Spirithorses schreef op maandag 23 januari 2012, 13:42:


Bovenbenen aanspannen vond ik ook eerst vreemd, maar bij Liltje werkt het. Alles loslaten had geen enkel effect. Wat voor effect het heeft, daar ben ik nog niet achter, nouja, stoppen doet ze wel. Je moet je het ook niet als enorm aanspannen voorstellen, eerder als heel licht.

Liltje wordt sowieso middels verschillende samenraapsels gereden, gewoon wat bij haar werkte.

Monique Meijer schreef op maandag 23 januari 2012, 13:53:


Het gaat er natuurlijk ook om wat werkt.
Wat ik echter vaker merk is dat mensen die engels rijden gewend zijn dan een western gereden paard kopen waarmee ze in de problemeen raken, gewoon omdat deze anders (lees; op een simpeler manier) getraind zijn. Ik vind veel engelse hulpen onlogisch en vooral ook onnodig. Trekken aan teugels om te stoppen bijvoorbeeld of aansporen om weg te komen en steeds met de benen tegen die zijkant tikken bij elke stap. Waaróm?

Spirithorses schreef op maandag 23 januari 2012, 13:42:


Gek genoeg snappen jonge paarden dit wel meteen.
Puzzle ook, zelfs bij de eerste keer dat hij een ruiter op zijn rug had, stond het direct netjes en vierkant stil op het aanspannen van de bovenbenen.
Ik hoor het ook van meerdere mensen die veel jonge paarden inrijden dat dit bijna altijd direct goed begrepen wordt.

Spirithorses schreef op maandag 23 januari 2012, 14:03:


Haha grappig, en zo krijg ik het helemaal op mijn heupen van dat 'bumpen', de teugelvoering en die achteruitgezakte cowboyzit van de meeste westernruiters.
Het zal wel zijn wat je gewend bent?

Spirithorses schreef op maandag 23 januari 2012, 14:03:


Tja, waarom....

Mijn buurvrouw bijvoorbeeld kon het niet laten steeds weer bij Liltje aan de teugels te trekken, bij elke stap aan te sporen. Ze had het idee dat ze geen controle had als ze niet bij elke stap Liltje eraan herinnerde wat de bedoeling was. Gewoon blijven zitten bleek een verschrikkelijk groot probleem. Zij reed haar paard altijd Engels met veel toeters en bellen omdat hij anders niet luisterde volgens haar.

Ans Jondral schreef op maandag 23 januari 2012, 14:06:


Ja, dat bumpen is ook zó'n onzin, het zou het paard kalmeren, pfff.
En de onderuit gezakte kojbojzit vind ik net zo erg als een holle dressuurrijderrug.

Monique Meijer schreef op maandag 23 januari 2012, 14:23:


Ik verbaas me er regelmatig over als ik paarden tegenkom die helemaal ingesnoerd zijn, compleet met bandages, sperriem en hulpteugeldingesen, 't zweepje ook erbij, met op hun rug een rijder zonder cap. Onvoorstelbaar!

Ans Jondral schreef op maandag 23 januari 2012, 14:03:


Is het fout dan als het "niet-western" is?
Misschien heeft het als nevenwerking dat je zit iets uit het zadel komt.

Klopt. Ik hoor het ook van zadelmakmakers en ervaarde het recent op een net zadelmak paard. Mijn eigen paarden reageren er ook op, met name Cadiz is heel zuiver in het afstraffen van mijn onlogica. Het is veel simpeler dan teugelhulpen of Whoa met een engels accent roepen.
Wanneer je je knieën er iets aanhoudt en je bovenlichaam een fractie naar voren neigt, dan zal het paard zelfs achterwaarts gaan. Heerlijk simpel.

Ilma Meijer schreef op maandag 23 januari 2012, 12:39:


het middel dat Knottenbelt heeft ontwikkeld, de man achter sarcoid advice

Christel Provaas schreef op maandag 23 januari 2012, 14:39:


Neuh, niet erg. Wél echter als je denkt Echt Westernles te hebben
Da's nou juist wat ik persoonlijk niet wil hier, die zit uit het zadel. Want dat geeft imo weer voorwaartse impuls. Konten horen juist in het zadel. Je zit niet op het paard maar je zit ín het paard.

Ze heeft een speciaal wintec zedel voor ijslanders ben effe de naam kwijt, haar vorige eigenaar had het ook op haar iets van feldman pro met cair ofzo? Ze is nu nog wat te zwaar dus vandaar dat ik voor een zadel met wisselbare boom heb gekozen. Het is ook een kort zadel .

Grappig dat he dat zegt van het belonen, de consequentie is dan idd soms dat ze denkt ok waar kwamen die snoepjes vandaan en ook weer pasjes doet.
Moet gewoon meer op de grond oefenen denk ik, één keer goed beteent natuurlijk niet dat ze het vervolgens gelijk onder zadel ook doet.

Als het maar zonder verdoving is, want dat vind ik te belastend voor het immuunsysteem.

Spirithorses schreef op maandag 23 januari 2012, 14:28:


Maar Pien toch, een paard wat zo opgetoomd is HEB je volledig onder controle. Dan is een cap toch helemaal niet nodig. Alleen kinderen en mensen die niet kunnen rijden hebben immers een cap op.

....zei altijd een buurvrouw minachtend tegen mij, want wie valt nu op zijn hoofd. Zij heeft enige tijd in coma gelegen en maanden in een rolstoel gezeten omdat ze zonder cap van een paard gevallen is. Gelukkig kan ze weer lopen, praten en weet ze weer wie ze is. Ze werkt nu weer enkele uren per week, meer kan ze waarschijnlijk nooit meer aan.

Spirithorses schreef op maandag 23 januari 2012, 13:27:


Nou, vooruit dan maar weer (c/t)
Ik zou HO zeggen net voordat je een patattenzak wordt maar da's puntjes op den i.


Nee daar komt het niet door. Het is mijn weerspannigheid tegen wollig hippisch gelul.
Nr:242667 ben ik helemaal wel met je eens; het ontbreekt meestal aan nauwkeurigheid en consequent bewust handelen, eerst al in waarnemen en vervolgens in reactie.
Als je iets niet zeker weet kun je ook nog niets doen, helemaal niet reageren. Zen. Da's als het erop aan komt nog helemaal niet makkelijk voor de meesten.

Merel Stoffers schreef op maandag 23 januari 2012, 0:12:


Deze draad gaat er wel over.


Daar bedoel je niet dit rapport mee maar meer in het algemeen?

40 jaar geleden was er ook al flinke kritiek op de dieronvriendelijkheid van het bittengebruik. Wat dressuur betreft herinner ik me nog een aardig boekje: Ruiters en Rechters, maar als we het over praktijk hebben stammen die dikke, zachte rubberbitten ook uit die tijd. Of zo'n mondvol rubber plezierig is weet ik niet, maar je kunt zo berekenen dat die rubberbitten mechanisch véél diervriendelijker moeten zijn dan alle ijzervarianten (ik zie niet hoe je botten kapot trekt met een rubbertje).

Wat binnen/buiten betreft zie ik de grote verschillen ook niet. Zo ongeveer jaren 70 was er, net als de afgelopen jaren, ook zo'n rage van "iedereen moet en zal een poownie", dat ging over (slachthuis bleek toch wel handig toen velen uitgekeken waren op hun liefste poownie van de wereld) en de afgelopen paar jaar heeft zich dat herhaald. 400000 is een piekpopulatie, niet een duurzame houderij.

Wel is alles in de loop der jaren luxueuzer en poeniger geworden. En onzinniger. Er werd vroeger bijvoorbeeld veel minder vaak noodzakelijk gevonden te beslaan, om maar wat te noemen.