Anita Cats schreef op dinsdag 8 maart 2011, 18:10:
>
> Hier de mazzel, denk ik dan, dat het nog een jonge pony is, evt. eerder te
> vormen. Aan de andere kant hoe komen ze nu al zo?
> Enig idee hoe oud dat paard is, waar je mee aan de gang gaat?
> Dan nog maar hopen dat die mensen er ook wat mee kunnen en open staan voor
> de methode!
> Ik merk toch wel dat het in je systeem moet gaan zitten. Mensen "worden
> toch gauw boos, onbegrip onmacht etc.
Leeftijd maakt niet zoveel uit, ik heb wel een getraumatiserd paard van 20 geholpen.
Deze is heel jong nog, anderhalf jaar dacht ik dat Koen zei, maar ik kan een aantal maanden fout zijn.
Paard heeft al de nodige klappen gehad, de eerste keer al bij een bekapping, maar Koen weet dit echt veel beter.
Die mensen hebben weinig keus. Als ik het goed begrijp is het nu " my way or the highway" en ik leer ze my way aan. Boos worden is daarbij onmogelijk.
Maar zoals ik eerder schreef, ik wil alle ellende niet weten, want dan wordt ik misschien wel zenuwachtig en mijn handelen moet gelijk zijn aan mijn uitstraling ( gisteravond weer eens bevestigd gekregen bij een mooie lezing van Ellen Govaers over haar vak Equi therapie

)
Ik ga dat paard gewoon een manier aanleren, misschien nog wel meer 'een uitweg bieden', zodat het zich veilig genoeg voelt om zijn voeten aan mij (en straks iedereen die ze wil hebben), toe te vertrouwen.
Paarden willen geen ruzie, niet vechten, ze willen vertrouwen.
Daarom moet je ze vertellen en laten voelen hoe ze een voet kunnen geven zonder dat er narigheid ontstaat.
Maar goed, alleen weer ff doen vrijdag

Piet
Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.