muriel schreef :
> De kans voor vergunning voor van schuilstal etc. is nihil. Een pensionstal
> is daarnaast geen grondgebonden activiteit dus moet volgens veel
> bestemmingsplannen opgericht worden in de buurt van bebouwing/woonwijk net
> blijft en waarom de trailerplaats nog steeds niet verhard is. En mijn
> paard moet apart staan met een eigen schuilstal want hij gaat niet goed in
> de groep. Alle aansprakelijkheden die je wel niet hebt als er iemand bij
> wijze van spreken over de bakrand struikelt of een paard door het draad.
Ik vind met name de reacties van Muriel en Marianne erg waardevol en realistisch.
Nou, ik heb het gedaan indertijd. Ik heb dat businessplan gemaakt en ben via wat goede contacten bij een bank terecht gekomen die mij een starterslening gegeven heeft. Een van hun redenen hiervoor was mijn
HBO opleiding zodat ik altrijd wel werk zou kunnen vinden om alles af te betalen, mocht het toch niet lukken met mijn bedrijfje.
Ik ben met helemaal niks begonnen, twee paarden waarvan de een nog niet eens ingereden was.
Maar ik kon niks kopen, alleen huren, de starterslening ging op aan mijn toen al oude Landrover (die ik nu, bijna 10 jaar later nog steeds heb), een tweedehands trailer, een aanhanger en afrasteringsmateriaal. Ik weet het nog heel goed. En ik weet ook dat ik daar heel veel geluk mee gehad heb omdat die bank mij niet eens kende.
Wij zijn heel klein begonnen op nog geen 2 hectare met die twee paarden dus. Geen pensionpaarden, alleen lessen aan huis. Maar binnen het eerste jaar liepen er hier 10 paarden rond, allemaal gekregen en de start van ons TweedeKans Paardenproject. Toen het eenmaal ging rollen, wij een naam kregen, bekend werden bij de boeren, kwam er al gauw meer land en nóg hebben wij het gevoel dat we aan het survivallen zijn, máár: We hebben geen hypotheek, lening afbetaald, hier is geen electra, geen stromend water (dus weinig kosten) en al ons land plus ons huis is gehuurd.
Ik zou je altijd de raad geven heel klein te beginnen, groot worden kun je altijd nog, andersom doet pijn. Beter dat je met je bedrijf uit zijn voegen groeit dan wanneer je niet kunt slapen en verlegen zit om klanten om je maandelijkse lasten te kunnen betalen.
Ik kan zeggen dat ik relatief weinig kosten heb. Maar we stellen hier met ons allen ook weinig eisen, sjouwen nog steeds met jerrycans als het vriest of erg warm is, waden nog steeds door de blubber, hebben olielampen een Zibro Kaminkacheltje, etc en ook zo kun je 'groot' worden. Ook ik stelde me vanalles voor maar als je dan het kostenplaatje gaat maken kun je beginnen met wegstrepen wat niet heel erg echt nodig is. Je leert wel keuzes te maken en prioriteiten stellen als je wilt overleven want rijk in je portemonnee word je er niet van. Wel in je hart! .
Indien je niet vies bent van zwaar werk, ook als je moe en koud bent nog klantgericht kunt zijn, het welzijn van de paarden boven je eigen welzijn kunt stellen, weinig luxe eisen stelt, je kunt overgeven aan de natuur, met teleurstellingen kunt omgaan, low budget denkt en inventief bent, schijt kunt hebben aan de gevestigde orde maar wel weet dat je de boeren in de omgeving te vriend moet houden, door je harde manier van werken respect weet af te dwingen bij hen, dan kom je al een heel eind in de goed erichting.
Denk niet te groot, maar houd het klein en beheersbaar, dat is de raad die ik je kan geven.
Groet, Pien
Warboel
