Misschien eerst eens beginnen zonder strelen? Lekker praten en kijken of paard dan stil wil blijven staan? Wij hebben een draver op de wei die absoluut niet aangeraakt wil worden maar het heerlijk vindt om te luisteren. Ik sta soms wel 15 minuten met hem te kletsen, vindt hij heerlijk. Je ziet hem ontspannen. Van daaruit kun je verder gaan.

e m kraak schreef op dinsdag 2 november 2010, 22:14:


Let ook even op de prachtige hoeven van deze ezel, nu eens niet een door chronisch HB aangetaste pantoffels. Zouden ezels er ooit in galop vandoor gaan? Volgens mij zijn ze veel makkelijker dan paarden wat dat betreft. Het is hoogstens moeilijk ze aan de gang te krijgen, maar ga je huiswaarts lopen ze vanzelf.

Wij hebben momenteel in totaal 6 paarden.

1 paard, de merrie waar ik mee rijd, staat op een kleinschalige stalling.
Dat is een doe het zelf stal waar we een beurtrol hebben met de stalgenoten ivm voeren, stallen uitmesten etc....
En dat vind ik ideaal.
Je houdt alles min of meer in eigen beheer, maar hoeft er niet elke dag 2 keer te staan om je paard te voeren en te verzorgen. Ik ben al eens een dagje 'vrij'.
Er ligt een gedraineerde piste, er is elektriciteit en stromend water en er zijn stukken verhard zodat je niet door de modder moet zitten ploegen.
Op zich is het redelijk basic, maar die relatieve luxe (itt een weide) vind ik een verademing.

De andere 5 paarden lopen op weides die we volledig in eigen beheer hebben.
We beschikken over 3,5 hectare en de paarden verhuizen van de ene weide naar de andere afhankelijk van gras en het seizoen.
Op zich zijn onze weides best goed uitgerust. Er staan schuilstallen op, opslaghokken, vaak ook een waterput of een pomp. We hebben in de winter zelden een probleem met modder,... Etc.
En toch ben ik dat behoorlijk beu.
Dat gesleep met water en hooi, elke dag opnieuw. En nu zelfs voor 5 paarden.
Door de kou, door de regen,...
Al dat geld dat je besteedt om die weides te huren, te onderhouden en voor omheiningen en stallen in orde te houden. En de tijd die je daar in steekt.
Als ik kon zou ik daar gewoon mee ophouden. Alles weg op mijn ene paard na dat ik op die stalling heb staan.
Ook al ben ik in verhouding meer geld kwijt aan haar tov de andere paarden. Het is het mij wel waard.

Niet dat dat gaat gebeuren. Want 3 van de 6 zijn in eigendom van mijn zus. En die vindt het wel best zo.
Maar zolang dat er paarden van mij bij lopen, blijf ik er uiteraard ook voor opdraaien. En daar kan ik op termijn misschien wel iets aan doen.

Gek eigenlijk. Ik hoor van veel mensen dat het een droom is om beschikking te hebben over zoveel grond en om daar zo'n heuse kudde op te kunnen houden. En alles in eigen beheer en redelijk low-budget.
Ik moet wel gek zijn, dat ik het niet meer wil?
Maar TS, ik begrijp je dus best.
Je moet heus geen 80 zijn om te voelen dat je je lichaam stuk maakt door elke dag met water en andere rotzooi te slepen. (Ik ben 24 en voel dat zelfs al.)
En het weegt op je hele leven, sociaal, professioneel...
Plezier heb ik daar nog zeer weinig aan.

groetjes
Ans

Als ik jou was zou ik mijn eigen stekje echt niet opgeven, hoor! Ik weet niet hoe het in jouw omgeving is, maar een paardvriendelijke pensionstal heb IK nog niet gevonden! En ik zou er knettergek van worden als iemand anders gaat bepalen wat en wanneer mijn paard eet (bijv.). Genoeg rampverhalen over pensionstallen voorbij zien komen o.a. hier.

Zoek desnoods een bijrijdster of een weidegenootje, zodat je een dag in de week je klusjes uit handen kunt geven.

Groet, Dani

Wij steken ons handje ook op !
Als het OK is voor jou, Pien, en leuke Tornado mee mag waggelen met de bende.

Groetjes !

Je hebt in mijn ogen alles waar een paardenliefhebber van droomt, nl de mogelijkheid om je paarden zelf een natuurlijk bestaan te geven. Uiteraard komt al het werk op jou neer, het zijn immers jouw paarden. Ik vind het steeds zo vreemd dat mensen wel 1,2, 3,... paarden willen en dan niet even vooraf bedenken dat zo'n dier best wel wat werk met zich meebrengt. Als je een hond gaat kopen weet je toch ook al dat je ermee zal moeten gaan wandelen en onderweg de drolletjes die er eventueel achteraan uitvallen moet oprapen. Het is heus niet zo dat je naast het onderhoud geen tijd meer hebt om fijn met je paard bezig te zijn.
Wat Jacqueline schrijft vind ik heel herkenbaar. Ook ik sta voor dag en dauw op de weide te ploeteren en met water te slepen, ijs te breken, enz. Grappig om te lezen dat elders iemand precies hetzelfde aan het doen is. En ja, wanneer ik naar m'n werk vertrek heb ik steevast een grote moddervlek op m'n jas en hooi in m'n haar, maar ben ik o zo voldaan dat m'n dag gestart is met een lieve aai van mijn twee troetelhafs!
En nee, ik ben geen enkele dag vrij. Ook niet in het weekend, zelfs niet wanneer ik uitgebreid Nieuwjaar gevierd heb en er misschien net twee uurtjes slaap op heb zitten. Maar dat hoort erbij en dat vind ik prima zo.
Als het je fysiek echt te zwaar wordt, dan zou ik ook voorstellen om een verzorgmeisje of bijrijdster te nemen of zo. Met twee is het vaak ook gezelliger poepscheppen

Groetjes,

Debbie

Hallo Pien!

Ik vind het ook een heel leuk idee! Voor mijn eigen Roosje is een tocht van 4 u nog ietsje te hoog gegrepen denk ik, maar als het ook met een huurpaard kan dan vind ik dat prima. Ik ben zelf ook nog maar een klein jaartje omgeschakeld naar bitloos (ongeveer sinds ik op deze site ben beginnen lezen) en vraag me af of ik dan wel voldoende 'gevorderd' ben om mee te kunnen?
Nog een klein vraagje: wat gebeurt er met echtgenoten die niet kunnen paardrijden? Mogen die evt mee op de fiets of zo?

Groetjes,

Debbie

Debbie VG schreef op woensdag 3 november 2010, 11:22:



jep
op mijn werk plukken mijn collegas al eens het hooi uit mijn haar, kom ik tot de ontdekking dat er modderspaten op mijn kleren zitten en dat mijn nagels soms ;..ja ahum....
en dan regent en stormt het nog niet
(dan te weten dat ik op het werk vaak het eerste contact vorm met de klanten )
En ja, sweekends na een feestje, ik sta er altijd.... niet altijd met evenveel zin maar eenmaal op de wei ben ik weer zo content...bellen ze me weer van thuis waar ik blijf, dat het ontbijt klaar staat (= voordeel )

Peppermint staat in pension in de Duitse Eifel waar wij een tijdje wonen. Dadelijk in de winter samen met een criollomix ruin 's nachts op een kleine wei met schuilstal, de anderen gaan dan 's nachts op stal. Overdag gaan ze ook in de winter op het land van 20 morgen groot. Een 'morgen' is een ouderwetse oppervlakte maat die de eigenaresse me eens gemaild heeft, als je op internet zoekt zie je dat 1 morgen in verschillende gebieden een ander grootte heeft... Het is in ieder geval GROOT. In de drogere/warmere seizoenen staan ze 24/7 op de grote wei. Daar is alleen een stuk schuilmogelijkheid in de vorm van een stukje bos wat er bij getrokken is. Ze hebben 24/7 hooi ter beschikking en natuurlijk water.
Ze staat met 10 andere paarden van bejaard tot jong, haar grote (letterlijk) vriend momenteel is Windsor een oude ex-manege ruin. Ik betaal 150 euro per maand voor deze weelde. Er zijn verder geen faciliteiten voor ons mensen zoals rijbak e.d. maar de eigenaresse ligt behoorlijk met me op één lijn wat paarden houden betreft.

Ze is net verhuisd omdat bij de vorige plek de 3 privé paarden 's nachts op stal gaan met erg slecht weer, en ze voor Peps geen stal hebben en ik dat ook liever niet heb. Is bij een boerenbedrijfje met melkkoeien. De 2 weilanden zijn daar een heel stuk kleiner en worden ook helemaal kaal gevreten, hebben geen schuilmogelijkheid en worden 2x per dag bijgevoerd met hooi, en verwend met appeltjes/ worteltjes door de vrouw des huizes.
Ik betaalde daar 60 euro in de maand wat natuurlijk heel goedkoop is maar dat komt omdat het geen bijverdienste is voor hun. Ik was daar op eigen initiatief terecht gekomen, ze houden normaal geen paarden van anderen...

Als het op wat voor manier mogelijk is zou ik je paarden aan huis houden hoor! Wij hebben op dit moment ons huis in Nederland te koop en wonen lekker in de Eifel totdat het verkocht is. Maar dan kopen we een boerderij of huis in Nederland Noord-oost met een lap grond om eindelijk mijn paard(en) aan huis te gaan houden. De voormalige boerderij (op maar 1240m2 grond helaas) die we hier in de Eifel hebben verkopen we dan óók.
Het heeft natuurlijk zijn nadelen omdat we b.v. niet meer zomaar even onze koffers kunnen pakken om elders op avontuur te gaan, en er moet geen ernstig gezondheids probleem opduiken, maar er gaat heel veel voor terug komen. Op een boerderij wonen met paarden (en wat kleingrut zoals geiten en kippen) is al een droom die ik heb vanaf mijn 8e jaar toen ik voor het eerst op paardrijles ging! Nou hebben wij ook niets (meer) met werkgevers te maken ook dus helemaal eigen baas.

Debbie VG schreef :


Leukleukleuk dit....
Er hebben nu 8 PN-ners aangemeld waarvan op dit moment 3 een paard van mij huren. Ik heb hiervoor 6 paarden ter beschikking.
Daarbij komen nog zeker 5 mensen via onszelf (lessers) en om te voorkomen dat het te druk en daardoor chaotisch (en dus onveilig) wordt wil ik de aanmeldingen sluiten bij maximaal 20 rijders (en dat is eigenlijk al veel). We zitten nu op ca 15 met Evy en mijzelf erbij.

Familieleden zijn uiteraard welkom maar je wilt vast niet mee op de fiets in dit heuvellandschap en het lijkt mij niet zo'n goed idee om hijgend een stel paarden te moeten achtervolgen over de bospaden. Echtgenoten die niet kunnen paardrijden kunnen vast wel een wandeling gaan maken met andere echtgenoten die niet kunnen paardrijden. Op de St Pietersberg is ook Chalet Bergrust waar mensen kunnen gaan zitten om iets te drinken terwijl wij rondrijden.

Ik denk dat we goed in de gaten moeten houden dat de deelnemers kunnen rijden (stap, draf en een goeie galop bergopwaarts). Je hoeft geen bitloze ervaring te hebben om op mijn paarden te rijden, want ik heb (al zeg ik het zelf) stabiele en betrouwbare buitenrijdpaarden die het je wel vergeven als je eens een foutje maakt. Qua uithoudingsvermogen (Stephanie) weet je zelf het beste wat je aankunt, je zou ook een huurpaard kunnen delen met een andere deelnemer en halverwege kunnen wisselen op een rustplaats, is best te doen en ik heb daar geen problemen mee (mail me dan even).

Wat de datum betreft; wat vinden jullie van zondag de 16e januari? Mits er geen bergen sneeuw of ijs liggen natuurlijk. Wat dat betreft moeten we denk ik een slag om de arm houden.

Dan nog:
-Regelen we iets met eten, maken wij een pan soep of neemt iedereen iets mee?
-Er zijn hier veel verharde paden, onze paarden zijn dat gewend en lopen ijzerloos in alle gangen over alle ondergrond (dus ook galop) maar houd daar rekening mee als je je eigen paard meebrengt. Het wil namelijk wel eens tegenvallen als jouw paard dit niet gewend is, is mijn ervaring.
-Ik heb een beetje moeite met vreemde honden op mijn terrein dus wij zijn niet heel gastvrij wat hen betreft, ik hoop dat jullie hiervoor begrip kunnen opbrengen (poep, stokken, achter de paarden en mijn kippen aanrennen etc). Bovendien is mijn eigen hond niet aardig tegen 'indringers' op haar terrein.
-Houden we deze draad gewoon hier of kan ik dat niet maken omdat sommigen dit zien als verkapte reclame? In dat geval moeten de lezers dat maar aangeven.

Nog iets? Dan hoor ik dat wel.

groet, Pien

Ik schrijf me bij deze in voor de rit van 2012

Wanneer ik flinke galop heuvelopwaarts lees, haak ik af..... trek ik nog niet. Ik sta mijn plaatsje af aan een gevorderde rijder. 4 uur op mijn billen is ook wat veel......

Bedankt allemaal voor jullie reacties!
Het is niet zo dat ze poetsen niet lekker vindt, ze vind het juist heerlijk, als ze maar niet alleen in de poetsplaats staat. Zodra en een ander paard bij is, vind ze het prima en heeft ze alle tijd van de wereld om er lekker voor te gaan staan. Maar ik kan helaas niet altijd alleen maar gaan als er iemand anders ook staat met zijn of haar paard. In de wei staat ze in een groep en op stal staat ze ook met meerdere. Ze wilt blijkbaar gewoon echt niet alleen staan. Op mijn vorige stal was het geen probleem maar sinds ze verhuisd is wordt ze maar niet ontspannen als ze alleen is. En ik wil opzich het poetsen wel overslaan, maar dan is ze des te sneller er weer uit, en ik wilde haar dmv gewoon alles te doen wat ik normaal ook doen haar eraan te laten wennen dat het allemaal niet eng is en heel normaal. Ik ga denk ik vanmiddag proberen met lekker tegen haar babbelen en strelen kijken wat voor een effect dat heeft!
Bedankt!!

Hoi Arno,

Ik heb wel een tweedehands tuig in de aanbieding klik of plak even in je browser je mag me rustig mailen als je interesse hebt
Ook ik men en inderdaad bitloos met mijn paard dus als je vragen hebt mag dat altijd.

groetjes
Janine

Spirithorses schreef op maandag 1 november 2010, 17:54:


Da's toch zo met die hele fokkerij. Ze fokken paarden die leuke huppeltjes kunnen maken, lange zogenaamd sierlijke nekken hebben of hun poten raar hoog optrekken (tuigpaarden). Of op de kleur, zelfs de arabieren worden niet meer gefokt op uithouding maar op een flinke deuk in hun slurf, want dat vinden mensen 'mooi'

Als Anky morgen roept dat ze bruine paarden mooi vindt, beginnen alle fokkers direct bruintjes te fokken, toen nam ze een donkere vos of wat voor kleur dat nieuwe ding dan ook is en nu wil iedereen zo'n beest.

Alleen de dravers worden nog gefokt op uithoudingsvermogen, daarom zijn ze ook zo lelijk De oostenrijkse Norikers, werden voorheen ook de alm opgestuurd en alles wat niet overleefde was dus te zwak, maar ja ook dat raakt steeds meer uit de mode. Norikers zijn ook lelijk trouwens maar onverwoestbaar

Natuurlijk bekappen? Da's yoga met paardenvoeten

Norikers zouden voor de zwaardere lesklanten trouwens ideale paarden zijn Pien . Ze zijn supersterk, winterhard, sterk, braaf, koel en ondanks dat ze onder trekpaarden vallen zijn ze niet kasteel-groot en hebben ze ook geen overdosis sokken waar van alles in blijft hangen.

Ik weet nog wel een leuke fokkerij, zit nu vijf kwartier rijden bij jou vandaan Duitsland in

Natuurlijk bekappen? Da's yoga met paardenvoeten