Nils Vellinga schreef op zondag 29 mei 2011, 23:58:

Ja, soms wel een jaar minimaal.

Koen Theys schreef op zondag 29 mei 2011, 23:04:


Hoe merk je dat Koen? Bart heeft voor ook dubbele zool. Achter is inmiddels opgelost, dat zijn nu prachtige zolen! Ze 'vervellen' ook netjes. Helemaal trots. Voor zit het er nog wel. Ik weet inmiddels zeker dat het een dubbele zool is. Maar hoe kun je dat beoordelen, als hij nog volledig dicht zit? Is het een bepaalde structuur van de zool? Is het onmogelijk dat ze op erg veel zool lopen? Ik ben benieuwd! Wie weet helpt me dat, om het niet zo ver te laten komen als deze keer. Deze keer liep hij volledig op de zool en was een knap hoefmechanisme ver te zoeken.


Dat heeft de bekapper bij Bart ook gedaan en hij liep direct veel beter! Soepeler, met meer vering. Logisch natuurlijk!
Hij loopt er wel wat gevoelig op, met kleine steentjes op de weg. Grindpad valt mee, dan loopt hij eerder 'met gevoel'. Ik hoop dat die voorhoeven ook gauw goed zijn, wat dat is natuurlijk het allerbeste. Het begint al een beetje los te laten!

Liefs Marsha

mirjam33 schreef op zondag 29 mei 2011, 17:07:


Dat hakt er zeker behoorlijk in, sterkte daarmee zeg... Het is heel waardevol om zolang met een levend wezen te zijn, maar vreselijk pijnlijk al je wordt gescheiden. 31 jaar is een mooie leefttijd dus ik denk dat je daar op zich vrede mee kunt hebben? Ik hoop dat je gauw het verdriet van het gemis om kunt zetten in de mooie herinneringen die je ongetwijfeld met hem/haar hebt gehad.



Meestal is er geen calcium-tekort. Heb je de analyse nog?

Naast gewas-analyse doen wij trouwens ook een analyse van het paard zelf: hoe ziet het eruit, hoe fit is het, hoe zijn de bloedwaardes.


Grof is beter maar ja als je ergens op pension staat is het lastig om dat te veranderen. Wat Nils zegt over de voervertraging is misschien wel een optie, ook op de stal? En verder wat ik aangaf in mijn mail over de beweging (evt met iemand anders) om haar toch zo fit mogelijk te houden.

Good luck!
--
Ilona

Ilona Kooistra schreef op maandag 30 mei 2011, 7:47:



Toch even een vraagje van deze leek.

In Bulgarije is het normaal dat de paarden het hele jaar door 's nachts op stal gaan en ze krijgen dan gemaaid gras in hun ruif. Maak je geen zorgen Maya dus niet, die heeft geen Bulgaarse eigenaar

Ik zag dat Maya ook staat te smikkelen van gemaaid gras nu ze even op vakantie is. Engelse gastheer, maar misschien Bulgaarse groom.

Als wij een kropje sla snijden verliest die sla al direkt iets van 50% van de vitamines etc, zo'n makkelijk zakje gesneden gemixte sla uit de supermarkt heeft niets meer.

Wat gebeurd er dus met dit gras ????? en wat gebeurd er met hooi ????

Mijn Maya eet altijd zelf geknabbeld gras met voorkeur, ook in de winter, ik kan het hooi naast haar zetten ze schraapt toch de sneeuw weg en gaat gras eten. Het hooi daar mogen de hondjes van haar een lekker nestje van maken.

In mijn nieuwe dorp waar ze dus 15 juni komt wonen, staat het gras in alle weides dus wel twee kontjes hoog nu. Kan ze die dus gewoon zo eten of moet ik eerst een stuk voor hooi korter maaien met de zeis - we zitten daar ongeveer 600 meter hoog en of er dazen zijn dat weet ik nog niet. Hier op 1050 meter hoog in elk geval niet. De vochtigheidsgraad ligt gelukkig wel hoger daar, dat kun je meteen zien aan mijn eigen huid

Dus wat is het advies hier?

Alvast bedankt Groetjes Marianne

Marianne Gomes schreef op maandag 30 mei 2011, 8:20:


Wie zegt dat? Dit is echt niet zo hoor!


Tuurlijk wel! Van snijden gaat niks weg, wel van bewaren, en hoe hoger de temperatuur, hoe sneller dat gaat. Vandaar dat we dingen in een koelkast plegen te bewaren, en dat koken helemaal veel vitamines vernietigt. Eigenlijk gaat het dan met name om vitamine C. Wat wij mensen als een van de zeer weinige diersoorten niet zelf kunnen maken.


Weinig spectaculairs. Voor paarden is alleen vitamine D en E relevant (de rest maken ze zelf naar behoefte). D loopt heel langzaam terug maar is na een jaar nog prima terug te vinden. E loopt sneller terug en aan het einde van de winter zit er nog maar weinig E in het hooi,. Maar gelukkig is E vetoplosbaar, wordt dus in het lichaamsvet opgeslagen, en aangezien paarden in de winter een deel van hun vet verbruiken (mits je ze niet overvoert) komt daarbij stukje bij beetje de vitamine E weer vrij.

Frans

Frans Veldman schreef op maandag 30 mei 2011, 8:45:


Een paard maakt zelf genoeg vitamine D als het overdag buiten staat.

Arabesk schreef :>

Zo, ik ben er weer.
Het artikel is ondertussen door een aantal mensen gelezen en van aanvullingen ed voorzien. Ik heb het zouist teruggemaild naar Bit (deadline). Uiteindelijk is het zeker geen slecht artikel geworden denk ik (als zij ook iets doen met mijn commentaar dat ik verder zeer positief en opbouwend blablabla geschreven heb) . Dat van die recreatieruiters dat klopt, Jantien, staat al in de eerste zin van het artikel en ze sluiten er mee af. Lazemaarlulle, geef mij maar het predikaat 'recreatieruiter' en ik heb liever deze mensen over de vloer, die staan tenminste open voor wie wij zijn en wat wij doen .
Van de 'serieuze ruiter die verder wil komen in de sport' hoeven we het niet te hebben, dat hebben we de afgelopen dagen wel weer gezien in de filmpjes. Ik wíl helemaal niet geassocieerd worden met dat soort praktijken. En dat we verder geen faciliteiten hebben boeit me niet zoveel, het gaat om de paarden. Ik lees liever dat m'n paarden een goed leven hebben dan dat de tosti's zo lekker smaken in de verwarmde kantine.

Hoe ze me met dat sterrensysteem gaan beoordelen is ook mij een raadsel want ik heb alleen de tekst gezien, niet de beoordeling zelf.

Ik voel me nog steeds overvallen door hun komst en het geheel eromheen want als manege eigenaar ben je maar overgeleverd aan de mening van ‘anderen’, voorwie onze manier van rijden waarschijnlijk niet ‘eigen’ is. Bovendien was het een debiel drukke dag, Evy stond er praktisch helemaal alleen voor terwijl Jack en ik de hele dag uit bekappen waren geweest (we kwamen net aanrijden toen de les begon). Maargoed, zo zijn er altijd excuses natuurlijk. Die heeft iedereen. Maar excuses op paardenwelzijn dat hoort nooit! (en is hier gelukkig ook niet zo).

Dank allemaal, voor het meedenken, het kan idd een stukje reclame voor bitloos en alles -loos rijden zijn en paarden 24/7 buiten in de groep ed. Ik hoop maar dat de lezer dit eruit weet te halen.

Ik kan het artikel nu met meer vertrouwen tegemoet zien, mede dankzij jullie en de reakties van de personen die het al hebben kunnen lezen. Het is nu naar de redactie en ik kan er niks meer aan veranderen. Pff, opluchting ook wel weer.... Ik schud het van nu me af en ga een kop koffie zetten en in het zonnetje zitten.

Groetjes, Pien

Pien, maak je niet zo druk over dat artikel.

Mensen die echt geinteresseerd zijn in op een andere manier met paarden omgaan en paarden houden zal het een worst wezen of je wel of geen tosti's serveert!

Monique

Monique Meijer schreef op maandag 30 mei 2011, 10:31:


Hahaha, ja, dat is helemaal waar!

Hoewel ik toch maar het onkruid heb weggemaaid en het terrein wat opgeruimd voor de fotograaf die woensdag nog gaat komen. Kijk, mest ruimen dat kun je nog wel digitaal doen (ik ben er in elk geval heel goed in dankzij fotoshop). Als die fotograaf komt ben ik er weer niet
Druk met bekappingen in deze periode en dan doet Evy de lessen...

Groet, Pien

Nou een tostie-tje zou ik best lusten na de les...
Maar ik kan overal wel wat te eten scoren.
Bitloze lessen, centered- riding, gelukkige en gezonde paarden enz. moet ik echter met een vergrootglas naar zoeken...
Ik zou bij jou toch voor een fijne leerzame les komen?
De rest is irrelevant...

Spirithorses schreef op maandag 30 mei 2011, 10:35:


Maak anders zelf wat leuke foto's, leuke sfeerplaatjes? Misschien regent het die dag wel en kunnen ze geen foto's maken. Misschien maken ze dankbaar gebruik van die van jouw?

Monique

Als ik ooit in de buurt ben proef ik graag je overheerlijke tosti's in de luxe zithoek in je verwarmde kantine met bediening.

Hopelijk ben je deze opmerking vergeten als ik me ooit een keer aanmeld voor een centered riding les. Want dat ben ik echt van plan dit jaar!

Suzanne Graauw schreef op zondag 29 mei 2011, 19:39:


Alweer kolder en een niet-mooi verzinsel.
Ik heb zelf vroeger reining gereden en ook slidingstops gemaakt.
Echter nog nooit m'n paard tegen een muur aan laten lopen en ook nooit op zo'n manier getraind.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ikke wel, weliswaar niet tegen een muur maar dwars in de bak , richting schrikdraad. Ook om gewoon te leren stoppen. Hou z'n hoofd tussen je teugels, laat m niet weglopen en boem! gaan zitten!!
Gelukkig liep het paard er nooit in.
Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op maandag 30 mei 2011, 11:49:


Dat ken ik dus ook niet Piet. Maar ik heb ook geluk gehad dat m'n appiehengst het leuk vond om te stoppen. En toen ie eenmaal doorhad hoe het werkte, hij idd. op slidingplates is gegaan. Puur voor de fun, en ook éénmalig, gewoon om te zien hoe ver we zouden komen. Maar daar gaan we weer: voor de FUN!
En dat hebben we beiden gehad, weet ik heel zeker.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Frans Veldman schreef op maandag 30 mei 2011, 8:45:

Helaas voor dit topic ( maar gelukkig voor mij) zijn alle boeken al ingepakt en worden pas weer in september uitgepakt en gelijk in de boekenkasten in de workshops en woonkamer en keuken (wat een luxe) gezet, die dan helemaal af zijn. duimen dus.

Dus quotes van schrijvers en boeken etc kan ik tot die tijd niet geven. Since dieet en gezonde voeding een grote rol speelt in Holistische Massage en allergie heb ik me daar flink over geinformeerd. Dus ik heb het niet zelf bedacht dat zodra je het mes in een kropje sla zet dat er dan gelijk verlies aan voedingswaarde optreed, het zou dan ook beter zijn om de sla te scheuren, maar zoals gezegd, wachten tot september als ik die info ga verstrekken.

Vandaar dat ik dacht dat een paard ook meer uit gras haalt als het het zelf afscheurt met de tanden in plaats van ons met de zeis het afsnijden - in een hete kar vervoeren en dan 's nachts voeren - that's all.

Ik 'voer' mijn Maya nooit - zij eet en zij kiest wat ze eet. Wel zorg ik er voor dat voedsel binnen bekkie bereik is. Maar geen gepaste tijden of iets dergelijks. Voor de winter had ik een soort hooi net gemaakt van schutting materiaal met openingen van 5 bij 10 cm en dat heeft ze zelf aangepast - een gat voor je hele snuit is veeeeeel makkelijker. De soort kliko voederton, nou daar wip je gewoon het deksel van af, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.

Mijn Maya is zeker niet te dik, is met het nieuwe PN leven afgevallen en heeft volgens mij een vreselijk mooie kont, glimmende vacht, wondjes genezen zeer snel en zit vol met ondeugden - hi hi - weglopen, naar de jongens lonken, volle wateremmers die ik net de berg op heb gesjouwd omgooien met je snuit. Leuk joh!

Wel moet ik gaan zien hoe ze terug komt van 'vakantie' maar dat trekken we dan ook wel weer snel recht. Je PN meissie toevertrouwen aan een ander is ook zo iets wat de slaap wel degelijk beinvloed. Nog even en dan is de familie weer compleet hopelijk direkt met uitbreiding van Maya's vriendinnetje. Druk druk druk.