joop schreef op maandag 17 juni 2013, 10:30:

Ik heb al vaker de beslissing moeten nemen dan me lief is, slechts 2 x een dier (en dan heb ik het niet over kippen en ander klein spul) gehad dat "uit zichzelf" dood ging. Eén hond, vermoedelijk door een hersenbloeding en een paard aan koliek. De hond heeft het einde niet bemerkt, die ging "slapende" met haar kop in mijn schoot heen. Het paard heeft tot het bittere einde gevochten en dat na al een hele dag lijden onder toezicht van een veearts. Wat had ik hem op het einde graag geholpen om te sterven, de veearts was er midden in de nacht een kwartier nadat ik hem belde, maar toen was het gebeurd. Een gruwelijk kwartier, dat ik me nog heel goed kan herinneren, al is het jaren terug.
Als een dier chronisch ziek is of lichamelijke problemen kent, stel ik voor mezelf een grens. Een hond die omrolt door versleten heupen en dan weer op geholpen moet worden omdat hij het zelf niet meer kan, een paard met knieklachten dat de benen niet meer wijd genoeg kan zetten om normaal te plassen, een paard dat een paar keer per dag "leeg gehaald" moet worden, omdat ze verstopt raakt, een hond die door poliepen in zijn keel niet voldoende meer kan eten; dat zijn voor mij grenzen. Dan ga ik echt niet afwachten tot ze erbij gaan liggen om dood te gaan.
En ik ben heel blij dat ik die beslissing mag nemen, hoe moeilijk hij ook is!

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

AMA schre

Er zijn veel herkenbare zaken in je verhaal; wij zijn bv 5!jaar bezig geweest om een woonvergunning op ons huis te krijgen. Papieren verdwenen, we stonden ineens niet meer in de computer van de architect, regels waren veranderd, de ene ambtenaar wacht op actie van de andere ambtenaar, enz, enz.......uiteindelijk is alles wel goed gekomen. Voor ons Nederlanders is het allemaal echt onbegrijpelijk, deze bureaucratie en inefficientheid.

Veel andere zaken gaan gewoon wel goed gelukkig, maar die hebben meestal niets met overheids-/gemeente regelgeving te maken.

Ik heb ooit hier in Pt ook een creatieve DA getroffen, was een oom van de buurman van een vriendin van mij. En daarom ook "mijn" vriend. (Zo gaat dat hier, kruiwagens....). Hij heeft zijn handtekening gezet op een gezondheidsverklaring zonder het paard gezien te hebben; hij was daarmee wettelijk gezien in overtreding. Die verklaring was weer nodig voor de uitvoer van het paard. Ik hoefde ook niets te betalen.........

Veel sterkte in elk geval en ik hoop dat je ook een creatieve dierenarts treft (die misschien je paard op andermans code kwijt kan?)

Hi,

Natuurlijk kan dit op Fox terriers getest worden,ik doe het op mijn 2 labradors en het werkt.
Mijn Labrador bijt zijn poten open en maakt echte wonden,die behandel ik met ozon en ze helen fantastisch zonder littekens of infectie.
Wat zou je meer willen?

Gr.Cedric

Kzit hier nog eventjes met de vraag hoe ik dit produkt naar iedereen kan sturen en op verschillende locaties.
Misschien herinneren sommigen zich de schotwonde in een van mijn paarden.
17 cm diep en met verschillende ozon applicaties in de vorm van gas,olie,water gesloten en geheeld in 12 dagen tot groot ongeloof van de DA en zonder AB.

Gr.Cedric

Waarom wordt dit produkt niet gepromoot, gewoon omdat er geen geld kan verdiend worden met een te goed middel.
Healthcare is een business( laten we dat niet vergeten)
Als er geen zieke patienten zijn kun je niks verdienen.....

Piet schreef op maandag 17 juni 2013, 7:18:


Daar heb je gelijk in Piet, geen problemen zoeken die er niet zijn. Dat snap ik wel.

Ik ben alleen gewoon nieuwsgierig naar de beweringen over tekorten aan koper/zink in hooi. Die PN liksteen is er ook niet voor niks gekomen. Maar wat als ze die liksteen niet gebruiken omdat er geen behoefte is aan natrium? En er blijkt een tekort in het hooi te zijn aan zink/koper? Is het inderdaad erg op termijn?

Sorry Piet,

Had je bericht niet gelezen maar bedankt voor je lof.
Heb trouwens meer in petto voor diegen die me vertrouwen.
Ik heb het grote voordeel dat mijn praktijk genoeg opbrengt om niets te moeten verdienen op andere interesses.
Ik sta echter niet stil met onderzoek over gezondheid bij mensen en dieren.
Ik ben nu achter een behandeling of zal ik maar zeggen lifestyle gekomen waarbij je atherosclerose,diabetes type 2, hoge bloeddruk, arthritis, overgewicht, cholesterol, en andere chronische ziektes sterk kunt verminderen of zelfs volledig kunt stopzetten.
Te mooi om waar te zijn,mooi niet.
Kostbaar mooi niet!
Moeilijk mooi niet!
Ik denk dat ik er nog eens thuis in Belgie een voordracht moet geven voor geinteresseerden.
Voor de niet gelovers, kheb certificaten hiervoor gehaald bij gereputeerde universiteiten,instituten, ik heb CE credits gehaald bij bijvoorbeeld de arts van Bill Clinton, the Cleveland clinic in Ohio( meest vooraanstaande kliniek in USA voor hart en vaatzieketen) , Cornell university en dergelijke.
Ik wil hier nu niet te veel pochen maar ik heb wel degelijk werk gemaakt om te funderen wat ik beweer, ik zuig het niet uit mijn duim.

Gr.Cedric

Cedric Coucke schreef op maandag 17 juni 2013, 11:48:


Wanneer heb je dat? Gisteren?

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

huijbrechts sarah schreef op maandag 17 juni 2013, 10:54:


Geld zal ook wel een rol spelen?

Piet schreef op vrijdag 5 april 2013, 21:11:


Piet,
Hoe staat het trouwens met dit paard?
Is er vooruitgang?

Cedric Coucke schreef op maandag 17 juni 2013, 11:25:


Wat dacht u van de post? Of met de prive learjet van de emir?
Een jaar of 4, 5, 6 kwam u hier ook mee. Daar heb ik toen op gereageerd en nooit meer iets van gehoord. Sindsdien staat u bij mij uiteraard niet meer erg hoog.

Talitha schreef op maandag 17 juni 2013, 10:23:


Gebitsprothese had ook gekund. Deden ze 35 jaar geleden al met een zebra in de dierentuin. 'T is maar net waar je voor kiest en die zeb was toen nog zeldzaam en duur (als de zebs even eerder begonnen waren zich 't schompes te naaien zodat er een overschot van kwam wat aan geen tuin of circus meer te slijten was... had die beslissing wellicht anders uitgepakt).
Ik heb er meer dan eens over nagedacht en ben het wel met die DA eens over die grens die gepasseerd is wanneer een dier het ZELF opgegeven heeft. Ik heb genoeg beesten zien overlijden om te kunnen beamen dat die grens duidelijk waarneembaar is. Dat wil trouwens niet eens zeggen dat dát ook de grens is die levensreddende actie uitsluit. Alle andere beslissingen die wij eventueel kunnen maken zijn echter ónze beslissingen!

Jean Mclean schreef op maandag 17 juni 2013, 9:19:


Kan alleen een 'spreek voor jezelf' antwoord op gegeven worden. Jij bent ik is zij of hij niet en vandaag is morgen gisteren.
Als Els niet meer zou kunnen lopen krijgt ze een set bionische poten van me. Als jullie met z'n allen kreperen net als 2/3 van de wereldbevolking laat ik jullie lekker kreperen. Snappie?

2 verschillende manieren, maar wat is nou de juiste? Dan heb ik het niet over elektrisch/handmatig. Met als argumenten; goed bij de achterste kiezen kunnen komen versus stress reductie. Maar over het resultaat van de behandeling.

De ene tandarts maakt het kauwvlak helemaal recht (zegmaar waterpas t.o.v. het tandvlees) en glad. De andere laat de (door natuurlijke slijtage) schuine hoek en structuur behouden, dus écht alleen de haken weg.

Mijn logisch nadenken gedachtegang doet mij kiezen voor tandarts 2, maar van tandarts 1 zijn er veel meer werkzaam. Wat vinden jullie?

e m kraak schreef op maandag 17 juni 2013, 13:09:


Onze franse basset kreeg een keurig knoopsgat in z'n piem, mét festonsteekjes afgewerkt, omdat hij zijn door dieet vergruisde steentjes toch niet zelfstandig door de eigenlijke uitgang kon werken. En dat na een paar maanden dagelijks 6 keer (!) katheteriseren. Ging 'ie onder mijn hoogzwangere buik tegen mijn knie leunen, poot omhoog, zodat ik met het slangetje kon helpen. Maar toen een paar jaar later zijn gehoorgangen verwijderd moesten worden vanwege telkens terugkerende ontstekingen, toen mocht hij gaan. En elke situatie met een geliefde huisgenoot die niet meer kan is anders. En elke relatie mens en dier is anders. Jouw perceptie is de enige werkelijkheid.

Dat is ook zo, alleen stelt ze toch de vraag en die probeer je dan te beantwoorden vanuit je eigen visie. Dat doe ik, maar ook alle anderen die geantwoord hebben.
Uiteindelijk gaat het om het beëindigen van het leven van een dier, en wie zijn wij?
Ik heb genoeg gevallen gezien, waarvan het niet nodig was ze in te laten slapen. De beslissing heeft in bijna alle gevallen te maken met de emoties van de mens. Wij trekken de grens in wat wij nog aankunnen. Het dier heeft er dan niets meer over te zeggen helaas.
Gr. Jean

ja inderdaad ik ken natuurlijk de boer zijn financiele situatie niet maar ik verwacht wel dat dit ook een probleem is natuurlijk...