Geertje schreef op maandag 25 april 2011, 11:10:


De crux van alles wat ik hierover ondertussen gelezen heb is dat je ozon, als ozoniden, dus blijkbaar wél in een potje kunt stoppen.


Niet zo onzin als jou lijkt. Key word = patent. Op zaken die relatief makkelijk te maken zijn en vooral, waar "voorgebruik" van is, kunnen geen patenten verkregen worden. Het maken van ozoniden, of zilveroplossingen, of extract van gemalen vleermuisvleugels met de juiste hoeveelheid spinnenpoten, kan jou en mij dus niet verboden worden. Dus kán het niet zo duur gemaakt worden dat het een failliet van een antibio-industrie op vangt.

Toevallig schreef ik hier laatst nog ongeveer hetzelfde op een andere invalshoek: als bedrijven zowel de financiering als de focus van wetenschap in handen hebben is er geen sprake meer van ZWO. Simpel zat. Dús zal er vanuit die hoek geen onderzoek worden gedaan of zal, als de belangen daartoe zijn, er opdracht worden gegeven tot misleidend onderzoek. Sterker nog, er is alle financieel/economisch belang de eventuele werking van deze categorie middelen dood te zwijgen en als dat niet lukt, belachelijk te maken.
Wetenschap is ook maar een verlengde van de cultuur die het voort brengt. Veel "landen" zijn simpelweg te arm om interessant te zijn voor de westerse-economie georienteerde pharma. Daar komt logischerwijs dan ook de meeste "alternatieve" research vandaan. De pharma probeert dit tegen te gaan door het gratis of veel goedkoper beschikbaar stellen van hún producten.
Je hoeft echter alleen maar een blik op literatuurlijsten te werpen om in een oogopslag te zien dat het percentage exotische auteursnamen de laatste decennia flink gestegen is evenals de locaties van herkomst steeds vaker in "niet-westerse" landen liggen. Wel gebruiken ze de goede methoden van westers onderzoek, naar mijn idee vaak stukken degelijker dan wat ik hier regelmatig aan prutsonderzoek zie verschijnen alsof niemand ooit een statistiekklapper gekregen heeft als 2e jaars. Sja, weetikveel, misschien krijgen ze dat ook niet meer.

Natuurlijk valt dat de medicus op de werkvloer in de gezondheidszorg die zijn/haar best doet niet te verwijten. Ik denk ook dat velen in de gezondheidszorg er individueel het beste van proberen te maken. Een wat luidere kritische, onderbouwde houding lijkt me echter wel mogelijk en voor de hand liggend. In NL is het ondertussen ongeveer zo geworden, en verbeter me als ik het mis heb, dat de humane medicus eveneens aan handen en voeten gebonden is aan de protocollen die verzekeraars willen/moeten vergoeden en daarmee net zo goed de onafhankelijke integriteit kwijt is.

Maar mijn grondige hekel aan dierenartsen als wetenschappelijk geschoolde beroepsgroep geldt niet de humane arts hoor! Vanuit de humane geneeskunde heb ik vaak genoeg geluiden gehoord waar ik het mee eens ben, dat de wijze waarop dierenartsen hun medewerking verlenen aan het met antibiotica overeind houden van de stakkers in de bioindustriele concentratiekampschuren volkomen onverantwoordelijk is. Maar waarom niet wat luider?
Zonder de dagelijkse medewerking van een legioen dierenartsen lag de bioindustrie al decennia op de reet, zonder de kritiekloze medewerking van dierenartsen (jawel, omdat het zo'n "leuke opsteker" is qua verdiensten!!! - dat was het letterlijk commentaar op een DA-forum) zou er niet "geruimd" worden als de industriele belangen daar opdracht toe geven.
Humane artsen wordt niet geleerd tijdens hun opleiding "hard" te worden door, om wat ervaring op te doen, opzettelijk een voldoende aantal mensen op de meest ellendige wijze om te brengen.
Humane artsen gooien niet voor de lol met bijvoorbeeld babies tijdens student-ontgroeningen.

Ik geloof dat het Joop was laatst die opmerkte dat er van sommige beroepen meer ethiek verwacht wordt dan van andere. Da's juist. Van medici verwacht ik meer ethiek dan van paardenhandelaren en 2e hands-auto-zigeuners.

Frie schreef op woensdag 20 april 2011, 15:58:


Dat zou kunnen.

Veeartsen.


Nee daar maak ik mij geen zorgen om, ik ent alleen tetanus om de paar jaar en 1 keer in de 9 maanden influenza.


Dat mag je best vragen, ik heb jaren geleden deze fotoreportage gewonnen en vind dit nog steeds een mooie foto.

Mijn Palomino ruin is pas op zijn 5e gecastreerd en heeft altijd tussen de hengsten gestaan, sinds hij bij mij (hij was toen 8 jaar) staat heeft hij zijn eigen twee merries. In het begin kon ik niet met hem, mijn twee merries en vreemde paarden rijden want die vreemde paardeb viel hij aan. Hij dekt de merries ook regelmatig.

Nog steeds is het erg bezitterig over de merries, mijn kleine Dartmoor-ruin accepteerde hij na twee dagen pas, de quarter ruin die hier nu twee maanden is werd in het begin behoorlijk toegetakeld door hem, inmiddels staan ze bij elkaar maar mag de quarter niet bij de merries komen. Ik kan nu wel met vreemde paarden rijden, maar hij kan er nog steeds slecht tegen als hij alleen weg moet of de merries gaan zonder hem weg. Ook als er vreemde paarden op ons terrein komen dan gedraagt hij zich nogal "waaks" en loopt te ijsberen en aanvallen te doen langs het hek. Gelukkig is het al een stuk minder dan 2 jaar geleden.

Wij waren gisteren ook helemaal geel na een ritje door het bos, vriendin van mij die mee was heeft hooikoorts maar had gelukkig de nodige voorzorgsmaatregelen genomen.

Wat leuk dat jij op het pad van dit paard bent gekomen, fijn dat je haar kan gaan beleren. Ik hoop voor jullie dat ze niet verkocht gaat worden en dat je nog veel plezier met haar kan beleren. Ik heb drie jaar geleden ook zo'n soort projectje op mijn pad gekregen, is nu een geweldig paard (o.k. met een kleine gebruiksaanwijzing) na een jaar heb ik besloten om 'm te kopen (was wel zowat een echtscheiding hier thuis ), ik kon het niet over mijn hart verkrijgen dat hij de handel in ging of terug moest naar zijn eigenaar waar hij al 8 jaar alleen stond te verpieteren op een paddockje vol stront.

Dat vind ik altijd het risico als je aan zoiets begint.

e m kraak schreef op maandag 25 april 2011, 16:10:


Dan heb je duidelijk nog niet aan de "patientkant" gestaan met een aandoening die net wat meer moeite kostte wat diagnostisering en behandeling betreft dan de de standaard kwaaltjes. Ik ben door letterlijk tientallen artsen vanuit gemakzucht gedumpt bij de geestelijke gezondheidszorg, met als gevolg dat het virus dat mij ziek maakt jaren te laat behandeld wordt en ernstige, onherstelbare schade heeft aangericht. Niet makkelijk scoren betekent: dumpen die patient. Het belang van de arts is al dat telt. Ik heb de beroepsgroep tegen wil en dank door en door leren kennen en mijn walging wordt nog elke dag groter.
Humane artsen zijn geen haar beter dan dierenartsen.


Vergeet het, verantwoordelijkheid of opleidingsniveau hebben geen enkel effect op moraal.

Vandaag een rit gemaakt en al het mogelijke grind en oneffenheden opgezocht. Bij zijn rechter achterhoef gaat het nu nog verder. Helaas zie ik nu ook dat zijn steunsels enorm zijn! Arabesk liet al doorschemeren dat daar een mogelijke oorzaak zit. De oude zool zit opgesloten tussen de hoefwand en het steunsel. Nu krijg ik het wel een beetje weg, maar mijn gereedschap is niet opgewassen tegen die enorme steunsels! Dus daarmee moet ik toch wachten tot half mei. Tot dan zal ik zoveel mogelijk oude zool weg proberen te krijgen en af en toe een stukje steunsel proberen. Ik zie ook dat er behoorlijk wat hoefwand weggevijld moet worden, maar daar moet ik toch echt mee wachten tot de gehele oude zool weg is. Ik ben benieuwd of/ik hoop dat de echte bekapper er in 1 keer voor kan zorgen dat het dubbele gedoe verleden tijd is.

Liefs Marsha

Neen, inderdaad lijkt makkelijk haalbaar. Al bedank ik voor de kippetjes. Ik hoef er even geen meer Foxproof of niet.

Zeer knap en prachtig afgewerkt zadel. En het belangrijkste van al is dat je eindelijk een passend zadel lijkt te hebben gevonden!
Geniet er maar lekker van (en Spirit ook natuurlijk)

Rox schreef op maandag 25 april 2011, 21:01:


Mis. Maar ik had het over een beroepsgroep als geheel, niet over individuele zaken. Cindy zou best een bevlogen, prima dierenarts kunnen zijn. Dat weet ik niet omdat we elkaar alleen via dit internetforum kennen, maar het beïnvloedt mijn mening over de beroepsgroep in NL niet.


Het spijt mij dat te horen. Echt. Herkenbaar. Maar wel iets totaal anders dan waar ik het over had.

Update over Noppes en Catcher.

Catcher heeft een dikke kogel gehad en liep aardig 'moeilijk'.
Op een gegeven moment liep er flink pus uit de kootholte, net boven de verzenen.
Of het nu een hoefzweer is geweest of misschien een doorn of zo.... komen we niet meer achter. Feit is dat de kogel behoorlijk slanker is, hij heeft nog wel een paar dagen lopen piepen, duidelijk niet in 'n hummie, maar hij is er weer!

Noppes heeft geen geluk. Ja, eigen schuld... hoe hou je een jonge hond rustig????
Eergisteren naar de kliniek en nieuwe X-ray's laten maken. Nou, in al die tien dagen is er NIETS genezen! Oh ja, wat vage nieuwe botaanwas was er wel te zien, maar nog lang niet hoe het zou moeten wezen. Balen!

We moeten helaas nog veel strenger zijn en hem zo min mogelijk laten bewegen.
Hobbelen met 1 spalk heeft ervoor gezorgd dat het niet goed genezen is... dus nu heeft Noppes een dubbele spalk. Flink ingebandageerd, ditmaal omwikkeld met knalgroene tape, ligt de jaarling al balend aan de lijn op het terras.
Ook nog een grote kap om z'n kop, want anders vrees ik dat Noppes het voor elkaar krijgt om alle windsels in nog niet eens 5 min. te slopen... en het was écht minstens een half uur werk om alles goed in te pakken!

Shit..... over 8 dagen mogen we weer. En dan maar hopen dat het botje aan elkaar zit. Waarschijnlijk krijgt hij dan nogmaals een spalk. We zijn er nog niet.......

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Marlies Sanders schreef op vrijdag 15 april 2011, 11:31:


) Die vreten we zelf wel op!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

e m kraak schreef op maandag 25 april 2011, 22:53:


Ook ik had het over de beroepsgroep als geheel. Ik heb meer ervaring met deze beroepsgroep dan alleen wegens mijn ziek zijn.
Bovendien is mijn eigen zaak helaas geen individuele zaak. Alleen al in Nederland zijn er naar schatting 30.000 mensen die met hetzelfde virus in het zelfde schuitje zitten (het aantal groeit, want er wordt in Nederland niet getest op het virus waardoor het zich sneller dan nodig verspreidt) .
Er zullen ook prima mensenartsen zijn (en die herken je niet zolang het gaat om veel voorkomende aandoeningen, want zolang er protocollen afgedraaid kunnen worden gaat het meestal goed), maar ik ben er nog geen tegengekomen en ik ken er veel. Artsen die ik privé ken geven mij geen vrolijker beeld.
Nogmaals, mensenartsen zijn geen haar beter dan dierenartsen. Je kan er maar beter op bedacht zijn

e m kraak schreef op maandag 25 april 2011, 22:53:


Het is precies waar jij het over had, want het gaat om de moraal van twee beroepsgroepen. Mijn individuele zaak was mijn eerste kennismaking met een van die beroepsgroepen, niet meer dan dat.

e m kraak schreef op maandag 25 april 2011, 22:53:

Ow, maak je aar geen zorgen hoor (al ben ik zeker dat jij dat niet doet ), ik voel me al lang niet meer aangesproken als het over DA's en allerlei therapeuten gaat. Dat noemt men blijkbaar "loslaten".
Het enige waar ik soms in mezelf moet glimlachen is omdat er "algemeen" aangenomen wordt dat elke DA, arts ed. groot voordeel zou doen bij het verkopen bij bepaalde producten en voedingen . Je hebt verkopers en je het (dieren)artsen (zichtbaar en hoorbaar verschil als je voor hem staat) . Hangt er gewoon vanaf waar je interesses of noem het zelfs (be)doel(ingen) het meest liggen . Of het nou over de meerderheid van de bedoelde groep gaat, daar betwijfel ik ten zeerste over.