Fluitje om je nek zou kunnen , maar je kunt dan nooit scherp reageren als je eerst dat fluitje in je mond moet doen.
Ik denk ook niet dat wanneer die dolfijnen getraind worden het fluitje om de nek hangt. Wel als ze een optreden doen natuurlijk. dan is het vooraf al duidelijk wanneer er gebridged moet worden en heb je tijd genoeg.
Maar je hoeft toch helemaal niet perse met een clicker te werken? Je kunt van alles verzinnen ipv de clicker.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Ik kan je verzekeren dat jouw paard die clicker binnen no time kent hoor.
Ik gebruik hem alleen eigenlijk als ik een tweede geluid nodig heb wat niet voor het paard geldt maar een aantal seconden later voor de coach.
Dat is het grote voordeel wanneer je met 2 mensen en één paard werkt. De trainer traint het paard en de coach traint de trainer die klikt als het hele plaatje klopt.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

e m kraak schreef op dinsdag 23 november 2010, 10:27:



stel dat er een effektief verband is tussen witaftekening en/of andere depigmentering
en de koliekgevoeligheid / darmstruktuurproblemen
dan is dat een bijzondere reden om dergelijke dieren uit de fokkerij te weren,
logisch lijkt mij ....

Peter Donck schreef op dinsdag 23 november 2010, 10:01:

Ik bekijk ook zelfs koliek nog vanuit een geheel andere invalshoek dan hier enkel maar beschreven staat. Osteopatisch gezien: wat de neurologische, mechanische en vasculaire verbanden omtrent dat gegeven ...
Dat er nog steeds geen gestuctureerde mappig bestaat ... nou leg je oor eens te luister bij de faculteit DA (genetica Prof Van Zeveren bv) misschien zien zij daar plots wel een potentieel thesisonderwerp in, waarna er een balletje aan het rollen gaat ... Zou interessant zijn. Maar daarvoor moet je naar de bron gaan.

e m kraak schreef op dinsdag 23 november 2010, 10:09:


Ik vrees dat ik je hierbij gelijk moet geven. Of het 24/24 opsluiten, het geven van ontzettend veel KV en weinig RV, het ontzeggen van sexueel gedrag bij volwaardige hengsten, het samenzettend van dieren op veel te kleine stukken land die absoluut niet met elkaar kunnen opschieten, slecht passende zadels, ... ga zo maar door ... Ze zijn gevoelig anatomisch gezien, en we maken ze alleen maar gevoeliger. Mijn inziens.

Beste allemaal!

Een vraag die mij al langer bezig houd:
Mijn Tennessee Walking Horse hengst is zonder zadel veel alerter in het reageren en veel feller.
In zijn lichaamstaal laat-ie ook duidelijk merken dat meneer het uitermate naar zijn zin heeft.
Nu rij ik altijd buiten en meestal rond de 1 à 2 uur lang.
Nu hoor ik en lees ik dat langere ritten met een barebackpad niet worden geadviseerd.
MAAR: waar reden de oer volkeren vele uren op? toch ook gewoon een shabrack... (zoals we het nu noemen, hahaha)
De conitie van mijn TWH is bijzonder goed, en mijn eigen gewicht is net een 74 kilo.
Voordat ik van hier het barabackpad ga aanschaffen zou ik van mede "natuurlijke omgang" liefhebbers wat hier over willen te weten komen...
Mijn intuïtie verteld me dat het geen probleem zou moeten zijn voor een rit van een 2 uur...
(heb een tijd geleden wel een anderhalf uur zonder zadel gereden, maar mijn menselijke zitwerk is niet zo sterk, het zweet en wrijving vond het niet echt heel erg prettig! hahaha)
M'n TWH echter was volledig in zijn element, dat wel!
oftwel: waarom zou je geen langere ritten zonder zadel moeten/mogen maken???
graag jullie reacties!

Hertelijk dank alvast,

Rutger van melle.

Peter Donck schreef op dinsdag 23 november 2010, 9:22:




Ik vond het ineens wel toepasselijk om er mijn nieuwe avatar aa toe te voegen
En Garde!

Ze zijn niet specifiek voor mij gefokt, maar zochten beiden wel een goede nieuwe thuis.

Cindy Helms schreef op dinsdag 23 november 2010, 13:04:


Knappe jongens! al vind ik die bleke ogen er wel een beetje eng uitzien, omdat ik bang ben dat ze erg gevoelig zijn.

Cindy Helms schreef op dinsdag 23 november 2010, 9:29:


Lijkt dat je er weer (even) bent, Cindy.
En gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst!

joop schreef op dinsdag 23 november 2010, 13:15:


Dat is ook zo Letje, zowel letterlijk als figuurlijk.
Er bestaan alleen maar "knappe" paarden

rmelle schreef op dinsdag 23 november 2010, 12:42:

Het mag, alles mag. Maar zonder zadel creëer je puntbelasting op de (toch al niet voor dragen geschikte) paardenrug. Een goed passend zadel verdeelt die druk over een veel groter oppervlak; de druk per vierkante cm is dan kleiner, dus de belasting van de paardenrug ook. Je kunt de 'schade' beperken door minder lang of minder vaak zonder zadel te rijden. Voor het ruitergevoel is het overigens prima om zadelloos te rijden.
Als je paard zonder zadel beter loopt dan met, zou ik het huidige zadel eens na laten kijken.
De oervolkeren deden wel meer dingen waar we nu onze wenkbrauwen over fronsen, dus dat is geen referentie.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Merel Stoffers schreef op dinsdag 23 november 2010, 13:26:


We zien wel wat de toekomst brengt (op het forum), Merel

We zijn hier het stadium "nieuwe aanwinst" eigenlijk ontgroeid. Ik bekijk de komst van oa. dieren in ons leven zo niet meer. We achten ons zeer gelukkig dat ook dit paard ons leven kwam binnengewandeld en dan nog geheel onverwachts. Benny en ik en zelfs de vorige eigenares hadden als mensen niet het gevoel meer daar inspraak over te hebben. Maar dat is te moeilijk om uit te leggen. Paarden weten volgens mij heel goed voor zich zelf te zorgen op dat gebied. En wij zijn deze keer gewoon in dat gevoel meegegaan en hebben daar nog geen seconde spijt van.

Waren we opzoek naar een paard? Neen, helemaal niet. Ik hoor me nog zeggen tegen Ans " neen geen paard meer erbij ... tenzij ... misschien ooit nog een beginnerspaard"!
Niet dus Maar mogelijks is dat zelfs nog beter. We hebben een goed functionerende kudde nu. Daar waar er ervoor nog een missing link was.

Anita Cats schreef op dinsdag 23 november 2010, 8:55:


Ik bridge dus ook gewoon met mijn stem, die heb ik altijd bij me :).


En wanneer ze trainen hebben ze dat fluitje altijd in hun mond. Maar ik ga liever niet met een fluitje in mijn mond paardrijden, straks gaat het fout en zit hij voor altijd geinstalleerd..

thx,
geruststellend om te lezen.
Kan niet wachten om weer met haar op pad te gaan

Ik vind persoonlijk de stem minder goed funktioneren als de clicker (heb met allebei veel geexperimenteerd) Ik time met de clicker beter en het geluid van de clicker is altijd hetzelfde.
Vooral Silja raakte erg in de war bij stemgebruik. Zodra je dat als bridge gebruikte, vond ze dat 9 van de 10 stemgeluiden een bridge was. Ze lette vlgs mij niet zo op het woord, maar meer op de intonatie en dan ligt een vergissing voor de hand.
Silja is nu eenmaal een paard wat alles gisteren wilt doen en niet meteen het geduld heeft uitgevonden en dus snel gefrustreerd raakt.
De clicker werk bij haar 100% beter en ik heb het gevoel dat dat voor meer paarden het geval kan zijn.

Nu ben ik zelf behoorlijk handig geworden met de clicker. Heb hem in dezelfde hand als het touw, stick of whatever ik vasthou. Ik rij momenteel nog niet met rappa omdat ze nog revalideerd, maar heb wel een paar keer op sil gezeten met clicker en ondervind eigenlijk geen problemen met teugel/click. Denk ook dat van een click wat meer rust uitgaat dan van stem, omdat menig onder ons toch de neiging hebben om de toonhoogte van stem te veranderen, misschien zelfs te kirren etc. Niet zo handig, lijkt me.

Maar je kunt ook met je tong het geluid van de clicker immiteren. Mijn man clickt (nog) niet (begint er wel meer het nut van in te zien en heeft het laatst toch een keer geprobeerd... dus ik denk dat dat nog komt) maar kan perfect het clickergeluid met zijn tong tegen het gehemelte immiteren. Klinkt ook altijd hetzelfde. Ik heb al geoefend, maar bij mij komt het nog niet zo uit de verf
Maar goed... zal blijven oefenen en dan heb je een handig alternatief bij de hand.
Heb het ook anderen zien doen... eenmaal getraind in het maken van dat geluid heb je ook de clicker altijd bij je.