marianne laenen schreef op zondag 19 juni 2011, 21:39:


Dat is inderdaad wat ik al gezien had bij BB, ook bij Florien. Ik weet echter nog niet hoe ik dit aan de hand moet doen bij m'n eigen paarden (hoeveel de hals naar binnen moet en hoe je de achterhand laat sporen. Is wellicht timing met dat opheffen van het binnenachterbeen zeker? Dat je dan een aanmoediginkje moet geven vooraleer paard het binnenachterbeen op de grond zet?

Spirithorses schreef op maandag 20 juni 2011, 0:13:


Ik maak me er ook niet meer druk om.
Kiyasa heeft van het weekend ook een deken op gehad. Ze stond zo te bibberen. haar benen bibberden alle kanten op ze blijft dan stil staan, eet niet meer en wordt dan enorm stijf en vind zichzelf dan heel zielig. de andere paarden vinden het prima die regen maar Kiyasa kan slecht tegen harde wind in combinatie met regen terwijl het helemaal niet zo koud was. de wei ligt ook midden in de polder dus totaal geen beschutting.

Piet schreef op maandag 20 juni 2011, 15:39:


Je ziet de jog vaak bij lange teugelwerk en ander soort grondwerk.
Volgens Florien (Sincerita) zitten er ook nadelen aan het paard te trainen in de jog.
Iemand die haar paard jaren in Parelli getraind heeft (het paard was gewoon om de draf altijd in een 'jog' te doen, het was echter een warmbloed, geen western paard), moest tijdens de clinic met het paardje veel overgangen rijden, veranderen van tempo, hoofd iets opgerichter vragen... omdat het paard tijdens de jog-draf de achterhand niet genoeg gebruikte, daardoor vast kwam te zitten in rug en lendenen door altijd op die manier te lopen. Na de aanwijzingen van Florien zag je het paard inderdaad beter lopen, maar in begin stuitte de ruiter op protest omdat het paard terug moest gaan werken met de spieren en dit niet gewoon meer was. Dat was een les voor mij en heb dit onthouden, overgangen maken en tempoversnellingen zijn een zeer goeie training aan de hand.

Mijn paard heeft niet eens een binnen, maar dat terzijde .

Ik zou ze ook laten kiezen; óf buiten eten, óf binnen schuilen. 'Voorzieningen' moeten zo ver mogelijk uit elkaar staan om beweging te stimuleren. Niet vergeten dat het paarden zijn en dat ze dus niet van suiker zijn. In de regel bezoeken paarden hun schuilstal maar weinig en enkel onder bijzondere weersomstandigheden.

Groet, Dani

Christel Provaas schreef op maandag 20 juni 2011, 21:36:


Nee, daarom zie je de natuurkunde er achter ook niet.


Welnee, ik heb een antipathie tegen voor idioot versleten te worden. Da's nét effe anders
De (denkbeeldig uiteraard maar meetkundig kun je het construeren) driedimensionale vorm waarin het gezamelijk zwaartepunt zich beweegt (als je versnelt gaat het bijv. naar voren, als je een bocht maakt gaat het mee anders vlieg je de bocht uit vanwege centrifugale kracht, etc.) is veel groter dan de verschuiving van gezamelijk zwaartepunt d.m.v. verzameling, hetgeen dit argument voor verzameling volkomen insignificant en lachwekkend maakt.

Ik heb wel ook een antipathie opgedaan in de loop der jaren tegen alle paardenmishandeling die vrijwel iedereen niet ziet en heel normaal vindt. "Dressuur" is daar een van de bolwerken van, maar dito westerngedoe, rodeo, gangengekloot, etc.

Met dat hele gure weer leg ik wel wat hooi in de schuiltent en daar eten ze dan toch wel van,maar ik zie ze ZELDEN in de tent staan.
Het is vooral dat als ik in mn warme bedje naar die striemende regen lig te luisteren,dat ik denk:ze KUNNEN droogstaan.......ze DOEN t niet,maar t KAN

Ik ben nu een ongeveer een week of 2 bezig met oefenen met opstappen (en afstappen) op Pip, en gister voor het eerst heeft ze een stukje gestapt!
Vandaag voor de tweede keer, na het opstappen stapte ze vrolijk weg, superrelaxed! Ik heb het gefilmd, door de camera op t hek te zetten.
daardoor is het wel een lang filmpje geworden, nadat we langskomen krijg je nog een lang kijkje in de roundpen
http://www.youtube.com/watch?v=ZiPkDjj9sfk

A horse doesn't care how much you know, but he
knows how much you care !

e m kraak schreef op maandag 20 juni 2011, 22:49:


Ontken jij dan dat bij een verzameld paard de achterhandgewrichten verder doorveren dan bij een niet-verzameld paard? Het duidelijkst te zien aan de koten die achter horizontaler liggen dan voor? Hoe verklaar je dat natuurkundig anders dan dat er daar meer gewicht op rust?

Christel Provaas schreef op maandag 20 juni 2011, 23:45:


Waar het mij om ging was er precies uitgeknipt


Nee...


Een andere houding, meer niet. Geschikter voor het een, minder voor het ander...

De gymnastiek oefening "opdrukken" kent iedereen denk ik wel. Met opdrukken verandert je zwaartepunt toch niet! Alleen maar de gebogenheid van je armen.

e m kraak schreef op maandag 20 juni 2011, 23:52:


Nouja, wel een beetje maar net zo insignificant t.o.v. als je zou gaan lopen, en rennen al helemaal want met die beweging verschuift ook je zwaartepunt relatief mee naar voren.

hihi, leuk en ontspannen toch.

Niek staat ook het liefst buiten te eten zelfs als het regent. Alleen in het dazenseizoen kiezen alle paarden voor binnen staan dus ze zijn nu juist blij met dit regen/wind weer, dan is het ongedierte er niet.

Christel Provaas schreef op maandag 20 juni 2011, 20:03:


Het tweede en vierde plaatje staan zo scheef als wat (scheve horizon). Zet je die recht krijg je een ander beeld als op de eerste en derde foto.

Groetjes Karin

Christel Provaas schreef op maandag 20 juni 2011, 20:03:


Ik vind dit een hele heldere uitleg. Idd zie je vooral in de klassiek dressuur het zakken van de kont en daardoor oprichting.
De laatste mevrouw vind ik trouwens een slecht voorbeeld, zowel vanuit ruiter als vanuit paard gezien.
Hoewel Bent voor het plaatje het ook aardig doet, slaat hij volgens de klassieke dressuur wat fases over en heeft hij toch ook al paarden kapot gereden daardoor.
Het hele riddergebeuren vind ik persoonlijk een beetje... nou ja...
Die discussie staat op bokt onder 'klassiek versus academisch' en daar kan ik wel inkomen. Was overigens een interessante discussie, als je het gekissebis negeert.

Een bijkomend probleem van het hele academische gebeuren vind ik dat iedereen met ieder paard ermee aan de slag gaat, stappen worden overgeslagen en uiteindelijk vaak oefeningen worden verwacht zonder de jarenlange voorbereiding en die vaak niet reeel zijn nav. bouw paard.
Ik heb helaas ook hier al wat kapotgereden paarden gezien.

De oprichting in de wedstrijddressuur is daar waar het lichaam, volgens mijn bescheiden kennis gaat wringen.

e m kraak schreef op maandag 20 juni 2011, 21:02:


Dat is ook een beetje de 'gekte' waar ik op doel. Iedereen 'moet' AR doen omwille van het paard, maar het gaat voor de meeste paarden (en doeleinden) veel te ver.

En cowboytje spelen zou voor de meesten volstaan met westernzadel en los teugeltje, zonder dat ten ene male ongeschikte paarden spin en slidingstops moeten leren.

Of een sukkeldrafje nadelig is... daar ben ik nog niet aan uit