Het probleem van Wendy is dat de binnenkant van de hoefschoenen slijt. De buitenkant blijkt na nadere studie toch wel solide naar ik begrijp. Er zou dus een vorm van polstering binnenin moeten komen die verhindert dat de hielen door de onderkant doordrukken.

Misschien dat je eens contact met de verkoper moet opnemen, volgens mij hoort dit niet zo snel te gaan, met geen enkele schoen.
Ikzelf ben erg tevreden over de renegades, wel wat krasjes maar verder nog geen enkele slijtage te zien na een jaar.
Moet zeggen dat ik ze ook niet echt veel gebruik (wel vaak, maar korte rustige ritjes) maar voldoende om te weten dat ik hier nog wel een aantal jaar mee zal doen.
De optie van hardrubberen zooltjes vind ik een goede, ook ik heb zonder problemen van verschuiven ofzo rubber zooltjes in mijn smidjes gebruikt.
Groetjes Marlies

Christel Provaas schreef op zondag 10 juni 2012, 9:24:


Zou goed kunnen..... maar wat óók zou kunnen is dat het aan de bekapping ligt?
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Wil schreef op zaterdag 9 juni 2012, 12:37:

Leuk eens opbouwende kritiek te krijgen van iemand ipv afgeschilderd te worden als een dierenbeul. Ik lees het zeker door en zal er rekening mee houden. Het steekt inderdaad niet op een jaartje als dit in het belang van mijn paardje is. Bedankt Wil.

Piet, zou ook kunnen, heb daarnet de hoefjes goed afgerond, zal inderdaad ook wel een rol spelen.
Nu, we zitten er belange nog niet door, de schoenen voldoen nog goed, maar er is dus slijtage zichtbaar aan de binnenkant. k zal de hoeven inderdaad goed in het oog moeten houden, dat ze niet te scherp worden ter hoogte van de hielen.
Ritten die we maken, zijn soms over ruw terrein, 1 à 2 keer per week, aan de buitenkant van de schoenen zijn amper krassen zichtbaar, dat zit wel goed.
groetjes

merci voor de reactie's,ik stuur ze door!

salut Yvonne

ARIANE DESTUYVER schreef op zondag 10 juni 2012, 14:14:


Graag gedaan Ariane, alles in het belang van de paardjes toch? )

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Ik had eergisteren een menselijke aanhaker zonder dat ik er om gevraagd had. Quiberon mocht weer eens alleen op pad en had daar duidelijk geen zin in. Ik wilde een kortdurend ritje maken maar ik moest uiteindelijk een kort afstand maar lang durende rit uitzitten
Een behulpzame oudere meneer, die mij erg aan mijn strabante opa deed denken, dacht mijn 'bange' paard wel even ongevraagd te mogen aanhaken en langs het 'enge' niks te begeleiden.
Toen ik vriendelijk maar beslist vroeg om Quiberon nicht an zu fassen, liep meneer beledigd weg . Ik kreeg niet de kans om uit te leggen dat Quib niet bang was maar alleen super koppig zijn zin probeerde door te zetten .
Had ik maar zo'n stokje gehad..........

Gisteren besloot Quib maar weer gewoon mee te werken en zich grotendeels normaal te gedragen Gek peerd......

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Wendy74 schreef op zaterdag 9 juni 2012, 14:32:


Misschien kan je er losse schoenzool in verlijmen (hema) die kan je op maat bijsnijden, of ga even bij een schoenmaker langs voor andere mogelijkheden.

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Ilma Meijer schreef op zondag 10 juni 2012, 16:36:


Die dacht natuurlijk: anders komt die enge man weer!

"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)

We willen graag samen rijden, en het is een gezellige dame! We reden al eens samen, maar toen werd haar paard zo hevig, dat hij bokte, dat ze viel en daarna maar naar huis ging (na het terugvinden van haar paard, die als een gek weggelopen was)
Ze heeft toch nogmaals voorgesteld om samen te rijden, echter we konden dit nog niet organiseren, moeilijk om een moment te vinden waar we beiden kunnen. Tijdens de zomervakantie zal dit wel eens gebeuren!




O jawel, het is geen 'manège-ruiter' integendeel, zij rijdt enkel buitenritten en doet grondwerk (vooral longeren). Helemaal alleen, zonder hulp. Daarbij baseert ze zich op 'traditionele kennis' waarschijnlijk oa opgedaan tijdens lessen in een klassieke manège.


Maar ik vind haar ook "knap" hoor, en hoe ze de moed vindt op telkens opnieuw met een blij gezicht er tegenaan gaat, ondanks tegenslagen, valpartijen (doordat het paard een heftige , onverwachte beweging maakt, gebeurt regelmatig) enz. En ik heb ook veel bewondering voor ruiters die met zo'n groot paard durven rijden, in haar geval een warmbloedig exemplaar, met een schouder rond 160cm...daartegenover voel ik me nogal nietig met m'n koudbloedpony .

Nu ze vraagt m'n hulp niet, en ik geef ook geen commentaar. En zij geeft ook geen commentaar op mijn manier van paardrijden, maar is wel een beetje nieuwsgierig. Anders dan de mensen waarover het in het begin van het onderwerp ging ... dus het hoeft niet altijd zo te gaan !
En hopelijk gaan we binnenkort gezellig samen op stap, een traditionele ruiter, en een NH ruiter, zonder op elkaar te vitten wat het beste is voor het paard. Moet kunnen he

Fem schreef op zondag 10 juni 2012, 21:16:


Ik denk eerder: dat mens op mijn rug is nog koppiger dan dat ík ben, zucht......

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

Wendy74 schreef op zondag 10 juni 2012, 22:17:


Dan gaat er toch iets niet helemaal goed met dat grondwerk, denk ik, dan is er nog steeds geen vertrouwen en dat is toch het doel ervan.


Is haar zit ook niet erg stevig, wel bewonderens waardig, dat ze er weer op gaat zitten


En als ze daar dan op klauterd zonder opstapje, kan het best wel eens zijn dat het zadel niet helemaal OK is en het dier daarom van die heftige bewegingen maakt.
Ik zeg niet dát dit zo is, maar uitgesloten is het zeker niet.
Hoort ook bij het grond werk, opstappen via een opstapje, dat het paard er langs blijft staan tot je in het zadel zit.


Hou dat bitloos hoofdstel maar bij de hand dan
Natuurlijk gaat dat, ik doe niet anders, rijden met tradie ruiters

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten

En of grondwerk = longeren ? ...
Mss eens samen 1 of andere DVD bekijken over jullie gezamenlijke interesse bij een glaasje wijn... en dan kies jij de DVD uit natuurlijk :)
zo raak je aan de praat zonder paard...zo in de zin van .."zou het kunnen dat..."...
Myriam

Myriam schreef op maandag 11 juni 2012, 8:54:


Ja , ik ga zeker enkele hints geven, maar ik ga m'n mening zeker niet opdringen, dat werkt niet.
Inderdaad, ik zag ze bezig met haar grondwerk, ze zit vlakbij mijn wei met haar terreintje, dus ik kan dat makkelijk zien.
Ik moet zeggen dat ze steeds heel enthousiast bezig is, ze is positief tov het paard, misschien is ze gewoon veel te lief (niet consequent genoeg) En het is nogal saai, volgens mij verveelt haar paard zich al na 3 minuten.

Het komt wel, ik ga binnenkort gewoon ontspannen met haar samenrijden en we zien wel, wie weet gaan ze zich verdiepen in bitloos rijden, én de hele filosofie die daarachter zit, inclusief het grondwerk enz. Op het gebied van paardenhouden is ze redelijk goed bezig, maar is van mening dat bij slecht weer de paarden binnen moeten blijven. Ze vind van zichzelf dat ze hen dat verschuldigd is of zo...dus tja...breng die daar eens vanaf? Ze is zeker al 15 jaar of meer op die manier bezig.

Ze is Franstalig, dus samen een DVD bekijken, zal niet lukken (ook niet in het Engels, en ik heb niets Franstalig liggen), en ik keek eens rond naar Franstalige site in de stijl van PN, maar veel is er niet beschikbaar.
Ofwel heb je een hele commercieel uitgebouwde site (la cense éthologique) ofwel één of ander dom forum waarop de mensen dadelijk 'la cense' afbreken als geldklopperij...niet echt om mee uit te pakken.
Ik zal de naam Marc Pierard eens laten vallen, dat is een goede referentie.

grts
Wendy