Ha leuk om te zien Je stalgenoten niet flauwgevallen dat je zonder teugels rijdt?

Hier dan de nieuwste voorschriften voor de export/import van paardachtigen naar/uit landen binnen Europa. (Sinds 2009 moeten circuspaarden ook gecertificeerd zijn binnen de Benelux. Sorry. was hiervan niet op de hoogte) Het is even studeren, dat wel !!

http://www3.vwa.nl/werkwijzer/Dier/PRDIU-01.pdf

ARIANE DESTUYVER schreef op vrijdag 8 juni 2012, 20:15:


Onwetend doe je dit wél Ariane.... schade aanrichten. Alleen je ziet het niet direkt.

Neem s.v.p. de moeite om dit door te lezen,

http://leesvoer.webs.com/leeftijdinrijden.htm

De schade die je aanricht zie je pas op veel latere leeftijd.
Je hebt 'n paardje voor de rest van zijn/haar leven.... wat maakt het dan uit of je nu nog 1 of 2 jaartjes geduld hebt? Het is voor het welzijn van het dier gewoon vele malen beter. Je kunt zoveel leuke, andere dingen met je paardje aan de hand doen....

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Piet schreef op woensdag 6 juni 2012, 23:38:


je telefoon kan je gewoon thuis laten, heerlijk, niet altijd bereikbaar. Zo kan je nog gewoon bezig zijn met interessante dingen zonder dat iemand komt storen. Je kan je telefoon natuurlijk ook uitzetten maar dat heeft niet hetzelfde effect. Ik ben nog gewoon ouderwets zo iemand die als 'ie naar buiten loopt niet meer bereikbaar is tenzij voor iemand op gehoorsafstand.

Met mijn eerste pony ben ik ook begonnen met rijden toen hij nog maar net 3 was. Iedereen zei dat dat normaal was en prima kon, dus dacht ik er verder ook niet bij na. Ik reed 'slechts' een paar keer een de week een klein rondje buiten. Ik was toen een jaar of 15 en nam gewoon aan dat ervaren 'paardenmensen' en veeartsen altijd gelijk hadden.

Achteraf heb ik toch wel spijt gekregen. Toen hij een jaar of 10 was, werd er artrose vastgesteld en heeft hij om onduidelijke redenen een haarscheur in zijn dijbeen gekregen (die heel lang niet of verkeerd gediagnosticeerd werd - pas na een scintigrafie werd duidelijk wat er aan de hand was). Misschien heeft dat niets met zijn te vroege belasting te maken gehad, maar het is in zulk soort gevallen echt niet fijn als je denkt dat je er misschien (al is het onbewust/onbedoeld) aan hebt bijgedragen. Dat wens ik je echt niet toe.

Voor mijn pony kwam mijn spijt helaas te laat. We wilden de fractuur laten helen in de hoop dat hij pijnvrij met pensioen zou kunnen, maar toen hij tijdens dit proces ook nog hoefbevangen werd en hij dus zijn achterhand niet meer kon ontlasten en overal pijn had, hebben we hem uiteindelijk laten inslapen.

Misschien vindt het gros van de mensen het normaal dat je een paard met 3 jaar gaat beleren, maar helaas vindt het gros van de mensen het ook heel normaal dat een paard al op jonge leeftijd wordt afgeschreven of alleen met allerlei kunstgrepen (poeders, pijnstillers, speciaal beslag etc.) bereden kan worden.

@ Arianne,
de cavallo's had ik vroeger ik, die waren idd best ok in hun 'draagcomfort', inderdaad sleten die zolen nogal snel, vooral vooraan aan de buitenkant. Maar na een tijd leek te slijtage wat te stabiliseren, eens ze aangepast waren aan de vorm van de hoef (ik gebruikte steeds dezelfde schoen voor dezelfde hoef).
Wat opvalt in vergelijking met cavallo's en equine joggers, is dat de joggers veel meer grip hebben. En ze zijn ook veel lichter. De slijtage is wel aanwezig, na amper 3 maanden rijden, maar dit is minder dan in de tijd van de cavallo's. De slijtage bij de joggers bij ons zit voornamelijk aan de binnenkant, ter hoogte van de hielen slijten de schoenzolen stilaan door De hielen van de hoeven van m'n paardje zijn mooi laag en niet scherp of zo, maar het is blijkbaar bij m'n paard de plek waar het meeste gewicht op komt (hiel-lander).
Aan de buitenkant van de schoenen is amper slijtage zichtbaar, maar het vooruitzicht op een gaatje ter hoogte van de hielen ...
Het zijn inderdaad prijzige dingen, die hoefschoenen, en dat geldt voor alle merken.
Ik vraag me af of er een oplossing bestaat om de slijtage aan de binnenkant op te lossen, voor de cavallo's had ik gelzolen, echter na enkele keren gebruik verkruimelden die , voornamelijk aan de hielen,...en het is ook een duur grapke die gel inlages, gemaakt om te verkopen, niet om echt te gebruiken!

Heeft iemand een idee, ik dacht vb aan dunne rubber dakbedekking, die ik dan zelf in de vorm van de schoenen zou knippen, om als zool binnenin te gebruiken ? Vastplakken met tec7 of zo? Of heeft iemand nog een idee (om de aankoop van nieuwe schoenen wat uit te kunnen stellen) Op de duur lijken ijzers nog goedkoper! Niet dat ik dit van plan ben, ik ken goed de voordelen van de onbeslagen hoef. Rock-crushen zit er nog niet in, vanmorgen maakte m'n dochter een ritje zonder schoenen, en ze zei dat het paard zo gevoelig liep , ze ging wel vooruit hoor, maar stapte veel korter, lijkt me ook niet goed te zijn voor het paardje, dus zonder schoenen kunnen we nog niet! Met schoenen aan stapt ze helemaal niet te kort, integendeel, vlot en blij paardje!
grtz
Wendy

Arabesk schreef op zaterdag 9 juni 2012, 11:23:


Haha, nee, ze zijn al een beetje aan me gewend (en ze waren er niet bij)...
Een van de stalgenoten rijdt sinds kort ook met een halsring,dus dat gaat goed!!
Meestal oefen ik met Pip ook zonder hoofdstel, omdat we toch nog niet met richting bezig zijn, alleen met "in beweging komen".. Dus met hoofdstel was al heel wat, maarja ik moest mn hortstick toch ergens kunnen aanhaken he!

"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)

Een stukje plaatstaal knippen en erin leggen? Heb je je paard toch op ijzer!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Wendy, zelf een binnenzooltje maken is niet moeilijk. Schaf b.v. neopreen aan, of wat je zelf al schrijft, een rubber matje.
Het is zelfs prima om met wisselende hardheden inlegzooltjes te gaan werken, zo train je prima de voeten.
Kwestie van gewoon uitproberen ) Succes he?

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

@ Christel hey idee voor verstokte ijzerfans haha , degelijk zal het wel zijn, maar de schoenen zijn zo flexibel om het hoefmechanisme te laten werken, en ze hebben geen platte, stugge vorm.

@ Wil, bedankt, k ga zeker wat uitproberen, baat het niet, schaden zal het zeker niet.
Ik heb zojuist de schoenen eens goed bestudeerd, de zolen zijn redelijk dun, maar toch van sterk duurzaam materiaal en aan de hielen zijn ze sowieso wat dikker. Dus snel een gat inlopen, zal toch niet zo snel gebeuren! K heb terug wat hoop.
Ik vraag me af wat een normale gebruikstermijn is van hoefschoenen? De vorige (cavallo's) heb ik niet lang kunnen gebruiken, omdat het paard verhuisd is, dus ik kan niet vergelijken.

groetjes

Ieder merk hoefschoen staat voor 'n aantal kilometers. Maar denk wel dat dit mede-afhankelijk is van het soort ondergrond! Hier, in Portugal zullen hoefschoenen vele malen sneller slijten door de stenige ondergrond, dan b.v. op mooie vlakke zandpaden of zo....

Zelf heb ik trouwens voor te hoog geworden Smitjes (door hielen lager bekappen) ook weleens inlegzooltjes gemaakt.
Een soort 'hoefijzer' vormige ringen van hard rubber. Ze waren maar 'n paar millimeter hoog maar functioneerden prima.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hier in het dorp woont een vrouw, met 2 mooie grote paarden. Traditioneel, dus bitten, ijzers, zweepje en stallen (gelukkig enkel voor 's nachts...en in de winter voor 20u per etmaal, jammer genoeg) In haar ogen wil ze het allerbeste voor haar paarden, en baseert ze zich op 'de traditie'
Ze is toch wel een vriendelijke dame waar ik regelmatig een praatje mee maak.
Ze kloeg vandaag over het weer, te veel wind, wisselvallig, dus te moeilijk om te rijden. Haar paard is nerveus bij winderig weer en dan kan ze hem niet 'houden'.

Deze namiddag zag ze me voorbijrijden om m'n bitloze ijslander, ik zie ze dan altijd zo verbaasd fronsen, en in haar haar krabben, terwijl m'n paard en ik genieten van een ontspannen ritje, winderig weer of niet.

Ik vraag me af hoe haar paard zou reageren bij weglaten van het bit? Nu moet ik toegeven, die ene is een groot sterk paard, 6 jaar, vertoont heel regelmatig 'kuren', ik zou er niet op willen!
Ze heeft al enkele keren verbaasd gekeken naar m'n bitloos hoofdstel, zo van tiens wasda? , ja zegt ze dan, maar jij hebt nu zo'n ontzettend cool paard, die van mij , die kan ik niet houden, dus stang erin ... in haar ogen ben ik volgens mij een onbezonnen ruiter, wat zou ze nu naar mij luisteren? Ik geef geen commentaar , gelukkig zij ook niet, echter ik zie altijd die rare blik wel...maar het is ontzettend moeilijk om zo'n mensen af te brengen van vastgeroeste gewoonten, de dame zelf is daar ook gewoon bang voor om iets nieuws uit te proberen , onbekend = onbemind.

Wendy

Daarom is belangrijk gewoon zelf het goede voorbeeld te geven.
Mensen met interesse vragen vanzelf wel.
Je kunt iemand die niet open staat voor verandering, niet veranderen...
En ik denk ook niet dat je dat moet willen, zonde van je energie.

Andersom denk ik zelf nu dat het belangrijk is bitloos niet als iets speciaals neer te zetten. Dat is het niet, en dat moet je het ook niet willen maken.

joop schreef :

Sja, voor onze veiligheid heb ik m'n GSM toch wel graag bij me als ik een buitenrit rijd. Niet in een zadeltas maar in mijn zak.

Wendy74 schreef op zaterdag 9 juni 2012, 22:32:


Nodig aar toch eens uit, om met jou mee te rijden. Zon nerveus paard (en ruiter) heeft vaak steun aan de "koelbloedigheid" van de ander.


Als je een passend hoofdstel voor dat paard denkt te hebben, kun je het wellicht eens (verdekt) aanbieden om samen te rijden. In haar geval is een goede uitleg over rust en vertrouwen misschien wel aangewezen. Anderzijds, misschien wil ze niet eens buiten rijden?

IK denk eerder dat ze het "knap" vind, wat je doet met jou paard.

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten