Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 16 maart 2011, 18:36:


Nee, is niet voldoende. Volgens mij geeft Letje voor 'n paard 2 koffielepels per dag. En dit 2 weken volhouden. Daarna afbouwen naar 1 koffielepel per dag.
Dit mag je best een hele poos volhouden.
'n Koffielepel is groter als een theelepel, maar geen dessertlepel )

Ik denk (weet niet hoelang je actieve kool gegeven hebt) dat de actieve kool z'n werking al gedaan zou moeten hebben. Dus asorptie van giftige afvalstoffen.
In feite is Norit ook een vorm van actieve kool, en zoals we allemaal weten stopt dat diarree.

Zaak is nu dat die darmflora weer gaat functioneren. Je geeft toch niets anders nu dan uitsluitend hooi?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Dat joggen niet voor ieder de geschikte bewegingsvorm is isbegrijpelijk.
Als je er een bloedhekel aan hebt, of je hebt lichamelijke beperkingen is het logisch dat dat niet jouw sport is


Jezelf onder controle hebben, je inhouden het wel of juist niet doen op bepaalde momenten, zelfdisipline, heeft niks te maken met dat we niet meer spontaan kunnen zijn.


Je reageert overal erg zwart wit op. Ook de opbouw van je training is belangrijk. Zodat we verzuringen zo veel mogelijk tegen kunnen gaan.

Hoeft helemaal niet beter te zijn. De zware handelingen die je af en toe doet, kunnen juist voor overbelasting zorgen.

Inderdaad, een heel mooi onderwerp en het allermooiste is dat iedereen vanuit zichzelf schrijft. Het zijn allemaal ervaringsverhalen al wordt het soms niet met zoveel woorden gezegd.
Zelf merk ik dat ik schrijf vanuit discipline omdat het mijn dagelijks werk is, problemen tussen mens en paard oplossen vanuit discipline en dan denk ik van "ja maar jongens door lekker bij je paarden in de wei te gaan zitten, kun je je heel rustig gaan voelen maar daar los je de problemen niet mee op.
Ook niet door te gaan trimmen, want dat is, zo hebben de heren medici ontdekt, een geweldige manier om je stress kwijt te raken, maar daar heb je zo weinig aan als een paard lelijk naar je kijkt.....
Moet je dan maar accepteren dat je iets niet meer durft omdat.... weet ik veel, geef maar honderd redenen... of moet je toch gericht aan herstel gaan werken, gewoon omdat je dat deel van je leven, niet meer rijden, uberhaupt niet meer met paarden omgaan, als een verarming beschouwt?
Ben je toch belazerd, want dan kan ik accuut stoppen met mijn werk. 95% van de opdrachten die ik krijg zijn gebaseerd op angst, hoe het ook verpakt wordt. Denk dus niet dat dit iets is wat jou alleen overkomt. En over het algemeen los ik het op.
door mensen een nieuwe manier van kijken te leren, door hun probleem te tackelen door ze aan de randen ervan te laten te knabbelen, door zúlke kleine stapjes tegelijk te nemen dat ze niet eens in de gáten hebben dat ze aan hun eigen probleem, hun angst voor die grote lieverd, werken. Door, iemand zei dat, soms ontroerend zacht en klein te zijn.
Maar wél vanuit een ijzeren discipline, weten hoe je iets aanpakt en het over en over bewezen systeem vertrouwen. Een systematische aanpak zal ervoor zorgen dat je straks weer op de rug van een paard zit om samen met je man door het bos te crossen....
Gewoon niet opgeven en er actief aan werken!

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Bedankt voor de lieve reacties.

Liz is gisteren weer naar huis gekomen. Twee weken eerder dan gepland. Ik kan niet meer met Eddy door één deur en we hebben de training stopgezet.

Liz heeft veel geleerd, ik heb nog veel meer geleerd. Ik heb een basis om met Liz te gaan starten. Eddy's manier is de manier waarop ik met mijn paard wil omgaan en haar wil rijden. Ik kan echt iedereen aanraden notie te nemen van wat Eddy ons wil laten zien over paarden en hoe met ze om te gaan. Het klopt, het werkt, het is goed.

Wil schreef op woensdag 16 maart 2011, 18:51:


Actieve kool ben ik na de ontworming beginnen geven omdat toen heel de boel helemaal onhoudbaar werd.
Tot nu. het hielp even, Carmen haar mest beterde zichtbaar maar alles helpt bij haar maar even, een paar dagen betert het en dan gaan we weer in sneltempo terug naar af.
Player heeft er wel nog steeds baat bij. Blijkbaar, want was er mee gestopt en vandaag stond ze weer continu mestwater te druppen.
Zal ze allebei kurkuma geven.
Carmen krijgt alleen hooi en geweekte grasbrok om alle darmondersteunende dingen door te mengen.
Player krijgt haar gewone eten erbij. Die redt het niet op hooi alleen (andere discussie )

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 16 maart 2011, 19:15:


Oh meis... die andere discussie ga ik niet eens aan, goed bedoeld hoor!
Het is jouw paard, jij bent de enigste die dit kan beoordelen.

Ook Chaser red het niet meer alleen op hooi, alhoewel ik hem nog steeds niets bijvoer. Dat heeft meer met het teruglopen van de hooikwaliteit nu te maken...
Ik heb voor hem die Formula for Feet besteld... en ben heel benieuwd hoe hij daarop gaat reageren. Hier in PT hebben we gewoon niet die overweldigende luxe keuze van verschillende soorten voer. En de dingen die wél goed zijn.... zijn hier doodsimpel niet verkrijgbaar.
Maar goed, terug naar het onderwerp. Ergens is er iets fout gedaan.
Je bent naar een andere plek gegaan, en daar is de ellende begonnen he?
Zoals Pien al ergens schreef, niet door de bloedwormen, die waren er waarschijnlijk al.
Iets heeft dus die diarree getriggerd. Zou er iets in dat voer gezeten kunnen hebben?
En dan denk ik dus aan een bacterie die ze NU bij zich hebben?

Hoe was het vóór de verhuizing?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

hoe was het, kregen ze daar te weinig eten?
Zouden ze teveel zand hebben binnengehad?
Komt blijkbaar ook veel voor in combi met bloedworm.
Het lijkt allemaal wel veel op wat ik verleden jaar heb meegemaakt bij mijn paarden.
Doe ook eens paar keer een mesttest, er komt niet continu zand mee naar buiten heb ik ook gemerkt, belast je het dier niet mee, dus baat t niet schaad t niet...

Jammer,ik kan ook niet....veel plezier met Bart!

Anita Cats schreef op woensdag 16 maart 2011, 18:53:


Discipline, zelfdiscipline beide vormen van controle - dus niet spontaan.


Ik heb het hier ook niet over training. En in mijn ervaring bij juiste training is verzuring nooit een probleem. Dat gebeurd alleen bij idiote sport mode mafkezerij.


Niet als je je body al onder controle hebt, iets wat een vereiste is bij paardrijden.
Maar daar gaat deze discussie ook niet over.

Dus de levenswind zit altijd in de zeilen, en we kunnen altijd onze eigen koers bepalen? Soms niet hoor, die kan ineens wegvallen en dan moet je wel roeien en roeien met de riemen die je hebt! Of je dat nou leuk vindt, er ervaring in hebt, er voor getrained hebt, of gewoon in het diepe gesmakt wordt. Als je daarna weer veilig aan wal staat, kijk da's adrenaline rush. Dan ben je weer een stukje fitter for life.

Maar ik denk dat Sandra al wel een hoop info heeft die bruikbaar is en gaat gebruiken wat haar het meeste aanspreekt en het beste voor haar is.

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 16 maart 2011, 12:22:


Het duurt +12 weken na ontwormen met Moxidectine (Equest) dat - niet gedode -(ingekapselde) larven volwassen zijn en weer eitje produceren.
De volwassen wormen zijn wel "allen" gedood door de ontworming. Tenzij..
Je te maken zou hebben met resistente wormen.

Lekker positief hè

Maar dan kan je te weten komen, door 2 weken NA de behandeling opnieuw een mest-staal te laten onderzoeken. Geef dit even duidelijk aan, dat het om een resistentie-test gaat. Schrijf desnoods je verhaal en voeg dit bij.
Het Woud - Wicher Holland en college - zijn even bezorgt om de gezondheid van jou paard.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 16 maart 2011, 18:37:


Weet je precies (ongeveer ) hoeveel water ze NU drinken?
Vraag je DA eens naar eventuele maagzweren te behandelen?
Liefst NIET chemisch, de maag en darmen hebben al genoeg te verwerken gehad.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Sandra van Bommel schreef op woensdag 16 maart 2011, 8:00:


Werkt die niet samen met de Parelli's ?
Parellien is trouwens ook wel een goeie om vertrouwen in je zelf en het dier te krijgen

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Wil schreef op woensdag 16 maart 2011, 19:24:


Player was op en top gezond, ze was minder "vol" dan vorige winter maar zag er goed uit. Mest was de laatste jaren ok bij haar. Hooi krijgt ze altijd a volonté.
Bij haar is de (zichtbare) ellende begonnen op het eerste nieuwe adres. Daar is ze beginnenmestwater "lekken" en viel ze in no time kilo's af. Ik weet het aan verhuisstress, ik was zelf gestressed en voelde me met haar niet goed daar. Ze ging daar 's nachts samen met Carmen naar binnen (wei was te zompig en werd teveel kapot gelopen) in een (gelukkig) grote stal van 24m². daar hing ik het vol volle hooinetten, had mijn eigen hooi van mijn eigen boer.Overdag de wei op, in het begin zonder hooi, er stond nog gras. Veel gras lieten ze staan, zag er goed uit maar blijkbaar vonden ze het niet eetbaar. De andere paarden die er stonden waren van de eigenares plus twee shetters die er ook huurden. Zij kregen geen hooi, nooit. Er zijn twee balen op heel die maand van mij overgekocht en aan hen beetje bij beetje opgevoerd. Toen ik overdag ook hooi ging leggen op de wei, vlogen zij erop af en vraten letterljk alles op. Toen de eigenares haar paarden er weg haalde, ze had een andere locatie, kon ik hooi hoger weghangen zodat de shetters niet alles zouden opeten, maar Player en Carmen aten er niet heel veel van. s' Nachts aten ze elk wel voor twee dan. Dus qua hoeveelheid bleef het hetzelfde. Ik had mijn eigen eten bij en voerde elke avond zelf. voor 's ochtends zette ik alles klaar. Om de week ging ik zelf tweemaal daags. Ik verzorgde er 's avonds alle paarden. (binnen zetten en eten geven, vaak ook drinken want dat was vaak bruin troebel water. Player en Carmen gaf ik zelf elke dag vers water. Ook op de wei zorgde ik voor vers water voor alle paarden.
Carmen haar diarree dateert al van het moment dat ze bij ons kwam. Ze liet veel natte scheten, had ook enorm veel lucht in de darmen. Zomers ging het goed,maar van het moment dat ik hooi voerde, kreeg ze veel last van dunne mest. Heb getest en afgewacht waar het aan zou kunnen liggen maar ze bleef er goed uit zien en vitaal. het ging wat op en af maar bleef redelijk aanvaardbaar. Moest haar wel veel wassen 's winters omdat ze zich bevuilde met haar natte scheten. De diarree is stelselmatig frequenter geworden maar ze bleef er vitaal onder en zomers beterde het weer.
Heb dan groene leem geprobeerd, zandkuur gegeven, alles hielp maar even. Groene Os en Phytonics hielpen ook maar even. Dan was het victorie voor even. Het enige dat ik wel bereikte met die laatste twee produkten was dat ze geen lucht meer in haar darmen had en ze geen natte scheten meer liet. Zolang ik het maar bleef geven.
Na de verhuizing ging het even heel goed, ze at namelijk stro (in de stal legde ik stro) weer victorie voor een paar dagen -dat de oplossing zo simpel was....- en dan ging het weer fout. Ook zij vermagerde en de diarree spoot op het laatste eruit met momenten.

Na de tweede verhuis, waar we nu staan, staan ze nu nog veel op een verharde paddock en zanduitloop en zag ik eigenlijk pas hoe erg het was (geen gras of stro waar het nat in wegtrok). Ze scheet gewoon een meter ver, het spoot eruit, alles zat ( en zit)onder. Ik poets me elke dag helemaal scheel daar. Carmen stond dan binnen de kortste keren beverig op haar voorbenen en kwam wat wankel.
Bloed geprikt en de rest heb ik hier al opgeschreven.

In het bloed is niets gevonden van besmetting, ontsteking of tekorten....ik verwachtte een chronische darmontsteking, zeker geen wormen. Er kwamen op onze wei geen andere paarden en had nog nooit last van wormen gehad....zover

Marianne Gomes schreef op woensdag 16 maart 2011, 17:21:


Hier had ik op willen reageren
Maar gelukkig schreef je ook ,


Daar ben ik het helemaal mee eens

In Maastricht was een onderzoek naar "bewegen" en het positive effect dat het heeft op de hersenen.
Bewegen was dus gewoon wandelen, niks rennen of sjokken, gewoon lopen, Buiten !

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Leuk al deze opbouwende reactie's te lezen. tegen de herkenbare strijd angstiger worden bij het ouder worden en willen blijven kunnen en durven wat je vroeger kon. Anderzijds wandelt hie rregelmatig een koppeltje rond in de bossen op twee friezen waarvan ik denk dat ze misschien wel tegen de 70 gaan. Zalig toch?

Ik ben overtuigd dat als je het echt graag wilt je je op een gegeven moment opnieuw klaar voelt om terug in de bossen te rijden. De voldoening zal enorm zijn en de gouden raad van Letje en Piet zullen je zeker helpen.
Grtjes
Myr