Sandra van Bommel schreef op woensdag 15 februari 2012, 9:09:
> Ik had vroeger al interesse in NH, volgde wat clinics, was een tijd
> paardloos, ging daarna parelli doen en kwam via Piet in het clickeren.
> Daar hield het voor mij niet op.
nee, houd zeker niet op, er is zovééél he?
> Ik ben een beetje gestoord en duik in alles mbt leertheorien, methodes en
> wil altijd weten waarom iets wel of niet functioneert en lees/kijk me dus
> suf.
Hier dan ook een gestoorde, en m'n hersens draaien ook overuren. Vreemd toch dat iets in principe zó simpel is, maar dat er dan toch nog zoveel over te ontdekken valt.
>
> En weet je wat... hoe meer ik leer, hoe minder ik begrijp.
> Als ik alles zie wat mensen met paarden uitspoken en vooral het totale
> gebrek aan logica (die toch ruimschoots is onderzocht en waarbij toch al
> lang is bewezen wat wel en niet werkt) snap ik het gewoon niet meer.
> Zoveel kennis voorhanden.
> Zo weinig wordt er mee gedaan.
Ik denk dat veel mensen gewoon niet op zoek gaan? Of voortijdig de zoektocht eindigen? Er zullen meerdere redenen voor zijn.
Veel mensen zullen deel zijn van een paardenwereldje waar alles vanzelfsprekend lijkt, waarom dan op zoek gaan?
Maar zelfs als je op zoek gaat, dan nog, er is een heleboel leerzame kennis voorhanden, maar er is nog veeeeel meer inmiddels achterhaalde kennis. Zou denk ik best jaren op internet kunnen doorbrengen helemaal suf-lezend over de wondere wereld van de join up en aanverwante nare theorien.
Verder betekend iets nieuws leren ook nog eens tegen de menigte ingaan, toegeven dat je zelf nog niet alles precies weet, toegeven dat je misschien dingen wel eens wat minder goed hebt aangepakt, toegeven dat je over een aantal jaar misschien hetzelfde moet toegeven over vandaag.
Oh en ook nog, hoe meer je leert, hoe minder je begrijpt van de huidige gang van zaken, hoe meer gefrustreerd je raakt...

Ignorance is Bliss, ik snap 'm soms wel...