Aoife mindfulness is een mooie methode om te leren te ontspannen en je aandacht te houden bij wat je doet. Het leert je om niet mee te gaan met dat verhaal in je hoofd, want dat veroorzaakt angst en spanning.
Zo blijf je dichter bij jezelf en daardoor word je vanzelf meer ontspannen.
Je kunt trainingen hierin volgen, maar ook uit een boek leren

Ja, of pijn. Mijn oudere hond had 2 jaar geleden iets vreemds, symptomen angst, bibberen, bijna paniek, bonzend hart, buiten adem, ik snapte er niks van. Komen we bij de da, blijkt ze pijn in haar rug te hebben. De da zei dat dieren vaak angstig worden of in paniek raken van een plotseling heftige pijnscheut.

Het gaat om een weiland met sloten eromheen, die kunnen we niet weghalen. Verder is het kleigrond wat nogal eens nat is.
Ik zal wikipedia eens lezen, bedankt

Talitha schreef op zondag 24 maart 2013, 17:11:

In zulke gebieden kan leverbot voorkomen dus. In zo'n situatie zou ik geen schapen samen met paarden houden.

Talitha schreef op zondag 24 maart 2013, 16:40:


Een paard heeft doorgaans geen pijn door ijzers. Dat is nu juist het vern∞keratieve eraan. Het paard heeft geen gevoel in zijn voeten door ijzers.

Talitha schreef op zondag 24 maart 2013, 16:40:

porno-hakken, die kende ik nog niet. Wel een duidelijke beschrijving

Ilma Meijer schreef op zondag 24 maart 2013, 16:14:

Leuk, zoals je de beloningen voor de steigerparade's beschrijft )

Het is idd. hetzelfde als wat ik beschreven heb... in feite trainen de eigenaren het er veelal zelf in. Let wel: onbedoeld natuurlijk!


Mooi dat jij het zo kunt oplossen. Leuke leerschool!

Hier ook een paar lollige leerscholen... 1 van de hier al eerder beschreven Haflingers van de Duitse vrienden... de allerjongste (nu vier jaar) wil.... NIET, ik herhaal duidelijk: NIET lopen..
Volgens de eigenaar loopt het dier alsof ie een volle pot met slaapmiddelen heeft opgevreten en idd.... ik moet 'm gelijk geven.
Iedere keer weer mag ik vriendelijk verzoeken of ie s.v.p. mee wil lopen... geef 'm 50 gram druk en hij vertikt het. Dus staan we weer stil.... vraag ik... nee, ik nodig uit tot meelopen (is toch gezellie???) en dan komt ie weer. Als er iemand een eindeloos geduld moet hebben ben ik het nu wel. Maar ik hou vol, heb alle tijd van de wereld.

Eerlijk gezegd ben ik er nog niet achter of ik gigantisch in de maling wordt genomen door een superslim paard.... of dat ie echt klem heeft gezeten bij z'n geboorte

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Christel Provaas schreef op zondag 24 maart 2013, 17:37:

Brrr ja, en dat mensen daarop durven gaan zitten. Dat gestuntel en geglibber op die ongevoelige voeten. Ik ben hier wel es te paard met een dorpsgenoot een steile rotsachtige helling opgegaan, zijn paard rondom op ijzers. Ik zag het arme dier voor me alle kanten op glijden en stuntelen. Totaal naïef in, en ongevoelig voor de ondergrond, die paarden rammen er altijd maar doorheen heb ik het idee. Gewoon blijven harken tot je weer stabielere grip hebt. En je achteraf maar afvragen waar de peesblessures etc. vandaan komen. Mijn ervaren reus moest aardig werken maar maakte er niet zo'n harkende glijpartij van. Keek goed, plaatste bewust z'n voeten en pakte zelf de beste route.
Van dat andere paardje kreeg ik een beetje het visioen van iemand die als een Turkse worstelaar ingeolied zo'n kinderspringkussenparcours af moest leggen.
En hoe gaat dat dan als zo'n paard op ijzers een grote steen midden in z'n hoefijzer onder z'n zool krijgt... auw.

Talitha schreef op zondag 24 maart 2013, 17:04:


Ja, pijn is ook een serieuze optie.
Het begon met paniek (rennen, flink poepen etc) en het is doorgaans mogelijk dat ze bij het panieken over hun pijngrens zijn gegaan (ze hebben immers beiden serieuze problemen)
Daarnaast is onrust/angst ook vaak een symptoom van pijn.

Maar het is nu rustig,. Hälga heeft alweer gegeten. Ze eet nog steeds niet veel en is nog altijd wat gespannen, maar goed... kan zijn dat ze idd in een cirkel terecht was gekomen van angst/onrust/pijn en dat ze nu, nu het eenmaal min of meer doorbroken is, daar weer langzaam uit komt.

O heel herkenbaar Wil, zo heb ik weleens ruim een half uur stilgestaan toe ik erop zat en ben ik van ellende een boekje gaan lezen op hem
Dat heb ik nu wel af kunnen leren en meelopen ook ho maar.
Wat bij mij erg heeft geholpen (hoe simpel) als ik links van hem liep naar achteren (Linkerschouder) kijken naar zijn kont en hem zodoende aansporen met armbewegingen als hij nog niet wilde lopen, dit werkt voor ons als een trein!

Talitha schreef op zondag 24 maart 2013, 16:53:


Hmm grappig mijn huisarts zei precies hetzelfde om te trainen Ik heb een paar keer yoga geprobeerd en de boodschappenlijstjes kreeg ik niet uit mijn hoofd terwijl een vriendin van mij die tijd gebruikte om haar slaap in te halen en ongegeneerd te gaan liggen snurken bij de grondoefeningen

Ik ken mensen die met een grote boomzaag sculpturen maken. Het is niet de grootte van het gereedschap maar de kennis tot het hanteren ervan die hun geschiktheid bepalen.

Ilma Meijer schreef op zondag 24 maart 2013, 16:14:

Goed om te lezen..!

Myriam

Goed plan maken..vanaf 0 beginnen.. :) gaat lukken!!

Myriam

Aoife Berserik schreef op zondag 24 maart 2013, 16:43:


Je bent op de goeie weg! :)
Héle kleine stapjes ..bijvb. opstijgen en verder niks...enz.. rekening houdend met wat jij alléén kunt met het paard.. en zorgen dat elke actie succesvol is.. en natuurlijk zijn aan jezelf werken met het paard - én lessen wel belangrijk..en één leven is toch niet genoeg om het allemaal te leren dus..... gewoon doorgaan.. en genieten van wat je al wél kan!
(er zijn er hier vast die glimlachen en denken...die is over zichzelf bezig..tja wat kan je anders hé! )
Myriam