Aoife Berserik schreef op donderdag 28 maart 2013, 22:19:

Waarom moeten paarden altijd weg als de eigenaar er niet mee kan rijden? Als je paard een blessure oploopt en daardoor niet meer bereden kan worden, moet het dan ook de deur uit? Waarom moet er altijd per se op een paard gereden worden. Als je gek bent op je paard en op de grond gaat het prima, waarom dan verkoop overwegen. Ik begrijp dat niet, maar het zal wel aan mij liggen... Ik heb mijn paard van veulen af aan, ik wist van te voren dat ik vijf/zes jaar lang niet zou kunnen rijden. Nou en. Ik heb het geen seconde gemist en heb net zoveel genoten van mijn paard als ieder ander die wel óp zijn paard zit. Nu ik aan het inrijden ben kijk ik er natuurlijk wel enorm naar uit om lekkere ritten te maken. Maar zonder kan ook prima. Je hebt je paard toch niet alleen maar als rijdier, maar toch ook gewoon vanwege een liefde en passie voor paarden, lijkt mij.

joop schreef op vrijdag 29 maart 2013, 10:45:


Ik denk dat het niet alleen het gebruik van spieren is, je lijf bestaat toch uit zoveel meer... Als jij een goede houding aanneemt, waardoor je botten goed kunnen stapelen (in één lijn staan) maak je gebruik van de passieve stabiliteit van je lichaam. En dát telt hard mee!
En ik denk zelf dus dat dit bij een paard ook zal meespelen. Het goed kúnnen gebruiken van zijn lichaam.
Als voorbeeld: denk maar aan de vrouwen in Afrika die zware potten op hun hoofd kunnen tillen tijdens het lopen.

Dani62 schreef op vrijdag 29 maart 2013, 12:04:


Maar andersom ook: als er met een paard niets mis is, maar hij niet genoeg leiderschap krijgt, en baasje dat niet in zich heeft. Koper heeft dat wel en zal gelukkig zijn met dat paard... Waarom die deal dan níet maken? Win-win...

Het is geen (waarde)oordeel, naar niemand. Ik zet er alleen een mening tegenover: durf het eens wat grijzer te bekijken.

Natuurlijk speelt de bespiering en lichaamsgebruik van het paard een enorme rol, net als de houding en zit van de ruiter.

Maar ik denk zelf niet dat dat onbeperkt is.

En vertaald naar de praktijk, denk ik dat die bespiering, lichaamsgebruik en zit van de ruiter nogal eens tegenvalt.
(ik weet dat die van mij tegenvalt )

Merel Stoffers schreef op vrijdag 29 maart 2013, 12:05:


het gaat er nu niet om wat mogelijk is, het gaat om de gevolgen ervan. Afrikaanse vrouwen worden gemiddeld niet erg oud, waardoor de gevolgen van hun gewoontes niet vaak kenbaar worden. In Europa is er veel wetgeving mbt het dragen van gewicht tijdens werk, en wellicht zou het dragen van 10 kg op je hoofd daar onder vallen als vrouwen hier ook water moesten dragen.

joop schreef op vrijdag 29 maart 2013, 12:12:


Ik snap wel dat het het jou om de gevolgen gaat en niet om wat er mogelijk is.
Maar ik denk dat je dat niet los kunt zien.
De manier waarop je arbeid levert bepaal imo veel meer dan nu wordt genoemd (hier op PN en ook irl).
Een iets te versimpelt voorbeeld:

als ik even sterk zou zijn als die Afrikaanse vrouw zou ik toch eerder last krijgen - op het moment zelf en ook op hogere leeftijd. Omdat zij dus beter omgaat met haar lijf - en dat dus los van de spierkracht.

Overigens is er een ding nog buiten beschouwing gelaten hier, misschien voor het gemak om te kunnen vergelijken, maar wat echt de belastbaarheid omlaag haalt is stress...
Een niet te onderschatten rol die voor het vergelijk in de discussie beter weggelaten kan worden, omdat je dan makkelijker naar het puur fysieke gedeelte kunt kijken...
Maar het helemaal niet noemen kan ik ook niet.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 29 maart 2013, 12:11:


Daar ben ik zeker van.

ARIANE DESTUYVER schreef op vrijdag 29 maart 2013, 11:28:


Kan mij verder niks schelen hoor, maar dan geven ze tegenstrijdige informatie. Ik reageerde op jouw 1% suiker, blijkt dus aandeel suikers/zetmeel 20% te zijn........

Christel Provaas schreef op vrijdag 29 maart 2013, 9:33:


Of heeft het te maken met de bouw van het paard?
Weinig schoft = sterkere rug?
Neklengte?
Het skelet en de bespiering zal daardoor toch anders zijn.

Ik denk niet dat het tijdstip van inrijden bij pony's nou zoveel verschilt van dat van paarden. Ze zien er vaak eerder volwassen uit dan een groot paard, dus de kans dat ze voor het derde jaar al worden ingereden is misschien zelfs wel groter.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

roweentje schreef op vrijdag 29 maart 2013, 10:27:

600 kilo is erg zwaar voor een paardje van 1.52m. Is het een trekpaard of is het gewicht jouw inschatting?

De spelt is verantwoordelijk voor het zetmeelgehalte.

Vraagje: heeft iemand wel eens een "seminar" van Gerd Heuschmann bijgewoond ?
Zo ja is het de moeite waard om dat zonder eigen paard bij te wonen ?
(hij is hier in de buurt binnenkort en ik denk erover om me in te schrijven, helaas mag mijn paardje niet mee omdat het een hengst is... de structuur die het organiseert accepteert dat niet).
Thanks voor de info.

Ik heb al natuurlijke paardenvoeding : gras, hooi en stro.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 29 maart 2013, 13:29:


De 'ouderwetse' ponyrassen ogen juist pas laat volwassen, vind ik. Mijn highlandpony die in juli 5 ( ) wordt, lijkt op het oog eerder een driejarige. In de UK was het, waarschijnlijk daardoor, van oudsher ook gebruikelijk om pas met 4 of 5 jaar te beginnen met het inrijden, en ze dan veelal na de eerste kennismaking met het rijden nog een winter op het land te zetten. Jammer genoeg worden ze daar tegenwoordig ook steeds vaker al met 3 jaar ingereden.