genoeg energie heeft om zichzelf en haar veulen te voeden. ze krijgen trouwens in de winter altijd onbeperkt ruwvoer, in de zomer twee maal per dag een grote berg hooi en daarnaast ook nog het vele gras dat er op de zomerweide staat.

Marianne, jou tips ga ik zeker al opvolgen.
Ze is inderdaad erg geliefd en ik probeer haar al mijn liefde door te geven maar ze stoot het telkens weer af.
Wat de periode dat het begon betreft, het is wel zo dat mijn zus en moeder bang waren voor haar en hoevaak ik ook heb uitgelegd hoe ze het moesten doen toch doen ze het nog een beetje op hun eigen manier. Spijtig genoeg is het een paardje wat heel snel haar vertrouwen kwijt is en je elke fout die je maakt erg kwalijk neemt. Het is erg moeilijk haar vertrouwen terug te winnen en het heeft maaanden geduurd voor ik haar vertrouwen had voordat ze door mij verkocht werd. Dus nu zal het denk ik nog vele langer duren.

Nils Vellinga schreef op dinsdag 2 november 2010, 20:25:

Met Banjer "opnieuw beleren" doel ik meer op het gedrag wat hij gaat vertonen als hij alleen dreigt te komen, of wanneer een groep zich splits. Dus wanneer andere paarden van hem weg rijden (of ik probeer alleen met hem weg te rijden). Of gewoon wanneer er veel onbekende drukte (en dan met name andere paarden) om hem heen is. Dan is het echt een tikkende tijdbom; ik kan dan in ieder geval niet z'n aandacht vangen, laat staan contact maken. Op de een of andere manier moet hij altijd de hele groep samen houden. Ook in de wei heeft hij dat, als er bv een of twee weg gaan, en ook al staat hij dan nog met z'n beste maatje.
Ik geloof overigens meteen dat ik in dit verband ook heel wat te leren heb, begrijp me niet verkeerd.
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik met Banjer meer eenheid wil worden. Ik hoef niet op elk paard weg te kunnen rijden, in die zin hoef ik geen "goede ruiter" te worden. Als ik met Banjer onder alle omstandigheden uit de voeten kan en hij happy is met mij, ben ik helemaal tevreden! In die zin ligt mijn lat dus ook lager/anders dan die van Anja.

Hé, daar hou ik je aan, oke?

Aj aj het is niet om de hoek, maar ik zal kijken

Natuurlijk bekappen? Da's yoga met paardenvoeten

Arabesk schreef op woensdag 3 november 2010, 7:49:


Ik ni hoor. Met geen stok krijg je me bij m'n eigen beessies weg en dubbel zeker niet met oud/nieuwjaar!!

e m kraak schreef :>

Tuurlijk niet met oud/nieuwjaar zelf, dan zit ik ook bij mijn beessies. Ik had het over januari lieverd, maar ik weet wel dat jij niet nog een keer dit hele end gaat rijden. Zou teveel eer voor mij zijn....

Greetz, Pien (gadverdamme, die modder hier, ik krijg er nu al de sch*** van en het is nog maar net begonnen).

Christel Provaas schreef op dinsdag 2 november 2010, 20:08:

Nee, maar is de enige zalf die ik me kan herinneren waar Pien het over gehad heeft onlangs.

Pien wat een leuk idee, lijkt me leuk om wat meer mensen in het echt te leren kennen.

Afhankelijk van de datum kom ik ook graag. Ik neem dan mijn eigen paard mee, mits natuurlijk de weerstomstandigheden goed zijn om de weg op te gaan.

Hoe gevorderd moet je kunnen rijden? Ik vind het geweldig, maar of mijn billen het 4 uur volhouden?

Als het al mogelijk is, dan graag op een huurpaard.

Jees......... zit ik 1 avond niet op PN..... heb ik wat gemist?

Stephanie Pots schreef op woensdag 3 november 2010, 9:38:


Ik bedoel de chatsessie.........

Bel de animal communicator!

Ik zie gelijkenissen met mijn verhaal met Liz. Ook slechte achtergrond, veel angst. Door veel vertrouwen te geven, rondom haar te zijn kwam ze tot rust. Tot ik met vakantie ging en twee weken later weer terugkwam: gericht naar me willen trappen. Ook ik stond met handen in het haar.

1 grondwerksessie Wie is hier de leider. Uit je ruimte zetten. Volgen, rondje lopen met paard uit je bubbel houden. Duidelijkheid.
2 praten met je paard. Vertel haar hoe je je voelt. Lekker huilen, lachen etc.. Knuffelen. Maak niet uit of je alles fout doet, gewoon jezelf zijn.
3 tijd geven. Buiten zetten, in kudde, haar laten uitzoeken hoe het met voeren gaat. Niet tussen in gaan zitten. Voer klaar zetten terwijl zij niet in de buurt is. Vervolgens zelf laten uitzoeken hoe ze het met de andere paarden doet.
Bij ons is ook voedsel in overvloed, maar Liz is heel paniekerig als er gevoerd wordt. Plekje in kudde veroveren. Komt vanzelf goed.

Klaar.

Na punt 1 ging het direct al beter. Punt 2 is nu hoofdmoot en gaat supergoed. Geen doelen meer stellen, geniet van het moment. Wees jezelf en laat ook paard zichzelf zijn.
Ik ben nu begonnen met uitzoeken hoe en wat ik verder wil doen. Liz reageert super op het clickeren, vindt ze echt heel leuk. Maar ik zit ook vaak gewoon een bak koffie te drinken op de wei. Tijd, tijd, tijd en liefde, liefde, liefde.

Ik huur een wei van 10 000 m², heb daar zelf een schuilstal en een beperkte hooiopslag (twee weken voorraad kan erin) gebouwd. Ik betaal 700 euro voor een half jaar.
Heb twee paardjes en doe alles zelf.
De eigenaar zelf doet niets. Ik onderhoud de wei, schep elke dag stront, ga in de zomer minstens één keer per dag en in de winter twee keer per dag naar de paarden. s' Winters is dat dan berevroeg, ben dan om 6h30 al op de wei omdat ik om 7h00 moet vetrekken naar mijn werk. Sta dan ijs te breken, met water te sleuren , inloopstal uit te mesten....en moet dan nog enigszins representatief op mijn werk verschijnen ...op tijd...
Heb 3 kinderen, 2 katten, 1 hond, hamster( geadopteerd) en een man en doe het huishouden...(geen poetsvrouw of
En ja, heb ook niet altijd zin....zeker 's winters is het echt wel corvee....maar zou voor geen geld iemand anders voor mijn paardjes laten zorgen, meisjes genoeg in de buurt die vragen of zij mogen komen verzorgen....in de ruil voor rijden of zelfs zonder te mogen rijden....Ik poeier ze vriendelijk af.
Och en eenmaal op de wei is het toch heerlijk, heb altijd moeite om er weer weg te gaan.

Ik zou erg gelukkig zijn met een eigen wei, die van mij staat te koop naar het schijnt, gelukkig vraagt de boer woekerprijzen en zal het niet direct verkocht zijn.
Op eigen grond kun je toch doen wat je wil, verharding aanbrengen, kiezelpad maken, piste aanleggen...noem maar op. Nu kan ik niets van dat alles. Maar ik klaag niet want huur een ruime wei, heb een schuilstal mogen plaatsen en ben verder eigen baas..geen bemoeienissen en moet met niemand rekening houden (medehuurders).
heerlijk toch?