Groot gebied ter beschikking met goede droge delen en natuurlijke beschutting wil idd ook helpen.
Wij hebben op zich een grote wei, maar het achterdeel is momenteel door wateroverlast niet te bereiken. Maakt op zich niet uit, want ze moesten toch al in het voorste deel blijven, gezien we de omheining van het achterdeel moesten weghalen omdat de bomen bij de rivier moeten worden gekapt en de bebosde delen moeten worden uitgedund (eigenaar doet dat... hout brengt geld op en de wei moet open blijven overheidswege). Helaas werkt het weer nog niet mee. De grond moet bevroren zijn voor de zware bosmachines die het werk komen doen

Vorige winter maakten ze daar overigens ook geen gebruik van vanwege de enorme sneeuwval en ijs. Hoe het in een normale winter is, weet ik nog niet. Misschien krijgen we geen normale winters meer.

Het voorste deel zal evengoed toch ruim 2 ha zijn, maar helaas behoorlijk nat. Ondanks hoge ligging. Er zijn nog wel delen die goed begaanbaar zijn, maar de stukken rondom de stal en het water, en daar waar ze altijd graag lopen en staan zijn diep triest.
Gebruik van de schuilstal is dus niet verwonderlijk.
(levert helaas ook heel wat extra werk op, maar goed...)

Een kennisje van mij heeft een haflingerstal (toeristwerkzaamheden) maar heeft de kuddes (2) op enorme lappen grond staan 24/7 en haalt de dieren alleen binnen bij ernstige storm. Gemiddeld dus hooguit een keer of 3 per jaar een nachtje.
Maar goed... haar grond ligt deels in de bossen en is heuvelachtig en per wei iets van rond de 20 ha, als het niet meer is. Meer dan genoeg ruimte, droogte en beschutting dus.
Haar paarden hebben het beslist prima

Mijn buur daarentegen heeft vier hafjes in een wei staan die voor een groot deel behoorlijk nat is. Ennuh... ja, hij heeft er een paar dagen geleden dan toch maar een container neer gezet die aan twee kanten open is gemaakt voor beschutting, maar de grond is zeiknat en de container is vannacht omgewaaid. Zullen de paarden dus ook niet in gaan staan om zich veilig te voelen.
Zijn wei heeft geen beschutting. Wel de wei waar hij ze eerder had staan, maar daar braken ze steeds uit, gezien zijn klungelige omheining.

Daarentegen heeft hij zijn dekhengsten altijd binnen staan...
Gelukkig staan ze te koop. Waren nu de tijden maar wat beter...

En de kleine modderpostzegels in nederland, zonder droge plek en beschutting, vind ik dus echt niet kunnen.

Mijn Bob heeft ook jaren last van Natte flatsen gehad.
Tot vorige winter ging dat af en aan.
Meestal gerelateerd met kuilgras en voordrooghooi!

Vorige winter heeft hij gedwongen op voordrooghooi gestaan, en is toen zo ziek geweest! Hij heeft zich helemaal leeg gescheten, en k kreeg de drap niet meer van zn benen af. K heb hem moeten wassen met 10 graden onder nul elke dag met warm water, omdat er al huid ontstekinkjes van kwamen. K heb hem onder een hele dikke deken moeten zetten omdat k m bijna kwijt was aan koliek en al. Hij was zoooowwww ziek!!
Hij stond met zn vriendinnetje ( die hem steunde gelukkig) heel sielug in een hoek van de paddock in de sneeuw.
K ben redelijk rap gedwongen verhuist met mijn paarden, omdat hooi geen optie was daar.
K heb een zandpaddock gevonden, waar ze alleen hooi voerden.
T was binnen een week bijna over!!!!!
De na weeen hebben nog even geduurt, maar sinds ik hem alleen op hooi heb en wat gras tussen door, gaat het geweldig met hem.

Inmiddels heb ik mn eigen Paddock Paradice en met het hooi wat ik nu heb gaat het ook weer prima.
Alleen met stress komt er nog wel eens bruin water mee en heeft hij slappe mest.
Verder is het onder controle nu gelukkig.

Bij Bob is het dus duidelijk voer gerelateerd.

Groeten,
Wendy

Just Natural
Paard en mens samen in balans.

Joe en Pip zijn erg blij met hun schuilstalletje, dat weet ik wel.
Pip heeft voorheen altijd dag en nacht in de (grote)kudde op groot weiland gestaan, 's winters in de diepe blubber helaas. Joe stond toen nog 's nachts op stal. Toen we op deze plek kwamen ging Joe eerst altijd bij de eerste miezerdruppels regen meteen in het stalletje staan, Pip bleef buiten of half buiten.
Nu staan ze met zn tweeen erin als het echt hard waait/regent (zoals gister bv),maar ze staan ook vaak genoeg buiten ondanks regen, ze hebben allebei een natte vacht nl. Voorheen waren de andere paarden zeiknat met dit soort weer, Joe en Pip kurkdroog! ( de anderen gingen niet in de schuilstal die voor hun beschikbaar was, wsch door niet zo'n goed overzicht van daaruit).

Er zit dus kennelijk ook wel een soort van ontwikkeling in hoe ze de schuilplek gebruiken.

The horse is never wrong

Ik heber al eens over geschreven, de kieskeurigheid van onze Player. Heb zelfs van de zomer een hele partij heerlijk geurig vers hooi dat met veel gezweet was opgeslagen weer doorverkocht omdat die troela haar neus ervoor ophaalde, ok, ook Nayra moest het in dit geval niet....De paarden waar het naartoe is gagaan hadden er overigens geen enkel probleem mee....die eten wel altijd alles...

Maar het probeem blijft wel, Palyer was een goei maand geleden echt wel te mager geworden, ik dacht dat Nayra misschien teveel en te rap at, zij blijft eten en is lekker rond. Heb ze dan sindsdien 's nachts apart en ik voer Player bij met bietenpulp (met beetje slobber door anders eet ze ook dat niet) ze is weer beter op gewicht nu maar nu lust ze ineens het hooi niet meer, eet te weinig, haalt haar neus weer op....Nazyra eet gewoon als vanouds. Wel smikkelt Player haar bietenpulp met enthousiasme naar binnen en vuur genoeg in dat lijf....
Kan nu toch moelijk een terchter in haar mond houden en vloeibaar hooi erin gieten he.
En ik haat het als ze mager is. Mager is ribben zien en invallen achter de ribbenkast. Niet mooi. Beetje zielig ziet ze er dan uit.

Elk paard heeft recht op een staart

Het achterste gedeelte van de wei is omgeven door een rivier. We hebben tot dusver daar ook altijd een omheining gehad, maar die is momenteel weggehaald omdat de bomen op de oever moeten worden gekapt (veel bomen hangen op half zeven door het wegspoelen van een deel van de oever) Bovendien zullen de bomen in de wei wat worden uitgedund.
Een beslissing die de eigenaar van de grond maakt gezien het hout natuurlijk geld opbrengt, de eigenaars van grond moeten zorgen dat de rivier vrij doorgang houdt en weides open dienen te blijven, willen ze er subsidie voor vangen.

Omdat het nogal wat bomen zijn, worden bosmachines ingezet en die doen hun werk alleen bij vrieskou of droogte, omdat ze anders de wei kapot rijden.
Maar helaas... tot nu toe dus geen vrieskou en het is nog niet zeker of we genoeg vrieskou krijgen om voldoende vorst in de grond te krijgen, dat bosmachines hun werk kunnen doen,.

Nu was het weghalen van de omheining een pokkenwerk (zal rond de kilometer zijn) en is het plaatsen van de omheining in het voorjaar en weer weghalen in de zomer niet echt handig.
Nu noemde mijn man het weglaten van de omheining, omdat de rivier de wei afgrensd. Je ziet dat wel meer in de omgeving.
Maar ik ben er eerlijk gezegd wat huiverig voor. Je hoort tenslotte ook regelmatig dat paarden (en andere dieren) in het water vallen.

Ook niet zo logisch, want je zou zeggen dat dieren heel goed hun grenzen kennen. Maar dan zou dat dus niet gebeuren.

Hoe zit dat nu? Is een afgrenzing van rivier gevaarlijk of toch niet?

Jep hier ook hoor, in het begin gingen ze echt bij de eerste druppels al naar binnen en nu alleen nog maar bij ruig weer. oftewel als het gewoon regent zijn ze meestal toch buiten te vinden.Ze gaan wel graag op een droog stuk liggen en als dat in de bak niet meer te vinden is op het verhardde pad , maar als het te ruig is toch ook weer binnen!

In de natuur staan geen omheiningen natuurlijk maar zelf zou ik er wel huiverig voor zijn.
Onze gedomesticeerde paarden staan wel omheind en hebben geen onbeperkte ruimte om hun zotte kuren kwijt te kunnen. Player heeft met haar 2 lentes nog steeds niet geleerd wat wel en niet kan en schuift nog al eens onderuit en glijdt dan wel even door op rug of buik om dan weer recht te staan om weer vol gas te geven. zo is ze vorig jaar ook eens onder de draad door bij de buren beland om dan in paniek dóór de draden, onderweg paaltjes afknappend terg naar haar eigen wei te rennen.
Ik zou haar dus zeker in de rivier zien belanden en nooit gerust zijn.
Kunnen ze er makkelijk uit moest dat gebeuren trouwens? Ook wel belangrijk.

Elk paard heeft recht op een staart

Wat voor rivier is het? Snelstromend, diep, hoe lopen de oevers af?

Dat is toch wel bepalend, de meeste rivieren die ik ken waren voor mijn paard geen belemmering, daar gaat ze dwars door heen. Maar in Zweden jullie wel rivieren van een andere orde hebben denk ik zo

Moeilijk te zeggen. Op bepaalde plekken zijn de oevers hoog, op andere plekken niet. De hond kan daar goed uit het water, maar hoe het met een paard zit? Geen idee. De rivier is iig diep,

Sandra van Bommel schreef op woensdag 4 januari 2012, 11:53:


dat hangt, lijkt me, helemaal af van het soort rivier. Ik kan me voorstellen dat de Rijn afdoende waterbarriere vormt, en hier is de snelstromende beek ook te dol voor de paarden.

Hij stroomt wel, maar niet echt snel. Het is een flinke rivier met hier en daar steile oevers en behoorlijk diep. Wordt veel op gekanoot in de zomer.

Ik zou wel foto's kunnen maken, maar helaas... ik kan zonder zwemkleding het achterdeel van de wei momenteel niet bereiken. En met deze kou zie ik dat niet zitten,.
Camera kan trouwens ook niet tegen water.

joop schreef op woensdag 4 januari 2012, 10:49:


Ik heb nu geen eigen paardje meer, maar vind dit wel 'n super goed idee.
Kopen zou voor mij geen optie zijn, heb toen ik in het westland woonde wel met 2 gelijkgezinde vriendinnen stukje land gehuurd met mooie grote schuilstal (oude schuur) en verdeelden we ondeling de taken. Leuke en prima stek. Jammer genoeg moesten we weg omdat er kassen bijgebouwd werden. Zo jammer
Hoop werk en materiaal geinvesteerd waar we niks voor terug kregen. Jammer maar gaf niet super tijd geweest en tsja weer op zoek naar de zoveelste PN locatie.
Groetjes Rini

Bedankt Joop, duidelijke aanvulling.
Waarschijnlijk weet ik weinig van voortplanting en daarbijhorend gedrag (wel beetje hoor ) omdat fokken mij helemaal niet interesseert en ik ook nog nooit de omstandigheid nodig gehad heb mij daarover in te lichten.

*******************
Eva Saegerman
clickertraining.be
paardentaxi.be

Hoi, ik wil me graag inschrijven voor de herhalingscursus van 14 januari bij Piet, maar ik weet niet hoe ik dit moet doen ... Als ik via de agenda op aanmelden klik, kan ik nergens aanvinken of het voor de herhalingscursus is. En kan je ook best niet op voorhand doorgeven of je de hele dag komt of enkel de namiddag? Groetjes.

e m kraak schreef op woensdag 4 januari 2012, 9:00:


Het kan veel langer duren voordat je de werkelijke beloning geeft omdat er voor die tijd allerlei associaties zijn. De handelingen die er vanaf de markering nodig zijn om de beloning te geven wordt door het dier als "goed", als de weg naar beloning, gezien.

Ff kijken of ik het volgende goed kan uitleggen.
Het gaat me in eerste instantie helemaal niet om het angsttrauma aan te pakken. Het gaat me om een steeds snellere ontspanning na een vuurwerkknal (als we het even daarbij houden..)
Ik leer hem dat wanneer hij ontspant er een beloning volgt. --Exact zoals mijn stressmonitor werkt bij bv zadelmak maken--
Op den duur zal dat zo kort na een knal zijn dat, met nog één stapje verder, de knal de markering voor een beloning overneemt - een secundaire beloning- en dus als iets positiefs gezien gaat worden.

Hoe sneller die ontspanning komt hoe minder
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren